จากเชื้อสายไทย ในมาเลเซีย

CASE  STUDY

จากเชื้อสายไทย  ในมาเลเซีย

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

 

 

กราบนมัสการหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

    ลูก เป็นนักเรียน อนุบาลฝันในฝันวิทยาชาวมาเลเซีย   เป็นคนมาเลย์เชื้อสายไทย   แต่พูดภาษาไทยไม่ได้  เข้าวัดตั้งแต่ปี 2543 โดยมีลูกสาวเป็นกัลยาณมิตรให้  ลูกจึงได้มาสร้างบารมีอย่างเต็มที่เต็มกำลัง  ซึ่งลูกอยากจะขอเล่าประวัติชีวิตโดยย่อดังนี้ค่ะ

 

    คุณแม่ของลูก มีสามีทั้งหมด 2 คน สามีคนแรกก็คือ คุณพ่อของลูกเอง ท่านทั้งสองมีลูกด้วยกันทั้งหมด 3 คนหญิง 2 คน ชาย 1 คน ตัวลูกเป็นลูกผู้หญิงคนที่2  ฐานะทางครอบครัวตอนนั้นลำบากมาก เพราะอยู่ในยุคของสงครามโลกครั้งที่ 2  ในช่วงนั้นรัฐบาลมาเลเซียแบ่งให้ประชาชนอยู่กันเป็นกลุ่มๆ ครอบครัวของลูกก็ถูกอพยพมาอยู่ในค่ายรวมกันเป็นกลุ่มเหมือนกัน  ในขณะนั้นคุณแม่ก็ยังสาว ลูกก็ยังเล็กๆ ส่วนคุณพ่อก็ล้มป่วยเป็นวัณโรคเสียชีวิตเมื่ออายุได้เพียง 30 ปี  ทำให้คุณแม่ถูกหนุ่มๆในค่ายมาก่อกวนหลายคน จนบางครั้งถึงขนาดฉุดคุณแม่ไปขืนใจ แต่ท่านก็สู้จนสุดฤทธิ์สุดเดชจึงหนีเอาตัวรอดมาได้ คุณแม่เหนื่อยใจมากกับเหตุการณ์เหล่านั้น จึงตัดสินใจแต่งงานกับสามีคนที่สองซึ่งเขาก็คือ พ่อเลี้ยง ที่คอยช่วยคุณแม่ดูแลลูกๆ จนโตด้วยดีเสมอมา  แล้วคุณแม่ก็มีลูกชายกับพ่อเลี้ยงอีก 2 คน โดยอุปนิสัยของคุณแม่จะเป็นคนที่มีจิตใจดีงามมาก ชอบทำบุญสร้างโบสถ์สร้างวิหาร หรือสร้างสิ่งก่อสร้างที่จำเป็นถวายวัดไทยในมาเลเซียเสมอ  แต่แล้ววันหนึ่งก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้ชีวิตของแม่เปลี่ยนไป   เมื่อ พี่สาวของลูก ขณะอายุได้ 18  ปี  ตั้งท้องแล้วจะคลอดลูก  แต่เด็กในท้องไม่ยอมกลับหัวออกทำให้คลอดยาก   เด็กในท้องจึงตาย  ส่วนเธอก็ทนความเจ็บปวดทรมานหลังการคลอดไม่ไหวจึงตายอีกเหมือนกัน  คุณแม่เสียใจมาก จึงหันหน้าเข้าหาเหล้า  ดื่มจนเมาทุกวัน    

 

