ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ.2556
ปรโลกนิวส์ กัลฯ นพรัตน์ตายแล้วไปไหน
ปรโลกนิวส์ กัลฯ นพรัตน์ตายแล้วไปไหน ตอนที่ 1
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
คำถามข้อที่ 1. กัลฯ นพรัตน์ตายแล้วไปไหน ในตอนนี้เธอมีความเป็นอยู่อย่างไร ได้รับบุญที่ครอบครัวและเพื่อนๆ กัลยาณมิตรส่งไปให้หรือไม่ และเธอมีข้อความอะไรฝากมาถึงทุกๆ คนบ้างไหมคะ
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
ก่อนจะเสียชีวิตนั้น แม้ว่าร่างกายจะไม่สามารถรับรู้ถึงเรื่องราวต่างๆ ภายนอกได้เลยก็ตาม
แต่ตัวเธอก็สามารถรับรู้และสัมผัสได้ถึงกระแสแห่งบุญและความชุ่มเย็นที่แผ่ออกมาจากใจของพระอาจารย์ได้
คำตอบ.....ก่อนที่กัลฯ นพรัตน์จะเสียชีวิตในขณะที่ตัวเธอกำลังนอนป่วยอย่างไม่มีสติอยู่ในโรงพยาบาลนั้น แม้ว่าร่างกายของเธอจะไม่สามารถรับรู้ถึงเรื่องราวต่างๆ ภายนอกได้เลยก็ตาม แต่ถึงกระนั้นในช่วงที่พระอาจารย์และอุบาสกจากวัดพระธรรมกายโทชิหงิ ได้เดินทางไปเยี่ยมตัวเธอถึงที่โรงพยาบาลนั้น ตัวเธอก็สามารถรับรู้และสัมผัสได้ถึงกระแสแห่งบุญและความชุ่มเย็นที่แผ่ออกมาจากใจของพระอาจารย์และอุบาสก ที่เดินทางมาเยี่ยมตัวเธอ ในช่วงที่ตัวเธอนอนป่วยและไม่มีสติรับรู้นั้นได้
เมื่อใจของเธอเกาะเกี่ยวอยู่กับภาพขจึงเป็นผลทำให้ใจของเธอมีความผ่องใสและสว่างไสวเป็นอย่างมาก
โดย ณ ช่วงเวลานั้นตัวเธอจะมีความรู้สึกคล้ายๆ กับคนที่กำลังหลับ แล้วก็ฝันถึงเรื่องราวการสั่งสมบุญต่างๆ ในอดีตที่ตัวเธอได้เคยตั้งใจทุ่มเทสั่งสมเอาไว้อย่างเต็มที่เต็มกำลัง ไม่ว่าจะเป็นบุญที่ตัวเธอได้เคยร่วมบุญทอดกฐิน ทอดผ้าป่า สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว สร้างประตูเหล็กเลื่อนอย่างดีถวายวัดพระธรรมกายโทชิหงิ สร้างท่าน้ำบรมเศรษฐีสำหรับปล่อยปลา และรับบุญปรับพื้นที่ภายในวัด รวมทั้งช่วยอำนวยความสะดวกในการเดินทางให้กับพระอาจารย์และเจ้าหน้าที่ของวัดพระธรรมกายโทชิหงิ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งบุญที่ทำให้ตัวเธอรู้สึกปลื้มปีติใจเป็นพิเศษ นั่นก็คือบุญที่ตัวเธอได้มีส่วนร่วมสำคัญในการบุกเบิกสร้างวัดพระธรรมกายโทชิหงิ เป็นต้น
และเมื่อใจของเธอเกาะเกี่ยวอยู่กับภาพของการสั่งสมบุญต่างๆ เช่นนี้ จึงเป็นผลทำให้ใจของเธอมีความผ่องใสและสว่างไสวเป็นอย่างมาก กับภาพความสุข ความทรงจำและภาพบุญที่เธอได้ทำมาโดยตลอด
กายละเอียดได้หลุดออกมาจากกายหยาบ แต่ในช่วงแรกๆ ตัวเธอไม่รู้สึกตัวเลยว่า
“ ตัวเธอเองได้เสียชีวิตไปแล้ว ”
