ผลปฏิบัติธรรม
ครอบครัวกอนซาเลซ (เปอร์โตริโก)
 
 
    ฉันชื่อ เเบรนด้า กอนซาเลซ อายุ 34ปี เป็นชาวเปอร์โตริโก มีอาชีพเป็นที่ปรึกษาชั่วคราวด้านการศึกษา เกี่ยวกับการพัฒนา และการประเมินโรงเรียน ฉันนับถือศาสนาคริสต์ แคทอลิก และยังเป็นแม่ของลูก 2 คนคือ ด.ช.เเบรนด้อน กอนซาเลซ อายุ 10ปี และ ด.ญ.เซเลน่า กอนซาเลซ อายุ 7ปี ลูกทั้งสอง คือ หัวใจอันเป็นที่รักยิ่งของฉัน แต่เขาทั้งสองมีคุณสมบัติที่แตกต่างกันมาก คือ ลูกชายคิดช้า แต่ลูกสาวคิดเร็ว
 
 
    ลูกชาย ชื่อ แบรนด้อน เป็นคนพูดช้า ความเจริญทางสมองช้า และเท้าแป เวลาเดินจะเจ็บกล้ามเนื้อที่เท้าประจำ แม้ว่าไม่ถึงขั้นจนต้องเข้าโรงเรียนคนพิการ แต่ก็เป็นที่ล้อเลียนของเพื่อนๆเสมอ เหมือนมีปมด้อยในชีวิต ส่วน ลูกสาวชื่อ เซเลน่า เธอหัวไว ฉลาดทุกอย่าง พูดจาฉะฉาน และมีความสามารถด้านการแสดงเป็นนักร้อง นักเต้น และนางแบบเด็ก 
 
    การที่ลูกชายคิดช้า แต่ลูกสาวคิดเร็ว กลายเป็นความกังวลของฉัน และเฝ้าคิดเสมอว่า จะทำอย่างไรจึงจะให้ชีวิตของลูกทั้งสองดำเนินไปสู่จุดสมดุลได้ จนกระทั่งในปลายปีพ.ศ.2548 คุณอัญชลี นาธาสัน คุณแม่ของ อิลาน-จาร์ชัวร์ ได้ชวนฉันและลูกๆ ไปที่บ้านและแนะนำถึงการนั่งสมาธิ แม้สมาธิจะเป็นของใหม่สำหรับฉัน แต่ฉันก็สนใจทันทีเพราะเล็งเห็นประโยชน์จากการผ่อนคลาย และเชื่อมั่นว่า การนั่งสมาธิจะทำให้ครอบครัวของฉันสมดุลได้
 
 
    สำหรับประสบการณ์การนั่งสมาธิครั้งแรก ฉันหลับตา แล้วนั่งขัดสมาธิ เอาใจจรดไว้ที่กลางกายนิ่งๆ โดยไม่คิดถึงเรื่องภายนอกเลย ถ้าหากว่าเริ่มฟุ้งก็จะเอาใจจรดลงไปใหม่ และเริ่มภาวนา “สัมมา อะระหัง” อีกทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ต่อมาฉันก็ค่อยๆเห็นวงกลมสว่างๆอยู่กลางกายของฉัน ฉันก็เอาใจจรดไปเรื่อยๆ วงกลมนั้นใหญ่ขึ้นและสว่างขึ้น สว่างขึ้น จนสามารถ ครอบคลุมโลกได้
 
    ฉันรู้สึกถึงความโล่งใส เบา สบาย และสงบสุขภายใน ฉันรู้สึกถึงการเชื่อมต่อไปสู่ตัวตนภายใน และสามารถ นำสิ่งที่ดีที่สุดจากภายในนั้น ออกมาใช้ได้ ชีวิตของชาวโลกทั่วไป ได้แต่ทำงานๆ ไม่เคยมองเขาไปข้างใน ตอนนี้ฉันสามารถมองไปข้างใน และ ดึงเอา the best (สิ่งที่ดีที่สุด) จากภายในมาใช้ได้ในทางบวก คือการแคร์ตัวเองก่อน เพื่อจะได้มีกำลังใจให้ตัวเอง แล้วจะมีกำลังใจให้แบ่งให้คนอื่นได้ต่อไป
 
 
 
