ผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติ

เมื่อได้มาอยู่ที่สวนลิ้นจี่ สถานที่สงบ เย็นสบาย ซึ่งเหมาะมากๆกับการบำเพ็ญสมณธรรม และยังมีกิจกรรมพิเศษ ที่มีชื่อ กิจกรรมว่า “รุ่น 64ปี ยกชั้นเข้าถึงธรรม บูชาธรรมพระพ่อ” ซึ่งเป็นกิจกรรมส่งเสริมให้ตรึกธรรมะทั้งในรอบและนอกรอบครับ เพื่อยกชั้นเข้าถึงธรรมให้เป็นของขวัญวันคล้ายวันเกิด บูชาธรรมพระเดชพระคุณหลวงพ่อก่อนถึงวันคุ้มครองโลกครับ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ 

สำหรับการมาบวช เพื่อบูชาธรรมพระเดชพระคุณหลวงพ่อในครั้งนี้ กระผมตั้งใจมากว่า จะต้องบวชให้เป็นพระทั้งภายนอกและภายใน เป็นพระแท้ให้ได้ ดังนั้น ตั้งแต่เข้าโครงการมา กระผมก็ตั้งใจฝึกฝนอบรมตนเองตามที่พระอาจารย์ และพระพี่เลี้ยงแนะนำทุกอย่างเลยครับ ซึ่งมีผลทำให้ผลการปฏิบัติธรรมของกระผมก้าวหน้าขึ้นตามลำดับครับ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ 

เพชรภายนอก เราจะเห็นความแวววาวของมัน เราต้องเอามาขยับให้มันกระทบกับแสง มันจึงจะมีประกายออกมาให้เห็นความสวยงาม แต่แสงเพชรแก้วภายใน ที่กระผมเห็น มันไม่ต้องมีเหลี่ยม แต่เป็นแสงในตัวที่มีความสว่างในตัวของเขาเอง แสงนั้นเป็นที่รวมของความสุข ความสว่างในตัว แค่เห็นเราก็มีความปีติใจ เป็นความสุข ที่แช่อิ่มเอิบอาบ และซึมซาบไปทุกอณูเนื้อ ทุกรูขุมขน อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ 

อย่างในวันคล้ายวันเกิดของคุณยายอาจารย์ ครั้งที่มีการสร้างหอฉันถวาย ตอนท่านละสังขารไปแล้ว กระผมก็บอกท่านว่า “อยากสร้างหอฉันถวายคุณยาย” และในวันเกิดปีนี้ของท่านก็เช่นกัน กระผมได้บวชบูชาธรรมให้ท่านเป็นของขวัญวันเกิด เพราะท่านเป็นผู้ให้กำเนิดวัดพระธรรมกาย อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ 

พออ่านไป...อ่านไป...ผมก็รู้สึกว่า มันโดนตัวเองอย่างจัง คิดว่า ทำไมมันช่างเหมือนความรู้สึกของผมเสียเหลือเกิน ผมโทรศัพท์ติดต่อผู้นำบุญทันที (ชื่อ พี่อ้อย เป็นคุณแม่ของ คุณองอาจ ธรรมนิทา) และนับจากวันนั้น ประตูใจที่ถูกปิดมานานเกือบ 20ปี ก็เริ่มแง้มเปิดขึ้น ทำให้ผมยอมมาวัดครั้งแรก เมื่อวันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ.2549 ซึ่งตรงกับช่วงธุดงค์ปีใหม่พอดี อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ 

ผมนิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ รู้สึกเหมือนตัวหายไป เหลือแต่เส้นขอบโครงร่างกายกับองค์พระที่กลางท้อง ชัดเจนจนเห็นขดก้นหอยวนตามเข็มนาฬิกา ผมรู้สึกตื่นเต้นและสงสัยว่า ตัวผมคิดไปเองหรือเปล่า แต่ก็ฉุกคิดถึงคำสอนที่ว่า “จงถอนวัชพืชแห่งความสงสัยออก แล้วปลูกเมล็ดพันธุ์แห่งความเชื่อมั่นว่า ที่ศูนย์กลางกายของเรามีดวงธรรมและพระธรรมกายอยู่จริง” อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ 

ตอนเป็นฆราวาส คนสระบุรีเรียกกระผมว่า “ส.จ.เปี๊ยก” เพราะเคยเป็นสมาชิกองค์การบริหารส่วนจังหวัดสระบุรี 4สมัย เป็นรองนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัด 2สมัย และเคยเป็นที่ปรึกษารัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย ฯพณฯ สมชาย สุนทรวัฒน์ หนึ่งสมัย ปัจจุบันเป็นกรรมการผู้จัดการ บริษัทอโกรเมด (Agromed) จำกัด เป็นบริษัทฯที่นำเข้าผลิตภัณฑ์ยาสัตว์จากต่างประเทศ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ 

หากจะมีพระอินทร์จำแลงลงมาบอกว่า “ธรรมะไม่มีจริง สิ่งที่ผมเห็นมันไม่ใช่” ผมก็จะตอบว่า “ผมเชื่อมั่นในสิ่งที่ผมเห็น ร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะผมพิสูจน์สิ่งนี้ด้วยตัวเองแล้ว” อีกทั้งผมก็จะถามพระอินทร์กลับไปว่า “หากไม่ใช่ แล้ว ทำไมมีพระหลายรูปเห็นองค์พระที่อยู่กลางท้องเหมือนๆ กัน ให้ท่าน (พระอินทร์) ลองมานั่งสมาธิด้วยกันไหม เพื่อพิสูจน์กันให้เห็นๆไปเลย” อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ 

ตอนนี้เห็นว่าสังขารยังพอไหว จึงตั้งใจว่า “เราจะต้องบวช เพื่อตามหาพระที่หายไป และจะบำเพ็ญเนกขัมมบารมี จนกว่าลมหายใจเฮือกสุดท้าย” แม้ผมจะบวชตอนแก่ ก็ขอแก่บุญแก่บารมี แก่อินทรีย์แต่ไม่ขอแก่หน้า จะเดินตามเส้นทางอริยะของพระราธะ ที่ท่านแม้จะบวชตอนแก่ แต่ก็ว่าง่ายสอนง่าย จนกว่าจะได้เข้าถึงธรรม ได้มีความสุขกับพระภายใน เป็นรักแท้ในวัยชราครับ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ 

แล้วอยู่ๆเสียงพิธีกรงานบวชก็ดังขึ้น ผมลืมตาขึ้นพร้อมกับน้ำตาลูกผู้ชายที่ไหลออกมา ผมรีบเช็ดน้ำตาเพราะอายสาธุชน ผมปลื้มมาก ปีติมาก อย่างบอกไม่ถูก ปลื้มมากที่การบวชครั้งนี้ ผมได้เป็นเนื้อนาบุญให้โยมพ่อ โยมแม่และญาติโยมสาธุชน ทุกย่างก้าวของผม คือ การจรดใจไว้ที่กลางท้อง และกลางองค์พระ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