ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2557
สรุปประเด็นร.ร.อนุบาลฯ วันจันทร์ที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2557
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
คุณครูไม่ใหญ่ :
วันคุ้มครองโลก
• เราปลื้มบุญวันคุ้มครองโลกกันไหม ปีและครั้ง แม้ครูไม่ใหญ่จะต้องแก่ไปทุกปีก็ยอม เพราะเราจะได้ถวายไทยธรรม ปีละ สามหมื่นองค์ สองหมื่นองค์ มาจากที่ไกลใกล้ๆ บ้าง ไม่ใกล้ไม่ไกลบ้าง อีกหน่อยมาทั้ง เออีซีเลย แม้ที่อื่นจะมีพุทธบุตรมากแต่ก็ยังไม่มารวมกันอย่างนี้เลย สักวันเราจะให้ถึงวันนั้นให้ได้
• ต้องกลั่นใจให้ใสๆ อย่างเขตในก็นั่งโครงการ 24 น. แบ่งกันช่วงๆ มีเวลาเป็นช่วงๆ สะดวกช่วงนี้แล้วก็จะเชื่อมไปเรื่อยๆ ถ้าเขตนอกสมัครใจก็เดี๋ยวคุยกันหน่อย จะได้เอาตารางมาดู นั่งธรรมะให้เป็นเวลาธรรมกายตลอดทั้งโลกเลย นั่งธรรมะเชื่อมกันทั้งโลก ไม่ให้ขาดตอนเลย เวลาธรรมกายจะได้เกิดขึ้นจริงๆ ถ้าเราทำจริงก็เกิดขึ้นได้จริงๆ
• วันเวลาที่เหลืออยู่นี้ให้รีบไปตามชายแมนๆ มาบวชกันนะจ๊ะ เราขยายเวลารับสมัครบวชถึงวันพฤหัสบดีที่ 3 เมษายน เหลืออีกแค่ 3 วันเนาะ เพราะฉะนั้นต้องลุยกันให้สะบั้นหั่นแหลกเลย ใครที่ตัวเองบวชได้แต่ยังไม่พร้อมที่จะบวช หรืออดีตแมนๆ ก็ไปเชิญชวนแมนๆ ผู้มีบุญที่รอคอยเราอยู่ทุกหนแห่ง ให้มากันให้ตรึมไปเลย ดีไหมจ๊ะ ผลบุญจะได้เป็นของทุกท่าน ผลงานจะได้เป็นของทุกคน
• และเหลือเวลาอีกเพียงแค่ 5วัน ก็จะถึงวันที่มีพิธีบรรพชาเป็นสามเณรพร้อมกันทั่วประเทศกันแล้ว ณ วัดพระธรรมกาย เสาร์ 5 นี่วัดแรงทีเดียวนะ เค้าเอาไว้ทำความดีกัน คือ เอาไว้เป็นวันบรรพชาเป็นสามเณร อย่าไปใช้ทำอย่างอื่น อย่างนี้จึงจะถูกหลักวิชชาของเสาร์ 5 ทำอย่างอื่นนี่ขาดทุน
• และผู้ที่เข้ามารับการอบรมแล้วในช่วงนี้ ทั้งผู้ที่จะบรรพชาเป็นสามเณร มีทั้งสามเณร AEC ด้วยใช่ไหม และที่จะบวชแสนด้วย อย่าลืมนะลูกนะ กว่าจะมีวันนี้สำหรับเรานี่ เราต้องสั่งสมบุญบารมีมายาวนานทีเดียว กว่าจะได้มาเป็นแมนๆ มาเป็นชาวพุทธในช่วงที่พระพุทธศาสนายังเจริญรุ่งเรืองอยู่ บนผืนแผ่นดินไทยนี่ แล้วได้ให้โอกาสตัวเองมาเป็นสายโลหิตของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มาบวชเป็นพระ มาบวชเป็นสามเณร เพื่อตัวของเรา เป็นบุญเป็นบารมี เป็นเนกขัมมะบารมีของเรา และก็เป็นบุญที่จะทำให้บิดามารดา ไปสู่เทวโลก เพราะฉะนั้นต้องตั้งใจบวชนะลูกนะ และก็จะต้องบวชให้ได้สองชั้น
