ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2558
ครั้งหนึ่งในชีวิต..ที่ได้สร้างโรงครัวเลี้ยงคนล้าน
ตอน : จุดเริ่มต้น..โรงครัวระดับโลก ตอนที่ 1เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงครับ
ผม พระประมวล กุลเมโธ รองผู้อำนวยการสำนักองค์ประธาน ฝ่ายโภชนาการ ครับพระประมวล กุลเมโธ รองผู้อำนวยการสำนักองค์ประธาน ฝ่ายโภชนาการ
หลวงพ่อครับ ตั้งแต่หลวงพ่อเมตตาอนุญาตให้สร้างโรงครัว 71 ปีฯ ก็มีแต่คนอยากรู้รายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องราวของโรงครัวกันยกใหญ่เลยครับ ดังนั้นในฐานะที่ผมรับบุญโรงครัวโดยตรง จึงขออนุญาตมาเล่าให้ฟังพอเป็นกระสัย เพื่อดับกระหายความอยากรู้ แล้วจะได้หลับในอู่ทะเลบุญอย่างมีความสุขในค่ำคืนนี้ครับ
ด้วยมโนปณิธานของคุณยายอาจารย์ฯ ที่ท่านอยากจะตั้งโรงทานเหมือนหลวงปู่วัดปากน้ำ ทำให้ท่านได้ตั้งโรงครัวแห่งแรก ที่เรารู้จักกันดีในนาม “ครัวยามา” จากนั้น คุณยายฯท่านก็เป็นแม่งาน ควบคุมดูแลวางระบบระเบียบแบบแผนเองทุกอย่าง ซึ่งครัวนี้สามารถผลิตอาหารเลี้ยงพระภิกษุ-สามเณร เจ้าหน้าที่ และสาธุชนที่มาวัดได้ในระดับ 1,000 คนในช่วงต้นครัวยามา ที่คุณยายตั้งขึ้นแต่เมื่อมีคนมาวัดเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ครัวยามาก็ขยายการผลิต จนรองรับการหุงข้าวและทำอาหารเลี้ยงคนได้ในระดับ 6,000-10,000 คน ซึ่งก็ถือว่าเต็มอัตรากำลังแล้วครับ เพราะพื้นที่ทำครัวไม่เพียงพอในการทำอาหาร จนต้องแก้ปัญหาโดยการย้ายโรงหุงข้าวออกมาตั้งในพื้นที่ใหม่ ที่เราเรียกว่าโกดัง 06
โรงหุงข้าวที่แยกออกมาหุงที่โกดัง 06
จนกระทั่งในปี 2546 ด้วยบารมีคุณยายอาจารย์ หลวงพ่อจึงเมตตาให้สร้างหอฉัน และสร้างโรงครัวของหอฉันซึ่งอยู่ติดกัน เพื่อรองรับการผลิตอาหารเลี้ยงพระภิกษุ-สามเณร บุคลากร และสาธุชนที่มาวัดในวันธรรมดาประมาณ 4,000 ชีวิตทุกๆ วัน
วิดีโอทบทวนบุญเปิดหอฉันคุณยาย
พระภิกษุ-สามเณรจำนวนพันๆ รูปที่ฉันที่หอฉันทุกวัน
สาธุชนที่มาทำบุญที่หอฉันเป็นประจำ
และที่สำคัญ ครัวหอฉันนี้..ยังรองรับการผลิตอาหารเพื่อเลี้ยงสาธุชนที่มาวัดในงานบุญใหญ่ทุกๆครั้ง โดยสามารถรองรับการผลิตในการเลี้ยงคนได้จำนวนเกือบแสนชีวิต ซึ่งก็โอเว่อร์โหลดจากจำนวนที่ตั้งไว้แต่แรกมาก แต่ถ้ามากกว่านี้ ทางครัวหอฉันไม่สามารถรองรับการผลิตได้ เนื่องจากตอนสร้างโรงครัวหอฉัน ได้คำนวณไว้ว่า..ให้โรงครัวนี้สามารถรองรับการผลิตอาหารได้ที่ 30,000 คนเท่านั้น และเมื่อเป็นดังนี้ จึงทำให้ทุกวันนี้ เรามีพื้นที่ในการจัดเตรียมอาหารที่คับแคบมากๆ จนแทบจะไม่มีทางเดินสถานที่จัดเตรียมอาหารในโรงครัวมีพื้นที่คับแคบมากๆ
