ดร.เค แห่งเนเจอร์กิฟ ตอนที่ 6

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ.2553

ตอน ดร.เค แห่งเนเจอร์กิฟ ตอนที่ 6

 

 

กรณีศึกษากฎแห่งกรรม

ตอน ดร.เค แห่งเนเจอร์กิฟ ตอนที่ 3

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

ดร.เค แห่งเนเจอร์กิฟ ตอนที่ 5 คลิกที่นี่ 

 

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที

แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

 

        ความเดิมจากตอนที่แล้ว... แต่เนื่องจาก คุณพ่อของลูกมีความมัธยัสถ์อดออมมากเกินไป จนกลายเป็นความตระหนี่ ดังนั้น เมื่อญาติทั้งหลายมาขอความช่วยเหลือ ท่านจึงไม่สนใจ และไม่ได้ให้ความช่วยเหลือแก่ญาติเหล่านั้นเลย อีกทั้งในภพชาตินั้น ท่านไม่ได้ใส่ใจในเรื่องของการทำบุญเลยแม้แต่น้อย เพราะท่านเชื่อแต่เรื่องหนึ่งสมองสองมือเพียงอย่างเดียว

 

 

        ด้วยความที่ท่านเป็นคนตระหนี่ และมีความเชื่อมั่นในความสามารถที่มาจากหนึ่งสมองสองมือ มากกว่าที่จะเชื่อในเรื่องของบุญนี้เอง จึงทำให้ในภพชาติต่อๆมา ท่านต้องมาเกิดในยุคที่ไม่มีพระพุทธศาสนา ซึ่งเป็นยุคที่หาเนื้อนาบุญอันเลิศในการที่จะทำบุญได้ยาก ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ท่านขาดโอกาสที่จะสั่งสมบุญใหม่เพิ่มเติม เมื่อท่านไม่ได้สั่งสมบุญอะไรเพิ่มเติม ท่านจึงกินใช้บุญเก่าที่สั่งสมเอาไว้ในอดีตชาติไปเรื่อยๆ จนกระทั่งบุญเก่าของท่านหมดไป ชีวิตความเป็นอยู่ของท่านจึงยิ่งลำบากยากจนมากขึ้น...มากขึ้น...และมากขึ้นไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงในภพชาติปัจจุบัน ด้วยวิบากกรรมที่เกิดจากความตระหนี่นี้เอง จึงทำให้ท่านเกิดมามีฐานะยากจนและมีชีวิตที่ลำบากตั้งแต่เด็ก และวิบากกรรมนี้ก็ได้ดึงดูดตัวลูกและคุณแม่ของลูกที่มีวิบากกรรมคล้ายๆกัน ให้มาเกิดอยู่ในครอบครัวเดียวกัน เมื่อวิบากกรรมของทุกคนมารวมกัน ก็ยิ่งทำให้ครอบครัวของลูกมีความลำบากยากจนมากขึ้นไปกว่าเดิมอีก

 

คำถามข้อที่ 14.คุณพ่อของกระผมตายแล้วไปอยู่ที่ไหน ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง ได้รับบุญที่กระผมอุทิศให้หรือไม่ครับ

 

        หลังจากที่คุณพ่อของลูกเสียชีวิตไปแล้ว กายละเอียดของท่านก็หลุดออกมาจากกายหยาบ แล้วกายละเอียดของท่านก็เดินไปเรื่อยๆ ด้วยความรู้สึกที่ยังงงๆ และไม่รู้ว่าต้องทำอะไรต่อไปกับชีวิตในปรโลกเช่นนี้ แต่ในเวลาต่อมา ด้วยบุญปัจจุบันที่คุณพ่อของลูกได้เคยสั่งสมไว้ในสมัยที่ตัวท่านยังมีชีวิตอยู่ก็พลันได้ช่องส่งผล ดึงดูดให้ท่านไปบังเกิดเป็นภุมมเทวาระดับกลางๆ ที่มีวิมานหลังเล็กๆอยู่ในหมู่บ้านของภุมมเทวาแห่งหนึ่งที่มีความเชื่อแบบเดียวกัน 

