เริ่มต้นนับหนึ่งที่ตัวเรา

ลูกชื่อ สุดสาย บุญช่วย ผู้อำนวยการ โรงเรียนวัดตันติการาม มิตรภาพที่109 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษานราธิวาส เขต3 เปิดสอนตั้งแต่ระดับ ป.1-ป.6 เป็นโรงเรียนไทยพุทธขนาดเล็กโรงเรียนเดียว ที่อยู่ท่ามกลางเพื่อนต่างศาสนิก มีนักเรียนทั้งสิ้น 90คน มีครูทั้งหมด 11คน

ลูกไม่ใช่คนนราธิวาสแต่กำเนิด แต่คุณพ่อมารับราชการอยู่ที่เมืองปักษ์ใต้ ก็เลย

มาโตอยู่ที่นี่ แล้วก็ได้คู่ชีวิตเป็นคนนราธิวาสค่ะ แม้ลูกจะไม่ได้เกิดที่นี่ แต่ลูกก็รู้สึกผูกพันกับที่นี่มาก แม้ขณะนี้พวกเราจะอยู่กันท่ามกลางความไม่สงบ ที่เหมือนสมรภูมิรบในทุกพื้นที่ แต่ทุกคนก็รักผืนแผ่นดินนี้มาก เราจะทิ้งแผ่นดินนี้ไปไหนไม่ได้ ต้องอยู่ ต้องสู้

สำหรับลูกแล้ว แม้ที่นี่จะไม่ใช่บ้านเกิดของลูก แต่ด้วยสำนึกของความเป็นคนไทย ลูกจึงอยู่ที่นี่ สู้ไม่ถอย และจะไม่ย้าย ไม่หนีไปไหน เพราะถ้าเราถอยเมื่อไหร่ เราก็หมด…แล้วเราจะร้องเพลงชาติไทยให้ใครฟัง

ลูกตั้งใจ ทำหน้าที่การเป็นครูของลูกอย่างดีที่สุดค่ะ โดยการพัฒนาโรงเรียนไทยพุทธของลูก จนได้รับรางวัลสถานศึกษาขนาดเล็ก ส่งเสริมคุณธรรมดีเด่นระดับประเทศ ในโครงการส่งเสริมการปลุกกระแสแหล่งเรียนรู้คุณธรรมในสถานศึกษา ประจำปี พ.ศ.2549

ในปี พ.ศ.2550 ลูกได้มีโอกาสขึ้นไปปฏิบัติธรรมที่สวนพนาวัฒน์ จังหวัดเชียงใหม่ ทำให้ลูกได้รู้จักกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ผู้เป็นครูบาอาจารย์ เป็นผู้ประสิทธิประสาทวิชชาธรรมกาย วิชชาแห่งความรู้แจ้ง ที่ลูกกำลังเร่งศึกษา เป็นสุดยอดแห่งวิชชา ที่ทุกคนสามารถนำไปปฏิบัติได้ง่าย ไม่เครียด ใจใส ใจสบาย ความสุขก็จะหลั่งไหลตามมาด้วยค่ะ

ทุกครั้งเวลาที่ลูกนั่งสมาธิ ลูกจะมีความรู้สึกเหมือนอยู่คนเดียวในโลก เหมือนอยู่กลางท้องนา บางครั้งมีความรู้สึกว่า ร่างกายท่อนล่างขาดหายไป เหลือแต่ร่างกายท่อนบน ตั้งแต่สะเอวขึ้นไปเท่านั้น เป็นความสุขที่อธิบายกันไม่ได้ เป็นความสุขที่บริสุทธิ์มาก ปราศจากสิ่งเจือปน เป็นความสุขที่ทำให้ลูกลืมเหตุการณ์เลวร้ายใน 4จังหวัดชายแดนภาคใต้ไปชั่วขณะ

พระเดชพระคุณหลวงพ่อ สอนให้รู้จักการทำใจให้สบาย และอยู่อย่างอิสระ สบาย สบาย ไม่ซีเรียส ไม่เครียด ทำให้ใจของลูกเปิดเต็มที่ เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์เลยค่ะ และสิ่งที่ทำให้ ผอ.อย่างลูก ถึงกับตกตะลึง คือ พอตอนกลางคืน ลูกก็งงว่ามีกิจกรรมให้พวกเราได้เข้าโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา เอ…แค่ชื่อก็ชวนให้สงสัยแล้วค่ะว่า โรงเรียนนี้มาเปิดสาขาที่บนพนาวัฒน์นี้ด้วยหรือ แล้วลูกก็ได้พบกับคุณครูไม่ใหญ่เป็นครั้งแรก

เมื่อได้ฟังธรรม ได้ปฏิบัติธรรม ลูกบอกกับตัวเองว่า คุณครูไม่ใหญ่ ช่างเป็นคุณครูที่ไม่มีใครเทียบได้ในโลกแล้ว คือ เป็นคุณครูที่สอนนักเรียนทุกระดับ ทุกวัย ทุกสาขาอาชีพ ให้เข้าใจได้ง่าย ลูกอยากจะให้คุณครูทั่วโลกได้เป็นอย่างคุณครูไม่ใหญ่ สามารถสอนธรรมะในเรื่องที่ยากและลึกซึ้งให้เข้าใจง่าย เพราะเป็นเรื่องที่ยากมากสำหรับคนเป็นครู แต่คุณครูไม่ใหญ่สอนได้เยี่ยมยอดจริงๆค่ะ สอนได้เป็นขั้นเป็นตอน แล้วก็ทำให้เข้าใจได้ง่ายๆค่ะ