สถานที่จัดเตรียมอาหารในโรงครัวมีพื้นที่คับแคบมากๆทำให้ตอนหลังต้องแก้ปัญหาโดยการกางเต็นท์เอาอาหารออกมาผัด มาทอด กันนอกโรงครัวกันเลยทีเดียวต้องกางเต็นท์ออกมา ผัด ทอด กันนอกโรงครัว
แต่หลวงพ่อครับ แม้คนมาวัดมากขนาดไหน นโยบายคุณยายฯก็ไม่ปล่อยให้สาธุชนอดหรอกครับ ดังนั้นในงานบุญใหญ่ที่มีคนมาเกือบล้านที่ผ่านๆมา ผมจึงแก้ปัญหาโดยไปจ้างบริษัทข้างนอกหลายแห่งให้เขาผลิตให้ เพื่อให้มีปริมาณเพียงพอต่อการเลี้ยงสาธุชนที่มาวัดทั้งหมด ทั้งนี้เพราะเรื่องมันจำเป็น
แต่อนิจจาครับ...ในดีย่อมมีเสียเป็นธรรมดา เพราะวิธีนี้ทำให้ทางวัดเสียค่าใช้จ่ายสูงลิบลิ่วตะหลิวลอยเลยครับ เพราะผมลองคำนวณดูแล้ว หากเราสามารถผลิตอาหารได้เอง จะสามารถประหยัดงบวัดไปได้ถึง 50% ต่องาน อีกทั้งเรายังพบว่า..มีอาหารเสียอีกด้วย เพราะอากาศร้อนครับ แถมบางครั้ง..ทางบริษัทที่เราไปจ้างเขาผลิต ก็ส่งอาหารให้เราไม่ทันเวลา เนื่องจากรถติดมาก แต่ทางบริษัทต่างๆ เขาก็ดีนะครับ ทำหนังสือมาขอโทษขอโพย เพราะเขาไม่ได้ตั้งใจจริงๆ และไม่ได้เจตนา แต่เป็นเพราะเขารองรับอัตราการผลิตในระดับหมื่นของเราไม่ไหวจริงๆ เพราะปกติเขาเคยผลิตที่ระดับร้อย และมากสุดก็ระดับพันเท่านั้น แต่อยู่ๆ จะให้เขาก้าวไปผลิตระดับหมื่น คุณภาพย่อมตกแน่นอน
หลวงพ่อครับ หากวัดมีโรงครัวใหญ่ๆ ที่ผลิตอาหารได้เองนี่มีอะไรดีหลายอย่างนะครับ อย่างตอนช่วงวิกฤติน้ำท่วมที่ผ่านมา ถ้าเราไปจ้างบริษัทข้างนอกผลิตส่งให้เรา ก็ไม่มีใครเขาผลิตขนอาหารฝ่ามวลน้ำมาส่งให้เราเป็นหมื่นๆ กล่องหรอกครับ เพราะเขาก็แย่เหมือนกัน แต่ถ้าเราผลิตเองได้ ตามนโยบายที่หลวงพ่อเคยให้ว่า..ต้องพึ่งตัวเองให้ได้ แม้น้ำจะท่วมต่อเนื่อง 3 เดือน ก็ยังสามารถผลิตอาหารได้ แถมยังมีแจกช่วยเหลือคนรอบวัด ในเขตพื้นที่เดือดร้อนอื่นๆ อีกทั้งยังมีไปถวายช่วยเหลือวัดกัลยาณมิตรใกล้ๆ ซึ่งเราได้ทำมาแล้วถึงวันละ 2 หมื่นชุด : มูลนิธิธรรมกายเร่งช่วยภัยน้ำท่วมโรงครัววัดพระธรรมกาย เราได้ผลิตอาหารออกมาช่วยผู้ประสบภัยน้ำท่วม
ในเขตพื้นที่ที่ได้รับความเดือดร้อน
โรงครัววัดพระธรรมกาย เราได้ผลิตอาหารออกมาช่วยผู้ประสบภัยน้ำท่วม
ในเขตพื้นที่ที่ได้รับความเดือดร้อน
โรงครัววัดพระธรรมกาย เราได้ผลิตอาหารออกมาช่วยผู้ประสบภัยน้ำท่วม
ในเขตพื้นที่ที่ได้รับความเดือดร้อน
หลวงพ่อครับ...แม้ผมจะเจอปัญหาหลายข้อ แต่ปัญหาทุกอย่างย่อมมีทางแก้ครับ แต่ทางแก้จะเป็นอย่างไร จะสวยหรูขนาดไหน และจะเป็นไปได้หรือไม่ โปรดติดตามตอนต่อไปครับ