• แต่ ณ ช่วงเวลานี้ให้นึกถึงบิดามารดาไว้ที่กลางท้อง กลางกายของเรา นึกให้เห็นท่านนั่งสมาธิอยู่ในกลางกาย นึกได้ไหมจ๊ะ นึกไม่ได้ก็จะเกินไป ลองนึกดูนะจ๊ะว่า โยมพ่อโยมแม่ หรือว่าที่โยมพ่อโยมแม่ของเรา ตอนนี้หน้าตาท่านจะเป็นอย่างไร สดชื่น เบิกบานกับการบวชของเราขนาดไหน ปลื้มขนาดไหน เอาหน้าตอนที่ท่านปลื้มนะ ตอนที่ท่านยังไม่ปลื้ม เราก็อย่าไปนึกนะ ซึ่งไม่มีวันไหนที่ท่านจะปลื้มไปกว่าวันที่เราได้เป็นสายโลหิตของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้เป็นสามเณร เป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา เพราะเป็นวันที่ท่านรอคอย
• นาคธรรมทายาทที่รักทั้งหลาย ดูกันอยู่หรือเปล่าจ๊ะ ยังมีชีวิตกันดีอยู่หรือเปล่าจ๊ะ
• ตอนเราอยู่ในครรภ์มารดาใช้เวลา 9 เดือน นี่เราบวชอยู่กี่เดือนนะ ไม่ถึงสองเดือน อ๋อภาคฤดูร้อน มาพักร้อนด้วยหาที่เย็นๆ เพราะฉะนั้นการที่จะนึกถึงท่านให้อยู่ในท้องของเรานี่นะ ในอิริยาบถสมาธิ แค่ไม่ถึงสองเดือนนี่นะ เราต้องทำให้ดีกว่าดีที่สุดนะลูกนะ มุ่งมั่นตั้งใจกลั่นท่านให้ใสเลยทีเดียว ไหนลองนึกดูสิลูก ลองนึกดู ได้ไหมจ๊ะ ลองนึกหน้าพ่อหน้าแม่อยู่กลางท้องสิจ๊ะ ได้ไหมจ๊ะ ลองนึกให้ท่านนั่งสมาธิกลางท้องสิจ๊ะ อย่าลืมนะลูกนะ เอาท่านมากลั่นจิตกลั่นใจไว้กลางท้อง แล้วถึงเวลาบวชนำท่านเข้าโบสถ์ไปด้วย แล้วจะให้ดูแหวนสักวง แล้วจะแถมให้อีกวงหนึ่งคือดูของเก่าวงหนึ่ง
บุพกรรมแหวนสวรรค์
• แหวนวงที่ 12 ของเทพบุตรคนธรรพ์ไฮโซ หยกเขียวแกะเป็นรูปนกสวรรค์กับดอกไม้สวรรค์ มีเพชร ทับทิม ทอง สวยมั๊ย ลงตัวไหม เราอยากทราบบุพพกรรมไหม
• คือมันซ้ำๆ ซากๆ น่ะ สวยซ้ำๆ ซากๆ คือมันสวยทุกวันเลยอย่างนี้ ไม่รู้ทำอย่างไง ไม่เบื่อเนาะ สวยซ้ำๆ ซาก ๆ ก็ไม่เบื่อ สวยตั้งแต่วันจันทร์ไล่ไปถึงวันอาทิตย์ อย่าถือสาครูไม่ใหญ่เนาะ
• ขอยืนยันว่าทีช่องนี้ช่องเดียว แบบโรงเรียนอนุบาลฯ เพื่อให้นักเรียนทุกคนได้มีใจใสใจสบาย เพราะใจใสใจสบายมีความสำคัญมากต่อชีวิตของเราที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์กันเลยทีเดียวนะจ๊ะ แล้วก็กับคนทุกคนและโลกใบนี้
