เรียนเก่ง น้องชายเป็นอุปัฏฐาก

กรณีศึกษากฎแห่งกรรม

Case study

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

"เขาเป็นคนที่มีสติปัญญาเฉลียวฉลาด มีผลการเรียนเป็นเลิศตั้งแต่อนุบาล จนถึงระดับปริญญาเอก ได้รับรางวัล และ ประกาศนียบัตร มากมาย ...ได้รับทุนการศึกษา ได้รับการสนับสนุนในเรื่องการศึกษา มีความสามารถเป็นที่ยอมรับของคณาจารย์ ...แต่สิ่งที่เขาภาคภูมิใจที่สุด คือการเป็น “ลูกพระธัมฯ” และได้เป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ...เขาประกอบเหตุมาในอดีตอย่างไร จึงมีสติปัญญา และมีการศึกษาอย่างดีเยี่ยมในปัจจุบันชาตินี้"

กราบนมัสการคุณครูไม่ใหญ่ ด้วยความเคารพอย่างสูง

คุณปู่ เกิดที่จีนแผ่นดินใหญ่ แต่ได้ลงเรือจากเมืองจีนมาตั้งแต่อายุ 15 ปี ไม่ได้นำแม้แต่ เสื่อสักผืน หมอนสักใบ ติดตัวมาด้วย เมื่อมาถึงเมืองไทย จึงต้องเริ่มต้นชีวิตใหม่ ที่ชุมชมชาวจีนแห่งหนึ่งทางภาคใต้ของไทย โดยการทำงานเป็นจับกังรับจ้าง ด้วยความที่ท่านอดทน ขยันขันแข็ง จึงสามารถเก็บหอมรอบริบ สามารถซื้อตึกเปิดเป็นร้านขายน้ำชา และกิจการของท่านก็เจริญขึ้นเรื่อยๆ จนสามารถกว้านซื้อที่ดิน และตึกแถวที่ใหญ่ที่สุดในชุมชนได้ บ้านของท่านเป็นบ้านหลังเดียว ที่มีบ่อน้ำขนาดใหญ่อยู่กลางบ้าน ท่านจึงกลายเป็นศูนย์กลางของชุมชนไปโดยปริยาย มีฐานะดีที่สุด และมีพรรคพวกบริวารมาก ด้วยความเป็นผู้นำ รักพวกพ้อง และความยุติธรรม จึงได้รับการยกย่อง ให้เป็นหัวหน้าของชุมชนชาวจีนประจำท้องถิ่น ตั้งแต่นั้นมา

แต่น่าเสียดาย เมื่อคุณปู่ประสบความสำเร็จในชีวิต และมีทุกอย่างในชีวิตพร้อมบริบูรณ์แล้ว ท่านก็ไม่มีโอกาสได้ชื่นชม และมีความสุขกับสิ่งที่ท่านต่อสู้หามาตลอดชีวิต ท่านละโลกอย่างกะทันหัน ด้วยโรคหัวใจวาย ด้วยวัยเพียง 54 ปี

คุณพ่อ เป็นลูกชายคนโตของตระกูล ตามธรรมเนียมจีน ลูกชายคนโตของตระกูล จะเป็นผู้ที่มีความสำคัญ ท่านจึงเป็นที่รักของ คุณปู่-คุณย่า และญาติๆ ต่อมาท่านได้แต่งงานกับ คุณแม่ของลูก ซึ่งเป็นคนขยันขันแข็ง และมีความงามระดับแนวหน้าของจังหวัด ทำให้เป็นที่ชื่นชอบของชายหนุ่มมากมาย แต่คุณแม่ก็ตัดสินใจเลือกแต่งงานกับคุณพ่อ เพราะเห็นว่าคุณพ่อเป็นผู้ใหญ่กว่า และสามารถให้ความอบอุ่น และมั่นคงได้ ท่านมีลูกด้วยกัน 3 คน เป็นชายล้วน

