ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2557

ผลการปฏิบัติธรรมโครงการธรรมทายาทหญิง รุ่นที่ 31
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
 
     กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะ

     ลูกธรรมทายาทหญิง นรินพร แจ้งไพร  หรือ น้องนกค่ะ เรียนอยู่มหาวิทยาลัยนครพนม คณะครุศาสตร์วิทยาศาสตร์ทั่วไป ชั้นปีที่ 2 ค่ะ

น้องนก นรินพร  แจ้งไพร
ธรรมทายาทหญิงรุ่นที่ 31
 
       ลูกรู้จักวัดพระธรรมกายได้เพราะพี่ชมรมพุทธฯที่มหาวิทยาลัย ชวนมาทำหน้าที่ Supervisor ค่ะ ในช่วงของการอบรมการทำหน้าที่ Supervisor นั้น ลูกมีโอกาสเห็น VDO การรับสมัครโครงการอบรมธรรมทายาทหญิง เห็นแล้วรู้สึกปลื้มใจมาก เกิดความภาคภูมิใจว่าแม้จะไม่ใช่ชายไทย.. แต่ก็บวชใจได้ ลูกจึงอยากมาบวชใจ.. ทดแทนบุญคุณพ่อแม่ค่ะ อีกอย่างลูกอยากค้นหาตนเอง อยากพัฒนาศักยภาพของตนเองเพื่อให้เกิดประโยชน์ต่อส่วนรวมให้มากที่สุดค่ะ

      ในช่วงแรกที่ได้เข้ารับการอบรมที่วิหารคด ลูกรู้สึก  แปลกที่แปลกทาง จากเคยอยู่ตามท้องไร่ท้องนาได้มาอยู่ในเมืองใหญ่ที่มีผู้คนมากมายทำให้รู้สึกตื่นเต้นค่ะ  แต่พอได้เริ่มศึกษาธรรมะ ได้หัดนั่งสมาธิ ทำให้ได้คิดใหม่ จากที่เคยมองแต่คนอื่น ยึดมั่นถือมั่นในสิ่งอื่น ลูกได้ย้อนกลับมามองที่ตัวเอง ปรับปรุงแก้ไขที่ตัวเองแทนค่ะ การนั่งสมาธิของลูกนั้น ในช่วงต้นมีฟุ้งบ้างหลับบ้าง และปวดเมื่อยตามร่างกายเพราะว่าลูกเป็นคนอ้วนค่ะ เช้าวันหนึ่งลูกได้ไปรับบุญขัดวิมาน ได้ยินเพื่อนธรรมทายาทหญิงพูดถึงโอวาทของหลวงพ่อทัตตะว่า “การนั่งสมาธิมันเหนื่อย แต่ถ้าเราไม่มีความเพียร เราก็จะเหมือนหมูที่กินแล้วนอน  ถ้าการนั่งสมาธิมันง่าย หมูก็คงไปนิพพานกันหมดแล้ว” ประโยคนี้ประทับใจลูกมาก ทำให้ลูกมีแรงฮึดในการนั่งสมาธิขึ้นเยอะเลย.. เพราะลูกไม่อยากเป็นหมูค่ะ  

         เนื่องจาก.. ลูกนึกองค์พระและดวงแก้วไม่ออก แต่ลูกชอบดอกมะลิ ลูกจึงตรึกดอกมะลิไว้ตรงกลางกาย แล้วภาวนาสัมมาอะระหัง ภาวนาไปเรื่อยๆพอถึงครั้งที่ 108 ตัวก็เริ่มขยาย ดอกมะลิก็ใหญ่ขึ้น ลูกรู้สึกว่าตัวเราใหญ่จนมองเห็นหลังคาของวิหารคด เห็นทิวทัศน์รอบวัด แล้วก็รู้สึกตกใจว่าทำไมตัวเราขยาย น่ากลัวจัง แต่ได้ยินเสียงหนึ่งบอกว่า.. “ไม่ต้องกลัวนะ ค่อยๆลง ให้สัมมาอะระหังไปเรื่อยๆ” ลูกก็ตรึกสัมมาอะระหังต่อ และหายใจเข้าลึกๆ หายใจออกยาวๆ ตัวก็กลับมาเป็นปกติ และค่อยๆเล็กลงสุดๆ อีกสักพักตัวก็หายไปเหลือแต่ดวงแก้วใสๆ แล้วตัวก็กลับมา ดอกมะลิก็หายไปเห็นแต่ดวงแก้วใส และเริ่มเห็นแสงนวลสวยสบายตา เห็นจุดเล็กๆอยู่กลางดวงแก้วด้วยค่ะ ตอนนั้นร่างกายไม่ปวดเมื่อย ไม่ฟุ้ง
 