    คุณแม่ดื่มเหล้ามาจนกระทั่งปี 2529   อายุได้ 63 ปี   ลูกชายคนที่ 1 ที่เกิดกับพ่อเลี้ยง ซึ่งมีอายุเพียงแค่ 28 ปี ก็มานอนไหลตายขณะทำงานอยู่ที่ประเทศสิงคโปร์  มิหนำซ้ำ ถัดมาอีก 3 ปี ในปี 2532 ลูกชายคน 2 ที่เกิดกับพ่อเลี้ยง ก็มาป่วยเป็นไข้ตายเฉียบพลันเมื่ออายุ 28 ปีเท่ากับพี่ชายที่ตายไปก่อนแล้ว  เหตุการณ์เหล่านี้ยิ่งทำให้คุณแม่รวมทั้งพ่อเลี้ยงเสียใจมาก  ท่านทั้งสองหมดอาลัยตายอยาก ยิ่งชวนกันดื่มเหล้าเมาหนักไปกว่าเดิมทุกวัน  ลูกสงสารท่านทั้งสองมาก ที่ต้องมาพลัดพรากจากสิ่งที่รักในเวลาไล่เลี่ยกัน  ลูกได้นำคุณแม่และพ่อเลี้ยงมาอยู่ด้วย  คุณแม่และพ่อเลี้ยงก็ติดเหล้าจนเป็นโรคพิษสุราเรื้อรัง ขาดเหล้าไม่ได้ จะร้องขอเหล้าอยู่ตลอดเวลา  ลูกเห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้จึงต้องจัดหามาให้ทุกครั้งไป สภาพของคุณแม่เวลาเมาแล้ว ก็ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ ต้องคอยป้อนน้ำป้อนข้าวให้    ส่วนพ่อเลี้ยงเวลาหิวเหล้ามากๆก็จะมีอาการตัวสั่น ถ้าไม่ได้ดื่มเหล้าอาการตัวสั่นก็จะทับทวีคูณมากขึ้นเรื่อยๆ   ผลของการดื่มเหล้าเป็นอาจิณจึงทำให้พ่อเลี้ยงเสียชีวิตด้วยโรคพิษสุราเรื้อรังเมื่ออายุ 88 ปี และในปีต่อมาคุณแม่ก็มาเสียชีวิตด้วยโรคพิษสุรารื้อรังเช่นเดียวกับพ่อเลี้ยง รวมอายุคุณแม่ได้ 73 ปี  

 

    ส่วนตัวลูก มีชีวิตที่ลำบากมาตั้งแต่เด็กๆ ลูกได้เรียนหนังสือแค่ ป.2 เท่านั้น  เพราะว่าต้องออกมาช่วยคุณแม่ทำงานในบ้านและดูแลน้องๆที่เกิดกับพ่อเลี้ยงอีก 2 คน และลูกของน้องสาวพ่อเลี้ยงอีก 1 คน   เนื่องจากน้องสาวของพ่อเลี้ยงทะเลาะกับสามีเลยพาลทิ้งลูกสาวที่คลอดใหม่ไว้ที่โรงพยาบาล พ่อเลี้ยงทราบข่าว จึงนำเด็กมาให้ลูกช่วยเลี้ยงรวมกับน้องๆทุกคน 

 

    จนกระทั่งลูกอายุได้ 18 ปี  คุณแม่กับพ่อเลี้ยงรวมไปถึงญาติๆก็จับลูกแต่งงานกับญาติผู้ชายคนหนึ่งซึ่งมีอายุ 20 ปี ขณะนั้นลูกไม่เต็มใจที่จะแต่งงานเลย เพราะเราไม่ได้รักกัน แต่ก็เลี่ยงไม่ได้เนื่องจากว่าเป็นประเพณีอย่างหนึ่งของชาวมาเลเซียที่มีความเชื่อว่า ถ้าญาติต่อญาติแต่งงานกันแล้ว ทรัพย์สมบัติที่ปู่ย่าตายายได้สร้างมาก็จะไม่ไปไหน  เมื่อลูกแต่งงานกับ สามีคนแรก เราทั้งสองก็รู้สึกอย่างเดียวกันว่าไม่ได้รักกันเลย  ทนอยู่ด้วยกันได้เพียงแค่ 5 เดือน เราก็ตกลงใจแยกทางใครทางมันดีกว่า

 

