ทานทำให้อายุยืน ผิวสวย มีความสุข แข็งแรง ฉลาด ได้หรือไม่ ?

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ทายกผู้ให้โภชนะ (อาหาร) เป็นทาน ชื่อว่าให้ฐานะ 5 อย่างแก่ปฏิคาหก (ผู้รับ) 5 อย่างเป็นไฉน คือ

บทสวดธัมมจักกัปปวัตตนสูตร พร้อมคำแปล

บทสวดธัมมจักกัปปวัตตนสูตร (พร้อมคำแปล)

เจริญธัมมานุสติ

พระธรรม อันพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว ข้าพเจ้าขอนอบน้อมพระธรรมนั้น

ยอดผู้นำ และผู้บริหาร

คนพาลสำคัญตนว่าเป็นบัณฑิต บริหารหมู่คณะ ลุอำนาจความคิดของตน คงนอนตายเหมือนกับกระบี่ตัวนี้ คนโง่แต่มีกำลัง บริหารหมู่คณะไม่ดี ก็ไม่เป็นประโยชน์แก่หมู่ญาติเหมือนนกต่อไม่เป็นประโยชน์แก่นกทั้งหลาย ส่วนคนฉลาด มีกำลังบริหารหมู่คณะดี เป็นประโยชน์แก่หมู่ญาติ เหมือนท้าววาสวะเป็นประโยชน์แก่ทวยเทพฉะนั้น

อานิสงส์ถวายพวงดอกมะลิ

ดวงจันทร์ปราศจากมลทิน โคจรไปในอากาศย่อมสว่างกว่าหมู่ดาวทั้งปวงในโลกด้วยรัศมี ฉันใด บุคคลผู้สมบูรณ์ด้วยศีล มีศรัทธา ย่อมไพโรจน์กว่าผู้ตระหนี่ทั้งปวงในโลกด้วยจาคะ ฉะนั้น เมฆที่ลอยไปตามอากาศ มีสายฟ้าปลาบแปลบ มีช่อตั้งร้อย ตกรดแผ่นดินทำให้เต็มที่ดอนและที่ลุ่ม ฉันใด สาวกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้สมบูรณ์ด้วยญาณทัสสนะ เป็นบัณฑิตก็ฉันนั้น ย่อมข่มผู้ตระหนี่ได้ด้วยฐานะ ๕ ประการคือ อายุ วรรณะ สุข ยศ และอธิปไตย ย่อมบันเทิงใจในสุคติโลกสวรรค์

อานิสงส์ถวายประทีป

การบูชาบุคคลผู้ควรบูชาเป็นมงคลอย่างยิ่ง

The missing link to happiness

ในส่วนตัวผมเชื่อในความสุข และสิ่งที่ดี ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมยังไม่เคยพบในชีวิตของผม จึงพยายามตามหา Missing link to happiness (บางสิ่งที่หายไป ซึ่งเป็นสิ่งที่จะไปเชื่อมต่อกับความสุข) สมาธิ นี่ล่ะทำให้ผมคิดว่า คือสิ่งที่ผมตามหามาตลอด

ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร (๒)

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ทางสุดโต่งสองอย่างบรรพชิตไม่ควรเสพ คือ การทรมานตัวเองให้ลำบากและการประกอบพัวพันในกาม

ออกแบบชีวิตด้วยภาวนา

จากการศึกษาทางวิทยาศาสตร์พบว่า การทำสมาธิภาวนาอย่างสม่ำเสมอ จะช่วยพัฒนาศักยภาพของสมองให้ดีขึ้นช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการเรียน และการทำกิจการงาน ต่างๆได้มากขึ้น ซึ่งโดยปกติแล้ว คนเราดึงเอาความสามารถที่มีอยู่ออกมาใช้ได้ไม่เกิน 10 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น

มงคลที่ ๓๐ สนทนาธรรมตามกาล - สนทนาอย่างบัณฑิต

"ดูก่อนมหาบพิตร ถ้ามหาบพิตรจักสนทนาตามเยี่ยงอย่างบัณฑิต อาตมภาพก็พร้อมจะสนทนากับมหาบพิตร แต่ถ้ามหาบพิตรจักสนทนาตามเยี่ยงอย่างของพระราชา อาตมาก็จักไม่สนทนาด้วย" พระยามิลินท์ตรัสถามว่า “บัณฑิตทั้งหลายสนทนากันอย่างไร”