ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ.2555
ปรโลกนิวส์ ตอน ฆ่าตัวตาย เพราะปากร้ายทวงหนี้ในอดีต
ฆ่าตัวตาย เพราะปากร้ายทวงหนี้ในอดีต
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะ
ลูกชายของลูก ในช่วงวัยรุ่นเป็นคนที่ใจร้อน เขาจึงมักจะถูกชักจูงไปในทางที่ไม่ดีได้ง่ายจนกระทั่งถึงขั้นมีเรื่องชกต่อยทะเลาะวิวาท และเคยติดยาเสพติดอยู่ช่วงระยะเวลาหนึ่ง ต่อมา พ.ศ. 2540 ลูกชายของลูกเกิดความศรัทธาในวิชชาธรรมกาย จึงได้เลิกยาเสพติดและก็เข้ามาช่วยงานรับบุญภายในวัดเป็นเวลา 4 ปีและมีโอกาสบวชพระเป็นเวลา 1 พรรษา หลังจากนั้นเขาก็ได้ลาสิกขาออกมาช่วยกิจการที่บ้าน ซึ่งตัวเขาก็ยังคงมาทำบุญที่วัดทุกๆ งานบุญใหญ่ และทุกวันอาทิตย์ต้นเดือน ต่อมาภายหลังตัวเขาก็ได้ประกอบธุรกิจ ซึ่งก็ทำให้เขาต้องดื่มเหล้าและสูบบุหรี่กับคู่ค้าทางธุรกิจไปด้วย อย่างไรก็ตาม 2 ปีก่อนที่ตัวเขาจะเสียชีวิต ตัวเขาก็สามารถเลิกเหล้าได้สำเร็จ แต่แล้วตัวเขาก็เกิดความเครียดจากการประกอบธุรกิจจนเมื่อวันที่ 27 พฤษภาคม ที่ผ่านมา ลูกชายของลูกก็ได้จากไปด้วยการดื่มยาพิษฆ่าตัวตาย
สำหรับบุญที่ลูกชายของลูกปลื้มปีติมากๆ คือการที่ได้ให้ยืมรถมาช่วยขนทรายปกป้องวัดจากน้ำท่วม, บุญธุดงค์สถาปนาเส้นทางมหาปูชนียาจารย์ และบุญหล่อรูปเหมือนหลวงปู่ทองคำ เป็นต้น
คำถามข้อที่ 1 ลูกชายของลูกตายแล้วไปอยู่ที่ภพภูมิไหน และเขามีข้อความอะไรฝากมาถึงครอบครัวบ้างหรือไม่คะ
ลูกชายตัดสินใจดื่มยาพิษฆ่าตัวตาย เพื่อหนีให้พ้นปัญหา
คำตอบ.....ในช่วงก่อนที่ลูกชายของลูกจะตัดสินใจดื่มยาพิษฆ่าตัวตายนั้นตัวเขากำลังประสบกับปัญหาทางธุรกิจอย่างหนัก จนทำให้ตัวเขาเกิดความเครียดสะสมมากขึ้นเรื่อยๆ และก็ไม่รู้ว่าจะหาทางออกของปัญหานั้นอย่างไร และเมื่อแรงกดดันของปัญหานั้นมีปริมาณที่เพิ่มมากขึ้น มากขึ้นตัวเขาจึงได้ตัดสินใจดื่มยาพิษฆ่าตัวตาย เพื่อหนีให้พ้นปัญหา
ซึ่งหลังจากที่ลูกชายของลูกได้ดื่มยาพิษเข้าไปแล้ว ตัวเขาก็ได้รับความเจ็บปวดทุกข์ทรมานจากฤทธิ์ของยาพิษที่ตัวเขาดื่มเข้าไปเป็นอย่างมาก และทันทีที่ตัวเขาได้เสียชีวิตลง กายละเอียดของเขาก็ได้หลุดออกมาจากกายหยาบ แล้วก็มายืนอยู่ที่ข้างๆ ร่างของตัวเขาเองด้วยอาการที่มึนๆ งงๆ และก็ยังไม่รู้สึกตัวว่า “ ตัวเขาเองได้เสียชีวิตไปแล้ว ”
แม้กายละเอียจะหลุดออกมาจากกายหยาบแล้วแต่ความรู้สึกเจ็บปวดทุกข์ทรมานจากฤทธิ์ของยาพิษ
