ปรโลกนิวส์ : เทพบุตรดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตเสบียง

ทบทวนฝันในฝัน

ปรโลกนิวส์ ตอน เทพบุตรดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตเสบียง

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

 

    คำถามข้อที่ 1.  คุณพ่อเสียชีวิตแล้วไปอยู่ที่ไหนท่านมีชีวิตความเป็นอยู่ในปรโลกเป็นอย่างไร   และท่านมีข้อความอะไรฝากมาถึงลูกและครอบครัวบ้างไหมครับ
    

ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

 

    ก่อนที่คุณพ่อของลูกจะเสียชีวิต   ด้วยความที่ตัวท่านเป็นคนรักบุญและตั้งใจทุ่มเทสั่งสมบุญทุกๆ บุญ  ไม่ว่าจะเป็น...บุญสงเคราะห์โลก,บุ ญที่ตัวท่านได้สร้างกุฏิ  สร้างห้องน้ำ  และเป็นประธานทอดกฐินตามวัดต่างๆ,  รวมทั้งบุญที่ตัวท่านได้ทำร่วมกับหมู่คณะ  เช่น...บุญสร้างอาคารประชาสัมพันธ์หินอ่อน,  บุญซื้อที่ดิน 2,000 ไร่,   บุญสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว   และโดยเฉพาะบุญบูชาข้าวพระที่ตัวท่านทำไม่เคยขาดเลย!!!...  เป็นต้น  มาประกอบกับ...ในช่วงที่ตัวท่านกำลังป่วยอยู่นั้น  ทุกๆ คนก็ได้ให้ตัวท่านสั่งสมบุญและฟังธรรมะอยู่เสมอๆ   ด้วยเหตุดังกล่าวนี้เอง...จึงทำให้ในช่วงที่ตัวท่านกำลังจะเสียชีวิต   ตัวท่านจึงสามารถที่จะปล่อยวางเรื่องราวต่างๆ ลงไปได้   เมื่อเป็นเช่นนี้...ใจของท่านจึงมีความผ่องใสและสว่างไสวเป็นอย่างมาก  
    

ในช่วงที่ตัวท่านกำลังป่วยทุกๆ คนก็ได้ให้ตัวท่านสั่งสมบุญและฟังธรรมะอยู่เสมอๆใจของท่านจึงมีความผ่องใสและสว่างไสวเป็นอย่างมาก

 

    จวบจนกระทั่งมาถึงช่วงวินาทีสุดท้ายของชีวิต...คุณพ่อของลูกก็ได้ค่อยๆ จากไปอย่างสงบเหมือนกับคนที่ค่อยๆ เคลิ้มแล้วก็หลับไป   ซึ่งตัวท่านก็มารู้สึกตัวอีกครั้งหนึ่ง...เมื่อได้ยินเสียงของเหล่าบริวารอันเป็นทิพย์...มากล่าวเชื้อเชิญให้ตัวท่านขึ้นไปสู่เทวรถเพื่อเดินทางกลับวิมานของตัวท่านเอง ทันทีที่ตัวท่านได้ยินเสียงกล่าวเชื้อเชิญและเห็นเหล่าบริวารอันเป็นทิพย์เช่นนั้น   ตัวท่านก็รู้ตัวได้ในทันทีว่า... “ ในตอนนี้...ตัวท่านเองได้เสียชีวิตลงแล้ว ”   
 

ทันทีที่ตัวท่านได้ยินเสียงกล่าวเชื้อเชิญและเห็นเหล่าบริวารอันเป็นทิพย์ก็รู้ตัวได้ในทันทีว่าในตอนนี้ตัวท่านเองได้เสียชีวิตลงแล้ว

 

