Mobile Versionกราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ
ผมเป็นชายเมืองสิงค์ (สิงคโปร์)_ที่มาบวชเป็นพระธรรมทายาท นานาชาติ ณ วัดพระธรรมกายปีนี้ แม้ผมจะลาสิกขาแล้ว แต่ความประทับใจในมโนปณิธานของคุณครูไม่ใหญ่ ยังคงตราตรึงอยู่ในใจผมอย่างไม่มีวันรู้ลืม ทุกคืนที่มาโรงเรียน ผมเห็นคุณครูไม่ใหญ่แม้สุขภาพไม่ดี ไอบ่อยๆ เท้าก็เจ็บ ต้องมีคนคอยนวด แต่ก็ยังมาทำหน้าที่คุณครูไม่ใหญ่แทบทุกวัน สิ่งนี้ทำให้ผมอยากทราบมากว่า "คุณครูไม่ใหญ่ต้องทนลำบากอย่างนี้เพื่ออะไร"ความเมตตาของคุณครูไม่ใหญ่ จึงเพิ่มพูนความมั่นใจให้ผม เกินร้อยเปอร์เซ็นต์ หากผมเคยประพฤติผิดพลาดต่อคุณครูไม่ใหญ่ด้วย กาย วาจา ใจ ใดๆ ใคร่ขอความเมตตาคุณครูไม่ใหญ่อดโทษ และชี้ทางสว่างให้แก่ผมและบุคคลอันเป็นที่รักดังนี้ครับ
คุณยายของผม เป็นคนจีนแต้จิ๋ว ร้อยเปอร์เซ็นต์ ภายหลังจากคุณตาเสียชีวิตที่ประเทศจีนไปแล้ว คุณยายก็จูงมือลูกสาวเพียงคนเดียวของท่าน (คือคุณแม่ของผม)_อพยพมาสิงคโปร์ แบบไม่มีเสื่อและหมอนมาเลย คือ จนคั๊กๆอีหลีอีหลอกะด้อกะเดี้ย (ภาษาอีสาน หมายถึง จนมากๆ)_เมื่อคุณยายอายุได้ประมาณ 76ปี อยู่ดีๆก็มีอาการนั่งเหม่อ ไม่พูดไม่จา เอนหลังบนเก้าอี้นอนทั้งวัน ลูกหลานดูแลป้อนข้าวป้อนน้ำท่านอยู่หลายเดือน แต่เห็นอาการไม่ดีขึ้นเลย จึงส่งท่านไปฝากคุณหมอที่โรงพยาบาลช่วยดูแลแทน แต่พอกลับถึงบ้านคุณหมอก็โทรศัพท์มาแจ้งว่า คุณยายเสียชีวิตแล้ว
คุณพ่อของผม เป็นเกษตรกรหนุ่มไฟแรง จึงมักจะระบายความร้อนด้วยการด่าคุณแม่และคุณยาย แบบไม่จำกัดเวลา เช้าสายบ่ายค่ำ ฮีทเมื่อไหร่เป็นด่าเมื่อนั้น คุณแม่พยายามอดทนและคอยทำหน้าที่เป็นเศรษฐีกำลังใจ ส่งให้คุณพ่อ เพราะอยากเห็นคุณพ่ออารมณ์ดี
ปี พ.ศ.2519 (ค.ศ.1976)_รัฐบาลสิงคโปร์เวนคืนที่นาของคุณพ่อ ทำให้ครอบครัวของเรายกระดับชีวิตจากเกษตรกร ไปเป็นชาวแฟลตทันที ประกอบกับพี่ชายและพี่สาวของผมทำงานหาเงินได้ ชีวิตสุขสบายขึ้น คุณพ่อของผมก็กลายเป็นหนุ่มอารมณ์ดีทั้งวัน ไม่ฮีทเหมือนก่อนแล้วเนื่องจากท่านสูบบุหรี่จัดตั้งแต่หนุ่ม และแม้อายุมากขึ้นจะเลิกสูบบุหรี่แล้ว แต่ยังแอบหันมาสูบกัญชาแทนแบบไม่ให้ใครรู้ ดังนั้นเมื่อคุณพ่ออายุมากขึ้นจึงมีอาการหายใจไม่สะดวก คุณหมอจึงช่วยผ่าตัดเจาะช่องระบายอากาศให้ท่านที่ลำคอ ซึ่งสร้างความทรมานให้คุณพ่อมาก จนกระทั่งคุณหมอบอกว่า "คงไม่รอดแน่"_เราจึงตัดสินใจพาคุณพ่อขึ้นรถพยาบาลกลับไปตายที่บ้าน แต่พอใกล้จะเลี้ยวรถเข้าบ้าน ผมก็เห็นคุณพ่อไม่มีอาการตอบสนองแล้ว จึงแบกท่านไปนอนเสียชีวิตอย่างสงบบนเตียงในบ้าน เมื่ออายุได้ประมาณ 85ปี