จวบจนกระทั่ง เมื่อลมหายใจสุดท้ายของตัวเธอได้หมดลง กายละเอียดของเธอก็ได้หลุดออกมาจากกายหยาบ แล้วก็มายืนอยู่ข้างๆ ร่างของตัวเธอเอง ที่ปราศจากลมหายใจอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล ด้วยความรู้สึกที่คล้ายๆ กับว่าตัวเธอเองกำลังฝันอยู่อย่างต่อเนื่องจากในช่วงที่ตัวเธอกำลังนอนป่วยและไม่มีสติอยู่
เมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้ ในช่วงแรกๆ ที่กายละเอียดของเธอหลุดออกมาจากกายหยาบนั้น ตัวเธอจึงยังไม่รู้สึกตัวเลยว่า “ ตัวเธอเองได้เสียชีวิตไปแล้ว ”
เมื่อเวลาผ่านไปด้วยผลแห่งบุญที่ได้เคยตั้งใจทุ่มเทสั่งสมเอาไว้
ก็ได้ส่งผลทำให้กายละเอียดของเธอมีสติรับรู้ถึงเรื่องราวต่างๆ ได้เร็วขึ้น
จนกระทั่งเมื่อเวลาผ่านไปได้สักพักหนึ่งด้วยผลแห่งบุญทุกๆ บุญที่ตัวเธอได้เคยตั้งใจทุ่มเทสั่งสมเอาไว้อย่างเต็มที่เต็มกำลังในสมัยที่ตัวเธอยังมีชีวิตอยู่ ไม่ว่าจะเป็นบุญทอดกฐิน-ทอดผ้าป่า บุญสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว บุญสร้างประตูเหล็กเลื่อนอย่างดีถวายวัดวัดพระธรรมกายโทชิหงิ บุญสร้างท่าน้ำบรมเศรษฐีสำหรับปล่อยปลา บุญปรับพื้นที่ภายในวัด บุญช่วยอำนวยความสะดวกในการเดินทางให้กับพระอาจารย์และเจ้าหน้าที่ของวัดพระธรรมกายโทชิหงิ หรือบุญที่ตัวเธอได้มีส่วนร่วมสำคัญในการบุกเบิกสร้างวัดพระธรรมกายโทชิหงิ เป็นต้น ก็ได้ส่งผลทำให้กายละเอียดของเธอมีสติรับรู้ถึงเรื่องราวต่างๆ ได้เร็วขึ้น และ ณ เสี้ยววินาทีนั้นเองกายละเอียดของเธอก็ได้เหลือบไปเห็นร่างของตัวเธอเอง
ทันทีที่กายละเอียดรู้สึกตัวก็เกิดความรู้สึกตกใจ
และเสียใจกับการจากไปของตัวเธอเองเป็นอย่างมาก
เมื่อกายละเอียดของเธอได้เห็นภาพเหตุการณ์ดังกล่าวเช่นนั้นแล้ว ตัวเธอก็รู้สึกตัวขึ้นมาได้ในทันทีว่า “ ณ ตอนนี้ ตัวเธอเองได้เสียชีวิตลงไปแล้ว ” ทันทีที่กายละเอียดของเธอรู้สึกตัวขึ้นมาได้เช่นนั้น ตัวเธอก็เกิดความรู้สึกตกใจและเสียใจกับการจากไปของตัวเธอเองเป็นอย่างมาก ที่ตัวเธอเกิดความรู้สึกเช่นนี้ ทั้งนี้ก็เป็นเพราะตัวเธอยังมีความรู้สึกเป็นห่วงสามีและลูกๆ ทุกคนอยู่ อีกทั้ง ตัวเธอเองก็ยังอยากที่จะอยู่สร้างบารมีไปอีกนานๆ เพราะใจของเธอนั้นมีความผูกพันกับวัดพระธรรมกายโทชิหงิแบบมากๆ มากๆ เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอได้ทุ่มเททำมา มันคือความผูกพันและด้วยเหตุดังกล่าวนี้เองจึงทำให้กายละเอียดของเธอรู้สึกตกใจและเสียใจกับการจากไปของตัวเธอเองเป็นอย่างมากนั่นเอง
กายละเอียดได้กลับไปถึงบ้านของตัวเธอเองแล้วก็พยายามที่จะทำตามหลักวิชชา
