พี่สาวตายวันกฐิน

Case study

พี่สาวตายวันกฐิน

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

 

 

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะ

 

    ลูก เป็นผู้นำบุญจังหวัดร้อยเอ็ด เข้าวัดครั้งแรก เมื่อปี พ.ศ.2528   แล้วก็หายไป 10 ปี  กลับมาอีกครั้ง ปี พ.ศ.2538  ซึ่งเป็นช่วงที่มีการสร้างพระธรรมกายประจำตัว ประดิษฐาน ณ มหาธรรมกายเจดีย์  ตั้งแต่นั้นมา  ลูกก็ได้ทำหน้าเป็นทั้งผู้นำบุญ และผู้นำรถของ จังหวัดร้อยเอ็ด ทำบุญทุกบุญอย่างเต็มกำลัง  ไม่เคยขาดแม้แต่งานเดียว  เป็นผู้นำรถมางานบุญใหญ่ ในแต่ละงานได้หลายสิบคัน  ตอนนี้ทำหน้าที่ติดจานดาวธรรมได้ประมาณ 300 ดวงแล้วเจ้าค่ะ  ลูกมีเรื่องราว Case Study มาขอความเมตตาพระเดชพระคุณหลวงพ่อดังนี้ค่ะ

 

    คุณพ่อของลูก เป็นคนร้อยเอ็ด  แต่งงานกับ คุณแม่ มีลูกด้วยกัน 6 คน  ลูกเป็นคนสุดท้อง ที่มาเกิดตอนคุณพ่ออายุมากแล้ว  พอเกิดมาลูกก็ไม่เคยเห็นหน้าพ่อเลย เพราะ คุณพ่อเสียชีวิตตั้งแต่ตอนตัวลูกยังเล็กๆ คุณแม่บอกว่าคุณพ่อเสียชีวิตด้วยโรคกระเพาะ  เมื่ออายุ 66 ปี เมื่อโตขึ้น ตอนลูกอายุได้ 9 ขวบ คุณแม่ก็ป่วยเป็นโรคหัวใจ เข้าโรงพยาบาลได้  3-4 วัน  ก็เสียชีวิตไปอีกคน  คุณแม่จากไปด้วยอาการสงบ  รวมอายุได้ 47 ปี

 

    หลังจากคุณแม่เสียชีวิต  พี่ชายคนโต   เสียใจมาก จากเดิมที่เป็นคนดี  ไม่ดื่มเหล้า  ไม่สูบบุหรี่  เป็นคนใจบุญ กลายเป็นคนดื่มเหล้า จนสุดท้ายเสียชีวิตด้วยโรคพิษสุราเรื้อรัง 

 

    ตัวลูกเองเมื่อไม่มีพ่อและแม่  ลูกสาวของป้า ก็มารับไปเลี้ยงที่กรุงเทพฯ  ท่านส่งให้เรียนศึกษาผู้ใหญ่ พออายุได้  19 ปี  ก็จะให้แต่งงานกับนายทหาร  ลูกจึงหนีกลับมาอยู่บ้านของแม่  ที่จังหวัดร้อยเอ็ด  และมาทำอาชีพค้าขายผลไม้ และขนม

 

    ตอนที่ลูกขายของอยู่  มีคนที่ไม่รู้จักกันมาก่อน  อายุรุ่นราวคราวพี่   มาจากจังหวัดสุรินทร์ มาขอช่วยงาน เธอช่วยลูกทำงานทุกอย่างเหมือนเป็นพี่น้องกัน ทำทั้งงานบ้านและขายของ จึงทำให้ลูกมีเวลามาวัดและได้ทำหน้าที่มากขึ้น  แต่พอถึงปี พ.ศ.2540   เธอก็ล้มป่วยด้วยโรคมะเร็งในเต้านม  ลูกดูแลรักษาอยู่  3  ปี  เธอก็เสียชีวิต   หลังจากนั้นมาพอไม่มีคนช่วย ลูกจึงเลิกขายของ มาทำหน้าที่ผู้นำบุญอย่างเต็มที่

 

    ในปี พ.ศ.2538 ที่ลูกได้เข้าวัดเป็นผู้นำบุญ   ลูกได้เป็นกัลยาณมิตรให้กับ พี่สาวคนที่สาม   พี่สาวเป็นคนที่ศรัทธาวัดมาก และเป็นผู้ช่วยคนสำคัญในการเป็นผู้นำรถ  ซึ่งบางงาน เราสามารถชวนคนจากจังหวัดร้อยเอ็ดมาวัดได้ถึง 60 คันรถบัส ลูกและพี่สาวทำหน้าที่กัลยาณมิตรอย่างตลอดต่อเนื่อง