คุณแม่ของผม ได้ตามคุณยายมาอยู่สิงคโปร์ตั้งแต่อายุได้เพียง 10กว่าปี และเพื่อความมั่นคงในชีวิตลูกผู้หญิง คุณยายจึงให้คุณแม่แต่งงานกับคุณพ่อของผมซึ่งเป็นหนุ่มแต้จิ๋วที่ย้ายมาสิงคโปร์เหมือนกัน คุณพ่อมีอายุแก่กว่าคุณแม่ 10กว่าปี หลังแต่งงาน คุณแม่เริ่มต้นชีวิตด้วยการเป็นเกษตรกรสาว ตื่น 6โมงเช้า แต่งตัวสวยๆ แล้วออกจากบ้านไปแบกน้ำ เดินเท้าเปล่าแบบมินิมาราธอน ขึ้นเขาลงเนิน ไป-กลับหนึ่งกิโลเมตร วันละ 10-20รอบ ว่างๆก็หาผักตามท้องนาที่อุดมไปด้วยวิตามิน มาสับต้มให้หมูกิน ปลูกผักปลอดสารพิษไว้ทานเอง
คุณแม่มีลูก 10คน เป็นชาย 4คน หญิง 6คน ผมเป็นบุตรคนที่9_ของครอบครัว ภายหลังเมื่อลูกๆเติบโตขึ้นแล้ว คุณแม่ก็มีชีวิตความเป็นอยู่ที่สุขสบายขึ้น แต่อนิจจาเมื่อเริ่มมีความสุขสบายขึ้น คุณแม่ก็เริ่มเดินไม่สะดวก ป่วยเป็นโรคหัวเข่าเสื่อม ต้องผ่าตัดเสริมซิลิโคน แต่อาการก็ไม่ดีขึ้น ซ้ำร้ายกลับแย่ลงกว่าเดิมและมีโรคไตตามมากระหน่ำอีก จำเป็นต้องฟอกไตสัปดาห์ละ 3วัน ต่อเนื่องกันมาเป็นเวลากว่า 2ปีแล้ว
พี่เขยของผม กำพร้าพ่อ-แม่ตั้งแต่ยังเล็ก อาศัยคุณลุงเป็นผู้เลี้ยงดูจนโต ภายหลังจากที่ได้แต่งงานกับพี่สาวของผมแล้ว เขาเคารพและดูแลคุณแม่ของผมอย่างดี ขับรถรับส่งคุณแม่ของผมไปวัดไปวา ไปช๊อปปิ้งและทุกหนทุกแห่งที่คุณแม่ต้องการ ทำให้คุณแม่ของผมรักเขาเหมือนลูกชายของตัวเอง ในยามที่เศรษฐกิจของผมมีปัญหา ก็ได้เขานี่แหละเป็นที่พึ่ง ผมจึงรู้สึกซาบซึ้งในน้ำใจของเขามาโดยตลอด แต่อนิจจาชีวิตนั้นไม่เที่ยง วันหนึ่งเขากลับจากออกกำลังกายพร้อมพี่สาวของผม ขณะอยู่ในลิฟต์ จู่ๆเขาก็นั่งลงไป แล้วไม่ลุกขึ้นมาอีกเลย เสียชีวิตขณะอายุได้ 42ปี