    หลังจากนั้นไม่นานก็มีหนุ่มๆ แถวบ้านมาชอบพอลูกอีกมาก  แต่มีหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งมีอายุ 23 ปี เขามาชอบพอลูกจนออกหน้าออกตา ตามตื้อตลอดเวลา  แต่ลูกไม่ชอบเขาเลย,     อยู่มาวันหนึ่งลูกได้ไปเที่ยวงานมหรสพที่วัดในมาเลเซีย เขาก็ติดตามไปด้วย ในวันนั้นผู้คนก็เบียดเสียดมาร่วมงานกันหนาแน่น    ตัวลูกก็บังเอิญไปเบียดกับหนุ่มคนนี้ เพียงเท่านั้น  จู่ๆลูกก็หลงรักเขาขึ้นมาทันทีทันใด   ลูกคลั่งไคล้หลงใหลอย่างแรงจึงไปอยู่กับเขาตั้งแต่คืนนั้น ลูกไม่มีความรู้สึกอย่างอื่น นอกจากความรักที่มีให้กับเขาเพียงอย่างเดียว คุณแม่และพ่อเลี้ยงอีกทั้งชาวบ้านแถวนั้นต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ลูกโดนยาเสน่ห์ แต่ว่าลูกกับเขาได้เสียกันแล้ว คุณแม่และพ่อเลี้ยงจึงปล่อยเลยตามเลย ลูกอยู่กับ สามีคนที่สอง นี้ จนตั้งท้องได้ 2 เดือนก็แท้ง เพราะลูกปีนต้นหมากหวังจะเอาหมากมากินแต่พลัดตกลงมา  แม้ว่าสามีของลูกจะเอาแต่ดื่มเหล้า เมากลับบ้านทุกวัน แต่ลูกก็รักเขา ไม่ว่าเขาจะดีหรือร้ายอย่างไรก็ตาม  แต่พอเวลาผ่านไป 5 เดือนเท่านั้น  ลูกเริ่มรู้สึกตัวว่าความรักที่มีต่อเขานั้นมันได้คลายไปอย่างรวดเร็ว จึงหูตาสว่างขึ้น   รู้สึกว่า นี่เราโดนยาเสน่ห์เข้าแล้ว   จึงขอแยกทางกับเขาไปอยู่บ้านเดิม  เพราะเมื่อหมดมนต์เสน่ห์ก็ไม่มีความรัก

 

    จากนั้นเมื่อลูกอายุ 20 ปี ก็ได้พบรักกับหนุ่มบ้านเดียวกัน  เขามีอายุ 21 ปี เพียงครั้งแรกที่เราได้รู้จักกัน ลูกบอกกับตัวเองว่า คนนี้แหละเป็นคู่แท้ของเรา และเขาเองก็มีทีท่าไม่ต่างอะไรไปจากลูก เราทั้งสองจึงตัดสินใจแต่งงานกันทั้งๆที่คบกันไม่นาน เมื่อลูกแต่งงานกับเขาแล้ว จึงมารู้ว่า สามีคนที่สาม นี้ไม่ได้ดีอย่างที่คิดไว้ เพราะทั้งเที่ยวกิน เที่ยวดื่ม ติดเหล้า ติดผู้หญิง เจ้าชู้ เล่นการพนันเขาทำให้ลูกเจ็บปวดทรมานใจมาก เขาหาเงินมาได้ก็เก็บไว้ใช้จ่ายคนเดียวจนหมด  ไม่เคยนำมาให้ลูกใช้จ่ายจุนเจือครอบครัวเลย  ลูกต้องทนอยู่กับเขาจนมีลูกด้วยกัน 5 คนหญิง 1 คนชาย 4 คน แต่ก็ต้องมาสูญเสียลูกชายคนที่ 3 ไปตั้งแต่อายุได้ 1 เดือน ด้วยโรคสายสะดืออักเสบ 

 