    ส่วนแบรนด้อน เมื่อได้ไปฝึกนั่งสมาธิ 2 ครั้งต่อเดือนที่บ้านของ คุณอัญชลี  และฝึกนั่งที่ห้องนอนของตัวเองก่อนนอนบ่อยๆ เขาเล่าผลการปฏิบัติธรรมให้ฟังว่า “ผมนั่งสมาธิโดยการเอาใจจรดไว้ที่กลางท้อง คิดถึงดวงแก้วใสๆ มองลูกแก้วไปเรื่อยๆ ต่อมา ดวงแก้วนั้นก็เปลี่ยนไปเป็นจุดเล็กๆ เหมือนดวงดาว แล้วก็กลายมาเป็นดวงแก้วใส สว่าง และใสมากๆ ดวงแก้วนั้นใหญ่ขึ้นไปเรื่อยๆ และสว่างมากขึ้นเรื่อยๆ ผมเห็นตัวเองนั่งสมาธิอยู่ในดวงแก้วนั้นด้วย ซึ่งทำให้ผมมีความสุขมาก ดวงแก้วจะใหญ่ขึ้นๆ และก็จะเห็นองค์พระเป็นหลายๆล้านองค์
 
 
    แล้วผมก็ได้เข้าไปอยู่ในกลางองค์พระที่ใหญ่มาก องค์พระใหญ่ขึ้นๆ เป็นประกาย สว่าง และก็ค่อยๆ เล็กลง เล็กลง จนกระทั่งหายไป รู้สึกว่างเปล่ามากๆ เหมือนลอยอยู่บนท้องฟ้า ผมลอยเข้าไปหาดวงดาวจนกระทั่งดาวก็กลายเป็นดวงแก้วใหญ่ และก็จะส่องประกายสว่าง จนกระทั่งอีกดวงปรากฏขึ้นมา เป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆครับ”
 
    การได้มารู้จักการนั่งสมาธิ ทำให้ฉันมาพบสิ่งที่ทำให้ครอบครัวสมดุล เป้าหมายของฉันก็คือ ลูกทั้งสองคนจะต้องเติบโตเป็นคนที่ดี และพลังของสมาธิ สามารถช่วยให้ทุกคนได้บรรลุถึงเป้าหมายของตัวเองได้ สมาธิไม่ได้ช่วยแค่ bright kid (เด็กฉลาด) อย่างเซเลน่า ลูกสาว เพียงอย่างเดียว แต่สามารถช่วยให้ลูกทั้ง 2 คนของฉัน มีความสามารถเท่ากันได้ เซเลน่านั่งได้อย่างไร แบรนด้อนก็นั่งได้อย่างนั้น สมาธิ ทำให้เด็กมีกำลังใจสูงขึ้น  และมีกำลังใจที่จะไปถึงเป้าหมายที่ตัวเองตั้งไว้
 
    เพราะหลังจากที่แบรนด้อน ทำสมาธิ เขามีความคิดด้านบวก มีความกล้าที่จะสร้างสรรค์ ปกติแล้วเขาจะทำอะไรก็ต่อเมื่อสั่งให้ทำ  แต่ตอนนี้เขามีความมั่นใจในตัวเองสูงขึ้น กล้าที่จะทำอะไรด้วยตัวเอง สามารถดำรงชีวิตเหมือนเด็กธรรมดาได้
 
    และสำหรับเซเลน่านั้น สมาธิเหมือนได้ปลูกเมล็ดพันธ์แห่งความดีงามไว้ในใจเธอ ซึ่งนับวันความดีนั้นกำลังจะเติบโตขึ้น และฉันสบายใจขึ้นแล้วว่า แม้ในอนาคตเธออาจจะเป็นเด็กที่โด่งดัง แต่เธอได้มีหลักที่จะทำให้เธอเติบโตเป็นคนที่ดีได้ ซึ่งเรื่องของเธอ ดิฉันขออนุญาตให้เธอได้เล่าด้วยตัวเองค่ะ
 
 
กราบนมัสการหลวงพ่อค่ะ
 
 
หนูชื่อ เซเลน่า ค่ะ หนูชอบร้องเพลง เต้นรำ และนั่งสมาธิค่ะ หนูอยู่ในกลุ่มเด็กคูลคิดส์ กลุ่มเด็กเก่งและดีค่ะ  สิ่งที่คูลคิดส์ทำ ก็คือการร้องเพลง และเต้นรำ เราได้ส่งข้อความดีๆ ไปยังเด็กๆทั่วโลก
 
