เกาะติดความปลื้มในโครงการบรรพชาสามเณรทั่วไทย ตอน พร้อมฝึกตนทนหิวบำเพ็ญตบะเป็นสามเณรแท้

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2558

เกาะติดสถานการณ์ชวนบวชทั่วไทย

ตอน พร้อมฝึกตนทนหิวบำเพ็ญตบะเป็นสามเณรแท้

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

ขณะนี้แมนแมนรุ่นเยาว์จากทุกจังหวัดทั่วไทย ได้เข้าประจำการ ณ ศูนย์อบรมสามเณรกันแล้ว ทุกคนมาด้วยหัวใจที่มุ่งมั่นที่จะทำสิ่งดีๆให้เกิดขึ้น แม้จะยังเป็นเด็กแต่เป็นเล็กพริกขี้หนู ที่พร้อมจะฝึกฝนตนเองให้เป็นสามเณรดีที่โลกต้องการ

ก่อนหน้านี้ทุกศูนย์อบรมก็ได้จัดเตรียมสถานที่ไว้เพื่อรองรับว่าที่สามเณรอย่างคึกคัก ซึ่งที่ศูนย์อบรมน้ำใสใจสว่าง เขตตลิ่งชัน กทม ก็ได้เตรียมสถานที่ทุกอย่างแบบเนี้ยบที่สุดเช่นกัน เพราะในวันเสาร์ที่ 21 มีนาคมที่ผ่านมา เป็นวันรายงานตัวของว่าที่สามเณร และวันอาทิตย์ที่ 22 มีนาคม ก็จะมีพิธีตัดปอยผม ซึ่งทีมงานก็เตรียมพื้นที่จนพร้อมรองรับว่าที่สามเณร 81 คนแบบเป๊ะร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่พอตี 3 ของคืนวันเสาร์ที่ 21 มีนาคม (ก่อนวันงาน) เรื่องเกินคาดก็เกิดขึ้น อยู่ดีๆฟ้าเกิดอารมณ์อยากหอบลมหอบฝนมาให้ พัดถล่มเต้นท์จนระเนระนาด เต็นท์บางหลังก็พังเพราะน้ำฝนที่เอ่ออยู่บนหลังคา ซึ่งฝนก็ตกหนักไม่ลืมหูลืมตาจนน้ำท่วมพื้นที่อบรมอย่างกับทุ่งนาเลย ต้องย้ายว่าที่สามเณรน้อยออกจากพื้นที่ให้ไปอยู่บนศาลาใหญ่แทน ดินก็เป็นโคลนต้องสละร้องเท้าถึงจะเดินได้

พอตอนเช้าเห็นสภาพ...ทีมงานถึงกับอึ้งเพราะพังหมดเลย ซึ่งตอนบ่ายโมงต้องจัดพิธีตัดปอยผมด้วย แต่ทีมงานไม่ยอมเลื่อนวันตัดปอยผมออกไปอย่างเด็ดขาด พอกระจายข่าวออกไปผู้นำบุญที่น่ารักของเราก็มากันเต็มเลย มาช่วยกันกู้สถานกาณ์ ทุกคนมะรุมมะตุ้มช่วยกันทุกอย่าง ตั้งแต่เก็บเต็นท์ที่พังออก เปลี่ยนเต็นท์ใหม่ เอาแมคโครมาขุดทำร่องให้น้ำระบายออก และช่วยกันปรับพื้นที่ให้แห้งอย่างเร็วที่สุด เพื่อให้ทันเวลาบ่ายโมงที่ต้องจัดพิธีตัดปอยผม ซึ่งคนที่สนุกสนานบุญบันเทิงมากที่สุด เห็นจะเป็นว่าที่สามเณรเล็กที่ช่วยกันเก็บของอย่างสนุกสนาน ขนาดพระอาจารย์บอกแล้วบอกอีกว่า..ไม่ต้อง ไม่ต้อง เพราะกลัวเด็กๆจะไม่ไหว แต่ว่าที่สามเณรน้อยเห็นแล้วมันทนไม่ได้ ก็พระอาจารย์สอนให้เรามีความสามัคคี งานนี้เราจึงต้องช่วยกัน เลยช่วยกันเก็บอุปกรณ์ที่พอจะยกได้ถือไหวเอาไปเก็บไว้ในที่แห้ง ทำกันอย่างขยันขันแข็งจนชุดขาวกลายเป็นชุดสีน้ำตาล