    ต่อมาลูกได้นำคุณแม่และพ่อเลี้ยงมาอยู่ด้วย เพื่อต้องการจะดูแลท่านในยามแก่ชรา แต่สามีของลูกไม่เห็นด้วย เขาทำประชดลูกต่างๆนานา ยิ่งดื่มเหล้ามากขึ้น และทะเลาะด่าทอลูกต่อหน้าคุณแม่และพ่อเลี้ยงของลูกอย่างไม่เกรงอกเกรงใจกันเลย แล้วเขาก็แยกทางจากลูกไปเอง เมื่อคุณแม่และพ่อเลี้ยงเสียชีวิตแล้ว สามีก็ขอกลับมาคืนดีกลับลูก ซึ่งลูกเองก็ยอมคืนดีด้วย เพราะเห็นแก่ลูกเล็กๆ 
 

    จากนั้นเมื่อปี 2543 ลูกสาว ซึ่งเรียนอยู่ในระดับมหาวิทยาลัยปี 4 ของมาเลเซีย เธอได้มาชวนลูกให้ไปร่วมงานบุญฉลองพระมหาธรรมกายเจดีย์ครั้งที่1 ที่วัดพระธรรมกาย ช่วงนั้นลูกสาวจะมาเล่าเรื่องวัดให้ลูกฟังบ่อยๆว่า “วัดนี้ดีมากๆหนูไปมาแล้ว  หลวงพ่อก็สอนดี  ผู้คนเขานับถือกันทั้งโลก และก็มีแต่คนดีๆที่เขาเข้าวัดกัน แม่ไปทำบุญกับหนูเถอะนะคะ” ลูกจึงถามลูกสาวไปว่า “หนูไปรู้จักวัดได้ยังไง” ลูกสาวบอกว่าเคยไปเข้าค่ายอบรมของทางวัดมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยปี 1 เนื่องจากอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยจัดให้ไปอบรมที่วัดพระธรรมกาย  แล้วก็เกิดศรัทธาวัดมาโดยตลอด อีกทั้งเธอยังได้ไปทำบุญที่ศูนย์มาเลเซียอยู่บ่อยๆ , เมื่อได้ฟังลูกสาวพูดแต่สิ่งดีๆของวัดให้ลูกฟัง ลูกจึงอยากมาดูให้รู้เห็นกับตาตัวเอง ลูกจึงตัดสินใจมาร่วมงานบุญฉลองพระมหาธรรมกายเจดีย์ในครั้งนี้ด้วย  ก็เป็นจริงอย่างที่ลูกสาวพูด มีผู้คนมากมายมาวัด และมีแต่ผู้มีบุญที่หน้าตาสดใส หลวงพ่อก็เป็นศูนย์รวมใจของชาวพุทธทุกคนได้เป็นอย่างดี ลูกจึงเกิดความศรัทธาในวัดมาก จึงสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวทันที 2 องค์และทำบุญแผ่นลานธรรมอีกด้วย  เมื่อกลับมาถึงมาเลเซียลูกก็ได้เป็นผู้นำบุญชวนเพื่อนๆญาติพี่น้อง รวมทั้งชาวบ้าน จัดรถมาร่วมงานบุญใหญ่กับทางวัดทุกครั้งไม่เคยขาด     แต่สามีของลูกกลับแสดงทีท่าว่าไม่พอใจที่ลูกมาทำบุญกับทางวัดอยู่เสมอ  สามีก็หาเรื่องด่าว่า กล่าวหาวัดในทางที่ไม่ดีต่างๆนาๆ ซ้ำร้ายเขายังมาแกะป้ายบ้านกัลยาณมิตรที่ลูกนำมาติดไว้ไปทิ้ง ลูกเหลืออดเหลือทน   ทนไม่ไหวจึงตัดสินใจขอแยกทางจากสามีนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาค่ะ

 

คำถาม

 

1. บุพกรรมใดคุณพ่อแท้ๆของลูกจึงเป็นวัณโรคตายด้วยวัยเพียง 30 ปี   ตายแล้วไปไหน  ได้รับบุญหรือไม่ค่ะ