 

    ประมาณ 4 ปี ก่อนที่พี่สาวจะเสียชีวิต  เธอได้ย้ายจาก จังหวัดร้อยเอ็ดมาอยู่ที่ หมู่บ้านเปรมปรีดิ์  คลองสอง  ถนนรังสิต-นครนายก  เธอได้เป็นหัวหน้าหมู่บ้าน  และยังได้ทำหน้าที่ผู้นำบุญด้วย   พี่สาวเคยไปปฏิบัติธรรมที่พนาวัฒน์  สวนบัว งานบุญใหญ่ที่วัดก็ไม่เคยขาด งานชุบตัวที่สระมหาเศรษฐีที่มหาวิหารหลวงปู่ฯ  พี่สาวก็มา  จนกระทั่งถึงงานทอดกฐินสร้างมหาวิหารพระมงคลเทพมุนี ในปี พ.ศ.2544 ก่อนถึงวันงานกฐิน พวกเราต่างก็รวบรวมปัจจัยมาถวายปิดกองกฐินจนสำเร็จได้ 1 กองกว่าๆ  ซึ่งพี่สาวของลูกได้ร่วมถวายปัจจัยแห่งความสำเร็จนี้ด้วยกัน ทำให้เธอปีติในบุญนี้เป็นอย่างมาก

 

 

    พี่สาวของลูกได้ทำหน้าที่บอกบุญกฐินอย่างเต็มที่ โดยขี่จักรยานบอกบุญคนในหมู่บ้านถึง 2 หมู่บ้าน นอกจากบุญกฐินของที่วัดพระธรรมกายแล้ว   พี่สาวยังช่วยบอกบุญกฐินของวัดสาขา  คือวัดเมืองคง  และวัดเขาแก้วเสด็จอีกด้วย เรื่องบุญกฐินอยู่ในจิตใจของพี่สาวตลอดเวลา  

 

    แต่และแล้วเหตุการณ์ที่ไม่อาจคาดคิดก็มาถึง ตรงกับวันงานทอดกฐินนี่เอง   ลูกซึ่งอยู่ที่ จังหวัดร้อยเอ็ด ได้ทำหน้าที่ผู้นำรถ นำสาธุชนมาประมาณ 30 คันรถบัส    ลูกนัดกับพี่สาวให้มาพบกันที่วัด  เพราะว่าลูกต้องดูแลสาธุชน ไม่สามารถไปรับพี่สาวได้ ลูกเข้าใจว่า หลานสาว (ลูกของพี่สาว) จะมาส่งที่วัด แต่พี่สาวก็เข้าใจว่า ลูกจะไปรับ   

 

    วันนั้นลูกก็ได้โทรศัพท์ไปเช็คที่บ้านพี่สาวหลายครั้ง แต่ไม่มีใครรับสายเลย   ลูกได้อยู่วัดร่วมบุญกฐิน ดูแลสาธุชนที่พามา ด้วยความปีตีเบิกบานอย่างท่วมท้นทั้งวัน จากนั้นหลังเสร็จพิธี  จึงแวะไปหาพี่สาวที่บ้าน เห็นว่ามีคนอยู่เต็มบ้าน พอเข้าไปก็พบว่าพี่สาวได้เสียชีวิตแล้ว  เธอนอนหลับตายไปเฉยๆ โดยไม่มีใครคาดคิด และไม่ได้ตั้งตัวอะไรกันเลย ซึ่งหมอให้เหตุผลว่า หัวใจล้มเหลว ในวัยเพียง 57 ปี   ทั้งที่ก่อนจะเสียชีวิตเธอได้รวบรวมซองปัจจัยกฐิน และเตรียมอาหารจะไปใส่บาตรที่วัดในวันงานกฐินด้วยกัน แต่ก็มาเสียชีวิตไปก่อน

 

ลูกขอกราบเรียนถามพระเดชพระคุณหลวงพ่อดังนี้ค่ะ 

 

1.คุณแม่ คุณพ่อ ของลูกทำกรรมอะไรมาถึงอายุสั้น ตอนนี้ท่านตายแล้วไปอยู่ที่ไหน อุทิศบุญไปให้ท่านได้รับไหมคะ และลูกทำกรรมอะไรมา จึงทำให้ขาดคุณพ่อคุณแม่เร็วนักคะ

