ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 29 มกราคม พ.ศ.2556
ปรโลกนิวส์ ทีมขำอุดม ตอนที่ 3 (ตอนจบ)
ปรโลกนิวส์ ทีมขำอุดม ตอนที่ 3 (ตอนจบ)
ปรโลกนิวส์ ทีมขำอุดม ตอนที่ 3 (ตอนจบ)
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรา
คำถามข้อที่ 3 กระผมสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร มีหน้าที่อะไรในกองทัพธรรม และมีบุญอะไรที่กระผมจะต้องทำเป็นพิเศษ เพื่อที่จะได้แก้ไขวิบากกรรมของตัวเองครับ
คำตอบ...สำหรับเรื่องราวการสร้างบารมีของตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมานั้น ตัวลูกก็เคยได้เกิดมาสร้างบารมีร่วมกับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะด้วยเหมือนกัน เรื่องก็มีอยู่ว่า ในพุทธันดรที่ผ่านมา ตัวลูกได้เกิดเป็น “กุลบุตรสุดหล่อ ผู้เรียบร้อย สุขุม และมีความเฉลียวฉลาด” อยู่ในตระกูลของพ่อค้าคหบดีที่มีฐานะปานกลาง ในแคว้นของพระราชาองค์ที่จะออกบวช ซึ่งคุณพ่อและคุณแม่ของตัวลูกในภพชาตินั้น จะเป็นคนละคนกับคุณพ่อและคุณแม่ของตัวลูกในภพชาติปัจจุบันนี้
ในพุทธันดรที่ผ่านมา ตัวลูกได้เกิดเป็นกุลบุตรสุดหล่ออยู่ในตระกูลพ่อค้ามีฐานะปานกลาง
และเมื่อตัวลูกในภพชาตินั้นเติบใหญ่ขึ้น ด้วยอัธยาศัยของตัวลูกที่เป็นเด็กหนุ่มที่มีจิตใจดี ชอบช่วยเหลือผู้อื่น และรักความมีระเบียบวินัยเป็นอย่างมาก จึงทำให้ตัวลูกได้ตัดสินใจไปสมัครเข้ารับราชการเป็นทหารอยู่ในเมืองหลวงของแคว้น หลังจากที่ตัวลูก ในภพชาตินั้น ได้รับการบรรจุเป็นทหารประจำแคว้นของพระราชาองค์ที่จะออกบวชแล้ว ด้วยความรู้ความสามารถในการทำงานได้อย่างเนี้ยบเฉียบเป๊ะของตัวลูก จึงทำให้ผลงานของตัวลูกได้รับการยอมรับ และเป็นที่ประจักษ์ชัดอยู่ในสายตาของนายทหารชั้นผู้ใหญ่หลายๆ ท่าน
เมื่อตัวลูกเติบใหญ่ขึ้น ได้ไปสมัครเข้ารับราชการเป็นทหารอยู่ในเมืองหลวงของแคว้น
แล้วในที่สุด ด้วยผลงานที่โดดเด่นของตัวลูกนี้เอง จึงทำให้ผู้บังคับบัญชาของตัวลูกได้มอบหมายและแต่งตั้งให้ตัวลูกดำรงตำแหน่งเป็น “หัวหน้ากองทหารหน่วยสื่อสาร” ของกองทัพ สำหรับภารกิจของทหารหน่วยสื่อสารที่ตัวลูกในภพชาตินั้น รับผิดชอบดูแลอยู่นี้ ก็จะมีบทบาทหน้าที่ในการส่งข้อมูลข่าวสารสำคัญๆ ไปยังหน่วยราชการตามหัวเมืองต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น ข้อมูลเชิงนโยบายที่เกี่ยวข้องกับระบบการปกครองภายในแคว้น หรือข้อมูลข่าวสารในวงการทหารต่างๆ รวมไปถึงข้อมูลสำคัญที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยภายในแคว้น เป็นต้น
ตัวลูกได้รับมอบหมายและแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้ากองทหารหน่วยสื่อสารของกองทัพ
ไม่เพียงแค่นั้น ทหารหน่วยนี้ยังมีบทบาทหน้าที่ในการติดต่อข่าวสารกับแคว้นต่างๆ ที่อยู่รอบๆ แคว้นของพระราชาองค์ที่จะออกบวชอีกด้วย สำหรับวิธีการส่งข่าวสาร หรือการติดต่อสื่อสารในยุคสมัยนั้นก็จะมีหลากหลายวิธีด้วยกัน ยกตัวอย่างเช่น การใช้นกสื่อสาร คล้ายๆ กับนกพิราบสื่อสารในยุคสมัยนี้ โดยการผูกจดหมายไว้ที่ขาของนกสื่อสาร จากนั้นก็ปล่อยให้นกสื่อสารบินไปส่งจดหมายดังกล่าว ที่จุดหมายปลายทางตามที่กำหนดเอาไว้, หรือการใช้ม้าเร็ว โดยการฝากจดหมายไปกับทหารที่มีความสามารถในการขี่ม้าเร็วข้ามเขตแดน เป็นต้น
