ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2558
จดหมายจากใจสามเณรธรรมทายาท
ตอน พร้อมฝึกตนทนหิวบำเพ็ญตบะเป็นพระแท้เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง
1.กระผม สามเณรธรรมทายาทเฉลิมฉัตร จันทร์ทำโรง อายุ 35 ปี ครับสามเณรธรรมทายาทเฉลิมฉัตร จันทร์ทำโรง
ศูนย์อบรมวัดพระธรรมกาย จ.ปทุมธานี
สมัยก่อนผมทำงานอยู่บริษัทของคุณอนันต์ อัศวโภคิน ครับ ซึ่งผมก็เกริ่นๆ กับเพื่อนร่วมงานว่าอยากบวช สงสัยคุณอนันต์จะรู้เพราะท่านให้คนพาผมมาบวชที่วัดพระธรรมกายเลย ตอนนั้นผมได้บวชในรุ่นกองพันสถาปนา รุ่นแรกของโลก ครับ (พ.ศ. 2552) ตั้งแต่นั้นมาผมก็เข้าวัดมาตลอด แล้วการบวชครั้งนี้ก็เป็นครั้งที่ 4 ในชีวิตของผมแล้วครับ ครั้งนี้ผมมาบวชเพราะหลวงพ่อชวนให้อดีตธรรมทายาทกลับมาบวชเป็นพระพี่เลี้ยงสามเณร แม้ชีวิตทางโลกจะยังมีภาระ แต่พอได้ยินหลวงพ่อชวน ผมก็ปล่อยวางภารกิจทั้งหมด เพราะผมเคยคิดไว้ว่าถ้าเมื่อไหร่หลวงพ่อมีภารกิจสำคัญให้ทำ ผมก็จะกลับมาช่วยอย่างไม่ลังเลเลย ในความคิดของผม เราจะหาที่ไหนได้อย่างวัดพระธรรมกาย จะหาวัดไหนที่จะฝึกคนให้เป็นคนดี ฝึกพระให้เป็นพระแท้ และสอนคนจำนวนมากๆให้รู้จักการสร้างบารมีขนาดนี้ได้ มันหายากนะครับ แล้วจุดมุ่งหมายที่หลวงพ่ออยากได้การตอบแทนกลับคือการเห็นคนทุกคนเป็นคนดี ได้เข้าถึงธรรม ขยายความดีคลุมไปทั้งโลก แล้วอย่างนี้จะมาว่าวัดพระธรรมกายไม่ดีได้ยังไง อย่างตัวผมเองผมไม่ได้เชื่อเพราะไปฟังใครมา แต่ผมได้พิสูจน์แล้วตั้งแต่มาบวช ผมพูดได้เลยว่าตั้งแต่รู้จักวัดเหมือนผมได้เกิดใหม่ ผมเปลี่ยนตัวเองไปมากๆ เมื่อก่อนผมก็ชอบเที่ยว ดื่มเหล้า สูบบุหรี่ บุญก็ทำบาปก็ทำ แต่พอได้บวชทำให้รู้ว่าคุณค่าของความเป็นคนมันมีมากกว่านั้น ผมมีเป้าหมายชีวิตที่ดีเพราะหลวงพ่อสอนครับ
และในวันบรรพชาเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ผมก็ปลื้มมากที่ได้กลับมาบวชอีก วันนั้นผมนึกถึงหน้าโยมพ่อโยมแม่ได้ชัดเจนนึกพาท่านมาบวชกับผมด้วย ผมอยากให้ท่านได้บุญเยอะๆเพราะกว่าท่านจะเลี้ยงผมให้โตมาได้ขนาดนี้คงจะเสียน้ำพักน้ำแรงไปเยอะเหมือนกันครับ
หลวงพ่อครับ เมื่อก่อนผมไม่เคยรู้เรื่องการทำพระนิพพานให้แจ้ง ไม่เคยรู้เรื่องการสร้างบารมี จนได้มาบวชผมถึงได้รู้ และถ้าผมได้ทำหน้าที่พระพี่เลี้ยงผมก็จะเอาตรงนี้ไปสอนต่อครับ ผมอยากให้สามเณรรู้ว่าพระพุทธเจ้านั้นสำคัญอย่างไร และวัฒนธรรมชาวพุทธนั้นดีและควรค่าแก่การช่วยกันเผยแพร่อย่างไร ผมจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุดครับ
2. กระผม สามเณรธรรมทายาทพงศ์รภัส มิลินบุญญาวัฒน์ อายุ 36 ปี ครับ
สามเณรธรรมทายาทพงศ์รภัส มิลินบุญญาวัฒน์
ศูนย์อบรมวัดพระธรรมกาย จ.ปทุมธานี
ผมเข้าวัดพระธรรมกายอย่างสม่ำเสมอตั้งแต่ที่ได้มาบวชในรุ่นบูชาธรรม 67 ปี แล้วตั้งแต่ที่ได้รู้จักวัดพระธรรมกายชีวิตผมก็เปลี่ยนไปเลย จากเดิมผมเป็นคนที่ไม่มีเป้าหมายอะไรในชีวิต ทำอะไรเรื่อยเปื่อย สะเปะสะปะ ได้หน้าลืมหลัง แต่หลังจากบวชในครั้งแรกผมได้ศึกษาความจริงของชีวิต ได้นั่งสมาธิ ผมก็เริ่มใช้ชีวิตอย่างมีสติมากขึ้น รักบุญ รักการเป็นผู้ให้ ผมทำบุญทุกวันเลยครับ และยิ่งได้ทำบุญกับหลวงพ่อชีวิตผมก็ดีขึ้นเรื่อยๆครับ แล้วการบวชครั้งนี้ก็เป็นครั้งที่ 3 ในชีวิตของผมแล้ว ที่ตัดสินใจมาบวชอีกเพราะอยากมาช่วยหลวงพ่อเป็นพระพี่เลี้ยงสามเณรครับ ขอบคุณที่ช่วยกันมาตลอดจ้า ซึ่งในวันบรรพชาเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ผมทั้งประทับใจ ภูมิใจ และปลื้มมาก เพราะผมนึกถึงหน้าโยมพ่อโยมแม่ได้ชัดเจนในศูนย์กลางกาย ผมอยากให้ท่านได้บุญกับผมเยอะๆ และเมื่อได้ครองผ้าเหลืองแล้วผมก็ยังนึกถึงท่านบ่อยๆและยังส่งบุญให้ท่านอย่างต่อเนื่องทุกวันครับ
หลวงพ่อครับ แม้ผมจะบวชมาแล้วหลายครั้งแต่ไม่ว่าพระอาจารย์สอนอะไรผมก็ยังตั้งใจปฏิบัติตาม พร้อมรับความรู้ใหม่ๆและทบทวนความรู้เก่าๆเสมอ และอะไรที่ยังเป็นข้อบกพร่อง ผมก็พยายามฝึกเพิ่มเติม ผมตั้งใจเกินร้อยที่จะฝึกฝนตัวเองให้ดีก่อน จะได้เอาความรู้ดีๆไปถ่ายทอดให้สามเณรต่อไป เพื่อให้พระพุทธศาสนาของเราเข้มแข็งยืนยาวนานที่สุดครับ ผมจะขอสานฝันหลวงพ่อให้เป็นจริงในทุกโครงการ และด้วยบุญนี้ผมขอให้หลวงพ่อแข็งแรง มาสอนในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาไปนานๆ นะครับ เพราะได้ดูหลวงพ่อทีไรเป็นปลื้มมากทุกทีเลยครับ
[[videodmc==49482]]
