Mobile Versionทบทวนฝันในฝัน วันที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2557
เรื่องปลื้มๆ จากทวาย..ตอนที่ 2
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
บรรยากาศอาสาสมัครชาวเมียนมาร์ช่วยกันรับบุญอย่างมีความสุข
วันนี้นักข่าวบุญสว่าง ขอนำเรื่องปลื้มๆ ของอาสาสมัครชาวทวายที่มาช่วยรับบุญตอกเสาโคมท่านหนึ่ง เล่าว่า “ผมตื่นเต้นมาก นอนไม่หลับเลยครับ ที่จะได้มาช่วยรับบุญในวันนี้ ผมอยู่หมู่บ้านไกลสุด รถจึงมารับผมตั้งแต่ตี 2 และก็ค่อยๆ ทยอยรับอาสาสมัครแต่ละหมู่บ้านไปเรื่อยๆ จนมาถึงพื้นที่จัดงานก็ 8 โมงเช้าพอดี เพื่อนๆผมบางคนก็ขับรถมอเตอร์ไซค์มาจากบ้าน เดินทางมาเป็นชั่วโมงๆเลยครับ ผมปลื้มมากที่ได้มารับบุญในวันนี้ ถึงแดดจะร้อน ฝนจะตก แต่พวกเราทุกคนสู้!! เพราะเราเป็นชาวพุทธ เราต้องช่วยกันครับ”
ถึงผมจะตื่นตั้งแต่ตี 2 พวกผมทุกคนก็สู้ครับ
เพราะเป็นงานพระพุทธศาสนาพวกเราต้องช่วยกัน
สิ่งอัศจรรย์ในพลังศรัทธาของชาวพุทธเมียนมาร์ ทำให้ทีมงานต้อง...อึ้ง...ทึ่ง…ปลื้ม.. เพราะจากเดิมวางแผนว่าต้องใช้เวลา 1 เดือนสำหรับตอกเสาโคม แต่เนื่องจากสนามกีฬาที่จะตอก มีติดแข่งกีฬาระดับประเทศ จึงทำให้เหลือเวลาเตรียมพื้นที่แค่ 9 วันเท่านั้น พวกเราก็หวั่นใจว่าจะเสร็จไม่ทัน
อาสาสมัครทวายกว่า 300 คน ต่างพร้อมใจมาร่วมตอกเสาโคม
ตอนนี้ตอกเสาโคม ชิตังเม 100 % แล้วค่ะแต่หัวใจรักพระพุทธศาสนาได้พิสูจน์ให้เห็นว่า เพียง 3 วันเท่านั้น ชาวทวายก็สามารถกล่าวคำว่า “ออมบิ ออมบิ ออมบิ” ที่แปลว่า “ชิตัง เม” กันได้อัศจรรย์ ทุกๆคนตั้งใจรับบุญมาก ถึงแม้บางวันฝนจะตกหนัก พอฝนหยุดปุ๊บ ทุกคนก็ลุกปั๊บ...ลุกออกไปรับบุญตอกเสาโคมทันที แต่ถ้าฝนตกปรอยๆล่ะก็ ไม่ต้องพูดถึง เราจะเห็นทุกคนอยู่กับเสาโคมกลางแจ้งกันหมดเลย ความปลื้มเหล่านี้ ถ้าใครไม่ได้มาร่วมงานในครั้งนี้บอกได้คำเดียวว่า “เสียดายจัง”
ขอเชิญมาร่วมสัมผัสความปลื้มในงาน 3 บุญใหญ่ ใจกลางเมืองทวาย ประเทศเมียนมาร์ ในวันที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ.2557 นี้ด้วยกันค่ะ
ถึงแม้เสาโคมจะสูงเกินไป พวกผมก็ขอลุยตัดทีละต้น
เพื่อให้งานนี้ออกมาเนี้ยบที่สุดครับ
ถึงจะคุยกันคนละภาษา แต่ก็ทำงานได้เนี้ยบด้วย “ภาษาใจ”
http://goo.gl/QoAMRz
พิมพ์บทความนี้
