Mobile VersionCASE STUDYลูกชายเศรษฐีหนีไปอยู่กับลูกสาวชาวนา,ไอเลิฟยู...หว่อ อ๊าย หนี่...สาวชาวนา
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMCออกอากาศครั้งแรก วันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ.2548กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะ
ลูก มีอาชีพเป็นผู้นำบุญอยู่ที่มาบตาพุด จังหวัดระยอง_ค่ะ ที่เรียกว่ามีอาชีพเป็นผู้นำบุญ ก็เพราะ สามีของลูก ไม่ให้ลูกทำงานอย่างอื่นเลย นอกจากให้เงินลูกใช้ และให้ลูกออกไปทำหน้าที่กัลยาณมิตร ชวนคนทำความดีเพียงอย่างเดียว ถ้าวันไหนลูกไม่ได้ออกไปบอกบุญ เขาก็จะไล่ให้ลูกออกไปทำหน้าที่เพื่อช่วยพระเดชพระคุณหลวงพ่อลูกจะทำบุญอะไร เขาก็ให้ทำทุกอย่าง เขาไม่มีเงื่อนไขในการทำบุญ เขาเป็นคนที่ลูกรักและเคารพ (รองจากพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ พระเดชพระคุณหลวงพ่อ คุณยายอาจารย์ และคุณพ่อ-คุณแม่) ลูกได้เรียนรู้ Case study ของกัลยาณมิตรท่านอื่นๆมานาน วันนี้ลูกขอเอาเรื่องราวชีวิตของลูกมาเป็นวิทยาทานแก่เพื่อนนักสร้างบารมีบ้างนะเจ้าคะ ลูกขอเริ่มเรื่องเลยเจ้าค่ะ...ลูกมีพี่น้องทั้งหมด 6คน ลูกเป็นคนที่5 บ้านเกิดของลูกอยู่ริมแม่น้ำโขง ทางตอนเหนือของจังหวัดนครพนม ชายแดนระหว่างไทยกับลาว ชีวิตในวัยเด็กของลูกเป็นชีวิตที่อบอุ่นมากๆ ลูกเติบโตในครอบครัวชาวนา ที่แวดล้อมไปด้วยหมู่ญาติพี่น้อง-ลุง-ป้า-น้า-อา ซึ่งตั้งบ้านเรือนติดๆกัน บ้านทุกหลังหันหน้าไปทางแม่น้ำโขงเมื่อโตขึ้น ลูกได้เข้ามาทำงานที่กรุงเทพฯ ได้พบรักกับชายหนุ่มคนหนึ่ง เขาเป็นคนรูปหล่อ สมาร์ต เหมือนกับพระเอกหนังจีน ปัจจุบันเขา คือ สามีของลูกเองเจ้าค่ะ เขาเป็นลูกเศรษฐี และเป็นลูกชายคนเดียวของตระกูล แต่ขณะที่เรายังเป็นแค่คนรักกัน ลูกก็จำเป็นต้องกลับไปอยู่บ้านเกิดที่นครพนม ซึ่งเขาไม่เคยไปบ้านเกิดของลูกเลย แต่คนรักของลูกเขาก็เก่งมากค่ะ เขาออกบุกบั่นตามหาลูกจนเจอ ซึ่งทำให้ลูกรู้สึกแปลกใจมาก เพราะบ้านของลูกอยู่บ้านนอก ไกลแสนไกล ไม่น่าจะหาเจอได้ แต่เขาก็อุตส่าห์ตามหาลูกจนเจอ ซึ่งไม่น่าเชื่อ แต่ก็เป็นความจริงเจ้าค่ะเมื่อตามหาลูกเจอแล้ว เขาก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ลูก และคุณพ่อ-คุณแม่ของลูกเห็นใจ ไม่น่าเชื่อว่าเขาหัดทำนา ตักน้ำ ไถนา หาฟืน หาปลา เก็บใบยาสูบ เก็บมะเขือเทศ ทั้งๆที่ไม่เคยทำมาก่อน และไม่ยอมกลับไปเรียนหนังสือ จนกว่าจะได้รับการยอมรับจากลูกและครอบครัว ส่วนคุณแม่ของเขาก็ร้องไห้ร้องห่ม และออกตามหาเขา ซึ่งลูกเองก็กลัวบาปที่ทำให้คุณแม่ของเขาต้องทุกข์ใจเพราะเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน เพราะคุณพ่อ-คุณแม่ของเขารักเขามาก เนื่องจากเป็นลูกชายคนเดียวต่อมา ลูกและเขาก็ได้แต่งงานกัน ชีวิตหลังแต่งงาน ต้องหลบๆซ่อนๆ เพราะคุณพ่อสามีโกรธมาก และไม่ยอมรับตัวลูกเป็นสะใภ้ ไม่ยอมให้เข้าบ้าน ตลอดเวลาเกือบ 20ปีที่ลูกอยู่กินกับสามีมา คุณพ่อสามี ก็ไม่ยอมให้ลูกเห็นหน้าเลย คอยหลบหน้าตลอด โดยที่ไม่ทราบเหตุผลเลย เพิ่งจะมาดีกับลูกเมื่อเมื่อปี พ.ศ.2547_นี้เองค่ะ แต่ คุณแม่สามี เป็นคนมีเหตุผล จึงคอยให้ความช่วยเหลือตลอดเวลา เช่น หาบ้านให้อยู่ และแอบช่วยเหลือพวกเราในเรื่องการเงินโดยไม่ให้คุณพ่อสามีทราบต่อมา คุณแม่สามีได้พาลูกไปฝากให้อยู่กับน้องสาวของท่าน ซึ่งพวกเราเรียกว่า “อาอี๊” และอาอี๊นี่แหล่ะเจ้าค่ะ ที่เป็นกัลยาณมิตรคนสำคัญ ชักนำลูกเข้าสู่เส้นทางแห่งการสร้างบารมีกับคุณครูไม่ใหญ่และหมู่คณะเจ้าค่ะ ทำให้ในปี พ.ศ.2530_ลูกได้มาวัดพระธรรมกาย และพบกับหมู่คณะเป็นครั้งแรก เป็นสิ่งที่อบอุ่นที่สุดในชีวิตของลูก ลูกรู้สึกซาบซึ้งใจมากที่อาอี๊ได้ชี้ทางสว่าง และเชื่อมโยงเส้นทางบุญนี้ให้แก่ลูก ซึ่งลูกจะไม่มีวันลืมพระคุณของอาอี๊เลยเจ้าค่ะครั้งหนึ่ง เมื่อลูกได้เข้าวัดพระธรรมกายแล้ว มีช่วงหนึ่งที่ลูกฝันประหลาดมาก ฝันติดต่อกันทุกคืนเป็นเวลาประมาณหนึ่งอาทิตย์ ลูกได้ฝันเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง นุ่งผ้าถุงแต่งตัวเหมือนชาวบ้านธรรมดา ในฝันนั้นเธอชวนให้ลูกไปอยู่ด้วย เธอบอกว่า ให้รีบกลับและมีงานให้ทำ แต่ลูกก็ปฏิเสธทุกครั้งจนคืนสุดท้ายลูกได้บอกกับเธอว่า “ฉันไม่ไป ฉันจะอยู่สร้างบุญ บุญฉันยังน้อยอยู่” เธอโกรธลูกมาก เธอด่าว่าลูกมากมาย บอกว่าไม่มีสัจจะ ไม่รักษาสัญญา พูดไม่เป็นคำพูด เธอบอกว่า ลูกได้เคยสัญญากับเธอไว้ว่า จะมาเกิดเป็นมนุษย์แค่อายุ 30ปีเท่านั้น แล้วตอนที่ฝันนั้นลูกก็อายุ 30ปีพอดีเธอพยายามข่มขู่ลูกต่างๆนานา ลูกไม่ยอม ก็เลยข่มขู่เธอกลับไปบ้างว่า “ถ้าขืนมายุ่งกับลูกอีกจะฟ้องพระเดชพระคุณหลวงพ่อและคุณยาย” ซึ่งพอเอ่ยชื่อพระเดชพระคุณหลวงพ่อ และคุณยายอาจารย์เท่านั้น ผู้หญิงในฝันก็มีท่าทางกลัวมากเลยเจ้าค่ะ และบอกกับลูกว่า “อย่าบอกพระเดชพระคุณหลวงพ่อ คุณยายนะ...