ส่องธรรม ล้ำภาษิต : พึงทำหน้าที่ตนให้สมบูรณ์

ส่องธรรม ล้ำภาษิต : พึงทำหน้าที่ตนให้สมบูรณ์

ส่องธรรม ล้ำภาษิต
เรื่อง : อิ่มธรรม
จากวารสารอยู่ในบุญเดือนมิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๙

 

น ปเรสํ วิโลมานิ น เปรสํ กตากตํ
อตฺตโน ว อเวกฺเขยฺย กตานิ อกตานิ จ
ไม่ควรใส่ใจคำ แสลงหูของผู้อื่น
ไม่ควรแส่มองธุระที่เขาทำ และยังไม่ทำ
ควรตั้งใจตรวจตราหน้าที่ของตนนี้แหละ
ทั้งที่ทำแล้วและยังไม่กระทำ
(๒๕/๑๔)

คนเราไม่ควรเก่งเรื่องคนอื่น
แต่ควรเก่งเรื่องของตนก่อนเป็นอันดับแรก
บางคนเก่งมากที่จะแนะนำคนอื่น
ว่าสิ่งนี้ยังไม่ทำ สิ่งนั้นน่ากระทำ
ทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่หน้าที่ของตนเลย
การแนะนำสิ่งดี ๆ ไม่ได้เป็นสิ่งเลวร้าย
แต่สิ่งเลวร้ายคือการละเลยหน้าที่ตน ไม่สำรวจตน
บางทีคำดี ๆ ที่แนะคนอื่นกลับไม่ได้สอนตนเองเลย
นั้นคือความผิดพลาดอย่างมหันต์
คนเราพึงแก้ไขตนเองก่อน จึงคิดแก้ไขผู้อื่น
พึงสั่งสอนตนเองก่อน จึงสั่งสอนผู้อื่น
พึงสำรวจตรวจสอบหน้าที่ตนให้สมบูรณ์
ทั้งสิ่งที่ทำไปแล้วและสิ่งที่ยังไม่ได้ทำ
ทำจนใคร ๆ ไม่สามารถตำหนิเราได้
และวิ่งมาให้เราสอนเอง
หากตำหนิเราด้วยการใส่ความ เราก็ไม่หวั่นไหว
เพราะเราได้ทำหน้าที่ตนสมบูรณ์ดีแล้วจริง ๆ