ผมและภรรยา มีลูกด้วยกัน 3คน ตอนที่ ลูกสาวคนโต อายุได้ประมาณ 8ขวบ ผมกับภรรยาเริ่มลงทุนทำธุรกิจ ช่วยกันทำงานหาเงินทุกวันไม่มีวันหยุด ตั้งแต่ 6โมงเช้าถึงเกือบเที่ยงคืน จึงกลับถึงบ้าน 5ปีผ่านไป ผมก็สามารถเปิดร้านค้าของตนเองได้ถึง 7ร้าน แต่เพราะว่าผมและภรรยามัวยุ่งอยู่กับงานจนไม่มีเวลาดูแลลูกสาวคนโต หลายครั้งที่กลับถึงบ้านเห็นลูกสาวอายุ 8ขวบ นอนขดอยู่ใต้เตียงด้วยความกลัวการอยู่คนเดียว ดูแล้วน่าสงสารมากตั้งแต่นั้นมา เธอกับเราแม้อยู่บ้านเดียวกัน ก็เหมือนอยู่กันคนละโลก ปัจจุบันลูกสาวอายุได้ 26ปีแล้ว เมื่อเจอกัน คุยกันเพียง 2-3คำ เธอก็ออกจากบ้านไปแล้ว มีลักษณะเหมือนทอม ชอบสักตามตัว กระดูกมือและกระดูกเท้ามักจะประสบอุบัติเหตุแตกหักหลายครั้ง
ตัวผม เมื่ออายุ 18ปีก็เริ่มศึกษาพุทธศาสนามหายาน โดยเรียนภาคปริยัติอยู่ 4ปี และฝึกสวดมนต์ประกอบเครื่องดนตรีแบบจีน ช่วยสวดมนต์อุทิศส่วนกุศลให้ผู้ตายอีกด้วย กระทั่งผมอายุได้ 38ปี เกิดความรู้สึกว่าแม้ความรู้ในทางพุทธศาสนามหายานที่ผมศึกษาอยู่ จะสอนให้ศรัทธาในอมิตภะพุทธะ และตั้งจิตอธิษฐานไปเกิดที่ดินแดนสุขาวดี แต่ผมกลับอยากไปสวรรค์ชั้นดุสิต อันเป็นที่อยู่ของพระโพธิสัตว์ เพื่อที่จะสามารถเร่งกลับมาสร้างบารมีที่โลกมนุษย์ได้โดยเร็ว แต่ก็ไม่รู้ว่าจะไปได้อย่างไร ความคิดที่แตกต่างกับความรู้เดิมนี้เอง ทำให้ผมห่างวัดพุทธมหายานไป 2ปีในช่วงนี้ ภรรยาของผมก็ป่วยเป็นมะเร็งที่เต้านม และกระดูกสันหลังทับเส้นประสาท ช่วงเวลาเดียวกันธุรกิจของผมก็เจริญลง จากเดิมมีร้านค้า 7ร้าน ก็ลดลงเหลือแค่ 2ร้าน
วันหนึ่ง ขณะที่ผมเดินหาซื้อหนังสือในร้าน บังเอิญพบหนังสือประวัติของพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำฯ ภาษาจีนกลาง อ่านแล้วสนใจมากจึงซื้อกลับบ้านไป ผมแนะนำภรรยาให้ลองฝึกสมาธิ(Meditation)ตามวิธีในหนังสือ เธอจึงอธิษฐานให้พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯช่วย แล้วนั่งสมาธิตามวิธีในหนังสือ 2เดือนถัดมาเมื่อกลับไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาล ปรากฏว่าเธอหายจากโรคมะเร็งเป็นปลิดทิ้ง สร้างความอัศจรรย์ใจแก่ทุกคนเป็นอย่างยิ่ง นอกจากนั้นโรคกระดูกสันหลังทับเส้นประสาทของเธอก็หายเป็นปกติ อย่างน่าประหลาดใจมาก