ฉันขอร้อง” และบอกลูกว่า ให้เวลาลูกอยู่ต่อได้อีกหนึ่งปี แล้วก็รีบหายตัวไปเลยเจ้าค่ะปรากฏว่า อีกปีหนึ่งต่อมา ลูกเกือบตายไปจริงๆ เพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์ อาอี๊จึงพาลูกไปกราบพระเดชพระคุณหลวงพ่อ และเล่าความฝันให้ฟัง ลูกยังจำได้ว่า พระเดชพระคุณหลวงพ่อมองหน้าลูกแล้วก็ยิ้มๆ และบอกลูกว่า “เมื่อชาติที่แล้วทำบุญมาเยอะ” ในตอนนั้น ลูกก็ยังงงๆว่าคนที่ทำบุญมาเยอะๆ ทำไมถึงฝันพิลึกๆอย่างนั้นได้ และพระเดชพระคุณหลวงพ่อยังถามลูกว่า “รู้ไหม ทำไมเขาจึงห้ามไม่ให้บอกหลวงพ่อ เพราะบอกแล้วจะอายุยืนนะซิ”จากนั้น พระเดชพระคุณหลวงพ่อก็ได้แนะนำลูกให้ตักบาตรทุกวัน และซื้อปลาไปปล่อย นับแต่วันนั้นเป็นต้นมา ลูกได้ทำตามที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อบอกทุกอย่าง และมีชีวิตสืบต่อมาจนถึงทุกวันนี้ (อายุ 40ปี แล้วเจ้าค่ะ)ลูกได้ทุ่มเททั้งชีวิตและจิตใจ เพื่อการสร้างบารมีอย่างเต็มที่และเต็มกำลัง ได้เป็นประธานรอง ประธานกอง ทุกงานบุญไม่เคยพลาดเลยสักบุญเดียว แต่ละงานบุญลูกจะตั้งเป้าไว้ก่อนเสมอค่ะ แต่ที่ลูกภูมิใจมากก็คือ ไม่ว่าลูกจะตั้งเป้าใหญ่สักเพียงใด แต่ลูกก็สามารถทำได้สำเร็จเข้าเป้าได้ทุกครั้ง บางครั้งก็เกินเป้าเสมอเจ้าค่ะลูกรู้สึกภูมิใจที่ทำงานพระศาสนาสำเร็จทุกงาน และได้มีโอกาสเป็นผู้สถาปนาสร้างมหาธรรมกายเจดีย์ สภาธรรมกายสากล อาคารภาวนา 60ปีพระราชภาวนาวิสุทธิ์ มหาวิหารพระมงคลเทพมุนี และมหาวิหารคุณยายอาจารย์มหาอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ตลอดจนบุญทุกบุญที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อได้เมตตาให้ลูกๆได้สั่งสม โดยลูกเอาชีวิตเป็นเดิมพันทุกงานแม้กระทั่งจานดาวธรรม ลูกและทีมงานสามารถขยายจานดาวธรรมอย่างต่อเนื่อง ทั้งบ้าน ทั้งวัด รวมถึงปัจจุบันแล้วกว่า 200ดวง ในช่วงกฐินจักรพรรดิ_ปี พ.ศ.2547 ลูกก็ทำหน้าที่ขยายจานดาวธรรม ช่วงนั้นใน DMC เป็นเรื่องของมหาอุบาสิกาวิสาขาพอดี ทุกคนได้ดูแล้ว ทำให้เกิดความศรัทธาในบุญมาก ต่างก็พากันโทรศัพท์ให้ลูกไปรับเงินมาทำบุญกฐิน คนละแสนสองแสน ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ ตอนที่พวกเขายังไม่ติดจานนั้น บอกบุญทีไร ทำอย่างมากไม่เกินคนละสองหมื่นบาทด้วยเหตุนี้ ทำให้ปี พ.