ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 18 ธันวาคม พ.ศ. 2555
ธุดงค์ธรรมชัย ฟื้นฟูพระพุทธศาสนา
ตอน...ฟื้นฟูวัดร้างในเมืองเก่า
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
พระธรรมทายาทจากโครงการ 1 แสนรูป รุ่นเข้าพรรษา ประจำศูนย์อบรมวัดพระธรรมกาย ระเบียง 2 ได้พร้อมใจกันทำทุกย่างก้าวให้เป็นย่างแก้ว ด้วยการเดินธุดงค์ธรรมชัยไปพลิกแผ่นดินวัดไชย อ.มหาราช จ.พระนครศรีอยุธยา ที่อยู่ในสภาพใกล้ร้างให้คืนความสว่างไสว โดยตลอดเส้นทางแม้จะต้องเดินห่างออกจากตัวเมืองไปเรื่อยๆ แต่ไม่เคยห่างจากแรงศรัทธาของญาติโยมเลย เพราะญาติโยมต่างพากันออกมาใส่บาตรพระธุดงค์ ถวายน้ำดื่ม น้ำปานะกันตลอด ชาวบ้านบางกลุ่มเตรียมอะไรไม่ทันเพราะไม่รู้ล่วงหน้า ก็พากันออกมาพนมมือต้อนรับ พูดคำว่าสาธุ สาธุ ทำให้ปลื้มกันไปทั้งพระทั้งโยมเลย
โยมก็ปลื้มพระ พระก็ปลื้มโยม
ปลื้มสุดๆ ตลอดเส้นทาง
ในระยะอีกประมาณ 5 เมตร ก่อนจะถึงจุดหมาย หลวงพ่อพระครูสุขุมโชติธรรม เจ้าคณะตำบลมหาราช เจ้าอาวาสวัดอุโลม เมตตาออกมาต้อนรับคณะพระธุดงค์ด้วยตัวท่านเอง พอท่านเห็นคณะพระธุดงค์มาแต่ไกล ใบหน้าท่านก็เปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มในทันที งานนี้ท่านเลยขอยกกลดประทับบ่าเดินนำหน้าพาพระลูกพระหลานเข้าสู่วัดไชยอย่างองอาจ ท่ามกลางการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากญาติโยมชาวมหาราช
หลวงพ่อพระครูสุขุมโชติธรรม เจ้าคณะตำบลมหาราช “ต้นบุญต้นแบบของพระธุดงค์”
วัดไชยเป็นวัดใหญ่ ดูจากเสนาสนะแสดงให้เห็นว่าในอดีตเคยเป็นวัดรุ่งมาก่อน ระยะหลังมานี้วัดไม่มีพระ แต่ปัจจุบันหลวงพ่อบุญสืบ สุภทฺโท เพิ่งจะมาอยู่รักษาการ อยู่รักษาวัดเพียงลำพัง พอมีพระธุดงค์เข้ามาที่วัด หลวงพ่อบุญสืบท่านดีใจมาก ท่านบอกว่าท่านอยู่องค์เดียวเหงามานาน จะพัฒนาอะไรก็ยังไม่เต็มที่ วันนี้มีพระธุดงค์มากันเยอะ มาช่วยกันพัฒนาวัดทำจนสว่างไสวปลื้มมากๆ เลย
พัฒนาด้วยหัวใจที่หวงแหนพระพุทธศาสนา
