เด็กดี V-Star เมืองสุนทรภู่

ข่าวสว่างวันนี้ดังมาจากเมืองที่อยู่ฝั่งทะเลตะวันออกของประเทศไทย ที่เมืองนี้ไม่ได้มีแต่สุนทรภู่ที่ดังอย่างเดียว แต่มีเด็กดี V-Star ของโรงเรียนบ้านยางเอน อ.เขาชะเมา จ.ระยองที่ดังไม่แพ้กัน ก็เพราะเด็กดี V-Star ที่นี่เป็นผู้นำนักเรียนทั้งโรงเรียนจำนวน 212 คน ตั้งแต่ชั้นอนุบาลถึงม.3 ในการเชื่อมเครือข่าย บ้าน วัด โรงเรียน ชุมชน ทำโครงการ“บอกโทษเกินร้อย ชิงทุนเกินล้าน”กันอย่างคึกคัก

คุณครูนาตยา บุนนาค คุณครูผู้ประสานงานโครงการ V-Star ร.ร.บ้านยางเอน อ.เขาชะเมา จ.ระยอง เล่าว่า “เมื่อได้ทราบข่าวโครงการ “บอกโทษเกินร้อย ชิงทุนเกินล้าน” ครูกับผู้ปกครองของ เด็กดี V-Star มีความคิดเห็นตรงกันว่า เป็นโครงการที่น่าสนใจมาก และเราจะร่วมมือกันทำ โดยใช้ชื่อโครงการที่เกิดจากการร่วมกันคิดของครู ผู้ปกครอง และเด็กดี V-Star ว่าโครงการ “บวรร่วมใจ ต้านภัยยาเสพติด” จึงได้ประกาศให้นักเรียนทราบ และได้ทำแบบสอบถามขึ้น เพื่อให้นักเรียนทุกคนไปขอความรู้เรื่องโทษภัยของสิ่งมึนเมา เช่น เหล้า เบียร์ บุหรี่ ยาเสพติด จากผู้ปกครองที่บ้าน ตรงนี้จะทำให้เด็กและผู้ปกครองได้ช่วยกันคิด และการไปขอความรู้จากคนในชุมชนของแกนนำเป็นเด็กดี V-Star หรือ V-Star Club ของโรงเรียน โดยจะออกไปขอความรู้จากผู้นำชุมชนและผู้หลักผู้ใหญ่ในหมู่บ้าน มีหลายๆแห่ง ที่พอผู้ใหญ่เห็นเด็กมาถาม เขาก็มารวมตัวกัน ช่วยกันคิด ช่วยกันตอบคำถามมากมายค่ะ เด็กดี V-Star ก็ช่วยกันจดอย่างสนุกสนานค่ะ เพราะคำว่า บวร มาจากคำว่า บ้าน วัด โรงเรียนค่ะ โครงการนี้เราจึงต้องผสานความร่วมมือจากทั้งครู นักเรียน ผู้ปกครอง พระภิกษุที่วัด ผู้นำชุมชน และชาวบ้านทั่วไป อย่างดีที่สุด โดยนักเรียนจะแบ่งหน้าที่กันไปขอความรู้จากผู้ใหญ่ตามความเหมาะสม คือ ตั้งแต่ ชั้น ป.4-ม.3 สามารถอ่านเขียนหนังสือได้คล่อง และสื่อสารกับผู้ใหญ่ได้เข้าใจ ก็จะให้เขาเอาแบบสอบถามไปสัมภาษณ์ผู้ปกครอง และคนในชุมชนด้วยตัวของเขาเองค่ะ ส่วนตั้งแต่อนุบาลถึง ป.3 ก็จะใช้วิธีเชิญชวนผู้ปกครองมาประชุมหารือร่วมกัน โดยจัดขึ้นมา 1 วัน เพื่อให้ครู นักเรียน และผู้ปกครองได้มาแสดงความคิดเห็นร่วมกันค่ะ แบ่งเป็น 3 กลุ่ม คือ กลุ่มโทษของบุหรี่ กลุ่มโทษของยาเสพติด และกลุ่มโทษของสุรา แล้วจึงออกมานำเสนอค่ะ กิจกรรมตรงนี้ทำให้เด็กชั้นเล็กๆ กล้าที่จะแสดงความคิดเห็น และได้ความรู้จากผู้ใหญ่ไปพร้อมๆกันค่ะ

