ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 17 ธันวาคม พ.ศ.2555
ธุดงค์ธรรมชัย ฟื้นฟูพระพุทธศาสนา
ตอน ย่ำด้วยคำว่าสู้เพื่อฟื้นฟูพระพุทธศาสนา
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
พุทธบุตรในโครงการ 1 แสนรูป รุ่นเข้าพรรษา ประจำจังหวัดร้อยเอ็ด ได้ปฏิบัติการพิเศษหัวใจเกินร้อยด้วยการเดินธุดงค์ธรรมชัย มุ่งหน้าไปฟื้นคืนศรัทธาและพัฒนาวัดเกาะบ่อพันขันรัตนโสภณ อ.สุวรรณภูมิ ให้กลับมารุ่งเรือง งานนี้ต้องบอกว่ามีกำลังใจอย่างเต็มเปี่ยม เพราะได้เติมพลังใจมาแบบเต็มถัง เมื่อพระเดชพระคุณพระพุทธิสารมุนี เจ้าคณะจังหวัดร้อยเอ็ด เมตตานำพระลูกพระหลานเดินธุดงค์ธรรมชัยเป็นปฐมเริ่ม เป็นต้นบุญต้นแบบให้พระลูกพระหลานได้เดินตาม งานนี้ต่อให้พระอาทิตย์สว่างขนาดไหน หนทางจะยาวไกลกว่า 23 กิโลเมตร คณะพระธุดงค์ก็ก้าวบ่ยั่น
พระพุทธิสารมุนี เจ้าคณะจังหวัดร้อยเอ็ด เมตตานำพระลูกพระหลานเดินธุดงค์ธรรมชัย
พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านกล่าวว่า “พระพุทธเจ้าได้ฝากพระพุทธศาสนาไว้กับพุทธบริษัททั้ง 4 ให้ช่วยกันดูแล ดังนั้นตลอด 3 เดือนในพรรษาที่พระภิกษุได้ประพฤติปฏิบัติธรรมศึกษาเล่าเรียนดีแล้ว เมื่อครบพรรษารับกฐิน ก็ถึงคราวที่จะต้องเดินธุดงค์ออกจาริกแสวงบุญ เผยแผ่คำสอนของพระพุทธเจ้าให้กว้างขวาง เมื่อธุดงค์ไปถิ่นไหน ชาวบ้านก็มีโอกาสได้ทำบุญ ได้ฟังธรรม พระธุดงค์ก็มีโอกาสได้สอนญาติโยมให้เข้าใจในธรรม นี่เป็นการฟื้นฟูพระพุทธศาสนาเหมือนอย่างในสมัยพุทธกาล เมื่อธรรมะขยายประเทศชาติก็จะร่มเย็น แล้วคณะพระธุดงค์ธรรมชัยนี้น่าชื่นชมมาก เพราะไม่เพียงแค่จาริกมาสอนญาติโยมเท่านั้น แต่ยังมาเพื่อพัฒนาวัด ปรับปรุง เปลี่ยนแปลงแก้ไขสภาพวัดให้ดีขึ้นด้วย”
ตัวแทนพระธุดงค์เล่าว่า “นี่เป็นการบวชครั้งแรกในชีวิตและเป็นการเดินธุดงค์ครั้งแรกในชีวิตของพระธรรมทายาทหลายๆรูป แต่ทุกรูปต่างมีความมุ่งมั่นที่จะไปช่วยกันพัฒนาวัด ตลอดเส้นทางได้พบกับศรัทธาของญาติโยมมากมายพากันออกมาปูเสื่อ เพื่อดักรอต้อนรับพระธุดงค์ โยมผู้ชายคนหนึ่งก็วิ่งหน้าตั้งเข้าไปซื้อข้าวสารเตรียมไว้ถวายพระธุดงค์ พอกำลังจะเดินผ่านโยมกลุ่มหนึ่งก็ได้ยินเสียงพูดขึ้นมาว่า “ช่วยเหยียบเสื่อ เหยียบผ้าขนหนูให่แนค่ะ ตอนนี้ลูกหลานบ่ซำบาย เขาสิได้หายไวๆ สาธุ สาธุ” ความตื่นตัวของญาติโยมชาวร้อยเอ็ด ทำให้หลวงพี่รู้ว่าการเป็นพระแท้ที่หลวงพ่อเคยสอนไว้เป็นเรื่องสำคัญมากจริงๆ
