Mobile Versionทบทวนฝันในฝัน วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2557
บันทึกประวัติศาสตร์ความปลื้มและความประทับใจ
ในพิธีอัญเชิญพระบรมธาตุประดิษฐานในเจดีย์น้อยดอยสวรรค์ณ วัดแม่ขิง
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาถึงแม้จะผ่านมา 15 วันแล้ว พวกเรายังปลื้มกันอยู่ไหมจ๊ะ...?
วันนี้นักข่าวบุญสว่างก็จะนำเรื่องราวความปลื้ม ความประทับใจ ที่ไม่เคยจางหายไปตามกาลเวลามาฝากเจ้าค่ะ ย้อนไปเมื่อวันที่ 13 เมษายน วันปีใหม่เมือง..ของจาวเจียงใหม่ ซึ่งเป็นวันก่อนที่จะมีพิธีประดิษฐานพระบรมธาตุ บนยอดพระเจดีย์น้อยดอยสวรรค์ เราได้จัดให้มีการเดินธุดงค์อัญเชิญพระบรมธาตุ ไปตามหมู่บ้านต่างๆตลอดเส้นทางโดยเริ่มเดินออกจากวัดบ้านขุน โดยมีพระอาจารย์วิชาญ อิทธินาโค (รองเจ้าคณะอำเภอฮอด) เป็นผู้นำพระและสามเณรจำนวนกว่า 300 รูป เดินธุดงค์เวียนประทักษิณรอบอุโบสถวัดบ้านขุน 1 รอบ จากนั้นจึงได้เดินผ่านหมู่บ้านบ้านขุน เพื่อให้ชาวบ้านได้ออกมาร่วมสักการะพระบรมธาตุ ลุงชื่น ใจตุ้ย ชาวบ้านบ้านขุน ได้พูดเปิดอกว่า “ปลื้มใจ๋ ดีใจ๋แทนชาวบ้านวัดแม่ขิงนัก แม่ขิงนี่วาสนาเขาดีถึงได้เจดีย์น้อยดอยสวรรค์ไป ผมชาวบ้านขุนก็อยากได้เหมือนครับ”อัญเชิญพระบรมธาตุเวียนประทักษิณรอบอุโบสถวัดบ้านขุน 1 รอบขบวนอัญเชิญพระบรมธาตุผ่านชุมชนวัดบ้านขุน
จากหมู่บ้านขุน เราได้เดินธุดงค์อัญเชิญพระบรมธาตุผ่านตัวอำเภออมก๋อย โดยได้รับความเมตตาจาก พระครูสุนทรวิภาค เจ้าคณะอำเภออมก๋อย มาร่วมเดินนำธุดงค์ในครั้งนี้ด้วย ท่านเดินนำทัพประกาศพระพุทธศาสนากว่า 3 กิโลเมตรด้วยความปลื้มปีติยินดี ชาวบ้านที่รู้คร่าวๆ ว่าพระและสามเณรจะเดินธุดงค์ผ่านหน้าบ้าน ก็ได้ออกมากวาดถนนจนสะอาดราบเรียบปราศจากก้อนหิน เพื่อชีวิตจะได้มีแต่ความราบรื่นปราศจากอุปสรรคค่ะพระครูสุนทรวิภาค (เจ้าคณะอำเภออมก๋อย)
นำทัพประกาศพระพุทธศาสนาผ่านชุมชนอมก๋อยจากนั้นขบวนธุดงค์อัญเชิญพระบรมธาตุ ก็ได้ไปสร้างเส้นทางประวัติศาสตร์ตามหมู่บ้านต่างๆบนดอย ซึ่งเส้นทางจาก อ.อมก๋อย ไปถึงวัดแม่ขิงนั้น มีระยะทางถึง 68 กิโลดอย เลยเจ้าค่ะ ตามแผนจะต้องเดินธุดงค์อัญเชิญพระบรมธาตุ ไปตามหมู่บ้านต่างๆ 4 หมู่บ้าน คือ บ้านพลังเท, บ้านทิกะเย, บ้านผีปาน, บ้านใบหนา และจะไปพักค้างที่บ้านนาเกียน จึงจะจบภารกิจการสร้างเส้นทางประวัติศาสตร์ในวันนั้น (วันที่ 13 เม.ย. 2557) แต่ในระหว่างที่กำลังนั่งรถเพื่อเดินทางไปยังบ้านพลังเท ก็ได้พบกับเหตุการณ์ที่ทีมงานทุกคนไม่คิดว่าจะได้เจอ นั่นก็คือ..