 

2. ทำไมคุณแม่กับพ่อเลี้ยงจึงตายด้วยโรคพิษสุราเรื้อรัง มีกรรมร่วมกันมาอย่างไรหรือเปล่า ท่านทั้งสองตายแล้วไปไหน ได้รับบุญสร้างองค์พระหรือไม่อย่างไรคะ

 

3. บุพกรรมใดที่ทำให้พี่สาวแท้ๆของลูก ต้องมาตายเพราะการคลอดลูก   เธอตายแล้วไปไหน ได้รับบุญอุทิศไปให้หรือไม่คะ

 

4. บุพกรรมใดที่ทำให้น้องชายคนที่หนึ่งซึ่งเกิดจากพ่อเลี้ยงต้องเป็นโรคไหลตาย ตายแล้วไปไหน ได้รับบุญหรือไม่อย่างไร

 

5. บุพกรรมใดน้องชายคนที่สองซึ่งเกิดจากพ่อเลี้ยงต้องมาป่วยเป็นไข้ตายเฉียบพลัน   ตายแล้วไปไหน  ได้รับบุญหรือไม่อย่างไรเขาทั้งสองมีบุพกรรมอะไรเหมือนกันจึงมาตายขณะอายุ 28 ปี  เหมือนกัน   

 

6. บุพกรรมใดลูกจึงต้องถูกจับแต่งงานกับสามีคนแรก ทั้งที่ไม่ได้รักกันเลย  และก็อยู่ด้วยกันไม่ได้

 

7. ทำไมลูกจึงถูกสามีคนที่สองทำเสน่ห์  เป็นเสน่ห์แบบไหน ทำไมจึงมีอายุใช้ได้เพียง 5 เดือน  แต่บางคนอยู่ได้ตลอดชีวิต   กรรมอะไรทำให้ตัวลูกแท้งลูกเพราะตกต้นหมาก   จะมีกรรมเหมือนกับการไปทำแท้งไหมคะ

 

8. ลูกมีกรรมอะไรจึงได้สามีคนที่สามที่ปากจัดด่าเก่ง ชอบดื่มเหล้า เจ้าชู้  เล่นการพนัน   เราเคยทำกรรมร่วมกันมาหรือไรคะ

 

9. กรรมอะไรทำให้ลูกชายคนที่สามของลูก  ตายด้วยโรคสายสะดืออักเสบ

 

10. ทำไมลูกของน้องสาวพ่อเลี้ยง จึงถูกแม่ของเธอทอดทิ้ง และทำไมลูกจึงมาได้เลี้ยงดูเธอ  เรามีกรรมร่วมกันมาอย่างไร

 

11. ทำไมลูกชายคนที่ 5 จึงไม่อยู่ในโอวาทของลูกเลย เขาเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะบ้างหรือเปล่าคะ ลูกและลูกสาวสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร  และจะได้ไปดุสิตบุรีไหมคะ

 

12. ข้อนี้พระอาจารย์ 2 รูปที่ศูนย์มาเลเซียฝากถามมาค่ะ ว่า ท่านทั้งสองสร้างบุญมาอย่างไรจึงได้ไปรับบุญที่ต่างประเทศ และเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไรคะ
     

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง
 
ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ  ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

 

1. คุณพ่อของลูกตายเมื่ออายุได้เพียง  30 ปี  ด้วย “วัณโรค”  เพราะ  ...กรรมในอดีตได้เกิดในสังคมเกษตรกรรม ได้ฆ่าสัตว์ทำอาหาร  ,  เลี้ยงสัตว์ไว้ฆ่าขาย และได้ควันรมผึ้งให้มันหนีไป อีกทั้งบางครั้งปล่อยให้สัตว์ทรมานตากแดดตากฝน กรรมดังกล่าวทั้งหมดมารวมส่งผลจ่ะ!