ก็ไม่ได้ลดน้อยถอยลงไปเลยแม้แต่นิดเดียว
แม้ว่าในตอนนั้นกายละเอียดของลูกชายของลูกจะหลุดออกมาจากกายหยาบแล้วก็ตาม แต่ถึงกระนั้นความรู้สึกเจ็บปวดทุกข์ทรมานจากฤทธิ์ของยาพิษที่ตัวเขาดื่มเข้าไปก็ไม่ได้ลดน้อยถอยลงไปเลยแม้แต่นิดเดียว เรียกได้ว่าความรู้สึกเจ็บปวดทุกข์ทรมานได้ติดไปถึงกายละเอียดของเขาเลยนั่นเอง และเมื่อเวลาผ่านไปได้สักระยะหนึ่ง กายละเอียดของเขาก็ได้แว้บกลับไปที่บ้านของตัวเขาเอง และด้วยความเศร้าหมองของใจที่เกิดจากการฆ่าตัวตายนี้เอง จึงทำให้กายละเอียดของลูกชายของลูกยังคงคิดอยากจะฆ่าตัวตายซ้ำๆ จนเกิดเป็นมโนภาพของยาพิษขึ้นมาอยู่ตรงหน้าของเขา แล้วตัวเขา ซึ่งในตอนนั้นได้กลายเป็นกายละเอียดแล้ว ก็ได้เริ่มดื่มยาพิษ ซึ่งเกิดจากมโนภาพที่ตัวเขาสร้างขึ้นมาว่าอยากจะฆ่าตัวตาย เข้าไปอีกครั้ง
ทันทีที่กายละเอียดได้ดื่มยาพิษก็เกิดความรู้สึกเจ็บปวดทุกข์ทรมานเป็นอย่างมาก
ทันทีที่กายละเอียดลูกชายของลูกได้ดื่มยาพิษ ซึ่งเกิดจากมโนภาพที่ตัวเขาสร้างขึ้นมาว่าอยากจะฆ่าตัวตาย เข้าไปแล้ว ตัวเขาก็เกิดความรู้สึกเจ็บปวดทุกข์ทรมานเป็นอย่างมาก แต่พอเวลาผ่านไปได้สักพักหนึ่ง อาการเจ็บปวดทุกข์ทรมานเหล่านั้นก็ค่อยๆ เบาบางเจือจางแล้วก็หายไปในที่สุด ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะอาการเจ็บปวดทุกข์ทรมานเหล่านั้นเป็นเพียงมโนภาพและความรู้สึกที่ตัวเขา ซึ่งเป็นกายละเอียดได้สร้างขึ้นมาเท่านั้น ซึ่งหลังจากที่อาการเจ็บปวดทุกข์ทรมานเหล่านั้นหายไปแล้ว กายละเอียดลูกชายของลูกก็จะดื่มยาพิษ ซึ่งเกิดจากมโนภาพที่ตัวเขาสร้างขึ้นมาว่าอยากจะฆ่าตัวตายกลับเข้าไปใหม่อีกครั้ง แล้วตัวเขาก็จะเกิดความรู้สึกเจ็บปวดทุกข์ทรมานซ้ำแล้วซ้ำเล่าวนๆ เวียนๆ เช่นนี้ไปเรื่อยๆ
ด้วยความที่ใจถูกความเศร้าหมองปกคลุม
จึงเป็นผลทำให้ไม่สามารถที่จะรับบุญที่ไปให้ได้
ซึ่งในระหว่างที่กายละเอียดของลูกชายของลูกกำลังดื่มยาพิษซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่นั้น แม้ว่าตัวลูกและหมู่ญาติจะทำบุญแล้วก็อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งไปให้กับลูกชายของลูกอย่างตลอดต่อเนื่องแล้วก็ตาม แต่ด้วยความที่ใจของกายละเอียดลูกชายของลูกกำลังถูกความเศร้าหมอง มาห่อหุ้มปกคลุมใจอยู่ตลอดเวลานี้เอง จึงเป็นผลทำให้ กายละเอียดลูกชายของลูกไม่สามารถที่จะรับบุญที่ตัวลูกและหมู่ญาติได้ทำแล้วอุทิศส่งไปให้ได้ ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะบุญที่ตัวลูกและหมู่ญาติได้ทำแล้วอุทิศส่งไปให้ไม่สามารถที่จะแทรกผ่านวิบากกรรมที่กำลังห่อหุ้มใจของเขาเข้าไปได้ แต่อย่างไรก็ตามบุญเหล่านั้นก็ยังคงรอคอยที่จะหาช่องส่งผลอยู่ในตัวของเขาตลอดเวลา
