เมื่อพระธุดงค์ก้าวไปถึงไหนแสงแห่งธรรมชัยก็สว่างไสวไปถึงที่นั้น

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ.2553 ช่วงที่ 3

 

 

 

 ธุดงค์ธรรมชัย

ตอน เมื่อพระธุดงค์ก้าวไปถึงไหนแสงแห่งธรรมชัยก็สว่างไสวไปถึงที่นั้น

การเดินธุดงค์ธรรมชัยของพระธรรมทายาท ภาคฤดูร้อน รุ่นที่ 38

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

 

        เมื่อพุทธบุตรผู้กล้าจากโครงการอบรมพระธรรมทายาท ภาคฤดูร้อน ออกเดินธุดงค์ ก็สร้างความปีติใจไปทั้งแผ่นดิน และบรรยากาศการเดินธุดงค์ของพุทธบุตรผู้กล้าสายที่สี่ ก็ได้มุ่งหน้าไปยังวัดพลับพลาไชย อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี บนเส้นทางกว่าเจ็ดกิโลเมตร แม้แสงแดดจะแผดกล้า แต่พุทธบุตรทุกรูปยังคงก้าวไปด้วยใจใสๆ โดยตรึกถึงดวงแก้ว และองค์พระไปตลอดทาง

 

 

แม้ท้องฟ้ายังสดใสเพื่อต้อนรับคณะพระธุดงค์

 

 

ทุกย่างก้าว คือ องค์พระและดวงธรรมภายใน

 

 

 

หน่วยรักษาความปลอดภัย มาช่วยอำนวยความสะดวกให้กับพระธุดงค์

 

        ตลอดสองข้างทางที่พระธุดงค์จาริกผ่าน จะมีชาวบ้านนั่งประนมมือมองพระธุดงค์ด้วยความปีติใจ และมีคนนำน้ำเย็นๆมาคอยถวาย สร้างความชุ่มชื่นใจดับกระหายคลายร้อนให้กับคณะพระธุดงค์กันแบบไม่ขาดสาย เมื่อออกเดินไปได้สักพัก ก็มีรถของอาสาสมัครรักษาความปลอดภัย สองคัน ขับตรงเข้ามาหาคณะพระธุดงค์ และขอเอาบุญใหญ่ด้วยการอำนวยความสะดวกให้กับพระธุดงค์ โดยคันแรกขอขับนำขบวนเพื่อเคลียร์ทางให้โล่งสะดวก ส่วนอีกหนึ่งคันขอขับปิดท้ายขบวนสร้างความปลอดภัย โดยขับนำขบวนไปส่งพระธุดงค์จนถึงจุดหมายปลายทางกันเลยทีเดียว

 

 

 

 

ชาวบ้านมาคอยถวายน้ำเย็นๆตลอดเส้นทาง

 

        พอถึงที่หมายแล้ว พระธุดงค์ก็ไปสอบถามว่า รถสองคันนี้มาจากไหน เจ้าหน้าที่ที่ขับรถก็บอกว่า “มีชาวบ้านเห็นคณะพระธุดงค์กำลังเดินอยู่ครับ เขาโทรมาแจ้งให้เจ้าหน้าที่เอารถนำขบวนไปรักษาความปลอดภัยให้กับพระธุดงค์ครับ”

 

 

ชุ่มฉ่ำใจเมื่อได้ถวายน้ำเย็นๆแด่คณะพระธุดงค์

 

 

ชาวบ้านพากันมาเตรียมพื้นที่เพื่อรอล้างเท้าคณะพระธุดงค์

 