• แหวนวงที่ 12 ของเทพบุตรคนธรรพ์ไฮโซ ที่มีวิมานใหญ่โตอยู่บนสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา สวรรค์ชั้นหนึ่ง ด้วยผลแห่งบุญที่ท่านได้เคยสั่งสมบุญไว้ในบุญเขตของพระพุทธศาสนาได้ช่องตามมาส่งผล ท่านเคยเกิดเป็นชาวพุทธอยู่ใกล้วัดแห่งหนึ่ง ในทุกๆ วันพระก็มักเดินทางไปทำบุญและฟังธรรมอยู่เป็นประจำ อีกทั้งตัวท่านก็ยังช่วยทำความสะอาดบริเวณวัดให้สะอาดสะอ้าน เหมือนเก็บเพชรพลอย เวลาเราจะเก็บขยะมูลฝอยที่ไหนก็ตาม ต้องทำใจประดุจเก็บเพชรพลอย ใจจะได้ปลื้ม มีความสุข เพราะว่านอกจากเราจะไม่ทำร้ายตัวเราเองแล้ว เรายังเพิ่มสิ่งที่ดีให้กับตัวเรา จะทำให้แก่ยากตายช้า อย่างนี้เอาไหม หรือจะเอาแก่ง่ายตายเร็ว ให้อารมณ์มาเผาตัวเองเนาะ เราไม่ใช่นะ ให้อารมณ์เรานี่สูงขึ้น ให้สูงส่ง ทำใจประดุจเหมือนเก็บเพชรพลอย
• บวชก็เช่นเดียวกันนะลูกนะ ถ้าเราเตรียมตัวบวชโดยไม่ได้ฝึกตน หรือเตรียมตัวเองให้พร้อมก่อนเป็นสายโลหิตของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เราขาดทุน เพราะเรากำลังเตรียมตัวขึ้นเขียง แต่ไม่ใช่เขียงลับมีด เราจะไปอยู่ทรงชุดสุดท้าย ทรงเดียวกับในสมัยพุทธกาล เราต้องปลื้ม ถ้าไม่ปลื้มในการบวชครั้งนี้ก็ขาดทุน ถ้าปลื้มก็มีกำไร ฉะนั้นนาคธรรมทายาททั้งหลายที่เตรียมตัวบวชเป็นพระและสามเณรที่จะบวชวันเสาร์ 5 นี้ต้องปลื้มนะ ปลื้มจึงจะได้กำไร
• ไม่เพียงเท่านั้นท่านยังรดน้ำพรวนดิน ตัดแต่งต้นไม้ใบหญ้าในวัดอย่างสม่ำเสมออีกด้วย ไม่ใช่นานๆ ทำที หรือปีละครั้ง 100 ปีก็ 100 ครั้ง กว่าจะนึกถึงบุญได้ในเวลา 2 วิน่ะนะ ก่อนจะเดินทางไปสู่ปรโลก เออเราเคยรดน้ำพรวนดินต้นไม้ภายในวัดนั้นกี่ครั้ง หนึ่ง สอง เอ้าไปแล้ว ซี้ก่อนน่ะ นึกทีละครั้งกับนึกทีละร้อยนี่อย่างไหนดีกว่ากันจ๊ะ ทำให้ต้นไม้ใบหญ้าแห่งนั้นแลดูสดชื่นงดงาม และออกดอกผลอย่างมากมาย ทำให้วัดเป็นบุญสถาน ใครเห็นแล้วก็อยากเข้าวัด แปลว่ามันมีสัญญาณดีๆ แล้วสำหรับผู้ที่จะเข้าวัด เขาจะได้เข้ามาฟังธรรม ปฏิบัติธรรมแล้วก็มาบำเพ็ญบุญ เท่ากับเราเป็นสะพานแก้วให้เขาเดินทางไปสู่สวรรค์ ด้วยความร่มรื่นของบรรยากาศภายในวัดนี่เอง ทำให้มีบรรดานกสวยๆ เสียงเพราะๆ ชอบบินเข้ามาร้องประสานเสียง เพื่อสร้างความรื่นรมย์ให้กับสาธุชนที่เข้ามาทำบุญในวัดนี้อยู่เป็นจำนวนมาก ทำให้สาธุชนและตัวท่านต่างก็สั่งสมบุญด้วยความแช่มชื่นเบิกบาน นึกทีไรก็ให้รู้สึกอิ่มบุญทุกที่ไป และเมื่อตัวท่านได้เห็นใบหน้าที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกแช่มชื่นเบิกบานของสาธุชนเหล่านั้นแล้ว ท่านก็จะเกิดความรู้สึกปลื้มปีติใจทุกครั้ง
