พระธรรมทายาทธุดงคสถานล้านนา เดินธุดงค์ธรรมชัย
พระธรรมทายาทศูนย์ธุดงคสถานล้านนา ออกเดินธุดงค์ธรรมชัยเพื่อโปรดญาติโยม สาธุชน พร้อมทั้งนำธรรมะ ความสว่างไสว สู่ชุมชน
ผลการปฏิบัติธรรมพระธรรมทายาทครูผู้นำฟื้นฟูศีลธรรมโลก รุ่นแรกของโลก
ชมรมพุทธศาสตร์สากล จัดกิจกรรมค่าย V-Smart Camp ภาคใต้
ชมรมพุทธศาสตร์สากล ได้จัดกิจกรรมค่าย V-Smart Camp ภาคใต้ ณ อุทยานแห่งชาติเขาปู่-เขาย่า อำเภอศรีบรรพต จังพัทลุง ให้กับนักศึกษามหาวิทยาลัยต่างๆ ในภาคใต้ ระหว่างวันที่ 13-15 กันยายนที่ผ่านมา
บวชสองชั้น...มุ่งมั่นเป็นพระแท้
แล้วอยู่ๆเสียงพิธีกรงานบวชก็ดังขึ้น ผมลืมตาขึ้นพร้อมกับน้ำตาลูกผู้ชายที่ไหลออกมา ผมรีบเช็ดน้ำตาเพราะอายสาธุชน ผมปลื้มมาก ปีติมาก อย่างบอกไม่ถูก ปลื้มมากที่การบวชครั้งนี้ ผมได้เป็นเนื้อนาบุญให้โยมพ่อ โยมแม่และญาติโยมสาธุชน ทุกย่างก้าวของผม คือ การจรดใจไว้ที่กลางท้อง และกลางองค์พระ
จริงหรือไม่ที่วัดพระธรรมกายทำธุรกิจการค้าเพื่อหาเงินใช้จ่ายในวัด
เคยมีข่าวว่า วัดพระธรรมกายใช้ที่ดินมาก ใช้เงินในการดูแลวัดพัฒนาพระ เณร อุบาสก อุบาสิกามาก ก็เลยมีการทำธุรกิจการค้าเพื่อหาเงินใช้จ่ายในวัด กราบขอความกรุณาหลวงพ่อชี้แจงด้วย
มงคลที่ ๒๔ มีความสันโดษ - รู้จักพอ ก่อให้เกิดสุข
การเปลี่ยนแปลง คือ การแสวงหา นั่นคือ สัญญาณบอกให้เรารู้ว่า เรายังไม่พบของที่ดีจริง จึงเบื่อหน่ายเร็ว หายเห่อเร็ว เมื่อเบื่อก็เปลี่ยนแปลง แสวงหากันต่อๆ ไปอย่างนั้น การแสวงหาที่ไม่มีที่สิ้นสุดนี้แหละ ที่เรียกว่าไม่สันโดษ
ความรู้สึกของผู้หญิงคนหนึ่ง...เมื่อรู้ว่าต้องเป็นแม่
บุญคุณของแม่...ยิ่งใหญ่ ยากที่จะหาคำใดมาบรรยาย...เป็นลูกผู้ชาย ต้องบวชให้แม่อย่างน้อยหนึ่งพรรษาเพื่อแทนคุณท่าน
อีก 19 วันจะออกพรรษา : นั่งหลับตาคืออาชีพพระ
เหลืออีก ๑๙ วัน ก็จะออกพรรษากันแล้ว วันคืนล่วงไปเร็วเหลือเกิน เดี๋ยววัน เดี๋ยวคืน เดี๋ยวก็จะหมดเวลาของการอยู่จำพรรษากันแล้ว และก็ใกล้ จะหมดเวลาอยู่ในเมืองมนุษย์ด้วย อันนี้ไม่ได้พูดให้ทุกข์ใจ แต่พูดให้เราสะกิดใจ จะได้ไม่ประมาท ไม่ชะล่าใจว่ายังเหลือเวลาอีกตั้งเยอะ
วันนี้วันที่ 30 ของการเข้าพรรษา : กำไรหรือขาดทุนชีวิต
พรรษานี้ชื่อว่า พรรษาแห่งการบรรลุธรรม วันนี้ก็เป็นวันสว่าง วันพระขึ้น 15 ค่ำ เป็นวันที่ 30 ของการเข้าพรรษานี้แล้ว...
อานิสงส์ทำอัญชลีบูชา
เราเป็นไข้หนักนั่งอยู่ที่โคนไม้ในป่าชัฏใหญ่ เป็นผู้ควรได้รับความกรุณาอย่างยิ่ง พระศาสดาพระนามว่า ติสสะ ทรงอนุเคราะห์ เสด็จมาหาเรา เรานั้นนอนอยู่ ได้ประณมอัญชลีเหนือเศียรเกล้า เรามีจิตเลื่อมใส มีใจโสมนัส ถวายบังคมพระสัมพุทธเจ้าผู้สูงสุดกว่าสรรพสัตว์ แล้วได้ทำกาละ ณ ที่นั้น ในกัปที่ ๙๒ แต่กัปนี้ เราถวายบังคมพระพุทธเจ้าผู้อุดมบุรุษ ด้วยกรรมนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย
