เตี่ย เตี่ย เตี่ย

ครั้งหนึ่ง ตอนที่ผมเรียนชั้นม.1 วันหนึ่งในชั่วโมงวิทยาศาสตร์ ผมและเพื่อนๆได้ทำการทดลองวิทยาศาสตร์ขึ้นที่ห้อง วันนั้นเพื่อนที่นั่งข้างๆ เกิดความคิดพิสดาร เขาได้จุดตะเกียงแอลกอฮอล์ แต่จุดแบบเอาตะเกียง 2 อันมาชนกัน พอเอียง แอลกอฮอล์ในตะเกียงก็หกออกมา ไฟก็ลุก แทนที่เขาจะวาง เขากลับโยนตะเกียงขึ้นด้วยความตกใจ แอลกอฮอล์ได้พุ่งมาหาโดนที่ศีรษะของผม ไฟได้ลุกไหม้ที่ศีรษะใบหน้าของผม จนผมแหว่งหาย ผมนึกว่าตัวเองจะต้องตาบอดเสียแล้วแต่โชคดีที่ไม่เป็นไร ผมรักษาตัวอยู่ 1 เดือนจึงหาย

(กุมารทองมีกิ๊ก) แพ้ท้อง..มาราธอน!

เขาคือกุมาร เขาชื่อกอแก้ว ซึ่งโยมแม่มักจะบอกกอแก้วว่า ให้ช่วยแม่หาเงินหาทองเข้าบ้านนะลูกนะ ซึ่งน่าอัศจรรย์ใจมากครับ โยมแม่ขายดิบขายดีทำมาค้าขึ้นมาก กอแก้วช่วยโยมแม่อยู่อย่างนี้เกือบ 10 ปี จนกระทั่งมีอยู่วันหนึ่ง กอแก้วมาเข้าฝันบอกโยมแม่ว่า “ เดี๋ยวหนูจะไปขุดทองที่ซาอุนะแม่นะ จะขุดทองมาให้แม่ แม่จะได้รวยๆ..” และนับจากวันนั้นกอแก้วหายไป และไม่มาเข้าฝันโยมแม่อีกเลย

เพื่อลูก...แม่ยังตายไม่ได้

ลูกต้องใช้ความอดทนอยู่กับ สามีเป็นอย่างมาก เพราะสามีไม่เคยปรับตัวเข้าหาลูกเลย ซ้ำร้ายยังเอาความคิดของตัวเองเป็นใหญ่ และยังล้มเหลวในหน้าที่การงานอีกด้วยต้องออกจากงานอยู่บ่อยๆ จึงทำให้ค่าใช้จ่ายภายในครอบครัวตกมาเป็นหน้าที่ของลูกที่จะต้องหาเพื่อมา จุนเจือครอบครัว จนลูกคิดที่จะฆ่าตัวตายให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย แต่ลูกก็จะคิดอีกว่า “ ถ้าเราตาย ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเราต้องลำบากเป็นแน่ เมื่อคิดได้เช่นนี้ลูกจึงได้คิดว่า ต้องอยู่เพื่อลูกชายคนนี้ค่ะ ”

มันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต

ลูกก็ต้องพยายามทำหน้าที่ของแพทย์ให้สมบูรณ์ ด้วยการรักษาทั้งกายและใจของผู้ป่วยด้วย คือ ทางกายลูกก็รักษาไปตามหลักวิชาของแพทย์ , ส่วนทางใจก็ให้แนะนำผู้ป่วยให้รู้ว่าโรคทั้งหลายล้วนเกิดจากวิบากกรรมทั้งสิ้น , และคนเรามีความเจ็บ, ตายเป็นธรรมดา , ดังนั้นก็ให้แนะนำผู้ป่วยให้รักษาใจด้วยการ ระลึกนึกถึงบุญที่ได้ทำมา แล้วสวดมนตร์เจริญสมาธิภาวนา , ถ้าลูกทำได้อย่างนี้ ลูกก็จะได้ชื่อว่าเป็นหมอพระโพธิสัตว์จ่ะ !