• ด้วยผลแห่งบุญดังกล่าวนี้เองจึงทำให้ ภายหลังจากที่ตัวท่านละจากโลกนี้ไป บังเกิดเป็นเทพบุตรคนธรรพ์สุดหล่อแล้ว ท่านจึงมีทิพยสมบัติและเครื่องประดับอันเป็นทิพย์ที่ประณีตวิจิตรสวยงามมากมาย เช่นแหวนสวรรค์วงนี้ก็เป็นตัวอย่างของบุญที่ท่านได้สั่งสมเอาไว้ตอนเป็นมนุษย์นั่นเอง
เล่าเรื่องคุณยายฯ ตอน คุณยายปราบยักษ์
• เอ๊ะเพิ่งเคยได้ยิน ได้ยินแต่คุณยายปราบมาร
• ได้ยินแต่ของคุณยายทองสุข อยากฟังกันไหม พระเดชพระคุณหลวงปู่พระผู้ปราบมารได้ส่งท่านไปสอนธรรมะทั่วประเทศ กลางวันก็ไปสอนมนุษย์ กลางคืนก็ไปสอนกายละเอียด เป็นปกติของท่าน สอนเทวดามั่ง ไปสอนยักษ์มั่ง ท่านก็ชวนให้ยักษ์มาถือศีล ไม่ให้ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ท่านก็ตกลงกับยักษ์ว่า เดี๋ยวจะส่งอาหารทิพย์มาให้แทน เราจะได้ไม่บาปด้วย จะได้พ้นจากภพอันที่ไม่น่ายินดีนี้ไป ยักษ์ก็โอเค ต่อมาคุณยายทองสุขท่านป่วย ในช่วงสุดท้ายของชีวิต ท่านกำลังนอนป่วยอยู่ในมุ้ง ก็ได้ยินเสียงยักษ์รำพึงว่า ทำไมไม่ได้เอาอาหารทิพย์มาให้ ท่านก็ตอบว่า เดี๋ยวบูชาข้าวพระแล้วจะส่งไปให้โว้ย
อาจารย์ลือพงศ์ ลีลพนัง
• กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงครับ ผมอ.ลือพงศ์ ลีลพนัง ย้อนไปเมื่อ 26 ปีที่แล้ว ในปี 2531 ได้ไปดูแลพื้นที่วัดเก่าแก่แห่งหนึ่ง บนเขาที่จ.เชียงราย มีเจ้าหน้าที่ที่ดูแลภัตตาหารพระ เขาก็ชอบไปนั่งสมาธิใกล้เจดีย์เก่าในวัด ขณะนั่งอยู่เพลินๆ จู่ๆ ก็เกิดอาการขนแขนสแตนอัพ เพราะได้ยินเสียงเหมือนคนตัวใหญ่ๆ เดินลงส้นเท้าหนักๆ ลืมตามองก็ไม่เห็นอะไร แต่ก็ยังหลับตาทำสมาธิต่อ
• นี่แค่ได้ยินตึงๆ ของครูไม่ใหญ่นี่ได้ยินเสียงเลย ตอนนั้นยังเด็กอยู่ 7 ขวบ อยู่เฝ้าโรงเรียน เพราะว่าคุณปู่คุณย่าท่านไปจับนกกระจอกตอนกลางคืน ในโรงเรียนนั้นก็มีหนึ่งคน กับบอร์ดี้การ์ด 24 ตัว ตอนก่อนนอนกางมุ้งใหม่ๆ ก็กันอย่างดี เราต่างคนต่างอยู่ เรามันคนละภพภูมิ เอาไว้ออกจากมุ้งเมื่อไหร่ค่อยเจอกัน ตอนกลางคืนนะ 4-5 ตัวเข้าไป มันนอนหนุนครูไม่ใหญ่ ๆ ก็เอาหัวหนุนมันมั่ง ก็ 7 ขวบน่ะ มันก็จะเป็นอย่างนี้อยู่เรื่อยๆ แต่ก็ไม่ได้กลัวอะไร รู้สึกว่า เอ้อ ... เราได้เป็นเจ้าของโรงเรียน ตั้งแต่ 7 ขวบ จู่ๆ ห่างไปสัก 3 เมตรได้ยินเสียงเรียกชื่อ เสียงเรียกเย็นๆ ก็ไม่เห็นว่าขนแขนสแตนอัพเลย เพราะเสียงเหมือนน้าชายผู้ที่เป็นที่รัก ซึ่งครูไม่ใหญ่จะรักท่านนะ เอ... ท่านเรียกชื่อ เสียงเหมือนเปี๊ยบ แต่ว่าโทนเสียงเย็นๆ ก็ลุกออกจากมุ้ง ก็เดินตาม บอร์ดีการ์ดก็เดินตาม ใครบอกว่าหมาเห็นผีก็ต้องหอน ไม่มีหอนสักตัว เสียงนั้นเขยิบไปที่หัวบันได ก่อนจะลง ครูไม่ใหญ่ก็ยังเดินตาม เสียงนั้นไปอยู่ที่บันไดชั้นล่าง เรียกชื่ออีกล่ะ ก็เดินตามไป บอร์ดีการ์ดก็เดินตามมา เสียงเรียกไปถึงหน้าประตูโรงเรียน ก็เดินตามไป เพราะเข้าใจว่าน้าชายมาเยี่ยม ก็ไม่มีสักตัวที่หอน บอร์ดีการ์ดนี่ต้องการความสงบมาก เปิดประตูไปก็ไม่เห็นมีใคร แต่ไม่มีการลงส้นเท้าหนักอย่างนี้นะ ไม่มีเจอ
![](https://images.dmc.tv/www/external/570331-dd-2.jpg)
เราจะได้จารึกชื่อ ในแผ่นทองเดียวกับคุณยาย
• ตอนนั้นบรรยากาศชักจะไม่เหมือนเดิม รู้สึกเงียบเหงาวังเวงเข้ามาแทนที่ แล้วถูกเขกหัว ลืมตาดูก็ไม่เห็นใคร จึงเดินมาบอกผม ผมก็ไม่ได้ทำอะไรเพราะกำลังนั่งสมาธิอยู่เหมือนกัน พอกลับวัดก็คิดจะไปถามคุณยาย แต่ยังไม่ทันได้ถาม คุณยายก็บอกว่า หลวงพ่อให้ยายไปดูมาแล้ว ว่าที่ตรงนั้นมียักษ์อยู่ แต่ยายไปจัดการมันเรียบร้อยแล้ว ตั้งแต่ยายอยู่วัดปากน้ำ หลวงพ่อให้ยายไปปัดลูกระเบิดยายก็ไปปัด ยายสู้มาตั้งแต่สมัยยุคสงคราม พอมาอยู่ศูนย์พุทธจักร ยายก็สู้กับคน สู้กับผี สู้กับอะไรต่าง ๆ เพราะยายมีธรรมะจึงอยู่รอดปลอดภัยได้
• พอผมฟังคุณยายพูดอย่างนี้ ผมก็ตะลึงมากเลยครับ เพราะผมยังไม่ได้บอกว่าผมไปที่วัดเก่าแก่มา และก็ไม่มีใครมาบอกท่าน แถมท่านยังรู้ลึกด้วยว่าผมไปทำอะไร ที่ไหนอย่างไร แม้กระทั่งผมมีคำถามคาใจอะไรกลับมา แล้วท่านก็ตอบขึ้นมาจนผมหมดความสงสัยเลยครับ ญาณทัศนะของคุณยายท่านแม่นมาก ยิ่งกว่าตาเห็น แถมยังเคลียร์กับยักษ์ได้ด้วย เพราะตอนหลักเจ้าหน้าที่ผู้ชายคนนั้นก็ไม่โดนเขกหัวจากมือลับๆ นั่นอีกเลย ด้วยความศักดิ์สิทธิ์ของคุณยายที่มากถึงเพียงนี้ ผมก็อยากเชิญทุกท่านมาหล่อทองคุณยาย เพื่อเชื่อมสายบุญกับท่าน ได้ทำบุญใหญ่ ทำที่ท่านได้ที่เรา
พระปลัดนพดล สิริวํโส :
การฟังธรรม มีอานิสงส์
• ทำให้ได้ยินได้ฟังสิ่งที่ยังไม่เคยได้ยินได้ฟัง มีความเข้าใจมากขึ้น ขจัดข้อสงสัย ทำให้จิตเลื่อมใส ทำให้จิตผ่องใส
• เหมือนยสกุลบุตร ที่มีความรู้สึกกลุ้มใจ แล้วพบพระผู้มีพระภาคเจ้า แล้วได้ฟังธรรมจากพระองค์ เมื่อจิตของยสกุลบุตรนุ่มนวลแล้วได้ทรงแสดงอริยสัจ 4 ยสกุลบุตรบรรลุธรรมเป็นพระโสดาบัน และเมื่อได้ฟังธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าแสดงให้พ่อฟัง ท่านก็บรรลุเป็นพระอรหันต์