ลูก เป็นลูกชายคนโต จึงได้รับการสนับสนุนเรื่องการศึกษาตั้งแต่เด็ก ลูกมีนิสัย รักการอ่านหนังสือมาตลอด ทำให้ลูกมีผลการเรียนที่ดีเยี่ยมตลอดมา ได้เป็นตัวแทนของโรงเรียน ในการแข่งขันตอบปัญหาต่างๆ รวมถึงได้รับการคัดเลือก เป็นนักเรียนดีเด่นของโรงเรียน ตั้งแต่ระดับอนุบาล เรื่อยมาจนจบมหาวิทยาลัย รางวัล และประกาศนียบัตรที่ลูกได้รับ มีมากจนฝาผนังบ้านมีเนื้อที่ไม่พอที่จะแขวนโชว์ และแม้แต่ลูกเองก็จำไม่ได้ว่าตัวเองได้รับรางวัลเมื่อไหร่ และอะไรบ้าง

ตอน ม.ปลาย ลูกสามารถสอบชิงทุน พสวท. คือทุนรัฐบาลในโครงการพัฒนา และส่งเสริม ผู้มีความสามารถพิเศษ ทางด้านวิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยี จึงเข้ามหาวิทยาลัยโดยไม่ต้อง Entrance ชีวิตในมหาวิทยาลัย ลูกทำกิจกรรมต่างๆ เช่น ชมรมพุทธ ชมรมอาสาพัฒนาท้องถิ่น ชมรมไบโอคลับ สโมสรคณะ ฯลฯ เป็นนักกีฬาของคณะ เมื่อลูกเริ่มได้มาวัดพระธรรมกายจึงได้รับคำตอบว่า “คนเราเกิดมาทำไม”, “ชีวิตคืออะไร” ได้รู้แนวทางการดำเนินชีวิตให้มีความสุข และประสบความสำเร็จทั้งทางโลกและทางธรรม ลูกได้มาอบรมธรรมทายาท หลังจากนั้นทุกอาทิตย์ต้นเดือนลูกเดินทางมาบูชาข้าวพระที่วัดใหญ่ โดยไม่เคยขาดแม้แต่ครั้งเดียว แม้ว่าต้องนั่งรถเป็นระยะทางไปกลับกว่า 30 ชั่วโมง

แม้ว่าลูกทำกิจกรรมอย่างมากมาย และเดินทางไกลเพื่อมาวัดพระธรรมกายโดยไม่ขาด แต่ผลการเรียนของลูกไม่เคยตกเลย ลูกได้เกรดเฉลี่ย 4.00 เกือบทุกเทอม ในที่สุดก็จบปริญญาตรี ด้วยเกียรตินิยมอันดับ1 เหรียญทอง ได้เกรดเฉลี่ยเป็นอันดับ 1 ของคณะ และได้รับรางวัลนักศึกษาดีเด่นจาก สมาคมวิทยาศาสตร์แห่งประเทศไทย ซึ่งแต่ละปีมีผู้ได้รับรางวัลนี้ 4 คนจากทั้งประเทศ

เมื่อจบปริญญาตรี ลูกก็สมัครเรียนต่อปริญญาโทที่มหาวิทยาลัยเอดินเบิร์ก ประเทศสก็อตแลนด์ เป็นมหาวิทยาลัยเก่าแก่อายุกว่า 500 ปี ซึ่งมีชื่อเสียงทางด้านวิทยาศาสตร์ และการแพทย์ ในระดับแนวหน้าของโลก เมื่อทางมหาวิทยาลัยเห็นผลการเรียนของลูกในจากปริญญาตรี จึงตอบรับลูกให้เรียนต่อข้ามไประดับปริญญาเอกทันที โดยไม่ต้องเรียนปริญญาโท และลูกโชคดีมากที่ทางสก็อตแลนด์ ตอบรับลูกเข้าเรียนเร็ว เพราะถ้าตอบรับช้ากว่านั้น ทางรัฐบาลไทยจะไม่อนุมัติให้นักเรียนทุนเดินทางไปต่างประเทศ เพราะตอนนั้นเป็นช่วงที่ไทยกำลังประสบวิกฤตเศรษฐกิจ