       พอนั่งไปอีก ลูกก็เริ่มเห็นเงาลางๆ ขององค์พระ สักพักก็เห็นท่านชัดใสสว่างขึ้น  แล้วองค์พระก็ขยายขึ้นเรื่อยๆจนคลุมกายลูกเอาไว้ และมีแสงสว่างออกมาจากดวงแก้วตรงกลางกายตลอด จากวันนั้นมา.. การนั่งสมาธิก็ไม่เป็นปัญหาอีกเลยค่ะ ลูกนั่งสมาธิได้ดีขึ้นทุกวัน แล้วทุกวันนี้..ลูกยังเห็นดวงแก้วที่มีองค์พระสว่าง ชัดใสอยู่ภายใน เป็นความสุขที่อัศจรรย์จริงๆ ค่ะ
 
ภาพวาดจากประสบการณ์ภายในของ
น้องนก นรินพร  แจ้งไพร

น้องนก นรินพร  แจ้งไพร ในท่า Peace Position
 
       หลวงพ่อเจ้าคะ เมื่อก่อนลูกเป็นคนใจร้อน แต่สมาธิทำให้ลูกใจเย็นขึ้น มีความคิดที่เป็นระบบระเบียบมากขึ้นค่ะ การได้มาอบรมในโครงการธรรมทายาทหญิง ทำให้ลูกได้รู้จักกับเป้าหมายชีวิตที่แท้จริง เข้าใจตนเอง เข้าใจผู้อื่น ลูกได้อบรมบ่มนิสัยให้รักความสะอาด รักและภูมิใจในหมู่คณะ ลูกขอขอบคุณพี่เลี้ยงและพระอาจารย์ที่สอนแต่สิ่งดีๆให้ และขอขอบพระคุณหลวงพ่อที่เปิดโอกาสให้ลูกได้มาศึกษาวิชชาชีวิต วิชชาที่จะสามารถสร้างสุขให้ตนเองและสร้างคุณประโยชน์ให้กับคนรอบข้าง สุดท้ายนี้ ลูกขอมอบบทกลอนจากดวงใจ ถวายหลวงพ่อเจ้าค่ะ
 
     หลายเวลา ลูกตามหา แสงสว่าง
เพื่อส่องทาง
ให้ชีวิต สุขสดใส
จากหยุดแรก ที่นิ่งแล้ว
กลางดวงใจ
ส่องอุ่นให้ ยลคราใด
ชื่นฤดี
     ขอบพระคุณ พระพ่อ
ที่เคารพ
ขอน้อมนบ บูชาธรรม นำวิถี
ลูกพบแล้ว พระภายใน ผู้อารี
สุดเปรมปรีดิ์ เพราะศาสตร์นี้ ธรรมกาย
 

ตัวอย่างของขวัญที่ลูกๆธรรมทายาทหญิง รุ่นที่ 31 ตั้งใจถวายหลวงพ่อค่ะ
ภาพสีไม้ วาดจากฝีมือลูกๆธรรมทายาทหญิง ค่ะ ( เล่าเรื่องราวไปช่วยงานบวชแสน
 เมื่อวันที่ 5 พ.ค. 2557 ตื่นกันตั้งแต่ตี 4 แต่ทุกคนเบิกบานใจ รับบุญอย่าง Alert ค่ะ)


รูปวาด...พระเดชพระคุณหลวงพ่อ เป็นสีไม้ ค่ะ
ภาพนี้พระเดชพระคุณหลวงพ่อยืนและหันมามองลูกๆธรรมทายาทหญิง
( ลูกๆทุกคนมั่นใจ..จะขอตามพ่อไปถึงที่สุดแห่งธรรมค่ะ )

บทความนี้พิมพ์จาก http://www.dmc.tv/pages/latest_update/20140516-ผลการปฏิบัติธรรมธรรมทายาทหญิงนรินพร-แจ้งไพร.html
เมื่อ 18 กรกฎาคม 2567 00:08
สงวนลิขสิทธิ์ © 2547 - 2567 http://www.dmc.tv