ทหารหน่วยนี้มีบทบาทหน้าที่ในการติดต่อข่าวสารกับแคว้นต่างๆ
เมื่อตัวลูกในภพชาตินั้น ได้มาดำรงตำแหน่งเป็น “หัวหน้ากองทหารหน่วยสื่อสาร” ของกองทัพแล้ว ตัวลูกก็ได้ปฏิบัติหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายได้เป็นอย่างดี จวบจนกระทั่งพระราชาผู้ปกครองแคว้นผู้เป็นที่รักยิ่งของมหาชน ได้ตัดสินพระทัยเสด็จออกผนวช ทันทีที่ตัวลูกในภพชาตินั้น ได้ทราบข่าวการเสด็จออกผนวชของพระองค์แล้ว ตัวลูกก็เกิดความสงสัยใคร่รู้ขึ้นมาว่า “เหตุไฉน ทำไมพระราชาผู้เพียบพร้อมไปด้วยทุกสิ่งทุกอย่าง จึงทรงตัดสินพระทัยสละราชสมบัติ ภายใต้เศวตฉัตรอันยิ่งใหญ่ออกผนวชเช่นนี้”
เมื่อตัวลูกทราบข่าวการออกบวชของพระราชาจึงเกิดความสงสัยขึ้นมา
และเมื่อความสงสัยใคร่รู้ดังกล่าวได้เกิดขึ้นและวนเวียนอยู่ภายในใจของตัวลูก อย่างนี้แล้ว ตัวลูกในภพชาตินั้น จึงไม่รอช้าได้ตัดสินใจออกเดินทางไปยังวัดป่าที่พระเถระผู้สืบทอดวิชชาฯ ต่อจากพระมหาเถระ พำนักอยู่ เพื่อแสวงหาคำตอบที่ค้างคาใจในทันที
เมื่อตัวลูกในภพชาตินั้น ได้เดินทางมาถึงวัดป่าแห่งนั้นแล้ว ตัวลูกก็ได้มีโอกาสฟังธรรมะจากพระเถระผู้สืบทอดวิชชาฯ ต่อจากพระมหาเถระ และหลังจากที่ตัวลูก ได้ฟังธรรมะจากพระเถระแล้ว ตัวลูกก็เกิดความเลื่อมใสศรัทธาในปฏิปทาการออกบวชสร้างบารมีของพระเถระเป็นอย่างมาก ไม่เพียงแค่นั้นตัวลูกยังเกิดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตมากขึ้นอีกด้วย ไม่ว่าจะเป็น เรื่องกฎแห่งกรรม, เรื่องการสั่งสมบุญสร้างบารมี และเรื่องเป้าหมายที่แท้จริงของชีวิต เป็นต้น
ตัวลูกได้มีโอกาสฟังธรรมะจากพระเถระ
และเมื่อตัวลูกในภพชาตินั้น ได้มีโอกาสเดินทางมาสั่งสมบุญและฟังธรรมกับพระเถระผู้สืบทอดวิชชาฯ ต่อจากพระมหาเถระ มากเข้าๆ ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกซาบซึ้ง และเล็งเห็นถึงประโยชน์ในการออกบวชสร้างบารมีเป็นอย่างมาก แล้วในที่สุดเมื่อตัวลูกสามารถสะสางและเคลียร์ภารกิจหน้าที่การงานต่างๆ ทางโลกได้เรียบร้อยแล้ว ตัวลูกก็ไม่รอช้าได้ตัดสินใจออกบวชเป็นพระภิกษุตามพระเถระในทันที
ตัวลูกได้ตัดสินใจออกบวชเป็นพระภิกษุ
เมื่อตัวลูกในภพชาตินั้น ได้ออกบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนาแล้ว ตัวลูกก็ได้ตั้งใจฝึกตน ทนหิว บำเพ็ญตบะ เป็นพระแท้ อีกทั้งตัวลูกยังได้จัดสรรเวลาให้กับการเรียนธรรมะ ควบคู่ไปกับการประพฤติปฏิบัติธรรมได้เป็นอย่างดีอีกด้วย
ตัวลูกได้ทำหน้าที่เป็นพระอาจารย์เผยแผ่ธรรมะ
และหลังจากที่ตัวลูกในภพชาตินั้น ฝึกฝนอบรมตนเองได้อย่างเนี้ยบเฉียบเป๊ะแล้ว ตัวลูกก็ได้รับมอบหมายจากหมู่คณะ ให้ทำหน้าที่เป็นพระอาจารย์เผยแผ่ธรรมะอยู่ภายในเมืองหลวงของแคว้น ซึ่งตัวลูกในภพชาตินั้น ก็ได้ตั้งใจเทศน์สอนธรรมะให้กับมหาชนทั้งหลายได้อย่างดีเยี่ยมมาโดยตลอด