     จากนั้น...กายละเอียดคุณพ่อของลูกก็ได้มองดูร่างของตัวท่านเองซึ่งอยู่บนเตียงผู้ป่วยในโรงพยาบาล   พร้อมกับมองดูลูกๆ หลานๆ และหมู่ญาติของท่านด้วยความรัก  ซาบซึ้งใจ  และนึกขอบใจทุก ๆ คน...ที่คอยดูแลตัวท่านเป็นอย่างดีมาโดยตลอด  อีกทั้ง...ตัวท่านเองก็อยากที่จะปลอบใจและพูดคุยสื่อสารกับทุกๆ คนเป็นอย่างมาก   แต่ตัวท่านก็รู้ว่า...ณ ตอนนี้ ตัวท่านเองคงทำเช่นนั้นไม่ได้แล้ว   ตัวท่านจึงได้แต่แลดูและอยู่เป็นกำลังใจใกล้ๆ กับทุกๆ คน

   

กายละเอียดได้มองดูร่างของตัวเองซึ่งอยู่บนเตียงผู้ป่วยในโรงพยาบาล

      จวบจนกระทั่งเมื่อทุกๆ คนจัดการกับร่างของท่านเสร็จเรียบร้อยแล้ว   กายละเอียดคุณพ่อของลูกก็ได้เดินขึ้นไปสู่เทวรถอันเป็นทิพย์ของตัวท่านเอง   และในช่วงจังหวะที่เดินนี้เอง...กายละเอียดคุณพ่อของลูกก็ได้แปรเปลี่ยนไปเป็น “ กายเทพบุตรสุดหล่อ ” ในทันที จากนั้น...ตัวท่านก็ได้เดินแบบลอยๆ ขึ้นไปสู่เทวรถด้วยหัวใจที่พองโตและเบิกบานในผลแห่งบุญที่ตัวท่านได้สั่งสมเอาไว้อย่างสุดๆ
 

กายละเอียดได้เดินขึ้นไปสู่เทวรถอันเป็นทิพย์ของตัวท่านเองด้วยหัวใจที่พองโตและเบิกบานในผลแห่งบุญที่ตัวท่านได้สั่งสมเอาไว้อย่างสุดๆ

      เมื่อท่านเทพบุตรใหม่ได้ขึ้นไปนั่งอยู่บนรัตนบัลลังก์หลักกลางเทวรถด้วยความปลื้มปีติเบิกบานใจแล้ว   แม้ว่าตัวท่านจะทำบุญเอาไว้มากมายในหลายๆ แห่งก็ตาม   แต่ด้วยความผูกพัน  ศรัทธา  และเลื่อมใสในหมู่คณะของวัดพระธรรมกายนี้เอง   จึงทำให้ตัวท่านคิดที่จะมาวัดพระธรรมกาย   เมื่อเป็นเช่นนี้...เทวรถของท่านจึงได้ดิ่งตรงมาที่วัดพระธรรมกาย...ตามความปรารถนาที่มีอยู่ภายในใจของตัวท่านในทันที เมื่อท่านเทพบุตรใหม่ ได้มาถึงที่วัดพระธรรมกายแล้ว   ตัวท่านก็ได้นำเทวรถมาเวียนดูรอบๆ พื้นที่วัด...อันเป็นบุญสถานศักดิ์สิทธิ์ที่ตัวท่านได้เคยมาสั่งสมบุญสร้างบารมีอย่างตลอดต่อเนื่อง   เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้ตัวท่านสามารถตรึกระลึกนึกถึงภาพแห่งบุญทุกๆ บุญที่ตัวท่านได้เคยมีส่วนร่วมในการสถาปนาอาคารสถานที่ต่างๆ ภายในวัดได้อย่างชัดเจนแจ่มใส   และปลื้มปีติใจแบบมากๆ มากๆ !!!...     

 

ตัวท่านได้นำเทวรถมาเวียนดูรอบๆ พื้นที่วัดอันเป็นบุญสถานศักดิ์สิทธิ์ที่ตัวท่านได้เคยมาสั่งสมบุญสร้างบารมีอย่างตลอดต่อเนื่อง

 