เมื่อครบกำหเขาถูกดูดไปบังเกิดอยู่ในยมโลกของมหานรกขุมที่ 1 ในทันที
และเมื่อครบกำหนด 7 วัน หลังจากที่ลูกชายของลูกได้เสียชีวิตไปแล้ว ด้วยความที่ใจของเขามีความเศร้าหมองไม่ผ่องใสนี้เอง จึงส่งผลทำให้กายละเอียดของเขาถูกดูดไปบังเกิดอยู่ในยมโลกของมหานรกขุมที่ 1 ในทันที โดยไม่มีเจ้าหน้าที่ยมโลกมารับตัวไปเหมือนอย่างกับเคสที่ผ่านๆ มา เรียกได้ว่าไปโดยไม่ต้องรบกวนเจ้าหน้าที่นั่นเอง
ซึ่งตามหลักของกฎแห่งกรรม การฆ่าตัวตายนั้นถือว่าเป็นกรรมหนักและสามารถที่จะส่งผลทำให้คนที่ฆ่าตัวตายนั้นไปบังเกิดอยู่ในมหานรกขุมที่ 1 ได้เลยทีเดียว เพราะโดยปกติแล้วไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือสัตว์เดรัจฉานชนิดไหนก็ตาม ย่อมมีความรักและหวงแหนชีวิตของตัวเองมากกว่าสิ่งอื่นใด หรือพูดง่ายๆ ว่ามีความรักตัวกลัวตายเป็นปกติ ดังนั้น คนที่คิดฆ่าตัวตายได้ ณ ช่วงเวลานั้นสภาพใจของเขาจะต้องถูกบาปอกุศลธรรมมาหุ้ม เคลือบ เอิบอาบ และซึมซาบเข้าไปในใจอย่างหนาแน่น จนทำให้จิตใจของเขาดำมืดอย่างสุดๆ และในช่วงจังหวะที่คิดฆ่าตัวตายภาพของการฆ่าตัวตายก็ยังมาปรากฏฉายเกิดขึ้นแบบซ้ำๆ อยู่ภายในใจตลอดเวลา เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงทำให้ไม่มีความสว่างเกิดขึ้นมาในใจของเขาเลย และด้วยใจที่ดำมืดอย่างสุดๆ เพราะถูกบาปอกุศลธรรมครอบงำนี้เอง จึงส่งผลทำให้คนที่ฆ่าตัวตายต้องไปบังเกิดเป็นสัตว์นรกอยู่ในมหานรกขุมที่ 1 นั่นเอง
ด้วยเขาได้เคยบวชเป็นพระภิกษุจึงได้ไปช่วยตัดรอนวิบากกรรม
ที่ตัวเขาดื่มยาพิษฆ่าตัวตายให้เบาบางเจือจางลงไป
แต่สำหรับกรณีของลูกชายของลูกนั้นด้วยความที่ตัวเขาได้เคยบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา แล้วก็ได้เคยสั่งสมบุญร่วมกับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะเอาไว้ในสมัยที่ตัวเขายังมีชีวิตอยู่ ด้วยผลแห่งบุญเหล่านี้เอง จึงได้ไปช่วยตัดรอนวิบากกรรมที่ตัวเขาดื่มยาพิษฆ่าตัวตายให้เบาบางเจือจางลงไป เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงเป็นผลทำให้ตัวเขาไม่ต้องไปบังเกิดอยู่ในมหานรกขุมที่ 1 เหมือนอย่างที่ควรจะเป็นนั่นเอง