ด้วยการตรึกระลึกนึกถึงบุญและทบทวนบุญทุกๆ บุญ
และในช่วงจังหวะที่กายละเอียดของเธอกำลังรู้สึกเศร้าโศกเสียใจกับการจากไปของตัวเธอเองอยู่นั้น กายละเอียดของเธอก็ได้ติดตามร่างของเธอ กลับไปยังบ้านของตัวเธอเองด้วย
เมื่อกายละเอียดของเธอได้กลับไปถึงบ้านของตัวเธอเองแล้ว แม้ว่าอารมณ์เศร้าโศกเสียใจจะยังคงติดค้างอยู่ภายในใจของเธออยู่ก็ตาม แต่ตัวเธอก็พยายามที่จะทำตามหลักวิชชา ด้วยการตรึกระลึกนึกถึงบุญและทบทวนบุญทุกๆ บุญที่ตัวเธอได้เคยตั้งใจทุ่มเทสั่งสมเอาไว้อย่างเต็มที่เต็มกำลังในสมัยที่ตัวเธอยังมีชีวิตอยู่
กายละเอียดได้ อยู่ร่วมงานฟังสวดพระอภิธรรมสรีระร่างของเธอ
พร้อมทั้งคอยอนุโมทนาบุญกับทุกๆ คน ที่ได้ทำบุญแล้วก็อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งมาให้กับตัวเธออีกด้วย
นอกจากนั้นกายละเอียดของเธอยังได้อยู่ร่วมงานฟังสวดพระอภิธรรมสรีระร่างของเธอ พร้อมทั้งคอยอนุโมทนาบุญกับทุกๆ คน ที่ได้ทำบุญแล้วก็อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งมาให้กับตัวเธออีกด้วย จวบจนกระทั่งมาถึงวันฌาปนกิจร่างของเธอ ซึ่งตรงกับวันที่ 4 นับจากวันที่ตัวเธอได้เสียชีวิตไปแล้ว ตัวเธอก็ได้ไปร่วมงานฌาปนกิจร่างของเธอด้วย และเมื่องานฌาปนกิจร่างของเธอได้เสร็จสิ้นลงแล้ว กายละเอียดของเธอก็ได้แว้บไปยังบุญสถานแห่งหนึ่งที่ตัวเธอรู้สึกผูกพันและคุ้นเคยเป็นอย่างมาก ชนิดที่เรียกได้ว่าตัวเธอรู้สึกเป็นเจ้าของบุญสถานแห่งนั้นเลยทีเดียว ซึ่งบุญสถานที่ว่านั้นก็คือวัดพระธรรมกายโทชิหงินั่นเอง
กายละเอียดได้เห็นสิ่งก่อสร้างต่างๆ ที่ตัวเธอมีส่วนร่วมสำคัญในการสถาปนาทั้งสิ้น
ใจของเธอก็พลันเกิดความรู้สึกที่ปลาบปลื้มและปีติเบิกบานในบุญอย่างสุดๆ
ภายหลังจากที่กายละเอียดของเธอได้แว้บไปอยู่ที่วัดพระธรรมกายโทชิหงิแล้ว ตัวเธอก็ได้เห็นสิ่งก่อสร้างต่างๆ ภายในวัด ไม่ว่าจะเป็นอาคารสถานที่ ประตูเหล็กเลื่อนอย่างดี หรือท่าน้ำบรมเศรษฐีสำหรับปล่อยปลา เป็นต้น ซึ่งสิ่งก่อสร้างต่างๆ เหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่ตัวเธอมีส่วนร่วมสำคัญในการสถาปนาทั้งสิ้น
เมื่อกายละเอียดของเธอได้เห็นสิ่งก่อสร้างต่างๆ เหล่านี้แล้ว ใจของเธอก็พลันเกิดความรู้สึกที่ปลาบปลื้มและปีติเบิกบานในบุญอย่างสุดๆ จนเรียกได้ว่า ณ ช่วงเวลานั้นตัวเธอรู้สึกปลื้มแล้วปลื้มเล่าเฝ้าแต่ปลื้มนั่นเอง เมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้ใจของเธอมีความผ่องใสและสว่างไสวไปด้วยผลแห่งบุญแบบมากๆ
เมื่อใจมีความผ่องใสและสว่างไสวไปด้วยผลแห่งบุญ