ที่ต่างประเทศ ลูกได้รับทุน “นักศึกษาต่างชาติผู้มีงานวิจัยดีเด่น จากรัฐบาลสหราชอาณาจักร” ซึ่งเขาบอกว่า ตั้งแต่ตั้งมหาวิทยาลัยมา มีนักเรียนไทยได้ทุนนี้ไม่กี่คน ลูกโชคดีที่มีศาสตราจารย์ผู้มีชื่อเสียงที่สุดในโลก ด้านพฤกษศาสตร์ และอนุกรมวิธาน มาเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ถึง 2 ท่าน คณาจารย์บอกว่า วิทยานิพนธ์ที่ทำออกมา มีคุณภาพดี จนสามารถนำมาแยกทำเป็นวิทยานิพนธ์สัก 2 ฉบับ และภาษาที่เขียนยังสละสลวย จนแทบไม่น่าเชื่อว่า นักศึกษาต่างชาติจะเขียนได้ แล้วข้อมูลจากวิทยานิพนธ์ของลูก ก็ได้รับการตีพิมพ์ลงในวารสารระดับโลกหลายฉบับ แม้ขณะนี้ก็ถูกอ้างอิงในงานวิจัยต่างๆ อยู่ตลอด

แม้จะอยู่ไกลถึงต่างประเทศ แต่สิ่งที่ลูกไม่เคยขาดเลยก็คือ การมาร่วมพิธีบูชาข้าวพระ แม้จะเป็นเวลาตี 2 ตี 3

หลังจากเรียนจบ ลูกกลับมารับราชการเป็นอาจารย์ของมหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ นครศรีธรรมราช ตอนอายุ 25ปี จนทำให้ช่วงแรกๆ นักศึกษาเกือบทุกคนเข้าใจผิด คิดว่าลูกเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนของเขา เพราะไม่นึกว่า หน้าเด็กๆอย่างนี้ จะเป็นอาจารย์ของเขาเอง

ปัจจุบันลูกอายุ 30 ปี ลูกยังมีผลงานการวิจัยตีพิมพ์ในวารสาร ระดับประเทศ และระดับโลกเสมอๆ และยังได้รับความไว้วางใจจากมหาวิทยาลัย ไม่เฉพาะงานสอนในสาขาวิชาตั้งแต่ปริญญาตรี โทจนถึงเอก แต่ลูกยังได้ตำแหน่งหน้าที่พิเศษอื่นๆ อีก เช่นประธานหรือกรรมการโครงการต่างๆ เช่นโอลิมปิกวิชาการ คือโครงการคัดเลือกนักศึกษาเพื่อไปแข่งขันทางวิชาการในระดับโลก โครงการอบรมครูวิทยาศาสตร์ทั่วประเทศ โครงการค่ายวิทยาศาสตร์สำหรับนักเรียนนักศึกษาภาคใต้ โครงการการพัฒนาห้องวิจัยสำหรับโรงเรียนในภาคใต้ ฯลฯ แต่ที่ภูมิใจมากที่สุดคือ การเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาชมรมพุทธของมหาวิทยาลัย

ปีที่ผ่านมา ลูกเป็น 1 ใน 7 ที่ได้รับรางวัลอาจารย์ผู้มีผลการปฏิบัติงานดีเยี่ยม ผู้ที่จะได้ส่วนใหญ่เป็นอาจารย์อาวุโส มีประสบ การณ์ และผลงานมากมาย แต่ลูกมีโอกาสได้รับเกียรติได้รางวัลนี้