วิบากกรรมดื่มยาพิษฆ่าตัวตายก็บีบบังคับให้ตัวเขา
หยิบภาชนะที่ใส่น้ำกรดพิษขึ้นมาดื่มด้วย
หลังจากที่กายละเอียดลูกชายของลูกได้ไปบังเกิดอยู่ในยมโลกของมหานรกขุมที่ 1 แล้ว ตัวเขา ซึ่งมีลักษณะที่ซูบผอมเป็นอย่างมาก ก็ได้นั่งจับเจ่าอมทุกข์ด้วยใจที่เศร้าหมองอยู่คนเดียว โดยจะมีภาชนะที่ใส่น้ำกรดพิษขนาดใหญ่ไซส์บิ๊กจัมโบ้ใบหนึ่ง ซึ่งเทียบได้กับภาชนะใบโตๆ ขนาดประมาณสองแขนโอบของสัตว์นรก วางตั้งอยู่ตรงหน้าของเขา แล้ววิบากกรรมที่ลูกชายของลูกได้ดื่มยาพิษฆ่าตัวตายในภพชาติปัจจุบันนี้ก็จะบีบบังคับให้ตัวเขาหยิบภาชนะที่ใส่น้ำกรดพิษดังกล่าว ซึ่งตั้งอยู่ตรงหน้าของเขา ขึ้นมาดื่มด้วยตัวของเขาเอง
ทันทีที่น้ำกรดพิษได้ไหลผ่านเข้าไปในเข้าไปกัดกินร่างกายและอวัยวะต่างๆ
เกิดความรู้สึกเจ็บปวดทุกข์ทรมานแบบปวดแสบปวดร้อนอย่างแสนสาหัส
ซึ่งทันทีที่น้ำกรดพิษได้ไหลผ่านเข้าไปในร่างกายของลูกชายของลูกแล้ว น้ำกรดพิษนั้นก็จะเข้าไปกัดกินร่างกายและอวัยวะต่างๆ ของเขา ซึ่งก็จะส่งผลทำให้ตัวเขาเกิดความรู้สึกเจ็บปวดทุกข์ทรมานแบบปวดแสบปวดร้อนอย่างแสนสาหัส แต่ฤทธิ์ของน้ำกรดพิษในยมโลกของมหานรกขุมที่ 1 จะไม่ได้ทำให้ร่างกายของสัตว์นรกแหลกเเหลวเเป๋วไปเหมือนกับฤทธิ์ของน้ำกรดสีดำร้อนในมหานรกขุมที่ 5 แต่อย่างไรก็ตาม อานุภาพของน้ำกรดพิษในยมโลกของมหานรกขุมที่ 1 ก็จะมีฤทธิ์กัดกร่อนที่รุนแรงมากกว่าน้ำกรดในเมืองมนุษย์เป็นอย่างมาก
ร่างของสัตว์นรกที่อยู่ในยมโลกของมหานรกขุมที่ 1 นี้ สามารถที่จะทนต่อฤทธิ์ของน้ำกรดพิษ
ที่มีฤทธิ์ร้อนแรงมากๆ ได้ เพราะอำนาจแห่งวิบากกรรม
ซึ่งถ้าหากจะเปรียบเทียบให้เห็นภาพกันแบบชัดๆ ก็คือเมื่อเรานำน้ำกรดที่มีฤทธิ์กัดกร่อนรุนแรงที่สุดของเมืองมนุษย์ไปใช้กับสัตว์นรกที่อยู่ในยมโลกของมหานรกขุมที่ 1 สัตว์นรกเหล่านั้นก็จะเหมือนไม่รู้สึกอะไรเลย เพราะน้ำกรดพิษในยมโลกที่สัตว์นรกได้รับอยู่นั้นจะมีอานุภาพที่รุนแรงมากกว่ามากๆ นั่นเอง เมื่อมาถึงตรงจุดนี้ ลูกๆ นักเรียนอนุบาลฯ บางคนก็อาจจะมีความรู้สึกคลางแคลงสงสัยเกิดขึ้นมาในใจว่า “ ทำไมร่างของสัตว์นรกที่อยู่ในยมโลกของมหานรกขุมที่ 1 นี้ จึงสามารถที่จะทนต่อฤทธิ์ของน้ำกรดพิษที่มีฤทธิ์ร้อนแรงมากๆ ได้ ” ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะด้วยอำนาจแห่งวิบากกรรม ที่สัตว์นรกได้เคยกระทำเอาไว้ในสมัยที่มีชีวิตอยู่ได้มาประกอบร่างของสัตว์นรกให้สามารถที่จะทนต่อน้ำกรดพิษดังกล่าวได้ เพื่อที่สัตว์นรกจะได้รับทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสไปอย่างยาวนานนั่นเอง