นาย ฌานราเมศวร์ กลมกล่อม ผู้ใหญ่บ้านหมู่ 1 ต.มหาราช เล่าว่า “วัดไชยเป็นวัดเก่าแก่ ในอดีตเคยมีพระที่เคร่งครัดในข้อวัตรปฏิบัติอยู่หลายรูป ชาวบ้านแถบนี้ก็รักวัดและมีความศรัทธาในพระสงฆ์มาก แต่ต่อมาไม่มีพระ ชาวบ้านก็เริ่มห่างเหินวัด เพราะไม่รู้จะมาทำบุญกับใคร วัดจึงรกร้างไปเลย แต่พอมีพระธุดงค์เข้ามา ดูอะไรๆ จะสดใสขึ้น ผมว่าพระธุดงค์ท่านมีแรงดึงดูดชาวบ้านและชาวตำบลใกล้เคียง ให้อยากกลับมาที่วัดชัยอีกครั้ง ผมว่าการมาของพระธุดงค์มีผลในเชิงบวก เพราะคนที่นี่มีจิตใต้สำนึกที่รักวัดรักพระพุทธศาสนาอยู่ในตัวของตัวเองอยู่แล้ว พอมีพระธุดงค์มาเป็นผู้นำ ชาวบ้านก็พร้อมใจอยากได้บุญ ทุกคนอยากให้พระธุดงค์มาที่นี่อีก เพราะท่านเป็นศูนย์รวมใจของชาวบ้านจริงๆ ชาวบ้านบอกกับผมว่า การได้เห็นพระธุดงค์จำนวนมากแบบนี้ มาสอนเราแบบนี้ มาช่วยเราพัฒนาวัดแบบนี้ มันเป็นความรู้สึกที่อบอุ่น เป็นความสุข ยากที่จะบรรยายเป็นคำพูดได้”
ตัวแทนพระธุดงค์บอกว่า “หลวงพี่ปลื้มตั้งแต่ก้าวแรก ยิ่งก้าวก็ยิ่งปลื้ม บอกตามตรงว่าตลอดทางแดดร้อนมากๆ แต่หลวงพี่รู้สึกว่าแสงแดดมันทำลายความตั้งใจของหลวงพี่และคณะพระธุดงค์ไม่ได้เลย พอมาเห็นสภาพวัดไชย แว๊บแรกมันรู้สึกห่อเหี่ยวบอกไม่ถูก ก็ได้แต่คิดว่าทำไมหนอ? ทั้งๆ ที่วัดนี้อยู่ใกล้ชุมชน แต่กลับเป็นวัดร้างไปได้ หลวงพี่อยากบอกญาติโยมดังๆ ว่า รู้มั๊ย? คนที่เกิดอยู่ใกล้วัด มีบ้านอยู่ใกล้วัด ถือว่าเป็นคนมีบุญมากนะ เราต้องช่วยกันดูแลวัดใกล้บ้านของเราให้ดีๆ สิ พอพระธุดงค์เริ่มลงมือพัฒนาวัด จากตอนแรกที่ดูไม่ใช่ง่ายๆ เพราะต้องซ่อมแซมตั้งแต่หลังคาวิหาร ทำความสะอาดเจดีย์ บูรณะโบสถ์ ปรับปรุงกุฏิ และรวมใจญาติโยม แต่มหัศจรรย์มากครับ เพราะเมื่อบ้าน วัด โรงเรียน สามัคคีกันเท่านั้น ทุกอย่างก็สำเร็จลุล่วงอย่างรวดเร็วราวกับเสกได้เลย แล้วครั้งนี้ก็มีพุทธบุตรผู้กล้าขันอาสาอยู่เป็นหลักใจ อยู่ฟื้นฟูวัดไชยถึง 3 รูปเลยครับ”
แม้ภารกิจนี้จะสิ้นสุดลง แต่ยังมีอีกหนึ่งภารกิจที่ยิ่งใหญ่รออยู่ข้างหน้า นั่นคือการเดินธุดงค์ธรรมชัยบนเส้นทางมหาปูชนียาจารย์ ขณะนี้พระธุดงค์ทุกรูปกำลังกลั่นกายวาจาใจให้บริสุทธิ์ เพื่อให้ทุกย่างก้าวเป็นดวงใสๆ องค์พระใสๆ เพื่อให้ญาติโยมที่มาโปรยดอกดาวรวยได้บุญกันเยอะๆ ส่วนบรรยากาศธุดงค์ธรรมชัยที่วัดไชยจะปลื้มแค่ไหน