กฎพาเรโต หนทางสู่ความสำเร็จมีผู้ตั้งข้อสังเกตว่าในโลกของเรานี้ สิ่งที่มีความสำคัญมีน้อยกว่าสิ่งที่ไม่สำคัญ แบ่งเป็นสัดส่วนประมาณ 20/80 เปอร์เซ็นต์ และสัดส่วนเหล่านี้จะอยู่ตั้งแต่ชีวิตประจำวันไปจนถึงระดับมหาภาค เช่น ในตู้เสื้อผ้าของเราจะมีเสื้อผ้าที่ใช้ประจำอยู่ประมาณ 20 เปอร์เซ็นต์ ส่วนที่เหลือนานๆ จะหยิบมาใช้สักที ในส่วนของมหาภาคก็เช่นกัน รายได้ของคนทั้งโลก 80 เปอร์เซ็นต์ มาจากคนเพียง 20 เปอร์เซ็นต์จากจำนวนประชากรโลก ส่วนประชากรอีก 80 เปอร์เซ็นต์ ทำรายได้ให้โลกนี้เพียง 20 เปอร์เซ็นต์ โดยสัดส่วน 20/80 นี้มาจาก “กฎของพาเรโต”แหล่งที่มาของภาพ http://cpe.kmutt.ac.th/wiki/index.phpหลักการของพาเรโต 20/80 นี้ เป็นหลักการเก่าประมาณ 100 กว่าปีมาแล้ว ตั้งขึ้นโดยนักเศรษฐศาสตร์ชาวอิตาเลี่ยน ชื่อ วิลเฟรโด พาเรโต ส่วนแนวคิดที่มาของกฎพาเรโตคือ ด้วยความที่พาเรโตเป็นนักเศรษฐศาสตร์ของประเทศอิตาลี ได้มองว่าที่ดิน 80 % ของอิตาลีถือครอบครองโดยคน 20% ที่ดินที่เหลือ 20% ก็กระจัดกระจายให้คนอีก 80 % พาเรโตสังเกตสิ่งนี้มาจากสวนหลังบ้านของเขานั้นเอง คือ พบว่าเม็ดถั่วประมาณ 80 % มาจากฝักถั่วประมาณ 20 % ส่วนที่เหลือเป็นเพียงถั่วฝักเหี่ยวๆ แห้งๆ แต่ฝักที่ผลิตผลดีมีแค่ 20 % เท่านั้นเอง
แหล่งที่มาของภาพhttp://www.nationejobs.com/content/tiptools/jobtips/template.php?conno=385การใช้ประโยชน์หลักทางพาเรโตนี้จะมองว่า อันที่หนึ่งคือใช้เลือกปัญหาที่สำคัญ ว่าตอนนี้สิ่งไหนที่สำคัญกว่า เพราะเราทราบว่า 20 % ของเหตุก่อให้เกิดผลลัพธ์ถึง 80 % อันที่สองก็คือสามารถแยะแยกอัตราส่วนของความสำคัญของแต่ละอันลงได้ และอันที่สามใช้ดูการปรับปรุงที่เราทำขึ้นเพื่อที่จะเปรียบ เทียบทั้งก่อนและหลัง สรุปก็คือเราทำถูกจุดหรือเปล่า เพราะหากหาปัญหาได้ถูกจุดก็จะทำให้การแก้ ปัญหาได้ผลดียิ่งขึ้นกล่าวโดยสรุปคือเรื่องส่วนน้อยให้ผลส่วนใหญ่ แต่เรื่องส่วนใหญ่ให้ผลส่วนน้อย ในทางพระพุทธศาสนาก็เช่นเดียวกัน ถ้ามองในเรื่องของเวลา พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่ามนุษย์เราเหมือนคนที่มัวเที่ยวชมสวนอยู่ จนเวลาในชีวิตหมดไปวันๆ ลืมไปว่าเราเกิดมาทำไม เป้าหมายปลายทางในชีวิตอยู่ตรงไหน พอเป็นอย่างนี้เวลาส่วนใหญ่ของชีวิตก็หมดไปกับสิ่งที่ไม่ควร เหลือเวลาทำบุญทำกุศลเพียงเล็กน้อย หรือไม่มีเลยเมื่อเป็นเช่นนี้ เราควรจะต้องใช้กำลังกาย กำลังใจ สมาธิ สติปัญญา ทรัพยากรของเราเองให้คุ้มค่าหรือใช้อย่างมีสตินั้นเอง การใช้ชีวิตอย่างรู้คุณค่าจริงๆ ก็คือการบวช ที่สามารถให้ความสำคัญกับเรื่องหลักของชีวิตได้มากกว่าการครองเรือน ส่วนฝ่ายหญิงที่ไม่สามารถบวชได้ ก็ออกไปทำหน้าที่ชวนชายแท้มาบวชเราก็จะได้บุญกับผู้ที่บวชด้วยรับชมวิดีโอ
[[videodmc==34037]]
บทความยอดนิยม