โครงการนี้เป็นโครงการที่ดีและเป็นการสร้างความร่วมมือกันระหว่าง บ้าน วัด โรงเรียน และชุมชน ที่สำคัญก็คือ การที่นักเรียนได้ไปถามความรู้จากผู้ใหญ่ เกี่ยวกับโทษภัยของยาเสพติด ก็เหมือนไปกระตุ้นให้ผู้ใหญ่ได้คิดนะคะว่า เมื่อสิ่งมึนเมาเหล่านี้ มันมีโทษภัยแล้ว ทำไมยังเสพอยู่ ครอบครัวที่มีการเปลี่ยนแปลงเด็กๆเขาก็จะมาเล่าให้ฟังค่ะ ดิฉันถือว่าการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการเสพการดื่มสิ่งมึนเมา ถือเป็นความสำเร็จของโครงการค่ะ เพราะต้องยอมรับว่าการที่จะแก้ไขปัญหายาเสพติดให้หมดไปได้ ต้องเกิดจากความร่วมมือกัน ทุกภาคส่วน ตั้งแต่รัฐบาลลงมา จนถึงองค์กรทุกองค์กรเลย อย่างที่มีข่าวมาว่าจะเอาบริษัทเหล้า เบียร์เข้าตลาดหุ้นนะคะ ก็เหมือนเป็นการส่งเสริมให้เขาผลิตเยอะขึ้น และเป็นการดึงดูดให้บริษัทน้ำเมาอื่นๆ เข้ามาเรื่อยๆ เพราะถ้าบริษัทนี้เข้าได้ บริษัทอื่นก็เข้าได้เหมือนกัน ถ้าเป็นไปได้นะคะ ถ้ามีกฎหมายห้ามผลิต หรือห้ามขาย ก็จะดีมากๆเลยค่ะ เพราะด้วยความที่คนไทยเป็นคนที่รักสนุก และก็ไม่ค่อยคิดกันว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเรื่องผิด ทำให้กลายเป็นวัฒนธรรมที่ผิดๆ ไปแล้ว ถ้าเราหยุดต้นตอด้วยการเลิกผลิตก็จะช่วยได้เยอะเลยค่ะ ในส่วนของดิฉันเองก็จะพยายามปลูกฝังเด็กๆ ให้เด็กมีศีล 5 สอนเด็กว่าสิ่งมึนเมาเหล่านี้มันไม่ดี ถ้าเขาเห็นพ่อกับแม่ หรือผู้ใหญ่คนไหนทำ เขาก็จะได้รู้และไม่เอาเป็นแบบอย่างค่ะ”

ทางด้านพระใบฎีกาอารมย์ จันทสโร เจ้าอาวาสวัดยางเอน ท่านไม่อยากให้มีสิ่งมึนเมาในชุมชน ท่านจึงบอกกับญาติโยมทุกคนเสมอว่า “ขอบอกไว้เลยว่า ถึงแม้จะไม่มีกฎหมายห้ามเสพของมึนเมาต่างๆในวัด ก็จะไม่ให้ใครนำสิ่งมึนเมา เช่นเหล้า เบียร์ บุหรี่ ยาเสพติด เข้ามาในวัดได้เลย เวลาวันพระ ก็จะพยายามเทศน์เรื่องโทษภัยของสิ่งมึนเมา เช่นเหล้า เบียร์ บุหรี่ ยาเสพติด เป็นประจำ เพื่อให้ชาวบ้านได้ตระหนักเรื่องนี้กันมากขึ้น”