ตั้งแต่ผมได้รับหนังสือประวัติของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ทำให้ผมได้รู้จักความเป็นจริงอีกด้านหนึ่งของพุทธเถรวาท จึงได้มานั่งสมาธิที่ศูนย์กัลยาณมิตรสิงคโปร์ ได้มารู้จักวัดพระธรรมกาย ผมก็ทุ่มเททั้งแรงกาย แรงใจและแรงทรัพย์ แรงสติปัญญา ช่วยเหลืองานบุญตลอดมา แม้เศรษฐกิจของผมกำลังชะลอตัว แต่หัวใจของผมและภรรยากลับกำลังขยายตัวเกินร้อย เรากู้เงินธนาคารมาทำบุญ นำเงินชำระค่าสินค้ามาทำบุญ นำเงินประกันชีวิตของเรามาทำบุญ แม้รู้ว่าเป็นวิธีที่ไม่ถูกหลักการ แต่เราก็อยากทำบุญมาก และคิดว่าบุญแต่ละบุญที่ผ่านมา หากไม่รีบตักตวงก็จะผ่านไปแบบไม่ย้อนกลับมาอีกผมกับภรรยาจึงเห็นพ้องต้องกันว่า เราต้องทำบุญไม่หยุด และต้องทำแบบไม่เว้นวรรคครับ แม้สถานการณ์ปัจจุบันผมจะเหลือร้านค้าเพียงร้านเล็กๆร้านเดียว แต่ในใจของผมและภรรยาก็เชื่อมั่นว่า บุญจะส่งผลให้ชีวิตของเราดีขึ้น
สุดท้ายนี้ ผมใคร่ขอความเมตตาจากคุณครูไม่ใหญ่ ช่วยแนะนำวิธีกรอกใบสมัครย้ายถิ่นฐานกลับดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ ให้ผมและครอบครัวด้วยครับ ขอให้พวกเราได้มีโอกาสสร้างบารมีตามติดคุณครูไม่ใหญ่แบบ Every Life time (ทุกภพทุกชาติ) ตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรมด้วยนะครับ
คำถาม
1.คุณยายเสียชีวิตแล้วไปอยู่ที่ไหน ได้รับบุญสร้างองค์พระประจำตัวที่อุทิศไปให้หรือไม่ มีอะไรอยากบอกผมหรือไม่ครับ
2.คุณพ่อมีวิบากกรรมใด จึงโดนผ่าตัดเจาะลำคอช่วยหายใจ ทรมานและพูดไม่ได้ สภาพใจของท่านตอนนั้นเป็นเช่นไร คุณพ่อเสียชีวิตบนรถพยาบาล หรือเสียชีวิตที่บ้าน ปัจจุบันอยู่ที่ภพภูมิใด มีสภาพเป็นอย่างไร ได้รับบุญสร้างพระที่อุทิศไปให้หรือไม่ครับ
3.คุณแม่ของผมมีบุพกรรมในอดีตอย่างไร จึงเป็นโรคหัวเข่าเสื่อม และโรคไต ในเวลาที่ฐานะความเป็นอยู่ดีขึ้น มีความสุขสบาย ผมสร้างพระประจำตัวและบวชให้ท่าน คุณแม่จะได้รับผลบุญอย่างไรครับ
4.ทำไม พี่เขยจึงอายุสั้น อาสาสมัครวัดพุทธมหายาน ที่มาสวดมนต์ในงานศพพี่เขย เห็นดอกบัวสีใสอยู่บนโลงศพของเขา ไม่ทราบเป็นเรื่องจริงหรือไม่ พี่เขยเสียชีวิตแล้วไปอยู่ที่ไหน ได้รับบุญสร้างพระที่อุทิศไปให้หรือไม่ อยากบอกอะไรผมหรือไม่ครับ
5.วิบากกรรมอะไร ทำให้ลูกสาวคนโตมีลักษณะเหมือนทอม ชอบสักตามตัว กระดูกมือและกระดูกเท้ามักประสบอุบัติเหตุแตกหักหลายครั้งครับ
6.ผมและภรรยาเคยมีวิบากกรรมในอดีตกับลูกสาวคนโตมาอย่างไร ทำอย่างไรจึงจะสามารถดึงเธอมาสร้างบารมีได้ ผมและภรรยาพยามยามทำบุญให้เธอตลอด เธอจะได้รับบุญอย่างไร เธอมีบุญพอที่จะทำธุรกิจของตัวเองหรือไม่ครับ