ในที่สุดกายละเอียดก็แปรเปลี่ยนไปเป็นกายของเทพธิดาสุดสวยโสภา
และเมื่อใจของเธอมีความผ่องใสและสว่างไสวไปด้วยผลแห่งบุญมากเข้า มากเข้า ในที่สุดกายละเอียดของเธอก็พลันสว่างว้าบ แล้วก็แปรเปลี่ยนไปเป็น “ กายของเทพธิดาสุดสวยโสภา ” ในทันที
ทันทีที่ตัวเธอได้เห็นรูปกายใหม่ เช่นนั้นแล้ว ตัวเธอก็เกิดความรู้สึกอะเลิร์ทเต้และตื่นเต้นดีใจแบบสุดๆ และในเสี้ยววินาทีแห่งความตื่นเต้นดีใจนั้นเองตัวเธอก็ได้เห็นเทวรถลำใหญ่พร้อมด้วยเหล่าบริวารอันเป็นทิพย์ ที่สวยสดงดงามและอลังการเกินกว่าจินตนาการมาปรากฏอยู่ตรงหน้าของเธอ โดยเทวรถพร้อมด้วยเหล่าบริวารอันเป็นทิพย์ที่สุดแสนจะอลังการนี้ล้วนเกิดขึ้นจากผลแห่งบุญที่ตัวเธอได้ทุ่มเทบุกเบิกและอุปถัมภ์อุปัฏฐากพระ อุปัฏฐากวัดพระธรรมกายโทชิหงิมาโดยตลอดนั่นเอง นี้คือตัวอย่างอานิสงส์ผลแห่งบุญกุศล เพราะฉะนั้น ทุกคนต้องทำแต่บุญกุศลและคุณงามความดี
เหล่าบริวารอันเป็นทิพย์ก็ได้มาเชื้อเชิญให้ตัวเธอ ขึ้นสู่เทวรถด้วยใบหน้าที่แช่มชื่นเบิกบาน
และเมื่อตัวเธอได้เห็นภาพของเทวรถพร้อมด้วยเหล่าบริวารอันเป็นทิพย์ มาปรากฏอยู่ตรงบริเวณด้านหน้าของเธอเช่นนั้น ตัวเธอก็ยิ่งเกิดความรู้สึกที่อะเลิร์ทเต้และปลื้มปีติในบุญอย่างไม่มีประมาณกันเลยทีเดียว และในช่วงจังหวะที่ตัวเธอกำลังรู้สึกอะเลิร์ทเต้อย่างสุดๆ อยู่นั้น ณ ช่วงเวลานั้นเหล่าบริวารอันเป็นทิพย์ก็ได้มาเชื้อเชิญให้ตัวเธอ ขึ้นสู่เทวรถด้วยใบหน้าที่แช่มชื่นเบิกบานและเต็มเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มพิมพ์ใจที่สดใสแบบมากๆ มากๆ
ท่านเทพธิดาใหม่ได้นำเทวรถมาเวียนประทักษิณรอบวัดพระธรรมกายโทชิหงิ
ด้วยความรู้สึกที่เคารพรักผูกพันกับบุญสถานแห่งนี้อย่างสุดๆ
เมื่อตัวเธอ หรือท่านเทพธิดาใหม่ ได้รับคำเชื้อเชิญจากเหล่าบริวารอันเป็นทิพย์เช่นนั้นแล้ว ตัวเธอก็ค่อยๆ เดินแบบลอยๆ ขึ้นไปสู่เทวรถของเธอด้วยหัวใจที่พองโตและเปี่ยมล้นไปด้วยความปลื้มปีติใจอย่างสุดๆ ภายหลังจากที่ท่านเทพธิดาใหม่ ได้ขึ้นไปนั่งอยู่บนรัตนบัลลังก์หลักกลางเทวรถเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ตัวเธอก็ได้นำเทวรถมาเวียนประทักษิณรอบวัดพระธรรมกายโทชิหงิด้วยความรู้สึกที่เคารพรักผูกพันกับบุญสถานแห่งนี้อย่างสุดๆ
ส่วนว่า หลังจากที่ท่านเทพธิดาใหม่ ได้เวียนประทักษิณรอบวัดพระธรรมกายโทชิหงิเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
เหตุการณ์ต่อไปจะเป็นอย่างไรนั้น เราก็คงจะต้องมาติดตามรับฟังกันต่อในวันถัดไป
รับชมวิดีโอ
[[videodmc==45204]]