ศ.2547 ลูกสามารถรวบรวมเงินมาทำบุญกฐินได้ถึง 5ล้านบาท เวลาแห่งการสร้างบารมี จึงเป็นช่วงเวลาแห่งความสุข ความเบิกบานใจของลูกจริงๆเจ้าค่ะ นึกถึงคราใด ลูกก็ยังรู้สึกปลื้มปีติใจไม่หาย มาจนทุกวันนี้เลยเจ้าค่ะครอบครัวของเรา เป็นครอบครัวธรรมกาย ลูกสาวทั้งสองก็ยังได้เข้ามาช่วยงานวัด ด้วยการเป็นพี่เลี้ยงยุวกัลยาณมิตร แต่ ลูกสาวคนที่สองของลูก มีปานดำเกิดขึ้นกลบเต็มดวงตาข้างขวา ลามถึงลูกนัยน์ตา เป็นมาแต่กำเนิด ลูกจะพาไปรักษากับหมอ เธอก็ไม่ยอม ตอนเด็กนั้นเป็นนิดเดียว แต่พอโตก็ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนดูแล้วไม่สวยและน่ากลัว เวลาที่มีคนกระเซ้าเรื่องนี้ เธอจะอารมณ์เสียและอาละวาด แต่เธอก็เป็นคนหน้าตาดีเจ้าค่ะคุณพ่อของลูก เป็นชาวนา เคยบวชเป็นสามเณรอยู่ 5ปี จนสอบได้นักธรรมตรี ลูกชวนคุณพ่อมาร่วมบุญที่วัดพระธรรมกายเป็นบางครั้ง เพราะท่านอยู่ไกล ท่านเคยมาร่วมหล่อพระธรรมกายประจำตัวครั้งแรกในปี พ.ศ.2539 เคยมาร่วมบุญเลี้ยงพระ 3หมื่นกว่าวัด ทำบุญกฐิน และผ้าป่า เป็นต้นคุณพ่อฆ่าสัตว์ทำอาหารเป็นประจำ โดยเฉพาะปลา เวลาจับปลาได้ ท่านก็จะใช้เชือกเถาวัลย์ร้อยที่เหงือกของมัน ปลามันก็จะพะงาบๆด้วยความทรมาน คุณพ่อมีอายุยืน ร่างกายแข็งแรง แต่มาป่วยเอาตอนอายุได้ 70ปี ด้วยโรคถุงลมโป่งพอง เพราะสูบบุหรี่ มีอาการหอบหายใจไม่ออก ต้องไปให้ออกซิเจนบ่อยๆที่โรงพยาบาล เวลาให้ออกซิเจน คุณพ่อก็จะมีอาการพะงาบๆ เหมือนปลาที่ถูกท่านร้อยเหงือกด้วยเชือกเถาวัลย์คุณพ่อป่วยหนักเข้าโรงพยาบาล เกือบจะเสียชีวิตหลายครั้งแล้ว และท่านก็มักจะป่วยหนัก ตอนที่ลูกออกทำหน้าที่บอกบุญที่ต่างจังหวัด ซึ่งทางบ้านก็โทรศัพท์มาตามให้ลูกกลับ แต่ลูกก็ต้องแข็งใจไม่กลับ อาศัยอธิษฐานขอให้บุญช่วยให้คุณพ่อหาย ซึ่งก็ได้ผลทุกครั้ง และลูกก็สร้างพระธรรมกายประจำตัวให้ทุกครั้งที่ท่านป่วย ท่านจะดีใจมากเมื่อลูกบอกว่า “สร้างพระให้พ่อนะ” ท่านจะสาธุ แล้วยิ้มอย่างมีความสุข...คุณพ่อเสียชีวิต เมื่อวันที่ 15 กันยายน พ.ศ.2548 รวมสิริอายุได้ 81ปีคำถามดังนี้เจ้าค่ะ1.ทำไม สามีของลูกตอนวัยรุ่นเป็นคนเกเรมาก แต่เกิดในตระกูลที่ร่ำรวยและอยู่ในถิ่นที่เจริญคะ ส่วนลูกทำไมถึงต้องไปเกิดในถิ่นทุรกันดารมากกว่าสามีและยากจนกว่า ก่อนมาเกิดลูกและสามีมาจากไหน ลูกและสามีในอดีตชาติ เคยเกี่ยวข้องกันมาอย่างไร ทำไมเขาถึงรักตัวลูกมาก ให้เงินลูกใช้ อยู่อย่างสุขสบาย ไม่ยอมให้ลูกทำงานอะไร นอกจากบอกบุญอย่างเดียวเจ้าคะ2.