Mobile Versionเล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ
โดย พระเดชพระคุณพระเมธีรัตโนดม
เจ้าคณะจังหวัดลพบุรีเรียน ท่านเจ้าคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์ผม พระเมธีรัตโนดม เจ้าคณะจังหวัดลพบุรี เมื่อวานนี้ ผมได้รับชมท่านเจ้าคุณบรรยายธรรมทาง DMC ได้ฟังที่ท่านเรียกผมว่า พระธรรมเมธีรัตโนดม แล้ว...โอ...ชื่นใจ แต่สำหรับผมไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอกครับ เพียงได้ชั้นเดียวกับท่านเจ้าคุณก็จะเป็นบุญวาสนาอย่างยิ่งแล้วครับเมื่อวานนี้ ผมได้เดินทางไปกราบองค์หลวงพ่อต้นแบบ ที่ท่านเจ้าคุณได้ปั้นขึ้นมา ผมได้เห็นท่านแล้ว เหมือนจริงๆเลยครับ เหมือนรูปจริงของหลวงพ่อ หาที่ติไม่ได้เลย ดูลูกนัยน์ตา ปาก คาง ดูแก้ม แม้กระทั่งไฝของท่าน เหมือนจริงๆ ท่านเจ้าคุณเก่งมากครับ ปั้นได้เหมือนท่านมากเลยครับ ผมยืนนิ่งดูนานเลยนะครับ ดูดวงตาที่ท่านปั้นแล้ว นึกถึงอดีตที่อยู่ใกล้ๆหลวงพ่อ ผมเคยมองตาท่านเหมือนกัน เวลารับใช้ท่าน ตาของท่าน (กับรูปปั้น) อย่างไรก็อย่างนั้นเลยครับ ดูลักษณะแล้วตาของท่านจะดุ ความจริงแล้วก็เป็นเช่นนั้นสมัยที่ หลวงพ่อ...ท่านยังอยู่นั้น เพียงแค่ท่านมองพวกเรา เราก็กลัวแล้ว สายตาของท่านมีอำนาจ แต่ว่าในลึกๆ สายตาของท่านก็บ่งบอกถึงความเมตตา เมื่อได้มากราบรูปเหมือนของท่าน มีความรู้สึกว่าเหมือนได้อยู่กับท่านอีกครั้ง มีความสุขเอามากๆ ถึงจะกราบที่อื่นก็ไม่เหมือนมาที่นี่ เพราะที่นี่ได้มาเห็นรูปท่านเหมือนองค์จริงของท่าน เหมือนตัวจริงของท่านครับเมื่อวานนี้ ผมได้เล่าค้างถึงว่ามีโยมมาขอพึ่งบารมีหลวงพ่อ ให้ท่านช่วยรักษาโรคนั้น ผมเห็นหลวงพ่อ...ท่านรับแขก โดยช่วงเย็นจะมีญาติโยมไปพบท่าน หลังจากหลวงพ่อ...ท่านทำวัตรแล้ว แต่ละคนไปเล่าให้ฟังว่า เป็นโรคอะไร มีอาการอย่างไร หลวงพ่อก็บอกว่า เขียนมาว่ามีอาการของโรคเป็นอย่างไร ท่านให้เขียนชื่อ นามสกุล ที่อยู่ แล้วไปใส่ตู้ไว้ ตู้อยู่หน้ากุฏิของท่าน ผมและเพื่อนไปช่วยกันเก็บจากตู้ไปใส่ในโถไว้ให้หลวงพ่อ แล้วท่านก็จะนำไปแก้ให้ในโรงงานพวกผมก็เคยคุยกันว่า “เอ...แล้วหลวงพ่อจะรักษายังไง คนป่วยก็อยู่กันคนละที่ แค่เขียนอาการไว้ ขนาดพวกเราไปโรงพยาบาล หมอตรวจแล้วตรวจอีกยังหาโรคไม่ค่อยเจอ”มีอยู่วันหนึ่ง ที่ผมเห็นคนป่วยซึ่งหามกันมาหาหลวงพ่อ ผมนั่งอยู่ห่างๆได้ยินไม่ค่อยชัด แต่พอจับใจความได้ว่า โยมไปโรงพยาบาลแล้ว หมอรักษาไม่หายให้กลับบ้าน คิดถึงที่พึ่งสุดท้ายจึงมาวัดปากน้ำ มาให้หลวงพ่อรักษา พอพบหลวงพ่อแล้ว ท่านก็บอกว่าให้พักอยู่กับแม่ชีก่อนหลวงพ่อ...ท่านรักษาอย่างไรไม่รู้ อยู่ๆมาก็เห็นโยมนั้นลุกนั่งได้ แล้วก็ปฏิบัติธรรมไป อยู่ๆมาโยมนั้นลุกเดินได้ก็กลับบ้านได้ คือว่าหาย โดยน่าแปลกว่าหลวงพ่อ...ท่านให้ปฏิบัติธรรมอย่างไร ตอนรักษาผมไม่เห็นหรอกนะครับ เห็นแต่ว่าโยมมาอยู่ อยู่มาๆโยมลุกนั่งได้ แล้วอยู่มาๆโยมก็เดินได้ กลับบ้านได้พวกผมที่เป็นเณรด้วยกัน ยังคุยกันอยู่เลยว่า “โอ...ขนาดโรงพยาบาลไม่รับแล้ว จะหายยังไง แล้วอยู่ๆมาโยมก็กลับบ้านได้” นี่เราก็เห็นอย่างนี้ แต่ว่าท่านจะรักษาอย่างไรเราไม่รู้ รู้แต่ว่าโยมกลับบ้านได้ผมก็เคยได้ยินหลวงพ่อ...ท่านพูดอยู่เหมือนกันว่า วิชชานี้รักษาโรคภัยไข้เจ็บได้ แต่ว่ามันต้องประกอบกันนะว่า บุญเก่าบุญใหม่ของเราด้วย มันต้องประกอบกัน, มีวันหนึ่ง หลวงพ่อ...ท่านเล่าให้ฟังนะครับว่า คนป่วยดวงมันจะขุ่น ท่านก็ไปทำให้ดวงที่ขุ่นนั้นใส ถ้าชำระดวงในตัวให้ใสขึ้นโรคก็จะหายคุณธรรมของหลวงพ่อนั้นมีอีกหลายประการครับ ผมจะได้มาเล่าให้ฟังในครั้งต่อไป สำหรับวันนี้พอสมควรแก่เวลาครับท้ายนี้ ขออำนวยพรขอให้ท่านเจ้าคุณ มีอายุยืน อยู่ให้นาน ให้หายทุกข์หายโศก หายโรคหายภัย ให้ท่านอยู่เป็นขวัญเป็นกำลังใจแก่ศิษยานุศิษย์ทั้งหลาย และขอขอบคุณที่ท่านเจ้าคุณเมตตา อวยพรให้อยู่ผมนานเท่าองค์พระศาสดา หรือเท่าท่านพระพากุละ เพราะเมื่อวานนี้ผมได้กราบขอพรองค์หลวงพ่อที่ท่านเจ้าคุณได้ปั้นขึ้นมาว่า ขอต่ออายุสัก 5ปีเพื่อจะอยู่ช่วยเผยแผ่วิชชาของท่าน และพัฒนาศูนย์อบรมเยาวชนลพบุรีให้เจริญรุ่งเรืองต่อไปครับพระเมธีรัตโนดมเจ้าคณะจังหวัดลพบุรี
http://goo.gl/6QwX9
พิมพ์บทความนี้
