สัจจบารมี ยอมตายไม่ยอมคด

"ท่านพึงบำเพ็ญสัจจบารมีให้เต็มเปี่ยม อย่าได้พูดเท็จทั้งที่รู้ตัวอยู่ด้วยมุ่งทรัพย์ เป็นต้น ดาวประกายพรึกในทุกฤดูกาล ไม่โคจรไปในทางอื่น โครจรเฉพาะในทางของตนเท่านั้น ฉันใดแม้ท่านไม่ละสัจจะ ไม่ทำการพูดเท็จ ก็จักได้เป็นพระพุทธเจ้า ฉันนั้น "

"พเยาว์ พูลธรัตน์" ตายสงบ สิ้น "ฮีโร่''''โอลิมปิก"

ข่าวบุญใสใสของคนหัวใจทองคำ

ข่าวบุญใสใสของคนหัวใจทองคำ จาก...วัดพุทธโบเด้นเซ,วัดพระภาวนาเบอร์ลิน และ วัดพระธรรมกายบาวาเรีย

ประมวลภาพธุดงค์ธรรมชัย 3 มกราคม พ.ศ.2555

ธุดงค์ธรรมชัย เส้นทางมหาปูชนียาจารย์ ประมวลภาพธุดงค์ธรรมชัย 6 จังหวัด 365 กม. รับปี 2555 ปัดเป่าผองภัย สร้างบุญใหญ่ให้แผ่นดิน ประจำวันที่ 3 มกราคม พ.ศ.2555

พบถ้ำ​ผาสลักพระพุทธรูป​ใหญ่​ ​อายุร่วม​1,600 ​ปี

stop in stop

การทำสมาธิเป็นเรื่องง่ายมาก หอมหวานและงดงาม ไม่ใช่เรื่องน่าเบื่อ ทุกครั้งที่นั่งสมาธิ ฉันปล่อยวางเรื่องราวทุกสิ่งได้ทั้งหมด นี่คือเคล็ดลับสำคัญที่ทำให้ฉันได้ประสบการณ์ดีๆจากสมาธิ บางคนอาจนั่งสมาธิ เป็นสิบๆปี โดยไม่ได้ประสบการณ์อะไรเลย เป็นเพราะพวกเขาฟังคำของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ผ่านไปเฉยๆ โดยไม่ได้ทำความเข้าใจ แต่ฉันคิดว่า คนไทยคงฝึกสมาธิ และเข้าถึงประสบการณ์ดีๆกันทุกคน

ฐานที่ ๗ ใสบริสุทธิ์ดุจตะวันแก้ว

เธอทั้งหลายจงดูรถอันไม่มีโทษ มีหลังคาสีขาว มีเพลาเดียว ไม่มีทุกข์ แล่นไปถึงที่หมาย ตัดกระแสตัณหาขาด ไม่มีกิเลสเครื่องผูกพัน

หยุดเป็นตัวสำเร็จ

ดังนั้นก่อนที่จะนั่งสมาธิ ดิฉันก็จะขอบารมีของหลวงปู่ให้เมตตาช่วยฉันด้วย แล้วหลังจากนั้นก็หลับตาลง และบอกกับตัวเองว่า “ หยุด ขณะนี้ฉันจะหยุดคิด จะหยุดพัก” และค่อยๆวางใจเลื่อนลงตามศูนย์กลางกายฐานต่างๆอย่างช้าๆ ลงมาที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ที่กลางท้อง หลังจากนั้นดิฉันก็รู้สึกว่าในตัวไม่มีอวัยวะใดๆเลย รู้สึกเหมือนร่างกายกลวงภายใน และมีแต่ความว่างเปล่า ไม่มีท้อง ไม่มีอะไรเลย และฉันใช้ความรู้สึกเข้าไปสัมผัสที่ดวงแก้วภายในตัว

ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 156

พี่เจ้าขา ธรรมดาใจของบุรุษเป็นดั่งกระแสน้ำลึกที่ไหลเชี่ยวกราก ยากแท้จะหยั่งถึง ใครก็ไม่อาจรู้ได้ว่าจะตื้นลึกสักเพียงใด และอารมณ์ของบุรุษก็เป็นดุจกระแสคลื่นในทะเล ขึ้นลงๆ อยู่ทุกวี่วัน ไม่มั่นคงเป็นหนึ่งเดียว ฉะนั้น จึงไม่อาจถือเอาเป็นประมาณได้ น้องกลัวเหลือเกิน กลัวว่าพี่น่ะ จะมาหว่านล้อมให้น้องตายใจ

ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 158

สุวโปดกรู้ว่า ถึงอย่างไรนางก็จะไม่ยอมบอกตนง่ายๆ จึงได้ใช้ไม้ตายสุดท้ายเพื่อให้นางยอมจำนน “เอาเถอะ พี่เชื่อที่น้องพูด แต่จะพิสูจน์ด้วยการกระทำของน้อง น้องก็รู้นี่ว่า ธรรมดาคู่รักกัน ไม่ควรมีความลับต่อกัน ต่างฝ่ายจึงจะมั่นใจได้ว่า ผู้ที่ตนรักมีความซื่อสัตย์ต่อกันจริง แต่ในเมื่อน้องไม่ยอมบอกความลับแก่พี่ การเป็นสามีภรรยาของเราจะมีความหมายอะไร”