จากเชื้อสายไทย ในมาเลเซีย

เรื่องราวชีวิตของหญิงเชื้อสายไทย ในต่างแดน ...เธอถูกจับคลุมถุงชนให้ต้องแต่งงานกับชายที่ไม่ได้รักกัน ...ถูกสามีคนที่สองทำเสน่ห์ ...และกับสามีคนปัจจุบันที่เธอเลือกเอง แต่ชีวิตการครองเรือนก็ไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้ ...และตัวอย่างของคนที่ต้องสูญเสียคนที่ตนรัก แล้วหันเข้าหาน้ำเมา

บุญสุดท้ายคือได้ถวายกฐินจักรพรรดิ

เธอเป็นกัลยาณมิตรให้คุณแม่ และญาติพี่น้อง ชักชวนให้คุณแม่ของเธอ สร้างพระธรรมกายประจำตัว และในช่วงท้ายของชีวิตของคุณแม่ เธอได้ชักชวนให้ท่านทำบุญกฐินจักรพรรดิ อานิสงส์ของบุญจะเป็นอย่างไร ทำไม เราต้องหมั่นสั่งสมบุญ บุญ-บาปมีผลต่อชีวิตหลังความตายจริงหรือ

เมื่อเขากลับฝรั่งเศสไป ไม่รู้ทำไมคิดถึงเหลือเกิน, สื่อรักทางอากาศ

พอเพื่อนของลูกได้ยินข่าวประกาศหามิตร ก็เลยเขียนจดหมายไปขอที่อยู่ของเขาจากนักจัดรายการ พอได้ที่อยู่มาแล้ว เพื่อนๆของลูกก็ไม่มีใครกล้าเขียนไปหาเขา ได้เอาที่อยู่มาให้ลูกและบอกให้ลูกเป็นคนเขียน ลูกก็เลยเขียนไป เขาก็ตอบกลับมา จากนั้นลูกและเขาจึงเขียนจม.ติดต่อกันเรื่อยมานานถึง 12 ปี ไม่เคยเห็นตัวจริงกันเลย เห็นแต่เพียงรูปถ่ายที่ส่งให้กันเท่านั้น จนกระทั่งปี 2534 ลูกอายุ 31 ปี เขาก็บอกรักลูก

ตัวลูกก็มาเจอวิกฤตเจอมรสุมห้วงแห่งชีวิต เพราะมาทราบข่าวฉาวว่าสามีแอบไปมีภรรยาน้อย แรกๆลูกทำใจไม่ได้เลย ทำประชดสามีทุกอย่าง แม้แต่หันกลับไปขายบริการอีกครั้ง แต่สามีก็ไม่แคร์ และไม่ยอมให้ลูกแตะเนื้อต้องตัวเขาอีกด้วย ยิ่งทำให้ลูกเจ็บช้ำใจมาก แล้ววันหนึ่งลูกจึงยื่นคำขาดกับสามีว่า “ระหว่างฉันกับเธอคนนั้น คุณจะเลือกใคร” เขาก็อึ๊กอั๊กๆ

อิสลามดี๊ดี ชวนดู DMC ด้วยกัน

เธอและคุณแม่ต้องลำบาก จนถูกผู้คนเรียกว่า “ครอบครัวผีปอบ” เพราะคุณพ่อเป็นนักเลงสุรา ...เมื่อคุณแม่ของเธอ เอือมระอาต่อความประพฤติที่ไม่ถูกต้องของเธอ ก็หันเข้าหาน้ำเมาบ้าง ...แปลกแต่จริง เมื่อตัวเธอเองต้องกลุ้มใจเพราะลูกสาว เธอก็หันเข้าหาน้ำเมา เป็นนักเลงสุราไปอีกคน แต่เพราะได้กัลยาณมิตรสองสามี-ภรรยา ซึ่งอดีตไม่ได้เป็นชาวพุทธ แนะนำให้รู้จัก DMC ชีวิตเธอก็เปลี่ยนไป หันเข้าสู่เส้นทางของการสร้างบารมี

ทาลิปสติกทีไร เกือบตายทุกที

นอกจากนี้ตั้งแต่โตเป็นสาว เริ่มรู้จักทาลิปสติก แต่ลูกทาลิปสติกไม่ได้ เกือบทุกครั้งที่ลูกทาลิปสติกไม่ว่ายี่ห้อไหน ชนิดไหนก็ตาม พอทายังไม่ทันทั่วปาก ลูกแทบขาดใจตาย