ถึงแม้ลูกจะจบ ดร. และได้พบกับศาสตราจารย์ที่ชื่อเสียงระดับโลก แต่ลูกก็รู้สึกว่า ความรู้วิชาการเหล่านั้น มิอาจเทียบคุณค่าได้แม้แต่เสี้ยวธุลีของความรู้ความจริงของชีวิต ที่ได้รับจากคุณครูไม่ใหญ่ในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ที่ไม่สามารถหาได้จากมหาวิทยาลัยใด และเป็นความรู้ที่สามารถติดไปได้ข้ามภพข้ามชาติ

ด้วยเหตุนี้ แม้ใครๆอาจเรียกลูกว่า “อาจารย์” หรือ “ด็อกเตอร์” และไม่ว่าตำแหน่งทางวิชาการของลูกจะสูงขึ้นถึงระดับใด ก็จะไม่มีตำแหน่งใดที่ลูกภูมิใจเท่ากับตำแหน่ง ลูกพระธัมฯ และได้เป็น “นักเรียนอนุบาลฝันในฝัน” เลยครับ

ขอความเมตตาหลวงพ่อครับ

1.ทำไมคุณปู่ลำบากในช่วงต้นของชีวิต แต่พอสร้างตัวสำเร็จ ก็ไม่ได้อยู่ชื่นชมผลจากความเหนื่อยยากของตนเลย คุณปู่ตายแล้วไปไหนได้รับบุญที่อุทิศหรือไม่ ฝากข้อความอะไรถึงพวกเราบ้างไหม

2.ปัจจุบันคุณแม่ป่วยเป็นมะเร็งมดลูก มีเนื้องอกที่ปอด เกิดจากกรรมอะไร ควรแก้ไข ทำบุญอย่างไร ให้พ้นวิบากในภพชาติต่อๆไปครับ

3.บุญใดทำให้ลูกประสบความสำเร็จด้านการเรียน ตั้งแต่อนุบาลจนถึงด็อกเตอร์ และสามารถทำกิจกรรมมาวัดได้โดยที่เรียนได้ดี

4.บุญใดทำให้ลูกได้รับทุนต่างๆทั้งในและต่างประเทศ มีผู้ช่วยเหลือสนับสนุนจากคณาจารย์ต่างๆ จนประสบความสำเร็จในด้านการทำงาน ตั้งแต่อายุไม่มาก ลูกควรทำอย่างไร เพื่อจะมีคุณสมบัติเช่นนี้ในชาติต่อๆไปครับ

5.น้องชายทั้ง 2 คนของลูก เข้าวัดมาสร้างบารมีทั้งคู่ น้องคนเล็กรับบุญอยู่ที่ศูนย์สาขาต่างประเทศ ส่วนน้องคนกลางรับบุญเป็นอุปัฏฐากพระอาจารย์อยู่ที่วัด เขาทำบุญอะไรมา จึงมาทำหน้าที่นี้ และการอุปัฏฐากพระจะได้อานิสงส์อย่างไร ถ้าทางบ้านยังไม่ค่อยเข้าใจจะอธิบายอย่างไรครับ

6.เพราะกรรมใดหรือไม่ที่เรา 3 คน เป็นพี่น้องกันแต่ไม่ค่อยได้พูดกัน ทั้งๆที่ไม่ได้โกรธกันเลย

7.ทั้งๆที่เราพี่น้อง 3 คน มีความรัก และเข้าใจในการสร้างบารมีมาก แต่ทำไมคุณพ่อคุณแม่จึงยังไม่เข้าใจ เราทำกรรมร่วมกันมาอย่างไร และเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร

8.น้องของลูกทั้ง 2 คน เข้าวัดไปช่วยงานของหลวงพ่อหมดแล้ว เหลือแต่ตัวลูก ใจจริงลูกอยากเข้าวัด แต่เป็นห่วงพ่อแม่ เพราะลูกเป็นหลานชายคนโตของตระกูล ลูกควรแต่งงานตามที่คุณพ่อคุณแม่ท่านต้องการหรือไม่ และลูกจะมีบุญพอได้เข้าวัดและบวชอุทิศชีวิตตามที่ลูกต้องการได้ไหมครับ หากเรา 3 คนเข้าวัดควรจะเลี้ยงดูและปฏิบัติต่อคุณพ่อคุณแม่อย่างไรครับ