        เมื่อพระธุดงค์มาถึงจุดหมาย คือ วัดพลับพลาไชย ก็ได้พบกับการต้อนรับที่แสนจะอบอุ่นจากชาวบ้านกว่า 100คน ที่พร้อมใจกันมารับบุญใหญ่ด้วยการล้างเท้าพระธุดงค์ ชาวบ้านทุกเพศทุกวัยต่างล้างเท้าพระธุดงค์ด้วยความเลื่อมใส โดยบรรจงค่อยๆราดน้ำลงที่เท้า แล้วใช้ผ้าสะอาดเช็ดตามด้วยความปีติใจ มีแม่เฒ่าหลายคนนำน้ำที่ล้างเท้าพระแล้ว มาประพรมตัวเองต่างน้ำมนต์ บางคนก็เอาน้ำนั้นมาลูบหัวลูบเนื้อลูบตัวเพื่อความเป็นสิริมงคล แม่เฒ่าท่านหนึ่งบอกว่า “ฉันอยู่มา 80ปี ไม่เคยเห็นพระเยอะๆแบบนี้มาก่อนเลย แล้วพระก็งามทุกรูปน่าเลื่อมใสจริงๆจ๊ะ”

 

 

 

ชาวบ้านพากันมาล้างเท้าพระธุดงค์อย่างเนืองแน่น

 

        ผู้ชายหลายคน โดยเฉพาะพ่อเฒ่าพ่อแก่แสดงถึงความศรัทธาที่มีต่อพระธุดงค์ ด้วยการก้มกราบลงแทบเท้า โดยเอาหน้าผากแนบลงกับเท้าพระธุดงค์กันเลยทีเดียว ทำให้พุทธบุตรผู้กล้าทั้งอึ้งและปลื้มใจ บางรูปปีติมากจนพูดอะไรไม่ออก

 

        พระธุดงค์รูปหนึ่งกล่าวว่า “การเดินธุดงค์เป็นสิ่งที่พวกผมใฝ่ฝันมานานแล้วครับ พวกผมอธิษฐานจิตกันตลอดเลยครับว่า ขอให้มีการเดินธุดงค์ พอได้ยินหลวงพ่อเมตตาประกาศให้พระธรรมทายาทภาคฤดูร้อนออกเดินธุดงค์ พวกผมดีใจมาก เพราะสิ่งที่คิดไว้สมปรารถนาแล้ว การมาธุดงค์ครั้งนี้ ทำให้พวกผมรู้สึกว่าได้บุญมากจริงๆ ได้บุญทั้งกับตนเอง และยังได้มาเป็นเนื้อนาบุญให้กับชาวบ้านอีกด้วย ยิ่งเห็นศรัทธาสาธุชน เห็นถึงความเคารพเลื่อมใสของชาวบ้านที่มีต่อพระธุดงค์แบบนี้แล้ว ทำให้พวกผมปลื้มมากๆ พวกผมจะตั้งใจฝึกฝนอบรมตนเองให้เป็นพระแท้เป็นเนื้อนาบุญที่โลกต้องการ อย่างที่หลวงพ่อสอนให้ได้ครับ”

 

 

พระธุดงค์ร่วมกันพัฒนาวัดทั้งภายนอก และภายใน

 

        วัดพลับพลาไชย เป็นวัดที่มีเนื้อที่ประมาณสามไร่ อยู่ในสภาพใกล้ร้าง ทั้งโบสถ์ วิหาร ห้องน้ำ อยู่ในสภาพที่ไม่ได้ใช้มาเป็นแรมปี บริเวณรอบๆวัดก็เต็มไปด้วยหญ้าแห้งรกทึบ เนื่องจากที่นี่มีพระสงฆ์อยู่ประจำวัดเพียงสองรูป ท่านเจ้าอาวาสอายุ 84ปี และพระลูกวัดอายุ 70ปี เมื่อท่านเจ้าอาวาสเห็นพระธุดงค์ที่เป็นพระหนุ่มไฟแรงมาธุดงค์ที่วัด ท่านก็ปลื้มมากๆ ท่านเป็นคนไม่พูดมาก แต่สิ่งที่ท่านแสดงออก คือ รอยยิ้ม ท่านยิ้มด้วยความเมตตาอยู่ตลอดเวลา

 

 

ทำจนสะอาดเอี่ยมทุกซอกทุกมุม

 

 