 

 

2.พี่ชายของลูกเสียใจเพราะแม่ตาย  ติดเหล้าจนเสียคน  เขาเสียชีวิตแล้ว  ไปอยู่ที่ไหน  ได้รับบุญที่อุทิศให้หรือไม่คะ  

 

3.พี่สาวของลูกทำกรรมอะไรมา ถึงอายุสั้น ก่อนเสียชีวิตเธอรู้สึกเช่นไร  และตอนนี้ไปอยู่ที่ไหน มีข้อความอะไรฝากมาถึงใครบ้างไหมคะ

 

    พี่สาวของลูกกำลังเตรียมตัวมางานกฐินแต่ไม่ได้มา เพราะตายในวันทอดกฐิน ปี พ.ศ.2544 พอดี  กายละเอียดของพี่สาวได้มาร่วมทอดกฐินในปีนั้นไหมคะ ถ้ามา ทำอะไรบ้าง แล้วรู้ตัวไหมว่าตัวเองตาย  และกายละเอียดของเธอจะได้รับผลบุญอย่างไร มีการเปลี่ยนแปลงอย่างไรบ้างคะ

 

    จากการทำหน้าที่กัลยาณมิตรบอกบุญกฐินอย่างเต็มที่ และได้มาถวายปัจจัยปิดกองก่อนวันเสียชีวิต พี่สาวได้รับนี้ผลบุญอย่างไรบ้างคะ

 

4.เพื่อนรุ่นพี่ที่มาขออยู่ช่วยงานลูก  เคยเป็นอะไรกับลูกมาคะ ถึงได้ผูกพันกันมาก และได้มาช่วยเหลือกันในชาตินี้ และกรรมอะไรที่ทำให้อายุสั้น ตอนนี้ตายแล้วไปอยู่ที่ไหน ได้รับผลบุญที่ลูกอุทิศไปไหมคะ

 

5.ตัวลูกเองสร้างบารมีอย่างเต็มที่มาตลอด ทำหน้าที่ผู้นำบุญสุดๆ แต่ในบางครั้งลูกรู้สึก เหมือนเราต้องทำเองทุกอย่าง จะได้รับความช่วยเหลือจากใคร บางครั้งก็ยาก เป็นเพราะลูกทำกรรมอะไรมาคะ จะต้องแก้ไขอย่างไรเพื่อให้มีบารมีด้านมีคนช่วยเหลือเต็มบริบูรณ์กว่านี้

 

6.ลูกเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะ และพระเดชพระคุณหลวงพ่อมาอย่างไรบ้างคะ ทำไมชาตินี้ ลูกถึงได้มีโอกาสประพฤติพรหมจรรย์คะ

 

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที

แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากัน นะจ๊ะ

 

1.คุณพ่อในอดีตเกิดในสังคมเกษตรกรรม ได้ฆ่าสัตว์เป็นอาหารและฆ่าขาย กับกรรมที่เคยเลี้ยงนกไว้ดูเล่นในกรงแล้วลืมให้อาหารกินบ่อยๆ จนอดอาหารตาย บวกกับเศษกรรมทั้งในอดีตและปัจจุบัน จึงทำให้เสียชีวิตด้วยโรคกระเพาะ

 

 

• ตายแล้วไปเป็นภุมมเทวาระดับล่าง ไม่ค่อยมีอาหารทิพย์กิน มีความเป็นอยู่ลำบากคล้ายชาวบ้านจนๆ  
• ต่อมาเมื่อได้รับบุญที่อุทิศไปให้ทำให้มีสภาพดีขึ้น มีที่อยู่อาศัย เสื้อผ้าที่ดี และมีอาหารการกินที่สมบูรณ์ขึ้น

 

 

• คุณแม่เป็นโรคหัวใจและอายุสั้น เพราะกรรมในอดีตเคยฆ่าสัตว์ทำอาหารและเลี้ยงสัตว์เอาไว้ฆ่า รวมกับเศษกรรมกาเมอีกนิดหน่อย
• ตายแล้วไปเป็นภุมมเทวาอยู่กับพ่อ เพราะมีความผูกพันกัน
• ได้รับบุญที่อุทิศไปให้ จึงมีสภาพที่ดีขึ้น

 

 

