ผลปฏิบัติธรรม
กัลยาณมิตร ชนาภา ฮาร์ท (นิวซีแลนด์)
ลูกชื่อ กัลยาณมิตร ชนาภา ฮาร์ท (อ้อย) อายุ 53 ปี และสามีของลูกชื่อ จูเลียต ฮาร์ท เป็นชาวดัตช์ อายุ 57 ปี เป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ลูกพระธัมฯพันธุ์แท้ จากนิวซีแลนด์ ลูกติด DMC ครั้งแรก เมื่อปี พ.ศ.2548 พอติดจานก็ติดใจ โดยเฉพาะช่วงรายการฝันในฝันฯ ถ้าเป็นไปได้ลูกจะพยายามดูรอบสด เวลาประมาณตี 1 กว่าๆ และมาทำบุญที่ ศูนย์ปฏิบัติธรรมโอเรว่า เป็นเจ้าภาพถวายภัตตาหารทุกวันศุกร์ และเป็นที่ปรึกษาชมรมพุทธศาสน์ นักศึกษาไทย ในนิวซีแลนด์
โดยปกติแล้ว แม้ลูกจะชอบทำบุญแต่ลูกไม่ชอบนั่งสมาธิเลยเจ้าค่ะ ยอมรับแต่โดยดีว่าเป็นคนที่ขี้เกียจนั่งสมาธิมากๆ ถ้าใครบังคับนั่งสมาธิ จะไม่นั่ง และมีโรคดื้อ ซึ่งเป็นโรคประจำตัว
เวลาพระอาจารย์พานั่งสมาธิ ลูกก็จะเดินหนีออกทางประตูหลังเลย ต่อมา พระอาจารย์ท่านเริ่มรู้ทาง เวลานั่งสมาธิก็ให้ลูกมานั่งอยู่ข้างหน้า ก็เลยไม่กล้าขยับไปไหน ลูกจำได้ว่า เคยดื้อกับหลวงพ่อด้วยค่ะ
เมื่อ เดือนมกราคม พ.ศ.2547 ลูกเข้าไปกราบพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เมืองไทยครั้งแรก หลวงพ่อบอกให้ลูกขึ้นไปปฏิบัติธรรมที่สวนพนาวัฒน์ ลูกก็ไม่ยอมไป กว่าจะขึ้นก็ผ่านไปเกือบ 2 ปี จึงตัดสินใจขึ้นตอนต้นปี พ.ศ.2549 เพราะลูกฝันว่า พระเดชพระคุณหลวงพ่อตามให้ไปนั่งสมาธิที่สวนพนาวัฒน์ จึงไปแต่โดยดีเจ้าค่ะ
เมื่อไปแล้ว เหมือนหลวงพ่อให้ขึ้นไปดัดนิสัยที่ขี้เกียจนั่งสมาธิ ซึ้งเลยว่าคนขี้เกียจนั่งสมาธิต้องแก้ไขตัวเอง ด้วยการขยันนั่งเยอะๆ เพราะที่สวนพนาวัฒน์ตลอดทั้งสัปดาห์ เขาให้นั่งสมาธิตลอดกินน้อยนอนน้อย นั่งมากๆ ตอนแรกๆ ลูกล่ะเกิดอาการวัยรุ่นเซ็ง...เลยค่ะ นั่งได้ไม่ถึง 5 นาทีก็ขยับ กระสับกระส่าย หาเรื่องออกไปเข้าห้องน้ำ หาอารมณ์สบาย กินลมชมวิวตามประสาคนดื้อ
พอวันหลังๆ ก็ตัดสินใจไหนๆ ก็มาแล้ว...สู้ๆ ลองดูสักตั้ง เราต้องทำให้ได้ซิ...แล้วตัดสินใจเดินเข้าไปในห้องปฏิบัติธรรมอีกครั้ง มองไปที่รูปของพระเดชพระคุณหลวงปู่ สด จนฺทสโร แล้วก็อธิษฐานบอกท่านว่า "หลวงปู่เจ้าขา...ลูกขออาศัยบุญบารมีจากหลวงปู่ ไหนๆก็ส่งให้ลูกมานั่งสมาธิแล้ว อย่าให้ลูกกลับไปอย่างไม่ได้อะไรเลย" พออธิษฐานเสร็จก็เริ่มนั่ง ทำใจนิ่งๆ พอนั่งยาวไปสักพัก องค์พระก็ผุดขึ้นมาในท้องเลยค่ะผุดสว่างวาบขึ้นมา เห็นแล้วตกใจค่ะ "อุ๊ย...อะไร ท่านมาได้ยังไง หลวงปู่ท่านให้จริงเหรอ เราหลอกตัวเองมั๊ง" พอมีคำถามเยอะ ก็เลยลืมตา และองค์พระท่านก็หายไปเลย
ต่อมา ลูกเอาใหม่ ตั้งใจดูซิว่า จะเป็นไง อะไรจะมาให้เห็นก็ไม่เอ๊ะอ๊ะแล้ว พอไม่เอ๊ะอ๊ะ องค์พระท่านก็ชัดและใสขึ้นเลยค่ะ องค์พระ ใสสว่าง และขยายใหญ่ขึ้นๆ จากเล็ก แล้วผุดขยายใหญ่มาจนคลุมตัวเรา ตอนนั้น บอกไม่ถูกเลยค่ะ แบบมีความสุขมากไม่รู้จะบรรยายยังไง สว่างโล่ง เหมือนกับว่าโลกเป็นของเรา ใจเราขยายคลุมโลก เป็นโลกที่สว่างไสว โลกอยู่ในตัวเรา