ตอนนั่งสมาธิ หนูหลับตาเบาๆ เอาใจไว้ที่กลางท้อง นึกถึงดวงจันทร์สว่าง ท่อง “สัมมา อะระหัง” ตอนแรกหนูก็ไม่เห็นอะไร ต่อมา พระจันทร์ก็ปรากฏมาช้าๆ จากเล็กๆแล้วก็ค่อยๆใหญ่ขึ้นๆ สว่างขึ้นๆ แล้วหนูก็เห็นตัวเองนั่งสมาธิอยู่กลางพระจันทร์ หนูไม่ได้ลืมตาตอนที่อยู่ในพระจันทร์ แล้วก็มีดาวผุดขึ้นมา ดวงดาวก็เริ่มสว่าง และใหญ่ขึ้น และมีรุ้งอยู่รอบๆพระจันทร์
 
จากนั้นพระอาทิตย์ก็ค่อยๆผุดออกมา แล้วหนูก็อยู่ในพระอาทิตย์ พระอาทิตย์ก็สว่างขึ้น แล้วหนูก็เห็นองค์พระที่ใสเต็มไปหมด แล้วหนูก็ผ่านองค์พระเข้าไป แล้วก็มาอยู่ในที่โล่งๆว่างๆในดวงแก้วใสๆ สว่างเท่ากับพระอาทิตย์ตอนเที่ยงวัน หนูเลยเอาใจไปไว้ตรงกลาง
 
    จนกระทั่ง มีสายรุ้งเกิดขึ้นรอบดวงแก้ว แล้วก็สว่างขึ้น แล้วหนูก็หลุดเข้าไปอยู่ในดวงแก้วดวงที่2 แล้วก็ค่อยๆลอยเข้าไปในดวงใสๆดวงที่3 หนูรู้สึกดีมาก แล้วหนูก็ลอยเข้าไปในดวงแก้วดวงที่4 หนูก็เอาใจไว้ที่กลางดวงแก้ว หนูก็ลอยเข้าไปในดวงแก้วดวงที่5 แล้วก็ดวงแก้วดวงที่6 มีดวงแก้วทั้งหมด6 ดวงด้วยกัน แล้วพื้นที่ว่างๆรอบตัวหนูก็ขยายใหญ่ขึ้นๆพร้อมๆกันกับดวงแก้วทั้ง 6ดวงนั้น จนทุกๆอย่างมีขนาดเท่ากัน ทุกๆอย่าง ก็หายไปหมด หนูเห็นตัวเองนั่งอยู่ในกลางดวงจันทร์ดวงใหม่ ทำให้หนูมีความสุขมากค่ะ
 
 
    การนั่งสมาธิ ทำให้หนูมีความสุข ช่วยหนูให้ผ่อนคลายในห้องเรียนและมีสมาธิในการเรียนมากขึ้น หนูยิ้มบ่อย และรู้สึกสนุกกับการนั่งสมาธิมาก ในอนาคตเมื่อหนูมีชื่อเสียง หนูจะช่วยให้คนรู้จักการนั่งสมาธิ เพื่อให้ทุกๆคนบนโลกได้รู้จักความรัก และความสุขจากสมาธิ ความสุขจากการมีชื่อเสียง มันมีความกดดันมาก มีอะไรในใจมากมาย และไม่รู้ว่าจะทำอะไรก่อน ขณะที่หนูทำการบ้าน หนูก็ทำสมาธิไปด้วย สมาธิทำให้ใจสะอาด ทำให้ทุกอย่างที่ทำออกมาดี และสมบูรณ์ที่สุดค่ะ หนูรักหลวงพ่อค่ะ
 
------------------------------
 
    ฉันกราบขอบพระคุณหลวงพ่อที่แนะนำสมาธิให้แก่โลกใบนี้ และนำสันติสุขมาสู่ทุกคน ตั้งแต่ฉันเริ่มนั่งสมาธิและจับลูกๆนั่งสมาธิ ฉันรู้สึกว่าบรรยากาศในบ้านดูสงบขึ้นนิ่งขึ้น มีความสุขมากขึ้น ฉันอยากจะให้ลูกทั้งสองคน เป็นเด็กเก่งและดีของหลวงพ่อ พวกเรารักหลวงพ่อค่ะ
บทความนี้พิมพ์จาก http://www.dmc.tv/pages/world_meditation/Puertorigo_Gonzales.html
เมื่อ 3 กรกฎาคม 2567 16:23
สงวนลิขสิทธิ์ © 2547 - 2567 http://www.dmc.tv