สังขารดับ แต่ใจยังอาวรณ์

Case study

สังขารดับ แต่ใจยังอาวรณ์

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

ออกอากาศครั้งแรก วันที่ 20 มกราคม พ.ศ.2546

 

        กล่าวถึงนักธุรกิจผู้ใจบุญท่านนี้ เนื่องจากใจยังพัวพันอยู่กับครอบครัว ดังนั้น บริวารที่เตรียมเทวรถ จึงยังลงมาไม่ได้  ต้องมีจังหวะบุญพอเหมาะ ความสว่างของบุญเต็มที่แล้ว  พอเหมาะพอดีถึงจะดึงดูดลงมาได้  ในวันที่  ๑๗ นั้น เรืองๆ แค่นั้นเอง เพราะใจยังผูกพันอยู่  ผ่านมาได้  ๕ วัน ความผูกพันนั้นเริ่มคลายตัวลง 

        ที่คลายตัวลงเพราะว่าคู่ชีวิตเทพธิดาในเมืองมนุษย์ ได้ทำตามคำแนะนำของกัลยาณมิตรว่า อย่าไปร้องห่มร้องไห้อาลัยอาวรณ์  เท่ากับไปหน่วงเขาเอาไว้ แทนที่จะหมดห่วงหมดกังวลแล้วไปสู่สุคติ  เขาก็จะผูกพันพัวพันอยู่ตรงนี้ 

        อย่าร้องไห้  ให้บอกเขาไปเลยว่า อย่าห่วงกังวลเลย ลูก ๒ คนจะดูแลให้ดี  เลี้ยงดูอย่างดีให้เป็นลูกที่ดีมีคุณธรรม  อะไรต่าง ๆ เหล่านั้น  เพราะฉะนั้นตอนนี้ความผูกพันของเขาก็คลายตัวลง  จิตที่ห่วงใยเริ่มคลาย  แม้ว่าไม่หมด เป็นที่น่าสังเกตคือเวลาจิตคลายตัวจากความห่วงใย  ใจจะสว่างขึ้นกว่าเดิม  พลอยให้กายสว่างเพิ่มขึ้นอีก  แต่ยังไม่ถึงจุดอิ่มตัว เป็นกลางๆ นิ่ง ๆ เป็นปกติ  ถ้าปล่อยเต็มที่ คือคลายตัวเต็มที่  จะสว่างเต็มที่กว่านี้  ถึงระดับที่บริวารจะนำเทวรถมารับได้

        สังเกตดูเหมือนกับการปฏิบัติธรรม เวลาที่ใจเราพัวพันกับเรื่องโน้น เรื่องนี้ เรื่องอะไรต่าง ๆ  ใจจะไม่ค่อยใส ตอนไหนเราวางใจนิ่ง ๆ ปล่อยวางทุกอย่างได้   ใจมันจะใส  กระทั่งความใสปรากฏเกิดขึ้นมาในกลางกาย เพราะฉะนั้นอยู่ที่เราจะยึดเกาะ ยึดมั่นถือมั่นแค่ไหน  ถ้าปล่อยได้จะสบาย  แล้วก็สว่าง ถ้าตายแล้วใจยิ่งไวมาก นึกถึงตรงไหนก็แวบไปตรงนั้นเลย

        นี่เป็นกรณีศึกษาว่า ถ้าถึงตอนนั้นแล้วอย่ากังวลกับสิ่งใด ๆ ทั้งสิ้น  อย่าอาลัยแม้ใจแทบขาด  เพราะถ้าตอนนั้นผูกพัน  มันจะอยู่ตรงนั้นแหละ อยู่ยาวนานทีเดียว เพราะฉะนั้นมนุษย์ทุกคนต้องศึกษาตรงนี้เอาไว้ให้ดี  เตรียมฝึกฝนตั้งแต่ยังแข็งแรงมีชีวิตอยู่  หัดปลด ปล่อย วาง ทำใจว่างๆ  ว่า สักวันหนึ่งเราจะต้องถึงจุดตรงนี้  พลัดพรากจากสิ่งที่เป็นที่รัก จะต้องเกิดขึ้นสักวันหนึ่ง
 

http://goo.gl/xo71x