มีชาวบ้านอูตูมร้อยกว่าชีวิตมานั่งคอยอยู่ริมถนน พอทีมงานเห็นก็หยุดรถลงไปถามว่า “มานั่งทำอะไรกัน” ชาวบ้านก็บอกว่า “มานั่งคอยสักการะพระบรมธาตุ มาคอยต้อนรับพระและสามเณรธุดงค์”ผู้มีบุญชาวอมก๋อยร่วมสักการะพระบรมธาตุด้วยความปลื้มล้นใจผู้มีบุญชาวอมก๋อยร่วมสักการะพระบรมธาตุด้วยความปลื้มล้นใจเมื่อชาวบ้านกล่าวเช่นนั้น พระและสามเณรวัดบ้านขุนก็ไม่ขัดศรัทธา ได้ปรับแผนบุญอย่างด่วนจี๋ ด้วยการลงมาเดินโปรดชาวอูตูมในทันที แต่เนื่องจากว่าอยู่นอกแผน ทีมงานที่ดูแลดอกดาวรวยได้เดินทางล่วงหน้าไปรอที่หมู่บ้านพลังเทซะแล้ว ทำให้ชาวอูตูมไม่มีดอกดาวรวยโปรยต้อนรับพระธุดงค์ แต่ไม่ใช่ปัญหา ชาวบ้านอูตูมบอกว่า “ไม่มีดอกดาวรวยก็ไม่เป็นไร ในหมู่บ้านเรามีดอกอูน กำลังออกดอกสีขาวสะพรั่งเต็มหมู่บ้านเลย” แล้วชาวบ้านก็ไม่รอช้าต่างลุกขึ้นไปเด็ดดอกอูนกันคนละกำ, 2 กำ นำมาร่วมโปรยอย่างชื่นบาน ปลื้มกันมากๆเลยค่ะดอกอูน..สวยจากต้น จากดวงใจที่สดใสของชาวอูตูมดอกอูน..สวยจากต้น จากดวงใจที่สดใสของชาวอูตูมชาวบ้านอูตูมพร้อมรับบุญใหญ่ชาวบ้านอูตูมพร้อมรับบุญใหญ่ปลื้ม..ได้ถวายการต้อนรับพระและสามเณรธุดงค์อัญเชิญพระบรมธาตุม่ว่าขบวนอัญเชิญพระบรมธาตุจะผ่านไปหมู่บ้านใด
ล้วนได้รับการต้อนรับจากนักบุญชาวดอยอย่างดียิ่งไม่ว่าขบวนอัญเชิญพระบรมธาตุจะผ่านไปหมู่บ้านใด
ล้วนได้รับการต้อนรับจากนักบุญชาวดอยอย่างดียิ่ง
จากนั้นจึงได้อัญเชิญพระบรมธาตุไปยัง หมู่บ้านพลังเท, บ้านทิกะเย, บ้านผีปานและหมู่บ้านใบหนา ถึงแม้ว่าแต่ละแห่งจะเป็นหมู่บ้านเล็กๆ แต่พอทุกคนทราบข่าวก็รีบออกมาต้อนรับกันทุกหลังคาเรือนเลยแล้วที่ชุ่มบุญชื่นใจกันเป็นพิเศษ เห็นจะเป็นที่หมู่บ้านผีปานค่ะ เพราะฝนเทลงมาอย่างชุ่มฉ่ำ แต่ชาวบ้านยังคงปักหลักนั่งตากฝนโปรยดาวรวยอย่างเบิกบาน ยิ่งปลื้มมากฝนก็ยิ่งเทลงมามากจนเปียกซกไปตามๆกันเลยค่ะ งานนี้ชาวบ้านพูดกันว่าการที่มีพระและสามเณรธุดงค์ อัญเชิญพระบรมธาตุเข้ามาในหมู่บ้านนั้น ศักดิ์สิทธิ์ บันดาลให้ฝนตก พระมากับความชุ่มเย็น เพราะก่อนพระและสามเณรจะมาอากาศมันร้อนแห้งแล้งมากค่ะคณะพระและสามเณรธุดงค์มาพร้อมกับความชุ่มชื่นเย็นใจคณะพระและสามเณรธุดงค์มาพร้อมกับความชุ่มชื่นเย็นใจ
การสร้างเส้นทางประวัติศาสตร์ ตามหมู่บ้านต่างๆในครั้งนี้ แม้จะต้องขึ้นเขาลงห้วย ถึงเส้นทางจะยากลำบากสักเพียงไร แต่พอทีมงานทุกคนได้พบกับแรงศรัทธาที่มีต่อพระพุทธศาสนาของนักบุญชาวดอยตามหมู่บ้านต่างๆ ก็ทำให้เส้นทางที่ยากลำบากนั้น กลายเป็นย่างแก้วของความปลื้มตลอดกาล ส่วนเส้นทางอัญเชิญฯจากบ้านนาเกียนไปจนถึงวัดแม่ขิงนั้น จะปลื้มขนาดไหน โปรดติดตามในวันพรุ่งนี้ค่ะ
http://goo.gl/OT85Lu
พิมพ์บทความนี้