• สิ่งที่ควรเปิด 3 คือ แสงสว่างของพระอาทิตย์ แสงสว่างของพระจันทร์ และธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ความประทับใจในคุณยายอาจารย์
• คุณยายเมื่อไปวัดปากน้ำ ก็ถูกส่งเข้าสู่โรงงานทำวิชชา สิ่งที่ถูกทดสอบคือ เตียงหัก ท่านก็ดูเฉยๆ อดทนทำตนประดุจดังผ้าขี้ริ้ว มีแรง มีตะปู มีค้อนก็ซ่อมไป เอามุ้งขาดๆ มาให้ ท่านก็ดูเฉย แล้วซ่อมไป ท่านผอมก็รังเกียจท่านคิดว่าเป็นวัณโรค เสือกข้าวให้ คุณยายท่านก็ดูเฉยๆ ไม่ให้ร่วมวงรับประทานอาหาร ท่านก็ไม่ได้คุยกับใครในเรื่องใดๆ ไม่ต้องไปรับรู้เรื่องอะไร ธรรมะท่านก็ก้าวหน้า ใจท่านก็บริสุทธิ์
• ท่านมักน้อย ได้มากก็เอาแต่น้อย สันโดษ ให้อะไรมาก็พอใจ สงัด คือไม่มีเรื่องอื่นเลย ไม่คลุกคลี มีความเพียรที่ต่อเนื่อง หลวงปู่ให้ทำอะไรก็เพียรไม่ท้อถอย รักธรรมะรักบุญสุดชีวิต จนท่านได้เป็นหัวหน้าเวรขาดรู้
• คุณยายท่านไม่รู้จักกามเลย ปลาสลิดอร่อยตรงไหน ก็ตอบไม่ได้
• ท่านไม่น้อยใจ ถ้าหลวงปู่ไม่ใช้งาน ธรรมะของคุณยายจึงก้าวหน้า
• แค่นี้ก็เป็นคุณธรรมที่สูงพอแล้วที่ลูกศิษย์จะได้ดำเนินรอยตาม มีความอดทน มักน้อย สันโดษ
• คุณยายไม่มีข้อแม้และเงื่อนไข ในสมัยนั้นมีคนมาขอให้หลวงปู่ไปปราบผี หลวงปู่ให้ยายไปยายก็ไป ปราบผีได้สำเร็จ
• คุณธรรมของคุณยายเป็นความบริบูรณ์สมบูรณ์ด้วยตัวเอง เมื่อหลวงปู่มรณภาพแล้ว เขาก็ออกไปแต่งงานกัน บอกว่าขนาดพระพุทธเจ้ายังไม่ชนะเลย แต่คุณยายก็ไม่ไป ทำธรรมะของท่านต่อไป จนได้พบหลวงพ่อ ได้บวช ได้สร้างวัด ได้ขยายวิชชาธรรมกายไปได้ทั้งโลก ท่านเป็นหนึ่งไม่มีสองจริงๆ
• เรื่องของคุณยาย ต้องเอามาศึกษา มาเดินตาม
• คุณยายท่านไม่รู้จักกามเลย เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ร้ายมาก เป็นนิวรณ์ 5 แต่คุณยายไม่มีเลย
• ไม่ติดในบุคคล สัตว์ สิ่งของเลย แม้จับฉลากได้พัดขนนกยูงแล้ว คุณยายทองสุขขอท่านก็ให้ไปเลย
• ที่เรามีทุกวันนี้ได้ ได้พบหมู่คณะ ได้พบหลวงพ่อ ได้รู้วิธีสร้างบุญ ความสะอาดของวัด แม้คุณยายไม่มีความรู้ก็ตาม คุณยายรักบุญมาก แม้ท่านจะจากไปแล้ว แต่คุณธรรมความดีของท่าน เราควรไว้ในใจ แล้วนำมาปฏิบัติ ให้เรามีความสุขตามคุณยายไปได้
• ขอให้เราทุ่มเทชีวิตจิตใจมาหล่อทองคุณยาย จะได้เป็นบุญติดตัวเราไปทุกภพทุกชาติ เราทำบุญด้วยทอง ก็ได้ทอง เราทุ่มเทได้มากเพียงไรก็เป็นบุญของเรา