 

 

        หลังจากที่ลูกและครอบครัวทำบุญและอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลไปให้กับคุณพ่อของลูกแล้ว แม้ท่านจะยังไม่ค่อยเข้าใจเรื่องของการอนุโมทนาบุญสักเท่าไหร่ แต่เมื่อลูกอุทิศบุญส่งไปให้ ท่านก็จะรู้สึกมีความสุข อิ่มใจ ดีใจ และปลื้มปีติ ในทุกๆบุญที่ตัวลูกได้ส่งไปให้ทุกครั้ง และด้วยผลบุญที่ลูกทำแล้วอุทิศส่งไปให้ท่านนี้เอง จึงส่งผลทำให้คุณพ่อของลูกได้เลื่อนชั้นจากภุมมเทวาระดับกลางไปเป็นภุมมเทวาระดับสูง ที่มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นกว่าเดิมมาก อีกทั้งวิมานของท่านก็ยังใหญ่โต สวยงามและอลังการขึ้นกว่าเดิมมากๆอีกด้วย 

 

 

คำถามข้อที่ 15.บุพกรรมใดที่ทำให้คุณแม่ของกระผม จนและลำบาก และบุญใดที่ทำให้ท่านอายุยืนถึง 91 ปีครับ

 

        บุพกรรมที่ทำให้คุณแม่ของลูกต้องเกิดมามีฐานะที่ยากจนและมีชีวิตที่ลำบากนั้น ทั้งนี้ก็เพราะวิบากกรรมที่ท่านไม่สนใจเรื่องบุญและปฏิเสธการทำบุญ ในหลายๆพุทธันดรก่อนๆโน้นได้ติดตามตัวท่านมาส่งผล เรื่องก็มีอยู่ว่า...ในภพชาติดังกล่าว คุณแม่ของลูกได้เกิดเป็นกุลธิดารูปงามในครอบครัวของผู้ที่ไม่มีศรัทธาในพระพุทธศาสนา ด้วยเหตุนี้เอง...ท่านจึงยังไม่เข้าใจเรื่องของการทำบุญและผลของบุญ ดังนั้น ท่านจึงไปนับถือความเชื่อแบบเทวนิยม ซึ่งคำสอนของความเชื่อนั้น มุ่งสอนให้ทุกคนที่นับถือ บูชาแต่เทพเจ้า และห้ามทำบุญให้ทานอีกด้วย

 

 

        ด้วยคำสอนของลัทธิความเชื่อดังกล่าว จึงทำให้คุณแม่ของลูกในภพชาตินั้น หมดโอกาสที่จะทำบุญให้ทาน ยิ่งตัวท่านศรัทธาและเชื่อในคำสอนของลัทธิความเชื่อนั้นมากเท่าไหร่ ตัวท่านก็ยิ่งไม่สนใจและไม่เชื่อในเรื่องผลของบุญมากขึ้นเท่านั้น (คล้ายๆกับภพชาติในอดีตของคุณพ่อของลูกที่เชื่อว่า...ความสำเร็จทุกอย่างล้วนเกิดขึ้นจากหนึ่งสมองสองมือเท่านั้น ไม่ใช่เกิดจากผลของบุญที่ตนเองได้เคยกระทำเอาไว้)-จากวิบากกรรมดังกล่าว (วิบากกรรมที่ท่านไม่สนใจเรื่องบุญและปฏิเสธการทำบุญ)-นี้เอง จึงเป็นผลทำให้ในภพชาติปัจจุบัน คุณแม่ของลูกต้องเกิดมามีฐานะที่ยากจน และต้องใช้ชีวิตอยู่ด้วยความยากลำบากเป็นอย่างมาก 

 

 