เขาได้รับความเจ็บปวดทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสเช่นนี้ซ้ำๆ
ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหมดวิบากกรรม
ซึ่งหลังจากที่ลูกชายของลูกได้รับความเจ็บปวดทุกข์ทรมานจนถึงขีดสุด หรือเกินกว่าที่ตัวเขาจะรับได้แล้ว ตัวเขาก็จะสลบแล้วก็หมดสติไปสักระยะหนึ่ง และเมื่อลูกชายของลูกสลบและหมดสติไปสักพักหนึ่งแล้ว แรงแห่งวิบากกรรมก็จะบีบบังคับให้ลูกชายของลูกฟื้นกลับขึ้นมาใหม่ แล้วตัวเขาก็จะมานั่งจับเจ่าซึมเซาหงอยเหงาเหมือนเดิม จากนั้น ตัวเขาก็จะหยิบภาชนะที่ใส่น้ำกรดพิษขึ้นมาดื่มอีกครั้ง ซึ่งก็จะทำให้ตัวเขาได้รับความเจ็บปวดทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสเช่นนี้ซ้ำๆ ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหมดวิบากกรรม ซึ่งก็เป็นระยะเวลาที่ยาวนานมากๆ
ฆ่าตัวตายห่อหุ้มใจอย่างหนาแน่นจนทำให้ใจามีความเศร้าหมองจึงทำให้บุญที่หมู่ญาติได้ทำ
แล้วอุทิศส่งไปให้ไม่สามารถที่จะแทรกผ่านเข้าไปในใจได้
และถึงแม้ว่าในทุกๆ วันพระใหญ่ หรือวันพระขึ้น 15 ค่ำ ในเมืองมนุษย์ การทัณฑ์ทรมานต่างๆ ภายในยมโลกจะหยุดลง และลูกชายของลูกก็มีโอกาสได้หยุดพัก เพราะไม่ต้องถูกวิบากกรรมมาบีบบังคับให้ดื่มน้ำกรดพิษเหมือนอย่างช่วงเวลาอื่นๆ ก็ตาม แต่ถึงกระนั้นด้วยความที่ลูกชายของลูกถูกวิบากกรรม ที่ฆ่าตัวตาย มาห่อหุ้มใจอย่างหนาแน่นจนทำให้ใจของเขามีความเศร้าหมองเป็นอย่างมาก ด้วยเหตุดังกล่าวนี้เองจึงทำให้บุญที่ตัวลูกและหมู่ญาติได้ทำแล้วอุทิศส่งไปให้ไม่สามารถที่จะแทรกผ่านเข้าไปในใจเพื่อที่จะได้ช่องส่งผลในปัจจุบันนี้ได้เลย แต่อย่างไรก็ตามบุญเหล่านั้นก็ยังคงรอคอยที่จะหาช่องส่งผลอยู่ในตัวเขาตลอดเวลา ซึ่งในตอนนี้ลูกชายของลูกก็มีแต่ความรู้สึกที่เจ็บปวดทุกข์ทรมานเกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา ดังนั้น ตัวเขาจึงยังไม่มีข้อความใดๆ ฝากมาถึงตัวลูกและทุกๆ คนในครอบครัว
ส่วนว่า บุพกรรมใดที่ทำให้ลูกชายของลูกต้องมาฆ่าตัวตายในภพชาติปัจจุบันนี้
และจะมีวิธีการช่วยเหลือลูกชายของลูกหรือไม่อย่างไร เราก็คงจะต้องมาติดตามรับฟังกันต่อในตอนต่อไป
รับชมวิดีโอ
[[videodmc==42850]]
[[videoprogram==case_study]]