ความสุขที่ลูกได้รับในครั้งนี้ ทำให้ลูกต้องบอกต่อ ลูกจึงได้ไปเชิญชวนคณะครูในโรงเรียนของลูก ขึ้นไปปฏิบัติธรรมที่สวนพนาวัฒน์ จังหวัดเชียงใหม่ เมื่อคุณครูทุกคนได้นั่งสมาธิ ทุกคนจะพูดเป็นเสียงเดียวกันเลยว่า “ถ้ารู้ว่านั่งสมาธิแล้วมีความสุขแบบนี้ มาเสียตั้งนานแล้ว” แล้วคุณครูทุกคนก็ได้นำความรู้ในการนั่งสมาธิ มาสอนลูกศิษย์ทุกคนที่โรงเรียน ทำให้ลูกศิษย์ได้รับประโยชน์จากการนั่งสมาธิในทางที่ดีขึ้นค่ะ

โดยเฉพาะช่วงนี้ ลูกศิษย์ตัวน้อยๆของลูกจะฮอตฮิตกันมาก หลังจากได้เข้า โครงการฟื้นฟูศีลธรรมโลก ลูกๆ (ลูกศิษย์) จะกลับมารายงาน ผลการนั่งสมาธิที่บ้านให้คุณครูฟัง เด็กบางคนกลับไปชวนคุณพ่อ-คุณแม่นั่งสมาธิเองเลย น่ารักมากเลยค่ะ ซึ่งผลการเปลี่ยนแปลงของเด็กๆ ทำให้คุณครูทุกคนมีความสุขมากค่ะ และมีกำลังใจที่จะอยู่สู้ ทุกคนยืนหยัดและยืนยันว่า เราต้องรักษาผืนแผ่นดินไทย และพระพุทธศาสนานี้ไว้ให้ได้ค่ะ

พระเดชพระคุณหลวงพ่อคะ ลูกเห็นด้วยมากๆกับ โครงการฟื้นฟูศีลธรรมโลก ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อดำริขึ้น เพราะตอนนี้สังคมขาดศีลธรรม คนขาดจิตสำนึก สังคมก็เลยเฟะ ในฐานะที่ลูกเป็นครูและเป็นผู้บริหาร เราต้องเริ่มต้นนับหนึ่งที่ตัวเรา ถ้าเราไม่นับหนึ่ง สอง...สาม...ก็จะไม่มี ลูกคิดว่าสิ่งที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อทำ โดยการเป็นผู้ที่ดำริและเริ่มต้นนับหนึ่งก่อน ตอนนี้ได้ทำให้เกิดแรงบันดาลใจให้กับลูกและคุณครูเป็นจำนวนมาก ที่จะช่วยกันก้าวเดินต่อไป จากหนึ่งก้าวที่ย่างเดินไป เราจะก้าวไปถึงเส้นชัยของการฟื้นฟูศีลธรรมพร้อมๆกันค่ะ

ลูกคิดว่า การฟื้นฟูศีลธรรมโลก ไม่ใช่เป็นแค่ความฝัน แต่มันเป็นสิ่งที่เป็นความหวัง และเป็นไปได้ และทำได้ ถ้าทุกฝ่ายช่วยกัน โรงเรียนวัดตันติการาม มิตรภาพที่109 จังหวัดนราธิวาส วันนี้เราได้พิสูจน์และเห็นผลประจักษ์แล้ว กับผลของการเปลี่ยนแปลงของลูกศิษย์ตัวน้อยๆ ที่พวกเราทุกคนภาคภูมิใจ พวกเราขอเป็นหนึ่งแรงที่เริ่มต้นด้วยการนับหนึ่งที่ตัวเราเอง และขอเป็นแรงใจให้คุณครูและคนทั่วโลกมาช่วยกันฟื้นฟูศีลธรรมโลกค่ะ

พระเดชพระคุณหลวงพ่อคะ ลูกซาบซึ้งในมโนปณิธานของพระเดชพระคุณหลวงพ่อมากค่ะ ทุกๆงาน, ทุกๆโครงการ ที่ลูกได้มีส่วนร่วมในบุญ ทำให้ลูกมีความคิดตามมาทันทีเลยว่า พระเดชพระคุณหลวงพ่อนี่แหละ คือ ผู้นำแห่งกองทัพธรรมของชาวพุทธ

[พระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย(พระราชภาวนาวิสุทธิ์): “หลวงพ่อไม่ถึงกับเป็นผู้นำ แต่เป็นผู้ชวนกันทำความดี พุทธบุตรทั้งประเทศนั่นแหละ คือ ผู้นำแห่งกองทัพธรรม แต่ความจริงแล้ว เราต้องเรียงแถวหน้ากระดานกันเลย คุณครูหกแสนคน (คุณครูทั้งประเทศ) ไม่ล้ำหน้ากัน ไม่น้อยหน้ากัน แต่ไปพร้อมหน้ากัน คือ เราต้องเป็นผู้นำแห่งกองทัพธรรม ไปพร้อมๆกันเลย”]

ลูกขอกราบขอบพระคุณ พระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย เป็นอย่างสูงค่ะ ที่ทำให้ลูก คณะครูและลูกศิษย์ รวมไปถึงคนรอบข้างทุกคน มีความสุขที่ได้พบกับวิชชาธรรมกาย “เป็นหนึ่งไม่มีสองต้องวิชาธรรมกาย” ขอยืนยันค่ะ และลูกก็ตั้งใจว่า ในเวลาที่เหลืออยู่ 5ปีก่อนเกษียณอายุราชการนี้ ลูกจะทำหน้าที่ของการเป็นครูผู้ให้แสงสว่างในพื้นที่นี้ จะทุ่มเททำ โดยเอาชีวิตเป็นเดิมพันค่ะ