แสงสว่างของชีวิต

ตั้งแต่ข้าพเจ้าลืมตาดูโลกมา มีหลายๆสิ่ง หลายๆอย่าง เข้ามาในชีวิตมากมาย ทั้งสิ่งที่ดีและไม่ดี แต่ก็มีทางออกเข้ามาในชีวิต ทำให้ชีวิตของข้าพเจ้าเปลี่ยนไป จากที่เคยเป็นเด็กก้าวร้าว เกเร ไม่เชื่อฟังพ่อแม่ ชอบเที่ยว จนกระทั่งชีวิตได้พบกับทางเดินใหม่ๆ เข้ามาในชีวิตของข้าพเจ้าไม่นานนี้เอง

ข้าพเจ้าเคยเดินทางชีวิตผิดพลาดมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่ข้าพเจ้าก็ได้พบดวงธรรมแสงสว่างภายในใจ ตอนข้าพเจ้าอายุ 16ปี...ข้าพเจ้าเป็นเด็กที่ก้าวร้าวมาก จนทำให้พ่อกับแม่ร้องไห้ แต่ข้าพเจ้าก็รู้อยู่ว่า การทำให้พ่อกับแม่ร้องไห้เสียใจนั้น มีความผิดมากถึงขั้นบาปมหาศาล และตอนข้าพเจ้าอายุ 17ปี...ขณะที่กำลังศึกษาอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่5 โรงเรียนสตรีชัยภูมิ2 ชีวิตข้าพเจ้าได้เปลี่ยนไป จากเป็นเด็กก้าวร้าว เกเร ผู้ใหญ่ไม่เคยชมว่าดีเลย ชีวิตก็เปลี่ยนไป เพราะพ่อของข้าพเจ้า ท่านได้แนะนำให้ข้าพเจ้าได้นั่งสมาธิ ทำใจให้สงบ ทำจิตให้นิ่งๆ สบายๆ นึกถึงดวงธรรมอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ด และให้ข้าพเจ้าตื่นแต่เช้าใส่บาตร ตักบาตรทุกเช้า เปิด DMC ให้ดู

ตอนแรกๆ ข้าพเจ้าก็ไม่ค่อยเชื่อเรื่องพวกนี้สักเท่าไหร่ จนมีเรื่องๆหนึ่งเกิดขึ้น มหัศจรรย์มากจนข้าพเจ้าไม่อยากจะเชื่อ คือ วันนั้นข้าพเจ้าได้นั่งสมาธิทำจิตให้หยุดนิ่งอยู่ที่กลางกาย โดยเปิดเสียงนำนั่งสมาธิของหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ ฟังและปฏิบัติตาม แล้วข้าพเจ้าก็ตั้งจิตอธิษฐานว่า “ขอให้คนที่เคยดูถูกเราให้มาชมเรา มีคนรักคนใคร่มากๆ ให้เรามีแต่เพื่อนดีๆ ดำรงชีวิตไปได้อย่างราบรื่น”

ต่อมาอีก 2วัน คำอธิษฐานของข้าพเจ้าก็เป็นจริงขึ้นมา ข้าพเจ้าทึ่งมากๆ ทำให้ข้าพเจ้าเริ่มศรัทธา เชื่อมั่นในตัวหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ และเชื่อมั่นในอานุภาพของสมาธิมากๆ และข้าพเจ้าก็ได้มาวัดพระธรรมกาย 5ครั้งด้วยค่ะ จึงได้รู้ว่าการทำความดีมันดีอย่างไร และเส้นทางแสงสว่างของชีวิตคนเรา ก็แค่ทำจิตให้นิ่ง สบายๆ ทำใจให้เข้าถึงที่สุดแห่งธรรม และต่อมาอีก 1อาทิตย์ ก็มีข่าวดีเกี่ยวกับพ่อของข้าพเจ้าว่า พ่อได้เลื่อนตำแหน่งจากคนส่งของมาเป็นเสมียน พ่อพูดให้ข้าพเจ้าฟังว่า “การทำความดีไม่จำเป็นต้องให้ใครเห็นหรอกลูก เรารู้อยู่แก่ใจเราอยู่แล้วว่าเราทำดี ติดทองหลังพระบ่อยๆ เดี๋ยวทองมันก็ล้นมาข้างหน้าพระเอง”