จดหมายจากบัณฑิต DOU รุ่นแรกของโลก
กราบนมัสการพระเดชพระคุณคุณครูไม่ใหญ่ที่เคารพยิ่งค่ะ
หนึ่ง...ลูกเคยภาคภูมิใจที่ได้เป็นบัณฑิตรุ่นแรก ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งของประเทศไทย แต่ความภาคภูมิใจนั้น ไม่ได้เศษเสี้ยวของการเป็นบัณฑิตรุ่นแรกของ DOU เลยค่ะ เพราะการเป็นนักศึกษาที่นี่ ทำให้ลูกได้เรียนวิชาชีวิตอย่างแท้จริง ทำให้ธุรกิจและจิตใจไปด้วยกันได้จริงๆ เพราะลูกสามารถเอาความรู้จาก DOU ไปใช้แก้ปัญหาชีวิตได้จริงค่ะ ลูกเป็นผู้จัดการฝ่ายการเงินของ ร้านทวิภัณฑ์ อำเภอฮอด จังหวัดเชียงใหม่ ขายวัสดุก่อสร้าง ไม่ค่อยได้อ่านหนังสือธรรมะกับเขาหรอกค่ะ เพราะไม่มีเวลา เนื่องจากอยากรวย จึงทำงานทั้งวัน แต่ธุรกิจของลูกมันเหมือนกับคลื่นทะเลที่มีขึ้นๆลงๆ ลูกงงกับชีวิตจริงๆค่ะ ทั้งกลุ้มและเบื่อกับความไม่แน่นอนของชีวิต ได้แต่ถามตัวเองว่า “ทำไมชีวิตของเราถึงเป็นอย่างนี้หนอ”
เมื่อได้ทราบข่าวเกี่ยวกับ DOU ลูกก็ตัดสินใจสมัครเรียนทันที เพราะอยากรู้ว่า วิชาชีวิตจากมหาวิทยาลัยทางพุทธศาสนา จะช่วยให้เราทำงานอย่างมีชีวิตชีวาได้อย่างไรบ้าง (ที่ผ่านมาลูกเรียนโรงเรียนคริสต์มาตลอด และได้ยินว่าคนเรียนธรรมะจะเป็นคนเฉื่อยชา ไม่รู้เท่าทันพ่อค้าหรือลูกค้าหัวหมอ ทำให้ค้าขายไม่ขึ้น)
เมื่อได้เรียน DOU แล้ว ก็ติดใจรู้สึกว่ายิ่งเรียนยิ่งมีความสุขมากๆเลยค่ะ เพราะเป็นเหมือนได้ทบทวนวิชาที่ฟังจากคุณครูไม่ใหญ่ เช่น จักรวาลวิทยา เรื่องราวของมหาปูชนียาจารย์ การทำสมาธิที่เป็นขั้นเป็นตอน ทำให้รู้ว่า กว่าพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯจะค้นพบวิชชาธรรมกายขึ้นมาได้ เป็นเรื่องที่ยากล้านๆๆยากจริงๆค่ะ แค่นั่งหลับตาให้เห็นแสงสว่างวาบๆ ก็ยากชนิดหืดขึ้นคอแล้ว แต่พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯเข้าถึงธรรมกาย และอาศัยธรรมกายไปนรก-สวรรค์-นิพพานได้ นับว่าเป็นบุคคลที่หาได้ยากในโลก
โดยเฉพาะวิชาการทำหน้าที่กัลยาณมิตรนั้น ตามปกติลูกจะมีปัญหาเรื่องลูก ลูกน้อง ลูกค้า และลูกหนี้เอามากๆเลยค่ะ แต่ปัญหาเหล่านั้นหมดไปแล้ว (เหลือนิดหน่อย) เพราะรู้จักหลักวิชาในการพูด และหลักการทำหน้าที่กัลยาณมิตรที่ถูกต้อง ทำให้ลูกมีความสุขมาก เรียนที่มหาลัยอื่นลูกเครียด แต่เรียนที่นี่ คลายเครียดค่ะ เรียนที่อื่นต้องท่องจำเป็นตุเป็นตะ กลัวสอบไม่ผ่าน มีทุกข์ทุกขั้นตอน แต่เรียน DOU นี้...สนุกทุกวิชาเลยค่ะ
