จดหมายจากโฮเวิร์ดมายซัน

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2557

      กราบนมัสการหลวงพ่อผู้เป็นที่เคารพรักอย่างสูงครับ

    กาลเวลาช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว เร็วราวกับว่า การพบกันครั้งแรกของเรานั้น เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้เองครับแต่สิ่งที่เปลี่ยนไปในเวลา 9 ปีที่ผ่านมาก็คือผมได้แก่ลงและแก่ลง แต่ทว่าหลวงพ่อกลับหนุ่มขึ้น และหนุ่มขึ้น และรูปงามขึ้นทุกปีและทุกปี ผมจินตนาการไม่ออกเลยว่า ชีวิตผมจะเป็นเช่นไร ถ้าหากชาตินี้ ผมไม่ได้พบกับหลวงพ่อ ชีวิตของผมถูกต่อเติมให้ยืนยาวอย่างมีความหมายขึ้น นับตั้งแต่วันที่เราได้พบกัน

     ด้วยธรรมะที่หลวงพ่อเมตตาพร่ำสอน และบอกกล่าวถึงเป้าหมาย อีกทั้งความหมายของชีวิต ชีวิตของผมจึงได้อุทิศติดตามหลวงพ่อตลอดทุกวันเวลา ด้วยกายวาจาและใจ ตลอดเส้นทางพักกลางทางที่ดุสิตบุรีครับ การที่ผมได้พบหลวงพ่อ ชีวิตของผมได้รับการปรับโฉม จากที่ก่อนหน้านี้ผมก็อยู่ไปวันๆ

      แต่วันนี้ผมอยู่อย่างมีเป้าหมายชีวิตแล้วครับ นับว่าเป็นบุญสุดประมาณของผมที่มาพบหลวงพ่อครับ

      ทุกๆ วันที่ผ่านไป ผมมีความปรารถนาที่จะเดินรอยตามหลวงพ่อ อยากเป็นเหมือนหลวงพ่อครับ คือผมอยากใช้ชีวิต เพื่อเป็นสิริมงคลแก่ผู้อื่นอย่างที่หลวงพ่อได้เป็นอยู่ แก่โลกใบนี้ ช่วงเวลาที่พวกเราเฝ้ารอคอย ปีละครั้ง ก็มาถึงแล้ว นั่นคือวันเกิดของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ เราขอคารวะหลวงพ่อ รวมทั้งโยมพ่อ-โยมแม่ของหลวงพ่อ ที่ได้ประทานของขวัญที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ให้แก่โลกใบนี้ของขวัญชิ้น นั้นก็คือ... "หลวงพ่อ" นั่นเอง

พวกเราที่ฮ่องกง ได้สาธยายบทกวีแห่งความรัก และความกตัญญู แล้วร้อยเรียงออกมาเป็นบทเพลง ถวายแด่หลวงพ่อครับ เพลงนี้เป็นไอเดียของไอวี่ ซึ่งเธอเป็นโปรดิวเซอร์เอง เป็นผู้รวบรวมสมัครพรรคพวกมาขับขานบทเพลง เพื่อขอบพระคุณและอวยพรแด่หลวงพ่อในบทเพลงแห่งการเฉลิมฉลองนี้ ด้วยจิตใจที่อ่อนน้อม พวกเราขอถวายเพลงวันเกิดนี้ จากทุกดวงใจ ที่รู้ดีว่า ไม่มีถ้อยคำใด จะสามารถบรรยายความรักที่พวกเรามีต่อหลวงพ่ออย่างครบถ้วนได้เลย และจากก้นบึ้งของหัวใจ พวกเราขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่อ ที่ได้อุทิศตน พร่ำสอนพวกเรา ให้รู้ว่า ชีวิตที่เป็นอยู่นี้ มีความหมายที่แท้จริงอย่างไร