ระหว่างพระพุทธศาสนากับภาระหน้าที่ของการเป็นตำรวจ

วัดพระธรรมกายเมลเบิร์น ร่วมกับชุมชนชาวพุทธรัฐวิคทอเรีย จัดงานฉลองวิสาขบูชานานาชาติ

วัดพระธรรมกายเมลเบิร์น ร่วมกับชุมชนชาวพุทธหลากหลายชนชาติในรัฐวิคทอเรีย ประเทศออสเตรเลีย ได้จัดงานฉลองวิสาขบูชานานาชาติ ประจำปีพุทธศักราช 2567

คหบดีผู้สละเรือนออกบวช

คราวนี้ กระผมจึงหันมาสนใจและอ่านหนังสือพระพุทธศาสนา เมื่อได้อ่านจึงทราบว่า ความหมายของการบวชนั้นคืออะไร บวชไปก็เพื่อตัดความกังวลในเรื่องครอบครัว หากสิ่งที่สละได้ยาก แต่สามารถสละได้ สิ่งที่กระทำได้ยาก แต่สามารถกระทำได้ อย่างนี้จึงจะสามารถมีความเป็นอิสระ พบกับความสุขของชีวิตที่แท้จริง

ทานของสัตบุรุษ

สัตบุรุษย่อมให้ทานด้วยศรัทธา (ทำให้มั่งคั่ง มีทรัพย์มาก มีโภคะมาก และเป็นผู้มีรูปสวยงาม น่าดู น่าเลื่อมใส ประกอบด้วยผิวพรรณงามยิ่งนักในที่ที่ทานนั้นเผล็ดผล (บังเกิดขึ้น))

สภาพของเปรตแต่ละชนิด

เปรตชิ้นเนื้อ ครั้งหนึ่ง พระมหาโมคคัลลานเถระได้เห็นชิ้นเนื้อลอยอยู่ในอากาศ พวกแร้งบ้าง นกตะกรุมบ้าง ต่างพากันโผถลาตามจิกทึ้งชิ้นเนื้อนั้น และชิ้นเนื้อนั้นก็ส่งเสียงร้องครวญครางอย่างน่าสงสาร จึงคิดว่าน่าอัศจรรย์เป็นนักหนา ต่อมาได้กราบทูลให้พระพุทธองค์ทรงทราบ ซึ่งสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเล่าประวัติของเปรตตนนี้ว่า

หญิงงามเมือง ผู้มีใจงาม

ชนบทกาสีมีส่วยประมาณเท่าใด ส่วยของเราก็มีประมาณเท่านั้น ชาวนิคมกำหนดราคาแคว้นกาสีแล้ว ตั้งราคาเราไว้ครึ่งหนึ่ง ของราคาแคว้นกาสี ภายหลังเราเบื่อหน่ายในรูป เมื่อเบื่อหน่ายจึงคลายกำหนัด เราอย่าพึงแล่นไปสู่ชาติสงสารอีกบ่อยๆ วิชชา ๓ เราทำให้แจ้งแล้ว เราได้ปฏิบัติคำสอนของพระพุทธเจ้าแล้ว

ปชาบดีเถรี ผู้รัตตัญญู (๓)

อายุของมนุษย์มีน้อย คนดีพึงดูถูกอายุนั้นเสีย พึงประพฤติตน ดุจคนมีศีรษะถูกไฟไหม้ มฤตยูที่จะไม่มาถึงย่อมไม่มี

ลักษณะมหาบุรุษ (๒)

สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย กรรมย่อมจำแนกสัตว์ให้เลวและประณีตได้

ทำไมวัดพระธรรมกายจึงเปิดเพลงก่อนเริ่มพิธี

ทำไมที่วัดพระธรรมกายถึงได้เปิดเพลงในตอนเช้าๆ ก่อนพิธีด้วย จะเปลี่ยนเป็นเทศนามงคลชีวิต หรือบทเทศน์อื่นๆ ได้ไหม?

มงคลที่ ๓๐ สนทนาธรรมตามกาล - สนทนาอย่างบัณฑิต

"ดูก่อนมหาบพิตร ถ้ามหาบพิตรจักสนทนาตามเยี่ยงอย่างบัณฑิต อาตมภาพก็พร้อมจะสนทนากับมหาบพิตร แต่ถ้ามหาบพิตรจักสนทนาตามเยี่ยงอย่างของพระราชา อาตมาก็จักไม่สนทนาด้วย" พระยามิลินท์ตรัสถามว่า “บัณฑิตทั้งหลายสนทนากันอย่างไร”