      เมื่อท่านเทพบุตรใหม่  ได้ตรึกระลึกนึกถึงภาพแห่งบุญต่างๆ เหล่านั้นแล้ว   ตัวท่านก็ยิ่งเกิดความรู้สึกที่ปลาบปลื้มปีติใจอย่างไม่มีประมาณ   หลังจากนั้น...ตัวท่านก็เกิดความรู้สึกอยากที่จะไปนั่งสมาธิ(Meditation)ทบทวนบุญอยู่ที่บริเวณด้านหน้ามหาธรรมกายเจดีย์   ที่ตัวท่านมีความรู้สึกเช่นนี้ทั้งนี้ก็เป็นเพราะ...ตัวท่านคิดว่า “ ที่มหาธรรมกายนั้นเป็นประดุจจุดศูนย์กลางของวัดพระธรรมกาย   อีกทั้ง...ยังเป็นบุญสถานอันศักดิ์สิทธิ์ที่สงบและเหมาะกับการที่ตัวท่านจะไปนั่งสมาธิทบทวนบุญเป็นอย่างมาก   ซึ่งถ้าหากตัวท่านได้ไปนั่งอยู่ ณ ที่ตรงนั้น...ก็เหมือนกับตัวท่านได้นั่งอยู่ต่อหน้าพระธรรมกายนับพระองค์ไม่ถ้วนเลยทีเดียว   และที่สำคัญ...ตัวท่านเองก็รู้หลักวิชชาที่ได้ศึกษามาอย่างดีจากโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาว่า...เมื่อละจากโลกนี้ไปแล้ว   ตัวท่านจะต้องมานั่งสมาธิทบทวนบุญที่หน้ามหาธรรมกายเจดีย์นี้”  เมื่อเป็นเช่นนี้...ตัวท่านจึงไม่รอช้า...ได้รีบไปนั่งสมาธิทบทวนบุญอยู่ที่บริเวณด้านหน้ามหาธรรมกายเจดีย์ในทันทีด้วยจิตที่เบิกบานอยู่ในบุญทุกบุญและบุญที่ร่วมสร้างพระธรรมกายประจำตัวประดิษฐาน ณ มหาธรรมกายเจดีย์

 

ท่านเทพบุตรใหม่ไปนั่งสมาธิทบทวนบุญอยู่ที่บริเวณด้านหน้ามหาธรรมกายเจดีย์

 

     ภายหลังจากที่ท่านเทพบุตรใหม่ ได้ไปนั่งสมาธิทบทวนบุญอยู่ที่บริเวณด้านหน้ามหาธรรมกายเจดีย์แล้ว   ตัวท่านก็มีความตั้งใจอยากที่จะอยู่ให้ถึงงานบุญวันคุ้มครองโลก ซึ่งเป็นวันคล้ายวันเกิดของพระเถระที่ตัวท่านเคารพรักเป็นอย่างมาก   อีกทั้ง...ตัวท่านเองก็เห็นประจักษ์แจ้งถึงผลแห่งบุญด้วยตัวของท่านเองแล้วว่า...“ บุญที่ตัวท่านได้สั่งสมร่วมกับหมู่คณะนั้นเป็นบุญที่ใหญ่มากๆ   และด้วยบุญนี้เอง...ที่เป็นบุญหลักที่ส่งผลทำให้ตัวท่านได้มีรูปกายอันงดงามสง่า  มีผิวพรรณวรรณะผ่องใส  และมีเทวรถที่สวยสดงดงามมากๆ เช่นนี้ ”ด้วยเหตุดังกล่าวนี้เอง...จึงทำให้ตัวท่านอยากที่จะตักตวงบุญให้เต็มที่ก่อนที่ท่านจะเดินทางกลับไปสู่เทวโลก  และเมื่อมาถึงวันงานบุญวันคุ้มครองโลก...ท่านเทพบุตรใหม่ ก็ได้อยู่ร่วมงานบุญตลอดทั้งวันด้วยความอิ่มเอิบเบิกบานในบุญเป็นอย่างมาก
    

ท่านเทพบุตรใหม่ได้อยู่ร่วมงานบุญวันคุ้มครองโลกตลอดทั้งวันด้วยความอิ่มเอิบเบิกบานในบุญเป็นอย่างมาก