ส่วนจีวรและบริขารที่เตรียมไว้สำหรับทำพิธีบรรพชาวันที่ 28 มีนาคม ก็เปียกน้ำ ผู้นำบุญของเราต้องช่วยกันขนเอาไปซักและตากที่บ้าน ส่วนชุดขาวๆของว่าที่สามเณรที่ปลิวไปตามแรงลม ผู้นำบุญก็เก็บและเอาไปซักหยอดเหรียญให้ ช่วยกันคนละไม้ละมือในที่สุดก็เนรมิตรทุกอย่างให้กลับสู่สภาพที่สามารถกลับมาใช้งานได้ใหม่ และทันจัดพิธีตัดปอยผมแบบพอดีเป๊ะ แล้วว่าที่สามเณรที่เมื่อกี้ช่วยกันเก็บและเคลียพื้นที่ ก็เปลี่ยนชุดจัดแถวเดินเข้าพิธีตัดปอยผมอย่างสงบเสงี่ยมเรียบร้อย จนผู้ปกครองปลื้มไปตามๆกันเลย

จาก กทม. เราไปล่องใต้กันบ้างจ้า ที่ธุดงคสถานนครธรรม จ.นครศรีธรรมราช ก็ยังคงสร้างความปลื้มอย่างต่อเนื่อง แล้วเรื่องที่ปลื้มไม่พูดไม่ได้ คือ ในพิธีตักบาตรสามเณรใหม่ที่ผ่านมา(รุ่นสามเณรโต) นอกจากป้าๆยายๆจะปลื้มที่ได้ใส่บาตรสามเณรใหม่แล้ว ยังต้องอึ้งทึ่งเมื่อสามเณรใหม่ที่ต่อไปต้องทำหน้าที่ช่วยพระอาจารย์ดูแลสามเณรเล็ก ขึ้นนั่งธรรมมาสน์อย่างอาจหาญ ทำการเทศนาอย่างแกล้วกล้า ทำเอาป้าๆยายๆเข็มขัดสั้นเพราะคาดไม่ถึง ไม่คิดเลยว่าลูกหลานเราจะเก่งขนาดนี้ เพราะตอนที่ยังไม่บวชก็ซนเอ๊าซนเอา แต่พอบวชคลองผ้าเหลืองแล้ว ผ่านการอบรมจากสุดยอดฝีมือคือพระอาจาย์พระพี่เลี้ยงแล้ว ก็กลายเป็นสามเณรผู้องอาจเทศนาแกล้วกล้า ป้าๆยายๆฟังเทศน์ไป ยิ้มไป น้ำตาไหลไป เพราะแหร่งหร้อยจังหู้

ส่วนพิธีปลงผมที่ศูนย์อบรมโรงเรียนเจียรนนท์อุทิศ 3 จ.เลย ก็ปลื้มล้นใจ น้ำตาท่วมจอ เพราะว่าที่สามเณรเล็กมาอยู่ที่ศูนย์อบรมไม่ทันไร แต่กลับสงบเสงี่ยมเรียบร้อยน่ารักจนพ่อแม่ย่ายายอึ้งประหลาดใจไปตามๆกัน ซึ่งในพิธีปลงผม ว่าที่สามเณรเล็กได้พร้อมใจกันประกอบพิธีเช็ดเท้าผู้ปกครอง มือเล็กๆมือหนึ่งถือผ้า อีกมือหนึ่งประคองเท้าของคุณพ่อคุณแม่ไว้ แล้วก็บรรจงเช็ดเท้าของท่านอย่างตั้งใจ เช็ดเสร็จก็ก้มลงกราบที่เท้าท่านด้วย จนใครๆก็พูดว่าเป็นตาออนซอนแท้..น่าชื่นชมจังเลย นี่ขนาดเข้าอบรมไม่กี่วันยังน่ารักขึ้นมากขนาดนี้ ถ้าได้บวชเป็นสามเณรแล้วจะดีขนาดไหน