เด็กดี V-Star ทำหน้าที่เชื่อมบวรได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะกับที่บ้าน ในการไปขอความรู้จากผู้ใหญ่ ซึ่งคำถามแรกอาจจะเหมือนกัน แต่คำถามสุดท้ายนั้นสำคัญ และแตกต่างกันตาม ดังเรื่องราวของ ด.ญ.มนัสยา ศรีคำ หรือน้องเมย์ อายุ 12 ปี ชั้นป. 6 เด็กดี V-Star ร.ร.บ้านยางเอน เล่าว่า “หนูไปขอความรู้เรื่องโทษภัยของเหล้า เบียร์ บุหรี่ ยาเสพติด จากน้าคนที่อยู่ข้างบ้านมาด้วยค่ะ น้าเขากินเหล้า และสูบบุหรี่ด้วย พอหนูถามโทษเสร็จ หนูก็ถามคำถามสุดท้ายว่า “น้าไม่คิดจะเลิกบ้างเหรอคะ” น้าเขาทำหน้าอึ้งๆ แล้วก็ไม่ตอบหนูเลยค่ะ แล้วหนูก็ไปขอความรู้จากชาวบ้านที่อยู่รอบบ้านหลายคนเลยค่ะ ทำให้หนูได้โทษภัยของสิ่งมึนเมาไปส่งคุณครูตั้ง 20 ข้อค่ะ สิ่งมึนเมามันไม่ดีเลยนะคะ มันทำลายตัวเราเอง ทำลายอนาคตของเราด้วย แล้วก็ต้องตกนรกด้วยค่ะ การตกนรกมันน่ากลัวมากเลยค่ะ หนูเคยเห็นใน VCD หนูอยากบอกคนขายว่าไม่ต้องขายหรอกค่ะ ส่วนคนผลิตก็ไม่ต้องผลิตเหมือนกันค่ะ จะได้ไม่ต้องมีให้เสพกัน มันบาปนะคะ อยากให้เยาวชนรุ่นใหม่หันมาใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ เช่น การอ่านหนังสือ เล่นกีฬา เป็นต้นค่ะ จะได้ไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติดค่ะ” (ภาพที่6)

ส่วนน้องตุ้ยนุ้ย ด.ญ.กนกวรรณ ประสมทรัพย์ อายุ 8 ปี ชั้น ป. 2 เด็กดี V-Star ร.ร.บ้านยางเอน ขอใช้ตัวช่วยเปลี่ยนคำถาม เธอเล่าว่า “หนูเอาแบบสอบถามไปถามพ่อกับแม่ค่ะ พ่อหนูก็ดื่มเหล้านะคะ แต่ดื่มไม่มาก ไม่ได้ดื่มทุกวันค่ะ พอหนูไปถามโทษของสิ่งมึนเมากับพ่อ พ่อไม่ตอบหนูมา หนูเลยเปลี่ยนคำถามใหม่ว่า “พ่อคะ เลิกดื่มเหล้าได้ไหมคะ” พ่อตอบหนูว่า “พ่อจะพยายามลูก” สิ่งมึนเมาไม่ดีเลยนะคะ เพราะบุหรี่ทำให้ปอดดำ เหล้าทำให้ตับแข็ง แล้วยาเสพติดอื่นๆ อย่างยาม้า ยาอี ก็จะทำให้สมองมึนชา ทำร้ายตัวเองได้ค่ะ หนูคิดว่าคนที่ติด ก็ควรจะเลิกค่ะ ถ้าเลิกด้วยตัวเองไม่ได้ ก็ให้ไปเข้าศูนย์บำบัดค่ะ หนูคิดว่าร้านที่ขายเหล้าไม่ดีเลย ถ้าเลิกขายได้ก็จะดีนะคะ”

และคำถามสุดท้ายของ ด.ญ.รัชดา วงศ์ธนสุภรณ์ หรือ น้องฝน อายุ 9 ปี ชั้น ป.4 เด็กดี V-Star ร.ร.บ้านยางเอน เล่าว่า “หนูไปถามโทษของสิ่งมึนเมากับ คุณพ่อคุณแม่ที่บ้านค่ะ คุณพ่อของหนูดื่มเหล้า แต่ไม่สูบบุหรี่ค่ะ หนูเลยไปถามพ่อว่า “คุณพ่อคะ คุณครูให้หนูมาถามโทษของเหล้า บุหรี่ ยาเสพติดค่ะ” คุณพ่อหนูก็ตอบโทษมาหลายข้อค่ะ แล้วหนูก็ถามคุณพ่อว่า “คุณพ่อขา คุณพ่อเลิกเหล้าได้ไหมคะ” คุณพ่อก็สัญญาว่าจะเลิกค่ะ โดยเริ่มต้นตั้งแต่วันเข้าพรรษานี้ค่ะ สิ่งมึนเมามันไม่ดีเลยนะคะ เพราะว่าโทษของมัน ทำให้เราขาดสติค่ะ หนูอยากให้ทุกคน ช่วยกันรณรงค์ให้สิ่งมึนเมาหมดไปจากประเทศไทยของเราค่ะ”