จนกระทั่งอยู่มาวันหนึ่ง ก็ได้มีเพื่อนสหธรรมิกของตัวลูกที่ไปทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะที่ต่างแคว้น ได้เดินทางกลับมาที่วัดใหม่ของพระเถระ และเมื่อเพื่อนสหธรรมิกรูปนั้นได้มาพบกับตัวลูกในภพชาตินั้นแล้ว ตัวเขาก็ได้เล่าถึงเรื่องราวการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในต่างแคว้นให้ตัวลูกได้ฟัง ซึ่งตัวลูกในภพชาตินั้น ก็ได้รับฟังเรื่องราวต่างๆ ด้วยความรู้สึกสนอกสนใจอย่างมาก
เพื่อนสหธรรมิกได้เล่าเรื่องราวการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในต่างแคว้นให้ตัวลูกฟัง
และเมื่อตัวลูกได้ฟังเรื่องราวการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในต่างแคว้นจบลงแล้ว ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกประทับใจอย่างที่สุด อีกทั้งตัวลูกยังเกิดความคิดขึ้นมาในใจด้วยว่า “ถ้าหากมีโอกาส ตัวลูกก็อยากที่จะลองไปทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะที่ต่างแคว้น เพื่อที่ตัวลูกจะได้มีโอกาสไปประสบพบเจอกับผู้คนใหม่ๆ ในบรรยากาศใหม่ๆ เหมือนอย่างเพื่อนสหธรรมิกของตัวลูกบ้าง”
แล้วในที่สุดความใฝ่ฝันที่ตัวลูกปรารถนาเอาไว้ คือความใฝ่ฝันอยากที่จะเดินทางไปเผยแผ่พระพุทธศาสนาในต่างแคว้น ก็เริ่มมีวี่แววว่าจะเป็นความจริงมากขึ้นเรื่อยๆ ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะ หมู่คณะของเราในภพชาตินั้น ได้มีการขยายงานเผยแผ่พระพุทธศาสนาไปยังแคว้นต่างๆ เพิ่มขึ้น อีกทั้งการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในแคว้นต่างๆ ก็มีความจำเป็นอย่างยิ่ง ที่จะต้องนิมนต์พระอาจารย์จากวัดใหม่ของพระเถระ เดินทางไปทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะให้กับมหาชนทั้งหลายที่อาศัยอยู่ในแคว้นนั้นๆ อีกด้วย ดังนั้นทันทีที่ตัวลูกในภพชาตินั้น ได้ทราบข่าวดีเช่นนั้น ตัวลูกจึงไม่รอช้า ได้ขันอาสาขอไปทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะ ให้กับมหาชนทั้งหลายที่ต่างแคว้นนั่นเอง
ตัวลูกได้อาสาขอไปทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะให้กับมหาชนทั้งหลายในต่างแคว้น
และเมื่อตัวลูกในภพชาตินั้น ได้ออกเดินทางไปเผยแผ่ธรรมะที่ต่างแคว้นแล้ว ตัวลูกก็ได้ตั้งใจทุ่มเททำหน้าที่เผยแผ่พระพุทธศาสนาอย่างเต็มที่ อีกทั้งตัวลูกในภพชาตินั้น ยังสามารถเทศน์สอนธรรมะ ให้มหาชนทั้งหลายเกิดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตได้อย่างดีเยี่ยมอีกด้วย
ตัวลูกได้ตั้งใจทุ่มเททำหน้าที่เผยแผ่พระพุทธศาสนาอย่างเต็มที่
โดยเฉพาะเรื่องการเจริญสมาธิภาวนานั้น ตัวลูกก็สามารถถ่ายทอดเทคนิควิธีการในการหยุดใจให้แก่สาธุชนผู้มาปฏิบัติธรรมได้เป็นอย่างดี เมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้มีสาธุชนเป็นจำนวนมากได้เข้าถึงความสุขภายใน และได้เข้าถึงพระธรรมกายภายในได้ในที่สุด
เมื่อตัวลูกในภพชาตินั้นได้ทราบว่า สาธุชนผู้มีบุญที่มาปฏิบัติธรรมร่วมกับตัวลูก ได้เข้าถึงความสุขที่แท้จริงภายใน และได้เข้าถึงพระธรรมกายเช่นนั้นแล้ว ตัวลูก ก็เกิดความรู้สึกที่ปลาบปลื้มปีติใจเป็นอย่างมาก และด้วยความรู้สึกที่ปลาบปลื้มปีติใจนี้เอง จึงเป็นผลทำให้ตัวลูกที่ปรกติก็ขยันนั่งสมาธิอยู่แล้ว ก็ยิ่งเร่งประกอบความเพียรให้กลั่นกล้ามากขึ้นเข้าไปอีก แล้วในที่สุด ด้วยผลแห่งความเพียรที่ตัวลูกได้ตั้งใจทำอย่างถูกหลักวิชชานี้เอง จึงส่งผลทำให้ตัวลูกในภพชาตินั้น ได้บรรลุธรรมเข้าถึงพระธรรมกายภายในที่ชัด ใส สว่างได้ในที่สุด