ปกติ ลูกจะไม่กล้าไปมองวิวที่สวนพนาวัฒน์ เพราะกลัวอดคิดถึงบ้านไม่ได้ วิวบนพนาวัฒน์คล้ายๆ วิวของบ้านที่นิวซีแลนด์ แต่พอค้นพบศูนย์กลางกาย จะอยู่ที่ไหนก็สุขใจเหมือนอยู่ที่บ้าน แต่ก่อนนั่งแล้วปวดขา เดี๋ยวนี้นั่งแล้วหายปวด พอเลิกนั่งกลับปวด
หลังจากนั่งสมาธิ ครอบครัวเปลี่ยนไปเยอะ แต่ก่อนลูกชอบว๊ากกับสามี ทะเลาะกันประจำ อารมณ์ประมาณ Seasons Change เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย เดี๋ยวนี้เฉยๆ หรือถ้าจะทะเลาะกันก็ทะเลาะคนละเวลา คือเขาว่ามาลูกก็เฉย หรือลูกว่าไปสามีก็เฉย บางทีก็หัวเราะ ทะเลาะกันแบบขำๆ เดี๋ยวนี้ลูกใจเย็นมากขึ้น อะไรๆก็เปลี่ยนแปลงไป
ส่วนสามีของลูก เขาเชื่อเรื่องสมาธิเจ้าค่ะ ในช่วงที่เขาป่วยและผ่าตัดหัวใจ ก็ได้ให้เวลากับการนั่งสมาธิมากขึ้น เขาเคยบอกกับลูกว่า "ฉันนั่งสมาธิเห็นลูกแก้ว แต่ฉันเอาลูกแก้วเข้าไปในท้องไม่ได้ทำไงดี" ลูกก็เลยแนะนำว่า "เธอนึกอมแล้วก็กลืนเข้าไปเลย มันจะได้ไปอยู่ในท้อง" เขาก็นึกอมแล้วก็กลืนเข้าไปได้จริงๆ เจ้าค่ะ เพราะพอโรคหัวใจชักจะกำเริบก็นั่งจรดในนิ่งๆ ไว้ที่ลูกแก้วนั้น เขาบอกว่า "ทำให้หัวใจที่ใกล้จะวาย เบ่งบานและสดชื่นขึ้น"
ตอนที่ลูกกลับลงมาจากพนาวัฒน์คราวนั้น ก็ได้เข้าไปกราบหลวงพ่อว่า ลูกเอาองค์พระใสๆ มาฝากแล้วค่ะ หลวงพ่อก็บอก ให้ลูกหมั่นระลึก ตรึกอยู่ตลอดเวลา เมื่อได้มาแล้วถ้าหายไป จะเอากลับมาอีกยาก และให้ลูกกลับไปทำนิวซีแลนด์ให้สว่างไสวโชติช่วงด้วยพระพุทธศาสนา และวิชชาธรรมกาย
พอกลับถึงนิวซีแลนด์ งานมาตรึม งานยุ่งตลอด จึงไม่คอยได้นั่งสมาธิ พอมานั่งอีกทีก็ไม่เห็นเลยค่ะ ลูกก็ตกใจเริ่มรู้สึกผิดค่ะ อุตส่าห์ขอกับพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ พอท่านให้มาก็ทำหาย ลูกก็เลยฟิตนั่งใหม่ ก่อนนั่งก็อาราธนาเหมือนเดิม "ขอโทษหลวงปู่ และหลวงพ่อ ด้วยนะเจ้าคะ ลูกทำผิดไปแล้ว เหมือนได้แก้วแล้วไม่กำ ลูกขอใหม่นะค่ะ" พออธิษฐานเสร็จก็นั่งไปเรื่อยๆ แล้วองค์พระ ท่านก็ปรากฏขึ้นที่ศูนย์กลางกายฯ อีกครั้งค่ะ แรกๆ ท่านก็ไม่ชัด พอดูๆ ไปท่านก็ค่อยๆ ชัดขึ้น พอท่านกลับมาลูกก็ดีใจค่ะ คิดเลยว่า "ต่อไปนี้จะไม่ให้หายอีกแล้ว เข็ดแล้ว"
ตอนนี้ ลูกเกาะติดธรรมะมากขึ้น ยิ่งตั้งแต่เข้าพรรษามานี้ ใจลูกยิ่งใสมาก องค์พระใสสว่าง ไม่ว่าจะหลับตาหรือลืมตา เหมือนท่านอยู่กับลูกตลอดเวลา
ลูกกราบขอบพระคุณ พระเดชพระคุณหลวงพ่อ พระอาจารย์ทุกรูป และกัลยาณมิตรที่ทำหน้าที่แนะนำ และเข็นลูกจนประสบผลสำเร็จในการนั่งสมาธิ และรู้จักเป้าหมายชีวิต ฝากถึงนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาทั่วโลกว่า "หยุดเป็นตัวสำเร็จ" อย่างที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อเมตตาอบรมพร่ำสอนเราอยู่ทุกวัน