7.แม่ยายของผม เสียชีวิตเมื่อ 13ปีที่แล้ว ขณะอายุได้ 56ปี ท่านไปอยู่ที่ไหน มีสภาพอย่างไร พ่อตาของผม ลูกชายของท่าน และตัวผม ได้บวชอุทิศไปให้แม่ยาย ท่านได้รับบุญหรือไม่ ชาติหน้าแม่ยายจะได้มาสร้างบารมีกับหมู่คณะหรือไม่ครับ
8.ภรรยาของผมมีวิบากกรรมอะไร จึงทำให้กระดูกสันหลังมีกระดูกงอกออกมาทับเส้นประสาท เป็นมะเร็งเต้านม บุญอะไรที่ทำให้เธอได้รับการช่วยเหลือจากพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำฯ จนหายจากโรคดังกล่าวโดยไม่ต้องกินยาใดๆครับ
9.ทำไม เมื่อภรรยาของผมอธิษฐานจิต ขอให้พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯและคุณยายอาจารย์ ช่วยแก้ปัญหาในชีวิตประจำวัน ล้วนได้รับการช่วยเหลือจนประสบความสำเร็จทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องเดียว คือ เรื่องเงินทอง ขออย่างไรก็ไม่เคยสำเร็จ และทำไม เวลามีข่าวบุญใหญ่มาถึง เศรษฐกิจของร้านค้าของเราก็มักจะทรุดตัวลงทันทีทุกครั้งครับ
10.ตัวผมและภรรยามีบุพกรรมในอดีตร่วมกันมาอย่างไร จึงมีอุปนิสัยและความคิดที่คล้ายคลึงกัน และปัจจุบันมักมีปัญหาเรื่องเงินทองด้วยกัน คือ เป็นหนี้ ถูกฟ้องร้อง ถูกโกงเงิน ถูกยืมเงินแล้วไม่ได้คืน ทำอย่างไรผมจึงจะหมดหนี้และร่ำรวยในชาติปัจจุบันครับ
11.เหตุใด ผมจึงมีความรู้สึกอยากไปสวรรค์ชั้นดุสิต ในขณะที่พุทธมหายานสอนให้ไปแดนสุขาวดีครับ
12.ตัวผม ภรรยาและบุตรชายทั้งสอง เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร ลูกชายทั้งสองเคยร่วมสร้างบุญกับตัวผมและภรรยามาอย่างไร พวกเขามีบุญบวชตลอดชีวิตหรือไม่ เหตุใดผมและภรรยามักเกิดความเข้าใจผิดกับเพื่อนนักสร้างบารมีท่านอื่นบ่อยๆ ผมและภรรยาควรปรับปรุงอุปนิสัยด้านใดบ้างครับกราบขอบคุณพระเดชพระคุณคุณครูไม่ใหญ่ด้วยความเคารพอย่างสูงครับ
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ทีแล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
1.คุณยายตายแล้ว ไปเกิดใหม่เป็นมนุษย์แล้ว ไม่อาจรับบุญได้ และไม่มีข้อความใดฝากมา
2.คุณพ่อโดนผ่าตัดเจาะลำคอช่วยหายใจ ทรมานมาก พูดไม่ได้ เพราะกรรมในอดีตและปัจจุบัน ได้เคยเชือดสัตว์และแทงสัตว์ที่คอเพื่อเป็นอาหาร รวมถึงกรรมสูบบุหรี่ และวจีกรรมเถียงบิดามารดาและผู้หลักผู้ใหญ่ มารวมส่งผล