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที

แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากัน นะจ๊ะ

1.คุณปู่ลำบากช่วงต้นชีวิต เพราะในอดีต ไม่ค่อยเชื่อเรื่องการเวียนว่ายตายเกิด มักทำบุญแค่สงเคราะห์ญาติเท่านั้น คิดว่าทำแค่นี้ก็เพียงพอแล้ว ไม่ต้องทำบุญอะไรที่หวังผลในภพชาติเบื้องหน้า

ดังนั้นเกิดมาเมื่อไหร่จึงลำบาก และต้องทำงานหนัก กว่าบุญที่สงเคราะห์ญาติในอดีตจะมาส่งผลให้มีฐานะดีในระดับชุมชน ก็อายุมากแล้ว
อีกทั้ง มีกรรมปาณาติบาต ในตอนที่เกิดในสังคมเกษตรกรรม ได้เลี้ยงสัตว์ ฆ่าสัตว์ กินบ้าง ขายให้เขาไปฆ่าบ้าง จึงทำให้อายุไม่ยืน

ตายใหม่ๆไม่ทันตั้งตัว วนเวียนอยู่ที่บ้านระยะหนึ่ง ตอนนี้ไปเกิดเป็นมนุษย์แล้วในครอบครัวฐานะปานกลาง คือ ไม่ดีมาก แต่ไม่แย่มาก จึงไม่มีข้อความอะไรฝากมาถึง

2.คุณแม่เป็นมะเร็งมดลูก และเนื้องอกที่ปอด เป็นเศษกรรมกาเมเจ้าชู้ที่ค่อนข้างจางแล้ว และที่กรรมฆ่าสัตว์ทำอาหาร และใช้แรงงานสัตว์มากเกินไปในสังคมเกษตรกรรมในอดีตชาติ

ประกอบกับกิจการที่ต้องทำพวกร้านขายอาหาร ต้องอยู่กับไอร้อน ควันต่างๆในปัจจุบัน แต่วิบากกรรมจางแล้วจึงไม่หนักมาก

ต้องให้ท่านทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนาให้สม่ำเสมอ หมั่นออกกำลังกาย ทำใจให้ผ่องใส ปฏิบัติธรรมจนบรรลุพระธรรมกาย จะพ้นวิบากได้

3.ลูกประสบความสำเร็จในเรื่องเรียน ตั้งแต่อนุบาล จนกระทั่งเป็น ด๊อกเตอร์ เพราะ ในอดีตลูกเป็นคนรักการศึกษาหาความรู้ ชอบเข้าหาบัณฑิตผู้มีความรู้ และสั่งสมบุญเรื่องปัญญาบารมี การศึกษามามาก

จึงทำให้เป็นคนฉลาด มีปัญญาจึงสามารถแบ่งเวลาทำกิจกรรม และมาวัดได้โดยที่การศึกษาอยู่ในระดับดีเยี่ยมตลอด

4.ลูกเป็นคนมีบุญด้านการศึกษามา คือ สนับสนุนให้ทุนการศึกษาแก่ลูกหลาน และบริวารให้ได้เล่าเรียนมาในอดีต ดังนั้นปัจจุบันนี้จึงทำให้ได้รับการสนับสนุนด้านการศึกษา

อีกทั้งเคยเป็นครูที่สนับสนุนการศึกษาแก่ศิษย์ และเป็นราชบัณฑิตที่ไม่หวงวิชา ชอบถ่ายทอดความรู้อย่างเต็มที่แก่ศิษย์ทุกคน จึงทำให้มีปัญญา และได้รับการสนับสนุนในด้านการศึกษา และการทำงานตั้งแต่อายุยังไม่มาก

ดังนั้นชาตินี้ให้ทำแบบเดิมอีกเช่นกัน คือ ถ่ายทอดความรู้ให้แก่ศิษย์โดยไม่หวงวิชา และสนับสนุนส่งเสริมการศึกษา