     ภายหลังจากที่เสร็จพิธีงานบุญวันคุ้มครองโลกแล้ว   ท่านเทพบุตรใหม่ ก็ได้กลับไปนั่งสมาธิ...เพื่อทบทวนบุญทุกๆ บุญต่อที่หน้ามหาธรรมกายเจดีย์เป็นครั้งสุดท้าย   ซึ่ง ณ ช่วงเวลานี้...ใจของท่านมีความผ่องใสสว่างไสว   และเปี่ยมล้นไปด้วยความปลื้มปีติใจอย่างสุดๆ   เมื่อเป็นเช่นนี้ตลอดค่ำคืนแห่งวันคุ้มครองโลก!!!...ใจของท่านเทพบุตรใหม่จึงได้ดำดิ่งหยุดนิ่งเข้าไปสู่ความสุขและความสว่างภายในที่บังเกิดขึ้นอย่างไม่มีประมาณนั่นเอง
 

ท่านเทพบุตรใหม่ได้กลับไปนั่งสมาธิเพื่อทบทวนบุญทุกๆ บุญต่อที่หน้ามหาธรรมกายเจดีย์เป็นครั้งสุดท้าย

     และเมื่อถึงช่วงเวลาของเช้าวันใหม่...ท่านเทพบุตรใหม่ ก็ได้เคลื่อนเทวรถ ที่สวยสดงดงามของท่านไปเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์   แล้วก็เดินทางกลับไปสู่ทิพยวิมานของท่าน...ที่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตเสบียงในทันที!!! ทันทีที่ท่านเทพบุตรใหม่ ได้เดินทางไปถึงทิพยวิมานของท่านแล้ว   ตัวท่านก็เกิดความรู้สึกตื่นตาตื่นใจ  และอะเลิร์ทเบิกบานอย่างสุดๆ   ยิ่งตัวท่านได้เห็นทิพยสมบัติต่างๆ ที่สุดแสนจะอลังการและสวยสดงดงามเกินกว่าจินตนาการในเมืองมนุษย์แล้ว   ตัวท่านก็ยิ่งเกิดความรู้สึกสุขใจและภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก...ที่ท่านเองได้เกิดมาเป็นมนุษย์   แล้วก็ได้มีโอกาสมาพบและสั่งสมบุญร่วมกับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะหรือ...พูดง่ายๆ ก็คือ   ไม่เสียทีที่ตัวท่านได้เกิดมาเป็นมนุษย์ได้มาพบพระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกาย และได้สั่งสมบุญอย่างเต็มที่เต็มกำลังนั่นเอง
 

เมื่อถึงช่วงเวลาของเช้าวันใหม่ท่านเทพบุตรก็ได้เคลื่อนเทวรถเดินทางกลับไปสู่ทิพยวิมานของท่าน...ที่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตเสบียงในทันที

      ไม่เพียงแค่นั้น!!!...ตัวท่านยังรู้สึกตระหนักและซาบซึ้งใจในผลแห่งบุญทุกๆ บุญที่ตัวท่านได้สั่งสมร่วมกับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะเป็นอย่างมากที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะ...ภาพแห่งบุญทุกๆ บุญ ไม่ว่าจะเป็น...บุญที่ตัวท่านได้สร้างอาคารสถานที่ต่างๆ ภายในวัด,   บุญที่ตัวท่านได้เป็นประธานรองทอดกฐิน  และบุญบูชาข้าวพระที่ตัวท่านได้ทำมาโดยตลอด  เป็นต้น ได้มาปรากฏฉายให้ตัวท่านได้เห็นเป็นบุญแรกๆ  ซึ่งเป็นบุญหลัก!!!...ที่ทำให้ตัวท่านได้มาบังเกิดอยู่ ณ ที่สวรรค์แห่งนี้ นอกจากนี้ตัวท่านยังรู้สึกปลื้มใจ   ที่ตัวท่านมีลูกหลานและหมู่ญาติที่ดี  ที่รักในการสั่งสมบุญสร้างบารมี  อีกทั้ง...ยังคอยดูแลท่านเป็นอย่างดีจวบจนกระทั่งถึงวาระสุดท้ายของชีวิตอีกด้วย 

 