พัฒนาทุกที่เพื่อให้กลับมาเหมือนใหม่อีกครั้ง

 

        หลังจากที่กราบนมัสการท่านเจ้าอาวาสเป็นที่เรียบร้อยแล้ว พระธุดงค์ทุกรูปก็ไม่พูดพล่ามทำเพลง ช่วยกันลงมือพัฒนาวัดในทันที เมื่อพระธุดงค์ลงมือพัฒนา ชาวบ้านก็ไม่อยู่เฉยมาขอร่วมด้วย โดยหยิบจอบหยิบเสียมถือไม้กวาด มาช่วยกันพัฒนาวัดด้วยความสนุกสนานบุญบันเทิง พัฒนากันตั้งแต่บ่ายแก่ๆไปจนถึงเวลาเกือบสามทุ่มอย่างไม่เหน็ดเหนื่อยกันเลย

 

        อดีตผู้ใหญ่บ้านที่เป็นคนถวายที่ดินสร้างวัด ก็กล่าวด้วยความปีติใจว่า “ตั้งแต่ที่ผมสร้างวัดมา ยังไม่เคยรู้สึกปลื้มใจเท่าครั้งนี้เลยจริงๆ ขอให้พระธุดงค์อยู่นานๆนะครับ”

 

        ท่านผู้ใหญ่อีกคนก็บอกว่า “โอ้โฮ...หลวงพ่อรูปไหนนะที่คิดโครงการแบบนี้ขึ้นมา แสดงว่ามีวิสัยทัศน์ที่กว้างไกลจริงๆเลย”

 

        พอตกค่ำ ชาวบ้านก็พากันมาร่วมสวดมนต์ทำวัตรเย็น และชมรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ด้วยความคึกคักเบิกบาน ในตอนเช้าตรู่ ชาวบ้านก็เกิดอาการตะลึงกันอีกครั้ง เมื่อคณะพระธุดงค์ได้ออกเดินบิณฑบาตไปตามหมู่บ้าน โดยแบ่งสายการบิณฑบาตออกเป็นสองสาย เมื่อชาวบ้านเห็นคณะพระธุดงค์ออกบิณฑบาตด้วยความสงบสง่างาม ก็เกิดอาการอย่างเดียวกัน คือ รีบเข้าไปจัดหาภัตตาหารทั้งคาวและหวาน แบบมีเท่าไหร่ใส่หมด ส่วนใครที่เตรียมไม่ทันก็นำข้าวสารอาหารแห้งออกมาใส่บาตรกันอย่างคึกคัก ทำเอาพระธุดงค์หอบหิ้วอาหารใส่บาตรกันแทบไม่หวาดไม่ไหว ชาวบ้านต้องหารถกระบะมาช่วยขนอาหารตักบาตรกลับวัดกันถึงสองคันรถ

 

        มีชาวบ้านคนหนึ่งบอกว่า “ฉันขอเถอะหลวงพี่ ขอพระธุดงค์อยู่ประจำวัดนี้สัก 4-5รูปเถอะจ๊ะ ฉันและชาวบ้านจะคอยอุปัฏฐากดูแลกันเป็นอย่างดี...นะหลวงพี่นะ”

 

        ในค่ำคืนนี้ คณะพระธุดงค์จะได้จัดให้มีพิธีจุดประทีปถวายเป็นพุทธบูชา สวดมนต์ทำวัตรเย็น ฟังเทศน์ และดูรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา เพื่อรวมใจชาวบ้าน ฟื้นฟูพระพุทธศาสนาในท้องถิ่นให้กลับมาสว่างไสวโชติช่วงอีกครั้ง

 

        ส่วนบรรยากาศการเดินธุดงค์ในสายอื่นๆจะเป็นอย่างไร โปรดติดตามตอนต่อไป

 

 

 

ชม Video Scoop เมื่อพระธุดงค์ก้าวไปถึงไหนแสงแห่งธรรมชัยก็สว่างไสวไปถึงที่นั้น

http://goo.gl/Pmhb3