ลูกเคยทำกรรมใดไว้กับคุณพ่อสามี ท่านจึงไม่ยอมรับลูกเป็นสะใภ้ และโกรธลูกเกลียดลูกมาก เพิ่งมาดีกับลูกเมื่อปี พ.ศ.2547_ที่ผ่านมานี้เองเจ้าค่ะ3.คุณพ่อสามี ท่านไม่เชื่อเรื่องบุญ-บาปว่ามีจริง และชอบขัดขวางการทำบุญ และการมาวัดของครอบครัวของลูกเสมอ ปัจจุบันท่านเปิดซูเปอร์มาร์เก็ต ส่งเหล้า บุหรี่ และยังบังคับให้ลูกช่วยขายด้วย ท่านจะมีวิบากกรรมอย่างไรเจ้าคะ และตัวลูกที่ต้องจำใจขายเหล้า บุหรี่ ลูกจะต้องได้รับวิบากกรรมนี้ด้วยหรือไม่ ลูกควรทำอย่างไรจึงจะแก้ไขได้ ในเมื่อยังต้องจำใจขาย ทุกครั้งที่ลูกหยิบใส่ถุงให้ลูกค้า ลูกจะรู้สึกใจหายทุกครั้งเจ้าค่ะ4.ลูกกับอาอี๊ (น้องสาวของคุณแม่สามี) ในอดีตชาติ เคยทำบุญร่วมกันมาอย่างไร ท่านจึงมาเป็นกัลยาณมิตรให้กับครอบครัวของลูกเจ้าคะ5.ผู้หญิงชาวบ้าน ที่มาเข้าฝันลูกเมื่อ 20ปีที่แล้ว คือ ใครเจ้าคะ การที่เธอมาเข้าฝันลูกทุกคืนติดต่อกันเป็นอาทิตย์ เธอต้องการอะไร ที่เธอบอกว่า ให้ลูกกลับไปกับเธอ มีงานให้ทำนั้น คือ งานอะไร ลูกเคยสัญญากับเธอไว้ว่า จะมาเกิดบนโลกมนุษย์ 30ปี...จริงหรือไม่ หมายความว่าอย่างไร เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่ลูกเกือบตายเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์หรือไม่เจ้าคะ ทำไมเมื่อลูกเอ่ยชื่อพระเดชพระคุณหลวงพ่อ คุณยายอาจารย์ เธอจึงมีท่าทางกลัวมากๆ เธอบอกว่าอีก 1ปีจะมารับ แต่เหตุใดเธอจึงหายไปไม่มาอีกเลยเจ้าคะ6.ลูกสาวคนที่สองมีบุพกรรมอย่างไร จึงทำให้เธอมีปานดำเกิดขึ้นเต็มดวงตา ถ้ารักษาจะหายหรือไม่เจ้าคะ7.ตอนตั้งท้องลูกคนที่สอง ลูกฝันว่า ได้พระจากคุณแม่สามีมา 2องค์ มีองค์เล็กและองค์ใหญ่ เกี่ยวข้องกับการมาเกิดของลูกสาวคนนี้หรือไม่เจ้าคะ ลูกสาวคนที่สองเคยติดเกมคอมพิวเตอร์และอินเทอร์เน็ต ถึงขนาดว่าทั้งวันเห็นแต่เกม กินข้าวก็นึกถึงแต่เกม ปัจจุบันเธอไม่ติดแล้ว แต่เธออยากทราบว่า คนที่ติดเกมคอมพิวเตอร์จะเป็นบาปหรือไม่ และจะมีวิบากกรรมอย่างไรบ้างหรือไม่เจ้าคะ8.ลูกสาวทั้งสองคนเคยสร้างบารมีมากับหมู่คณะอย่างไรบ้างหรือไม่เจ้าคะ เธอทั้งสองปรารถนาจะเป็นเจ้าหน้าที่ ทำงานรับใช้พระศาสนา จะมีโอกาสอย่างจริงจังหรือไม่เจ้าคะ9.