ภาพแห่งบุญทุกๆ บุญได้มาปรากฏฉายให้ตัวท่านได้เห็น

 

      ในเวลาต่อมา...พระธรรมกายก็ได้เมตตาไปเยี่ยมท่านเทพบุตรใหม่ ถึงที่วิมานของท่าน   เพื่อให้ท่านเทพบุตรใหม่ได้ฝากข้อความมาถึงครอบครัวอันเป็นที่รักของท่านในเมืองมนุษย์   ทันทีที่ท่านเทพบุตรใหม่ ได้เห็นพระธรรมกายเมตตามาเยี่ยมตัวท่านถึงที่วิมานเช่นนั้น   ตัวท่านก็เกิดความรู้สึกปลื้มปีติ,  ดีใจ  และอะเลิร์ทเบิกบานอย่างสุดๆ   จากนั้น...ตัวท่านก็ไม่รอช้าได้ลงจากรัตน-บัลลังก์มาก้มกราบพระธรรมกายด้วยความเคารพนอบน้อมในทันที   แล้วท่านเทพบุตรใหม่ ก็มีข้อความฝากมาถึงทุกๆ คนในครอบครัวอันเป็นที่รักของท่านในทำนองที่ว่า... “ ในตอนนี้...ตัวท่านมีความสุขมากๆ   ท่านรักและคิดถึงทุกๆ คนอยู่เสมอ   ท่านรู้สึกซาบซึ้งใจและอยากขอบใจทุกๆ คน...ที่ได้ช่วยดูแลและเอาใจใส่ตัวท่านเป็นอย่างดีมาโดยตลอด จวบจนกระทั่งตัวท่านละจากโลกนี้ไป   และท่านก็รู้สึกภาคภูมิใจที่ลูกๆ หลานๆ ของท่านเป็นคนดี  และรักในการสั่งสมบุญสร้างบารมีเป็นอย่างมาก
 

พระธรรมกายได้เมตตาไปเยี่ยมท่านเทพบุตรใหม่ถึงที่วิมานเพื่อให้ท่านเทพบุตรใหม่ได้ฝากข้อความมาถึงครอบครัวอันเป็นที่รัก

     ในตอนนี้ตัวท่านเห็นประจักษ์แจ้งในเรื่องผลแห่งบุญด้วยตาของตัวท่านเองแล้วว่า...ทิพยสมบัติต่างๆ ที่สวยสดงดงามและสุดแสนจะอลังการ ที่ตัวท่านได้รับนั้น   ล้วนเกิดจากผลแห่งบุญที่ตัวท่านได้ทุ่มเทสั่งสมมาโดยตลอด!!!...  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง!!!...ผลแห่งบุญที่ตัวท่านได้ทำร่วมกับมหาปูชนียาจาย์และหมู่คณะนั้น   ช่างเป็นผลแห่งบุญที่น่าอัศจรรย์ใจยิ่งนัก   เพราะผลแห่งบุญดังกล่าวนี้เอง...จึงทำให้ตัวท่านได้มาอยู่ที่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษแห่งนี้ ตัวท่านรู้สึกดีใจและปลื้มปีติใจเป็นอย่างมาก...ที่ได้มาอยู่ ณ ที่สวรรค์แห่งนี้   ท่านอยากให้ทุกๆ คนในครอบครัวทุ่มเทสั่งสมบุญสร้างบารมีอย่างเต็มที่เต็มกำลังกันต่อไป   และขอให้ทุกๆ คนในครอบครัวทำบุญแทนตัวท่านด้วย   ท่านจะรออนุโมทนาบุญกับลูกๆ หลานๆ ทุกๆ คนอยู่ที่ดุสิตบุรีแห่งนี้    ขอให้ทุกคนในครอบครัวดูแลตัวเองและดูแลกันและกันให้ดี    แล้วก็ให้ช่วยกันประคับประคองซึ่งกันและกัน   เพื่อที่ทุกคนจะได้สร้างบารมีติดตามมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะไปได้ตลอดรอดฝั่งจนกระทั่งหมดอายุขัยและเมื่อเวลานั้นมาถึง...ทุกๆ คนจะได้มาอยู่ด้วยกันอีกครั้งที่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษแห่งนี้ ”