• ส่วนตัวลูกเองในอดีตชาติได้ทำอาชีพรับลูกสัตว์ เช่น ลูกลิง ชะนี เก้ง กวาง ช้าง จากชาวบ้านชาวป่า มาขายเป็นสัตว์เลี้ยงของเศรษฐีสมัยนั้นด้วยวิบากกรรมนี้ จึงทำให้ชาตินี้ขาดบิดามารดาตั้งแต่วัยไม่สมควร

 

 

2.พี่ชายของลูกเสียใจ เพราะแม่ตายจึงดื่มเหล้าจนติด และอายุไม่ยืน ตายแล้วเกิดเป็นภูต อยู่ในความปกครองของสายยักษ์ ด้วยบุญที่เคยทำไว้ในพระพุทธศาสนาทั้งในอดีตและปัจจุบันคุ้มครองไว้จึงยังไม่ไปยมโลก

 

 

3.พี่สาวอายุสั้น เพราะกรรมในอดีตได้เกิดในสังคมเกษตรกรรม ได้ทะเลาะกับเพื่อนบ้านจึงแกล้งเอายาเบื่อไปใส่ในรางหญ้าให้วัวและม้ากิน จนวัวและม้าของเพื่อนบ้านตาย

 

 

• เมื่อกรรมเก่าส่งผลจึงรู้สึกเหนื่อยอยากจะพัก จึงล้มตัวลงนอนแล้วก็หลับไป กายละเอียดหลุดออกมา รู้สึกตัวเบาๆ และลอยได้เห็นตัวเองนอนอยู่ แล้วก็นึกถึงวัด เลยเดินลอยๆมาวัด ก็นึกว่า ทำไมเราเหาะได้ ลอยได้

 

 

• เมื่อร่วมพิธีบุญที่วัดเสร็จก็เดินลอยๆกลับบ้าน เห็นคนเต็มบ้านจึงรู้ว่าตัวเองตายแล้ว

 

 

• จึงนั่งสมาธิ(Meditation) นึกถึงบุญและวนเวียนอยู่ 7 วันที่บ้าน สลับกับมาที่บ้านยาย มาที่เจดีย์ จนในที่สุดวันที่ 7 ก็มีเทวรถทองประดับรัตนชาติมาพร้อมด้วยบริวาร แล้วก็แว๊บไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตเสบียง

 

 

• ตอนนี้ได้ไปประชุมอยู่ที่วิมานของมหาสมณเทวบุตร ฝากบอกข้อความว่าได้สร้างบารมีให้เต็มที่จะได้มาอยู่วงบุญพิเศษด้วยกัน

 

 

4.เพื่อนรุ่นพี่ที่มาขออยู่ช่วยงานลูกแล้วรู้สึกผูกพันกันมาก เพราะว่าเคยเป็นแม่ลูกกันมาในอดีต โดยเพื่อนรุ่นพี่เป็นแม่

 

 

• ที่อายุสั้น เพราะกรรมที่เคยฆ่าสัตว์ ทั้งสัตว์เล็กสัตว์ใหญ่ เพื่อทำเป็นอาหารในชาติที่เกิดในสังคมเกษตรกรรม กับกรรมกาเม จึงทำให้มาเป็นมะเร็งเต้านมและเสียชีวิต

 

 

• ตายแล้วไปอยู่ดาวดึงส์ เฟส 3 เป็นเทพธิดามีวิมานเป็นทองหลังย่อมๆ ด้วยบุญที่ได้อนุโมทนากับบุญที่ลูกได้ทำและได้รับผลบุญที่อุทิศไปให้

 

 

5.ตัวลูกเองสร้างบารมีเป็นผู้นำบุญ ผู้นำรถอย่างสุดๆ แต่ต้องทำตามลำพัง ได้รับความร่วมมือจากผู้อื่นยากมาก เพราะกำลังทานบารมีหย่อนไป ลูกต้องเพิ่มปิยวาจาและต้องดูแลคน สร้างทีมให้สม่ำเสมอ พูดธรรมะให้ธรรมทานบ่อยๆ

 

 

6.ลูกได้สร้างบารมีกับหมู่คณะมาแบบกองเสบียง ได้มีครอบครัว มีสามีเจ้าชู้ มีลูกดื้อ ทำให้มีทุกข์มาก จึงได้อธิษฐานทุกครั้งที่ทำบุญว่าภพชาติต่อไปอย่าได้มีครอบครัวอีกเลย ชาตินี้จึงได้ประพฤติพรหมจรรย์

 

http://goo.gl/cgmyf