แรงศรัทธาของนักบุญอีสาน
นักบุญอีสานหัวใจเกินร้อย
พอไปถึงวัดเกาะบ่อพันขันรัตนโสภณ มีชาวบ้านและเด็กๆ มาโปรยดอกไม้ต้อนรับ มาล้างเท้าเช็ดเท้าให้พระธุดงค์พร้อมบริการเสริม คือเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ เอามือเล็กๆ นวดเฟ้นลงไปที่เท้าของหลวงพี่ แล้วเวลาล้างเท้าก็เอามือเล็กๆ ถูๆๆ จนเท้าของหลวงพี่สะอาดมากๆ
ชาวบ้านชวนกันมาต้อนรับพระธุดงค์อย่างอบอุ่น
มือเล็กๆ เปี่ยมพลัง
วัดเกาะบ่อพันขันรัตนโสภณ มีหลวงพ่อเจ้าอาวาสอยู่ประจำเพียงรูปเดียว ซึ่งท่านก็ชราภาพแล้ว ท่านเมตตาเล่าว่า ที่เรียกชื่อวัดว่า “บ่อพันขัน” ไม่ใช่ว่าวัดนี้มีขันถึงพันใบ แต่จริงๆ คือถ้าตักน้ำจากบ่อเป็นพันๆ ขันตักยังไงน้ำก็ไม่หมด หลวงพ่อเจ้าอาวาสท่านสอนว่า เมื่อเราได้มาบวชเป็นพระภิกษุแล้ว ก็ขอให้เราได้ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด เพราะพระสงฆ์เป็นเนื้อนาบุญของโลก และขอบใจที่พระธุดงค์มาช่วยกันพัฒนาวัดทำให้วัดสว่างอีกครั้ง ทำให้ญาติโยมกลับมาใกล้ชิดพระพุทธศาสนา
พระธุดงค์เนื้อนาบุญของโลก
หลังจากเดินธุดงค์ไปพัฒนาวัด ทำให้หลวงพี่เห็นคุณค่าของการบวช เห็นคุณค่าของความเป็นพระแท้ และรู้ว่าศรัทธาไม่ได้จางไปจากใจของญาติโยมเลย เพียงแต่ญาติโยมขาดต้นบุญต้นแบบขาดเนื้อนาบุญ หลวงพี่และพระธุดงค์อีกหลายๆ รูปจึงตั้งใจที่จะบวชไปนานๆ จะเป็นเนื้อนาบุญของโลกให้ได้ และตั้งใจที่จะฝึกตนเองให้ดีกว่าดีที่สุด ให้สว่างทั้งกายวาจาใจ เพื่อเตรียมทำทุกย่างก้าวให้เป็นย่างแก้วบนเส้นทางสายทองคำตามรอยเท้าพระเดชพระคุณหลวงปู่ ในวันที่ 2 มกราคมที่จะถึงนี้ครับ”
งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา การเดินทางมาของพระธุดงค์ย่อมมีวันลาจาก ชาวบ้านทั้งเด็กและผู้ใหญ่มาคอยส่งพระธุดงค์ด้วยความอาลัยอาวร และพูดกันแต่ว่า “พระท่านงามอีหลี เห็นแล้วออนซอน(น่าชื่นชม) พระเพิ่นไปแล้ว ใจหาย คิดฮอด อยากให้อยู่อีก อยากให้เพิ่นมาอีก”