ครั้งหนึ่ง ลูกเคยขับรถไปชนคนตาย วันเกิดเหตุลูกกำลังจะพาลูกๆไปส่งที่โรงเรียน วันนั้นเกิดฝนตก ในจังหวะที่ลูกกำลังเหยียบคันเร่ง ก็มีเด็กผู้หญิงอายุประมาณ 16ปีวิ่งตัดหน้ารถ ลูกเบรกแล้ว แต่รถก็ยังเลยไปชนเด็กจนกระเด็นและเสียชีวิต ลูกจะได้รับวิบากกรรมอย่างไรเจ้าคะ จะมีวิธีแก้ไขอย่างไร และกรรมใด ทำให้ลูกต้องขับรถไปชนเธอตายโดยไม่เจตนา ทั้งๆที่ลูกก็อยู่ในบุญตลอดมาเจ้าคะ10.คุณพ่อของลูกตายแล้วไปไหน ได้รับบุญที่ลูกๆอุทิศให้หรือไม่เจ้าคะ บุพกรรมใดทำให้ท่านป่วยหนักเกือบตายหลายครั้ง และป่วยแต่ละครั้งทำไมจึงป่วยตอนสำคัญ คือ ตอนที่ลูกออกทำหน้าที่บอกบุญ ซึ่งเป็นงานบุญใหญ่ๆทั้งนั้นเจ้าคะ11.เพื่อนนักสร้างบารมีท่านหนึ่ง สร้างบารมีมาได้ 6ปี บุญสุดท้ายที่ได้ทำ คือ รัตนบัลลังก์ของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ เขาทำกรรมอะไรมา จึงมีอาการเส้นโลหิตในสมองแตก และเป็นอัมพฤตอยู่ปีกว่าจึงเสียชีวิต ตายแล้วไปไหนเจ้าคะ12.ลูกและสามีสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร ลูกมีหน้าที่อย่างไรในกองทัพธรรม ตัวลูกจะสามารถทำหน้าที่ผู้นำบุญไปได้ตลอดรอดฝั่งหรือไม่เจ้าคะ และจะมีโอกาสกลับดุสิตบุรี เช่นเดียวกับนักรบขุนพลแก้วภูธรหรือไม่เจ้าคะ คุณครูไม่ใหญ่มีอะไรจะฝากเตือนลูกหรือไม่เจ้าคะลูกขอกราบแทบเท้าขอบพระคุณคุณครูไม่ใหญ่มากเจ้าค่ะที่ให้โอกาสลูกได้ส่ง Case Study ของตัวลูกเจ้าค่ะฝันในฝันหลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ทีแล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ1.สามีของลูกตอนเป็นวัยรุ่นเกเรมาก แต่เกิดในตระกูลร่ำรวยและอยู่ในถิ่นเจริญ เพราะมีเชื้อคบคนพาลอยู่บ้างในชาติอื่นติดมา แต่พุทธันดรที่ผ่านมา เกิดในตระกูลฐานะดี มีทรัพย์ ได้ตั้งใจทำทานอย่างสม่ำเสมอกับหมู่คณะจนตลอดชีวิต จึงทำให้เกิดในตระกูลที่มีฐานะดีและอยู่ในถิ่นเจริญ
คุณครูไม่ใหญ่: เรามีอุปกรณ์ทุกอย่างในร่างกายนี้ ไม่ว่าจะใช้อะไรไปแล้ว ต้องเปลี่ยนกลับมาเป็นบุญ เป็นความดีงาม ที่จะทำให้ชีวิตของเราสูงส่งขึ้น จึงจะถูกหลักวิชชา หากทำให้ชีวิตตกต่ำ...อย่าไปทำ
8.ลูกสาวทั้งสองก็เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมา โดยชาติที่ผ่านมา ทั้งคู่ก็เป็นกุลธิดา เป็นลูกสาวของลูกและสามี ได้ตามมาสร้างบารมีกับหมู่คณะ
http://goo.gl/ScR6C
พิมพ์บทความนี้