        แต่ในเวลาต่อมา ก็ได้มีเพื่อนสนิทที่รักกันมากซึ่งเป็นชาวพุทธ มาชักชวนคุณแม่ของลูกในภพชาตินั้น ให้ไปทำบุญด้วยกัน ซึ่งตอนแรกๆท่านก็ตอบปฏิเสธ แต่พอโดนเพื่อนสนิทชวนบ่อยๆเข้า ท่านก็เริ่มเกรงใจ แล้วในที่สุดคุณแม่ของลูกก็ได้ไปทำบุญปล่อยสัตว์ปล่อยปลา ร่วมกันกับเพื่อนสนิท ซึ่งถือว่า...เป็นการทำบุญครั้งแรกในชีวิตของท่านเลยทีเดียว เมื่อคุณแม่ของลูกได้ทำบุญปล่อยสัตว์ปล่อยปลาแล้ว ท่านก็รู้สึกปีติ ประทับใจ และมีความสุขเป็นอย่างมาก จากนั้น...ท่านจึงเริ่มเข้าวัด แต่ก็ไม่ได้ทำบุญอะไรกับทางวัดเลย ต่อมา...หลังจากที่ท่านได้ศึกษาและทำความเข้าใจในหลักคำสอนของพระพุทธศาสนาแล้ว ท่านก็เกิดความศรัทธาและเริ่มแปรเปลี่ยนความเชื่อของตัวเอง ซึ่งในที่สุด...คุณแม่ของลูกในภพชาตินั้นก็หันมานับถือพระพุทธศาสนา และเริ่มเข้าวัดทำบุญอย่างจริงๆจังๆนับตั้งแต่นั้นเรื่อยมา ซึ่งบุญที่ท่านชอบทำมากที่สุด คือ บุญปล่อยสัตว์ปล่อยปลาให้ชีวิตสัตว์เป็นทาน ดังนั้น...ท่านจึงชอบทำบุญให้ชีวิตสัตว์เป็นทานอยู่เป็นประจำ

 

 

        ด้วยอานิสงส์จากการปล่อยสัตว์ปล่อยปลาอยู่เป็นประจำในภพชาติดังกล่าว จึงส่งผลให้คุณแม่ของลูกมีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง และมีอายุขัยที่ยืนยาวถึง 91 ปี

 

คำถามข้อที่ 16.กระผม ภรรยา คุณพ่อ คุณแม่ และลูกๆทั้งสามคน ลูกสะใภ้ ลูกเขย และหลานชาย สร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไรครับ

 

        เมื่อพุทธันดรที่ผ่านมา ตัวลูกและทุกๆคนในครอบครัว ได้ทำหน้าที่เป็นกองเสบียงหลักสำคัญของหมู่คณะ ที่คอยดูแลอุปัฏฐากพระอุปัฏฐากวัด และได้สร้างบารมีร่วมกับหมู่คณะมาอย่างเต็มที่เต็มกำลัง ซึ่งแต่ละคนจะทำหน้าที่เป็นกองเสบียงที่มั่นคงเข้มแข็งอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพันมาอย่างตลอดต่อเนื่อง โดยมีตัวลูกเป็นผู้นำในการสร้างบารมีของกลุ่มเรื่อยมา นับตั้งแต่ภพชาติที่ตัวลูกได้เกิดเป็นลูกชายคนสวนของท่านเศรษฐี และร่วมกันสร้างวัดกับลูกน้องนั่นเอง ซึ่งในพุทธันดรที่ผ่านมา...ตัวลูกและทุกๆคนในครอบครัวก็มีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี บางคนก็ได้เข้าถึงดวงธรรมใสๆ ส่วนบางคนก็ได้เข้าถึงองค์พระใสๆ และสามารถเอาตัวรอดกลับดุสิตบุรีได้ในที่สุด 

 

 

คำถามข้อที่ 17.กระผมและภรรยาเป็นคู่ชีวิตกันมากี่ชาติแล้ว ทำไมเราถึงเกื้อกูลและรักกันมากขนาดนี้ครับ

 