ตัวลูกในภพชาตินั้นได้บรรลุธรรมเข้าถึงพระธรรมกายภายในได้ในที่สุด
และเมื่อตัวลูกในภพชาตินั้น ได้บรรลุธรรมเข้าถึงพระธรรมกายภายในแล้ว ตัวลูกก็ได้ตั้งใจทุ่มเททำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะ ควบคู่กับไปการประพฤติปฏิบัติธรรมอย่างเต็มที่เต็มกำลังไปจนกระทั่งหมดอายุขัย และเมื่อตัวลูกในภพชาตินั้นหมดอายุขัย และละจากโลกนี้ไปแล้ว ตัวลูกก็ได้กลับไปแวะพักกลางทางที่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ได้อย่างสง่างาม
เมื่อตัวลูกละจากโลกไปแล้ว ก็ได้กลับไปพักที่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์
ดังนั้น สำหรับคำถามที่ตัวลูกถามมาว่า ในภพชาติปัจจุบันนี้ตัวลูกควรจะต้องทำบุญอะไรเป็นพิเศษ เพื่อที่จะได้ไปตัดรอนวิบากกรรมต่างๆ ที่ตัวลูกเคยทำผิดทำพลาดมาในอดีตนั้น สำหรับคำตอบของข้อนี้ก็คือ ตัวลูกก็จะต้องตั้งใจทำผังเดิมที่ดีๆ ให้หนาแน่นยิ่งๆ ขึ้นไป ด้วยการตั้งใจบวชไปให้ได้ตลอดชีวิต และหมั่นประพฤติปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกายภายในให้ได้เหมือนอย่างในพุทธันดรที่ผ่านมา
ตัวลูกจะต้องตั้งใจปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกายภายในให้ได้
และเมื่อตัวลูกได้เข้าถึงพระธรรมกายภายในได้แล้ว ตัวลูกก็จะได้มาศึกษาวิชชาธรรมกาย และจะได้ไปเก็บแก้ผังของวิบากกรรมต่างๆ ที่ตัวลูกได้เคยทำผิดทำพลาดเอาไว้ในอดีตให้หมดไปแบบเกลี้ยงเสี้ยงไปเลย หรืออย่างน้อยวิบากกรรมดังกล่าว ก็จะได้เบาบางเจือจางลงไป คือจากหนักก็จะเป็นเบา จากเบาก็จะหาย จากร้ายก็จะกลายเป็นดีนั่นเอง
จากเรื่องราวสะเก็ดข่าวสั้นทันปรโลกที่เราได้ศึกษาเรียนรู้กันมานี้ ก็สอนให้เราได้รู้ว่า ทุกๆ ชีวิตล้วนตกอยู่ภายใต้กฎแห่งกรรม ซึ่งเป็นกฎสากลที่ทุกคนจะต้องเจอ ทั้งสิ้น เพราะฉะนั้น เราจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องศึกษาเรียนรู้เรื่องกฎแห่งกรรม ซึ่งเป็นคำสอนที่มีเฉพาะในพระพุทธศาสนาให้เข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง เพื่อที่เราจะได้ดำเนินชีวิตได้อย่างถูกต้องและดีงามด้วยความไม่ประมาท
เราควรตั้งใจสั่งสมบุญสร้างบารมี ตามหลักธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
อีกทั้งเราจะได้ตั้งใจสั่งสมบุญสร้างบารมี และประพฤติดีปฏิบัติชอบตามหลักธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เช่น ละชั่ว ทำดี ทำจิตใจให้ผ่องใส หรือ ทำทาน รักษาศีล และเจริญสมาธิภาวนา เป็นต้น ซึ่งถ้าหากเราทำได้เช่นนี้ ชีวิตการสร้างบารมีของเราจะได้อยู่รอดปลอดภัย และมีชัยชนะในเส้นทางการสร้างบารมีไป ตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม”
สำหรับสะเก็ดข่าวเกือบสั้นทันปรโลกของ โยมแม่สำรวย ขำอุดม ก็คงจะต้องจบลงพอสังเขปเพียงเท่านี้ เอวํ ก็มีด้วยประการละฉะนี้
[[videodmc==44327]]