3.คุณแม่เป็นโรคหัวเข่าเสื่อม และโรคไต เพราะกรรมในอดีตได้ใช้แรงงานสัตว์และแรงงานทาสมากเกินไป อีกทั้งมีความตระหนี่จึงทำให้ช่วงแรกของชีวิตต้องมาทำงานหนัก จึงทำให้ข้อเข่าเสื่อมในบั้นปลาย มารวมกับกรรมปล่อยเงินกู้ดอกโหด ที่ทำให้เป็นโรคไต
4.พี่เขยอายุสั้น เพราะกรรมในอดีตได้เป็นพ่อค้าคนกลางขายสัตว์ เช่น วัว ควาย หมู ไก่ เพื่อให้คนนำไปฆ่ากิน แต่ก็มีบุญที่สงเคราะห์ญาติ และสงเคราะห์โลก จึงทำให้ชาตินี้ตายอย่างไม่ทรมาน แต่เป็นหัวใจวายตาย
5.ลูกสาวคนโตมีลักษณะเหมือนทอม ชอบสักตามตัว กระดูกมือและกระดูกเท้า มักประสบอุบัติเหตุแตกหักหลายครั้ง
6.ตัวลูก ภรรยา และลูกสาวคนโต ก็ไม่ได้มีวิบากกันมา แต่เคยสร้างบุญร่วมกันมาในอดีต จึงมาเกิดเป็นพ่อ-แม่-ลูก กัน
7.แม่ยายตายแล้ว ก็ไปเกิดใหม่เป็นมนุษย์แล้ว ไม่อาจรับบุญใดๆได้ และไม่มีข้อความใดฝากมา
8.ภรรยากระดูกสันหลังมีกระดูกงอกทับเส้นประสาท เป็นมะเร็งเต้านม เพราะกรรมในอดีต ได้ใช้แรงงานคนและสัตว์ขนของหนักมากเกินไป จนเขาทรมาน มาส่งผลให้มีกระดูกงอกทับเส้นประสาท และเศษกรรมเจ้าชู้ ก็มาส่งผลให้เป็นมะเร็งเต้านม
9.ภรรยาอธิษฐานจิต ขอบารมีพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ และคุณยายอาจารย์ สำเร็จทุกเรื่องยกเว้นเรื่องเงินทอง เพราะในอดีต ตัวลูกและภรรยาได้เป็นเศรษฐี ได้เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะ แต่มีอยู่ช่วงแรกๆตั้งใจจะสร้างบุญต่างๆกับหมู่คณะ แต่ว่าเกิดการกระทบกระทั่งกับบางคนในหมู่คณะ จึงทำให้ไม่พอใจ แล้วก็ยกเลิกการทำบุญและถอยห่างจากหมู่คณะไปช่วงยาวระยะหนึ่ง
10.ตัวลูกและภรรยามีอุปนิสัยคล้ายคลึงกันนั้น เพราะเคยเป็นคู่บุญกัน เป็นสามี-ภรรยากัน ได้สร้างบุญและกรรมร่วมกันด้วย มาตลอด ทั้งในอดีตและปัจจุบัน
11.ตัวลูกอยากไปสวรรค์ชั้นดุสิต เพราะบุญที่เคยทำมากับหมู่คณะ กับก่อนที่จะมาเกิดก็มาจากสวรรค์ชั้นดุสิต
12.ตัวลูก ภรรยาและบุตรชายทั้งสอง เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาโดยเป็นกองเสบียง ประเภทบางทีก็เต็มที่ บางทีก็ตามอารมณ์ บางทีก็เต็มกำลัง บางทีก็ตามกำลัง
http://goo.gl/WJJ7o
พิมพ์บทความนี้
