เมื่อจิตผ่องใสไม่เศร้าหมอง...สุคติเป็นที่ไป

สิ่งที่เราเคยทำอะไรไปในภพชาติที่ผ่านมาไม่ว่าบุญหรือบาป ไม่ได้สูญหายไปไหน แต่จะติดอยู่ในตัวของเรา ทำให้ชีวิตไม่ปลอดภัยในสังสารวัฏตราบที่เรายังต้องเวียนว่ายตายเกิด

วันพิพากษาบุญบาป

เมื่อยังมีชีวิต เราต้องหมั่นสั่งสมบุญอยู่เป็นนิตย์ ละความชั่วทั้งปวง เพื่อเป็นหลักประกันความสุขของเราในปรโลก

สิ่งที่มีค่ามากที่สุดในปรโลก

ชีวิตหลังความตาย ยาวนานมาก ไม่ว่าสุคติหรือทุคติ สิ่งมีค่าที่สุดในปรโลก คือ อะไร

ชีวิตก็เป็นอย่างนี้ ตอนที่ 19

ด้วยบุญที่เธอได้อุทิศชีวิตมาเป็นอุบาสิกาช่วยงานพระพุทธศาสนา ส่งผลให้บิดาที่ละโลกไปแล้ว ได้ไปอยู่ในภพภูมิที่สูงขึ้นกว่าเดิมเป็นอัศจรรย์

จะเป็นอย่างไร เมื่อตายแล้ว ตอนที่ 12

ด้วยกำลังบุญของคุณพ่อของลูกรวมกับบุญของตัวลูก สามารถที่จะส่งผลทำให้ท่านไปบังเกิดเป็นเทพบุตร ณ สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ได้เลยทีเดียว

อานิสงส์แห่งความยึดมั่นในศีล

ศีลเป็นเบื้องต้น เป็นที่ตั้งอาศัย เป็นประดุจมารดาผู้ให้กำเนิด คุณงามความดีทั้งหลาย เป็นประมุขแห่งกุศลธรรมทั้งปวง เพราะฉะนั้น นรชนพึงชำระศีลของตนให้บริสุทธิ์เถิด

อานิสงส์การบูชาเจดีย์ด้วยดอกไม้ ๘ ดอก

“ข้าพเจ้ามีใจเลื่อมใส ยกดอกไม้ ๘ ดอก ขึ้นบูชาพระสถูปของพระกัสสปพุทธเจ้าด้วยมือของตนเอง ด้วยอานุภาพแห่งผลบุญในครั้งนั้น ทำให้เป็นผู้ที่มีวรรณะงดงามเช่นนี้”

ปรโลกนิวส์ คุณแม่เอี๊ยกเน้ย ตอนที่ 1

ก่อนที่คุณแม่ของลูกจะเสียชีวิต ในช่วงที่ตัวท่านกำลังพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลนั้น ใจของท่านก็ชุ่มชื่นเบิกบานอยู่ในบุญและสามารถนึกถึงบุญได้อย่างตลอดต่อเนื่อง

กรณีศึกษา คุณพ่อตายแล้วไปเป็นภุมมเทวา ตอนที่ 3

ขณะที่ท่านเทพธิดาสุดสวยหรือคุณแม่ของลูก กำลังเพลิดเพลินเจริญใจกับทิพยสมบัติใหม่ของตัวท่านอยู่นั้น พระธรรมกายก็ได้เมตตาไปเยี่ยมตัวท่านถึงที่วิมาน

เทพบุตรมาร (๑)

บุคคลบางคนในโลกนี้ ย่อมถวายข้าว น้ำ เสื้อผ้า ยานพาหนะ ดอกไม้ ของหอม เครื่องลูบไล้ ที่นอน ที่พัก ที่อาศัย และสิ่งที่เป็นอุปกรณ์แก่ประทีป ให้เป็นทานแก่สมณะหรือพราหมณ์ เขาย่อมมุ่งหวังสิ่งที่ตนถวายไป โดยได้ศึกษามาว่า “พวกทวยเทพผู้สถิตอยู่ที่สวรรค์ชั้นปรนิมมิตวสวัตดี เป็นเทพที่มีอายุยืน มีวรรณะงดงามมาก เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข” ดังนี้แล้ว จึงตั้งจิตปรารถนาอย่างนี้ว่า “โอหนอ เบื้องหน้าแต่ตายเพราะกายแตก ขอเราพึงเข้าถึงความเป็นสหายแห่งทวยเทพเหล่าปรนิมมิตวสวัตดีเถิด” เขาตั้งจิตนั้นไว้ อธิษฐานจิตไว้มั่น อบรมจิตอย่างนั้นโดยมิได้อบรมเพื่อคุณวิเศษเบื้องสูง อย่างนี้แล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อเกิดในสวรรค์ชั้นปรนิมมิตวสวัตดี