        ในห้วงวัฏสงสารอันยาวนาน อันหาเบื้องต้น ท่ามกลาง และเบื้องปลายไม่ได้นั้น ตัวลูกและภรรยาของลูกก็ได้เกิดมาเจอกันมาหลายภพหลายชาติแล้ว ซึ่งในบางชาติ ตัวลูกและภรรยาก็ได้เกิดมาเป็นเพื่อนสนิทกัน บางชาติก็ได้เกิดมาเป็นพี่น้องกัน และก็มีอีกหลายๆชาติที่ได้เกิดมาเป็นสามีภรรยากัน ด้วยเหตุนี้เอง...จึงทำให้ตัวลูกและภรรยาของลูกมีความสนิทสนมคุ้นเคยกันเป็นอย่างมาก

 

 

        ยกตัวอย่างเช่น ในภพชาติที่ตัวลูกเกิดเป็นลูกชายคนสวนของท่านเศรษฐี ในตอนที่ตัวลูกยังเป็นเด็กน้อยอยู่นั้น ตัวลูกก็ได้เป็นทั้งเพื่อนเล่นและเป็นคนรับใช้ที่คอยดูแลลูกสาวของท่านเศรษฐี (ภรรยาของลูกในภพชาติปัจจุบัน)-มาโดยตลอด ดังนั้น ตัวลูกและลูกสาวของท่านเศรษฐีจึงมีความสนิทสนมคุ้นเคยกันมาก และด้วยความที่ตัวลูกเป็นคนดี มีความเพียรพยายาม อีกทั้งยังชอบดูแลเอาใจใส่ลูกสาวของท่านเศรษฐีเป็นอย่างดี ดังนั้น ในเวลาที่มีคนมาดูถูกดูแคลนตัวลูกว่าเป็น...“ไอ้ลูกคนใช้ หรือ ไอ้ลูกคนสวน”-เธอจึงคอยพูดให้กำลังใจตัวลูกอยู่เสมอ ในทำนองว่า “อย่าหยุดยั้งในการทำความดี และอย่าไปใส่ใจกับคำพูดเหล่านั้นเลยนะ”-ด้วยเหตุนี้เอง จึงทำให้ตัวลูกยิ่งรู้สึกซาบซึ้งใจ ในน้ำใจอันงดงามที่เธอได้มีให้กับลูกมาโดยตลอด

 

 

        ในเวลาต่อมา เมื่อตัวลูกเติบโตเป็นหนุ่มใหญ่แล้ว ท่านเศรษฐีก็ได้ส่งตัวลูกให้ไปฝึกงานกับเพื่อนคนหนึ่งของท่าน เพื่อลูกจะได้เพิ่มพูนประสบการณ์และมีโอกาสในการสร้างฐานะของตนเอง ซึ่งในระหว่างที่ตัวลูกกำลังฝึกงานอยู่นั้น ท่านเศรษฐีก็ได้ส่งลูกสาวให้มาติดต่อเรื่องการซื้อขายสินค้ากับเพื่อนของท่านอยู่เสมอ เมื่อตัวลูกได้เจอกับเธอในคราวนี้ หัวใจของลูกก็เต้นแรง...ด้วยความรู้สึกดีๆที่มีให้กันมาตั้งแต่เด็ก จึงทำให้ความสนิทสนมคุ้นเคยที่มีมากอยู่แล้ว ได้พัฒนาการไปอย่างรวดเร็ว ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้ตัวลูกและเธอมีความรู้สึกที่พิเศษมากเกินไปกว่าคำว่า “เพื่อน”

 

 

        ยิ่งเวลาที่ตัวลูกต้องเดินทางไปติดต่อค้าขายต่างเมือง หากตัวลูกบังเอิญได้เจอกับลูกสาวของท่านเศรษฐี เธอก็จะคอยเชียร์คอยชมและคอยพูดให้กำลังใจตัวลูกอยู่เสมอ จากคำพูดและการกระทำของเธอ ยิ่งทำให้ความรู้สึกที่ดีที่ตัวลูกมีให้กับเธอ ยิ่งทับทวีและมากยิ่งๆขึ้นไป ด้วยเหตุนี้เอง...จึงเป็นแรงผลักดันอันสำคัญ ที่ส่งผลทำให้ตัวลูกตั้งใจทำการค้าอย่างเต็มที่ และมุ่งมั่นที่จะสร้างฐานะของตัวเองขึ้นมาให้เป็นมหาเศรษฐีคนหนึ่งให้ได้ เพื่อที่สักวัน...ตัวลูกจะได้ไปสู่ขอเธอจากท่านเศรษฐีได้อย่างองอาจและภาคภูมิใจ เพราะเธอ คือ ผู้หญิงที่ลูกแอบหมายปองมานานแสนนาน และยังเป็นถึงลูกสาวของท่านเศรษฐีที่มีพระคุณต่อตัวลูกอีกด้วย