5.น้อง 2 คนของลูก รวมทั้งตัวลูก ได้เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะในพุทธันดรที่ผ่านมา ตอนนั้นพระราชาได้ออกบวชแล้ว ตัวลูกเป็นราชบัณฑิต ได้ออกบวชตามในภายหลังจนตลอดชีวิต ผลการปฏิบัติธรรมในชาตินั้นได้เข้าถึงองค์พระ

ในพุทธันดรที่ผ่านมาลูก และน้อง 2 คน ไม่ได้เป็นพี่น้องกัน แต่เป็นสหธรรมิกที่บวชอยู่ด้วยกันกับพระราชาองค์ที่ออกบวช แต่มาคนละทาง

โดยน้องคนกลางมาจากแคว้นเล็กๆแคว้นหนึ่ง ที่อยู่ใกล้กับแคว้นของพระราชาองค์ที่ออกบวช ไม่ได้เป็นทหารพระราชา แต่มีศรัทธามาบวชอยู่ด้วยกัน โดยตามมากับพระอาจารย์ ที่น้องได้เป็นอุปัฏฐากท่านในปัจจุบัน

ซึ่งพระอาจารย์ในชาตินั้น ท่านเบื่อหน่ายการแก่งแย่งชิงดีกันในแคว้น ท่านจึงมาบวชอยู่กับพระราชาองค์ที่ออกบวช

ส่วนน้องคนเล็กเป็นกุลบุตรในแคว้นพระราชาองค์ที่ออกบวช และมาบวชอยู่ด้วยกัน ได้มีความคุ้นกันมากในช่วงแรกๆตอนเป็นนวกะ กระทั่งอายุพรรษามากแล้ว ก็แยกย้ายกันไปทำงานเผยแผ่ธรรมะ

6.ในปัจจุบันลูกและน้อง 2 คน ต่างแยกย้ายกันไปเรียนหนังสือกันคนละสถาบัน ไม่ค่อยได้มีเวลาพบปะกัน เพราะต่างมีหน้าที่ที่จะต้องรับผิดชอบงานของตน จึงไม่ค่อยได้พูดคุยกันแม้ไม่ได้โกรธกัน ไม่ได้มีกรรมเวรอะไรกัน

7.คุณพ่อและคุณแม่ของลูก ยังไม่เข้าใจการสร้างบารมี เพราะท่านยังห่วงเรื่องการทำมาหากินของท่าน ท่านทั้งสองเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาบ้าง บางชาติเจอ บางชาติไม่เจอ

ดังนั้นต้องให้เวลาในการอธิบายกับท่านหน่อย เพื่อให้ท่านเข้าใจ เพราะตอนนี้ท่านห่วงลูกแบบชาวโลก แต่ตอนนี้เข้าใจขึ้นมาบ้างแล้ว ต้องค่อยๆพาท่านมาปฏิบัติธรรมบ่อยๆ เป็นระยะๆ ท่านจะค่อยๆเข้าใจขึ้น

8.ชาติที่ผ่านมา ลูกเคยบวชตลอดชีวิตกับพระราชาองค์ที่ออกบวชมาแล้ว และมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีด้วย การแต่งงานจะทำให้เปลี่ยนผังเดิมจากวงใน ไปเป็นกองเสบียง และจะมีเครื่องกังวลตามมาอีกมากมาย

ผู้ใหญ่สบายใจแล้วก็จากไป แต่ลูกต้องรับห่วงมาแทน ลูกจบด๊อกเตอร์มาแล้ว ให้ใช้สติปัญญาพิจารณาเอาว่าจะทำตามผังเดิมเพื่อให้ผังเดิมแน่นขึ้น หรือทิ้งผังเดิมแล้วเปลี่ยนผังใหม่มาเป็นกองเสบียง ซึ่งอยู่ในเพศภาวะที่ต่ำกว่า ให้ตัดสินใจเอา