• ดังเรื่องชฎิลเศรษฐี ทำบุญด้วยทองก็ได้ภูเขาทองเกิดขึ้นหลังบ้าน ภารกิจของพอคือหน้าที่ของลูก
• ทุกบุญของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ เราต้องทำก่อน เหมือนพระโกณทัญญะ ท่านทำบุญก่อน ได้เป็นพระภิกษุองค์แรกก่อน
• ทำต่อเนื่อง ทำทุกวันไปเลย รวมไว้เรื่อยๆ เรารู้ข่าวแล้วก็ทำไปเลยทุกวันทำให้เกินเป้า ทำเท่ากับเป้าก็ยังเสมอตัว ยังไม่ได้กำไร ทำด้วยอภิมหาปีติ ร่าเริง เบิกบาน ไม่มีความเสียดายเลย ดังช่น พระมังคพุทธเจ้า ดวงใจของผู้ให้ปีติซาบซ่าน เป็นหลักวิชชาตามระลึกนึกถึงบุญ
อธิษฐานจิต
• เศรษฐกิจตอนนี้มันแย่ เราจะทำให้เกินเป้าจะทำอย่างไร ต.ย.ของพระโพธิสัตว์ อนาถบิณฑิกะเศรษฐี ถวายอาหารเหลือแต่น้ำต้มผักดอง , วิสัยหชาดก พระโพธิสัตว์ ให้ทาน 4 มุมเมือง เสียงคนที่มารับทาน เหมือนเสียงดนตรีอันไพเราะ ปีติใจที่คนมารับทาน บุญของท่านทำให้ชาวโลกไม่ได้ทำมาหากิน เป็นอยู่ด้วยทานของวิสัยหชาดก พระอินทร์กลัวถูกแย่งชิงบัลลังก์ จึงลงมาขัดขวางไม่ให้เศรษฐีให้ทาน เนรมิตให้สมบัติรวมถึงคนรับใช้หายไปหมดเลย เศรษฐีให้ภรรยาไปดูว่าสมบัติยังมีอยู่ไหม เพราะไม่อยากให้ทานขาด เหลือแต่เคียวเกี่ยวหญ้า จึงตั้งใจจะไปเกี่ยวหญ้ามาขายให้ทาน ส่วนหนึ่งไว้เลี้ยงตนเอง ส่วนหนึ่งเลี้ยงคนยากจน คนจนมีจำนวนมากก็เลยยกให้คนจนหมดเลย วันที่สองก็เหมือนเดิม วันที่สาม ที่สี่ ให้หมดเลย ไม่ได้กินอะไรเลย วันที่เจ็ด แดดส่องหน้าล้มไปเลย พระอินทร์จึงไปถามว่า จะให้มีสมบัติเหมือนเดิม แต่ไม่ให้ทานนั้นจะเอาไหม พระโพธิสัตว์ถามว่าท่านเป็นใคร ท้าวสักกะจะเป็นพระสักกะได้ต้องให้ทาน รักษาศีล บำเพ็ญวัตตบท 7 จึงจะเป็นพระอินทร์ได้ ท่านมาห้ามปรามไม่ให้ทานได้อย่างไร พระอริยเจ้าทั้งหลายตำหนิบุคคลที่กระทำความชั่ว การไม่ทำบุญให้ทานเป็นสิ่งที่เลว การที่ท่านให้สมบัติแล้วไม่ให้ทาน แล้วจะมีประโยชน์อย่างไร เราเคยให้ทานอย่างไร เราก็จะให้ทานอย่างนั้น หากยังมีชีวิตอยู่เราก็จะให้ทานต่อไป ท่านอย่ามาขวาง ท่านจงไปเลย พระอินทร์ถามว่า ท่านทำทานเพื่ออะไร ตอบว่าไม่ได้หวังตำแหน่งใดๆ ให้ทานเพื่อความเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอินทร์จึงคืนสมบัติให้
• เราท่านทั้งหลายอย่าได้ท้อถอยในการทำทาน อย่ากลัวเลยว่าจะไม่มี สมบัติที่เราทำทานไปแล้ว ย่อมเป็นของเรา
รับชมวิดีโอ
[[videodmc==47249]]