 

        ด้วยความขยันขันแข็งในการทำงานของตัวลูก เพื่อนของท่านเศรษฐีที่ตัวลูกฝึกงานอยู่ด้วย จึงได้เอ่ยปากชมเรื่องราวของตัวลูกให้ท่านเศรษฐีได้ฟังอยู่เป็นประจำ ซึ่งทุกครั้งที่ท่านเศรษฐีได้ยินได้ฟังเรื่องราวของลูก ท่านก็จะรู้สึกปลื้มปีติและภาคภูมิใจในตัวลูกเป็นอย่างมาก แล้วในที่สุด...ตัวลูกก็สามารถสร้างฐานะและสร้างธุรกิจของตนเองได้ จนตัวลูกกลายเป็นเศรษฐีที่ประสบความสำเร็จในชีวิต สมดังความตั้งใจที่ตัวลูกได้ตั้งใจไว้ในที่สุด

 

 

        ภายหลังจากที่ตัวลูกสร้างเนื้อสร้างตัวจนกลายเป็นเศรษฐีแล้ว ตัวลูกจึงได้เดินทางกลับไปเยี่ยมท่านเศรษฐีเพื่อที่จะสู่ขอลูกสาวของท่านมาเป็นคู่ชีวิต ซึ่งเมื่อท่านเศรษฐีได้ทราบถึงเจตนาและเห็นถึงความมุ่งมั่นความตั้งใจอันดีของตัวลูกแล้ว ท่านจึงรู้สึกวางใจและยินยอมพร้อมใจที่จะยกลูกสาวให้เป็นคู่ชีวิตของลูก หลังจากที่ลูกและเธอได้แต่งงานกันแล้ว เธอก็จะเป็นคนที่คอยให้กำลังใจตัวลูกมาโดยตลอด นอกจากเธอจะเป็นคนที่คอยให้กำลังใจกับลูกแล้ว ตัวลูกเองก็จะคอยเป็นกัลยาณมิตรให้กับเธอเช่นกัน ซึ่งตัวลูกกับเธอก็ได้ช่วยเหลือเกื้อกูลกันและเป็นกัลยาณมิตรซึ่งกันและกันอย่างนี้มาหลายภพหลายชาติแล้ว

 

 

        สำหรับในภพชาติดังกล่าว (ภพชาติที่ตัวลูกเกิดเป็นลูกชายคนสวนของท่านเศรษฐี)-ลูกและภรรยาก็มีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี สามารถเข้าถึงพระธรรมกายภายใน และเอาตัวรอดกลับดุสิตบุรีได้ในที่สุด ดังนั้น ในภพชาติปัจจุบันนี้ ตัวลูกและครอบครัวก็ต้องไม่ประมาท ให้สั่งสมบุญสร้างบารมีอย่างเต็มที่เต็มกำลัง และตั้งใจนั่งธรรมะให้เข้าถึงพระธรรมกายภายในให้ได้ อย่างน้อยก็ทำให้ได้เหมือนอย่างในภพชาติที่ผ่านมา

 

 

ชม Video Scoop

ดร.เค แห่งเนเจอร์กิฟ ตอนที่ 6

 

มีปัญหาการรับชมวิดีโอ กรุณากดที่นี่ เพื่อใช้เครื่องเล่นแบบเก่า window media player

มีปัญหาการรับชมวิดีโอ กรุณากดที่นี่ เพื่อใช้เครื่องเล่นแบบเก่า window media player

มีปัญหาการรับชมวิดีโอ กรุณากดที่นี่ เพื่อใช้เครื่องเล่นแบบเก่า window media player

http://goo.gl/5p2wX