 

ตอนนี้ตัวท่านเห็นประจักษ์แจ้งในเรื่องผลแห่งบุญด้วยตาของตัวท่านเองแล้วว่า

ผลแห่งบุญที่ตัวท่านได้ทำร่วมกับมหาปูชนียาจาย์และหมู่คณะนั้น ช่างเป็นผลแห่งบุญที่น่าอัศจรรย์ใจยิ่งนัก

 

     จากเรื่องราว Case Study ที่เราได้ศึกษาเรียนรู้กันมานี้...ก็สอนให้เราได้รู้ว่า...ทุกๆ ชีวิตล้วนตกอยู่ภายใต้กฎแห่งกรรม ซึ่งเป็นกฎสากลที่มวลมนุษยชาติทุกคนบนโลกใบนี้จะต้องเจอ ทั้งสิ้น!!!   และบุญนี่แหละ...เป็นสิ่งที่อยู่เบื้องหลังของความสุขความสำเร็จในชีวิตของเรา   สมดังพุทธพจน์ที่ว่า...สุโขปุญญัสสะ  อุจจะโย...การสั่งสมบุญ นำสุขมาให้

 

ขอให้ทุกคนในครอบครัวดูแลตัวเองและดูแลกันและกันให้ดี แล้วก็ให้ช่วยกันประคับประคองซึ่งกันและกัน

เพื่อที่ทุกคนจะได้สร้างบารมีติดตามมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะไปได้ตลอดรอดฝั่ง

 

    เพราะฉะนั้น...เราจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องศึกษาเรียนรู้เรื่องกฎแห่งกรรมให้เข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง เพราะมันเกี่ยวกับตัวเราเอง เพื่อที่เราจะได้ดำเนินชีวิตได้อย่างถูกต้องและดีงามด้วยความไม่ประมาทจะได้ปิดอบาย   ไปสวรรค์และมีความสุขในปัจจุบัน   อีกทั้ง...ยังดับทุกข์ได้อีกด้วย  ซึ่งความรู้นี้มีสอนเฉพาะในพระพุทธศาสนาเท่านั้น

 

    ดังนั้น...เราจะต้องตั้งใจสั่งสมบุญสร้างบารมี,  ประพฤติดีปฏิบัติชอบตามหลักธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  เช่น...ทำทาน รักษาศีล และเจริญสมาธิภาวนา  เป็นต้น   ซึ่งถ้าหากเราทำได้เช่นนี้...ชีวิตการสร้างบารมีของเราจะได้อยู่รอดปลอดภัย   และมีชัยชนะในเส้นทางการสร้างบารมีไปตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม ”

 

รับชมคลิปวิดีโอปรโลกนิวส์ เทพบุตรดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตเสบียง   

 

 

กรณีศึกษากฎแห่งกรรมจากชีวิตจริง (Case study in real life)

     บุคคลที่ปรากฏในเรื่องราวต่อไปนี้ มีตัวตนจริงในปัจจุบัน ประสบชะตากรรมขึ้นลงตามกระแสของวัฏฏะและกฎแห่งกรรม (ชมตัวอย่างบทสัมภาษณ์จากรายการชีวิตในสังสารวัฏ) ผู้อ่าน-ผู้ชมก็อย่าเพิ่งเชื่อหรือปฏิเสธในทันที ควรศึกษาหลักธรรมในพระพุทธศาสนา แล้วค่อยนำไปเป็นอุทธาหรณ์ในการดำเนินชีวิตต่อไป

     "วิชชาธรรมกาย" เป็นความรู้ดั้งเดิมในพระพุทธศาสนา เมื่อปฏิบัติแล้วสามารถไปรู้ไปเห็นเรื่องราวกฎแห่งกรรม การเวียนว่ายในภพภูมิต่างๆ ตรงตามพระธรรมคำสอนในพระไตรปิฎก วิชชาธรรมกายจึงเป็นหลักฐานยืนยันการตรัสรู้ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งทันสมัยตลอดกาล (อกาลิโก)