เมื่อเกิดวิกฤติทางการเงินทั้งประเทศ ลูกกับเทพบุตร (ยอดสามี) อาศัยบุญเป็นที่ตั้ง ทุ่มเททำบุญตามที่คุณครูไม่ใหญ่บอก ซึ่งลูกจำได้แม่นยำว่า “หวงคือไล่ ให้คือเรียก” ทำให้มีเงินตั้งโรงงานคอนกรีตซีแพค แห่งที่2 ที่แม่ฮ่องสอนได้ ต่อมา พอเกิดวิกฤติทางการเงินอีก ลูกก็หมั่นทำบุญและเอาบุญเป็นที่ตั้ง อยู่ดีๆก็มีผู้เสนอขายที่ดินราคาถูกมากๆ ทำให้สามารถตั้งโรงงานแห่งที่3 ที่อำเภอจอมทอง ได้สำเร็จเป็นอัศจรรย์ บุญได้หาทางออกกับลูกเสมอเลยค่ะ
ต่อมา ลูกอยากได้บริวารสมบัติบ้าง พอมีผู้เสนอตำแหน่งประธานสภาวัฒนธรรม อำเภอฮอด ลูกก็ไม่ลังเลค่ะ ตอบรับที่จะเป็นประธานทันที ทั้งๆที่ใครๆก็ไม่อยากเป็นหรอกนะคะ เพราะมีงบประมาณมาบริหารน้อยมาก (ยิ่งเป็นยิ่งจน เพราะประธานต้องควักเนื้อตัวเอง) แต่ลูกรู้ว่านี่คือทางมาแห่งบุญ จึงอาศัยตำแหน่งประธานนี่แหละ ชวนคนจัดตักบาตรพระ 1,000รูป นับเป็นอำเภอแรกของโลกเลยค่ะ
ตอนนี้ เทพบุตรข้างกายก็ขะมักเขม้นอ่านหนังสือ DOU เพื่อจะได้รับปริญญาบัตรจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อด้วยนะคะ การทำหน้าที่กัลยาณมิตรอย่างถูกหลักวิชชา ทำให้หมู่ญาติที่เคยแอนตี้ก็กลับเห็นดีเห็นงาม จากที่จะเป็นมิจฉาทิฐิอยู่แล้วก็กลายมาเป็นสัมมาทิฐิ วันรับปริญญาบัตร มีหมู่ญาติและเพื่อนๆเหมารถเดินทางมาร่วมแสดงความยินดีถึง 60คน ทุกคนปลื้มมากเลยค่ะ
ลูกขอถือโอกาสเชิญชวน ผู้ที่ยังฟังผ่านหรือฟังครูไม่ใหญ่เพียงเป็นเรื่องสนุกๆ ให้รีบตัดสินใจสมัครเรียนกันนะคะ เพราะโอกาสเรียนวิชาชีวิตอย่างนี้หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว นอกจาก DOU ค่ะ
ลูกขอกราบขอบพระคุณในความเมตตาของคุณครูไม่ใหญ่ ที่เป็นผู้สถาปนามหาวิทยาลัยที่เป็นไปเพื่อสันติสุข เป็นมหาวิทยาลัยที่เรียนแล้ว รักบุญกลัวบาป และรักการสร้างบารมีจริงๆค่ะ
กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูงสุด
สิริพร อิรนพไพบูลย์
บัณฑิต DOU รุ่นแรกของโลก
DOU เปิดรับสมัครนักศึกษาภาคเรียนที่ 2/2551
ตั้งแต่วันนี้ ถึง วันที่ 5 ตุลาคม พ.ศ.2551