 

 

• ตายแล้วไปเป็นภุมมเทวาระดับกายละเอียดสัมภเวสี  วนเวียนอยู่ระยะหนึ่ง  , ต่อมาก็ได้ไปเกิดเป็น “มนุษย์”   จึงไม่ได้รับบุญที่อุทิศไปให้จ่ะ!

 

 

2. คุณแม่กับพ่อเลี้ยงตายด้วย “โรคสุราเรื้อรัง”  เพราะการหาทางออกของชีวิตอย่างผิดวิธี  ด้วยการดื่มสุราในปัจจุบันเป็นหลักจ่ะ!

 

 

• ตายแล้วทั้งคู่ไปอยู่ “ยมโลก” ด้วยกรรมดื่มสุรา ที่ไม่ไปมหานรก เพราะบุญที่ได้ทำตามประเพณีในพระพุทธศาสนาอยู่บ้างได้ตามมาอุ้มไว้,กำลังโดนเจ้าหน้าที่กรอกน้ำทองแดงอยู่ ทุกข์ทรมานมากจ่ะ!
  

 

• ได้รับบุญที่สร้างองค์พระไปให้แล้ว  ,  แต่ทั้งสองท่านก็ยังไม่พ้นกรรม  ,  ได้แค่รับลดหย่อนผ่อนโทษลงมา  ,  ให้ลูกเร่งทำบุญอุทิศไปให้ท่านอีกจ่ะ!

 

 

3. พี่สาวแท้ ๆ ของลูกมาตาย เพราะ “การคลอดลูก”   เพราะ ...ได้ “ฆ่าวัวท้องแก่” ในชาติที่ได้เกิดในสังคมเกษตรกรรม  ตามมาส่งผลจ่ะ! 

• ตายแล้วก็ไปเกิดเป็น “มนุษย์” แล้ว จึงไม่ได้รับบุญที่อุทิศไปให้จ่ะ!

 

 

4. น้องชายคนที่หนึ่งที่เกิดจากพ่อเลี้ยง เป็นโรค “ไหลตาย”  เพราะ  ...ในอดีตได้เป็นทหาร ได้ใช้แรงงานเชลยศึกทำงานจนหมดแรงตาย  ตามมาส่งผลจ่ะ!

 

 

• ตายแล้วก็วนเวียนอยู่ระยะหนึ่ง เป็นเหมือนกายสัมภเวสี  ,  ต่อมาได้รับบุญที่อุทิศไปให้ในช่วงหลังจึงได้ไปเป็น “ภุมมเทวา” ระดับทั่วไปจ่ะ!

 

 

5. น้องชายคนที่สองที่เกิดจากพ่อเลี้ยง เป็นโรค “ตายโดยเฉียบพลัน”    เพราะ   ...ในอดีตได้เป็นเพื่อนทหารกับน้องชายคนที่หนึ่ง ได้ใช้แรงงานเชลยศึกทำงานจนหมดแรงตายเหมือนกัน ตามมาส่งผลจ่ะ! 

 

 

• ตายแล้วก็วนเวียนเป็นสัมภเวสีอยู่นาน  ต่อมาก็ได้รับบุญที่อุทิศไปให้ ในช่วงหลังจึงได้ไปเป็น “ภุมมเทวา” ระดับทั่วไป แต่อยู่กันคนละที่กับน้องชายคนที่หนึ่งจ่ะ!

 

 

6. ลูกถูกจับให้แต่งงานกับสามีคนแรก ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้รักกันเลยและอยู่ด้วยกันไม่ได้ เพราะ  ...ในอดีตเคยอยู่ในสังคมที่นิยม “คลุมถุงชน”  และตัวลูกเองก็เคยทำเช่นนี้มา โดยจับลูกสาวคลุมถุงชน ดังนั้นวิบากกรรมนี้ตามมาส่งผลจ่ะ!

 

 

•  อีกทั้งสามีคนแรก ก็ไม่ได้สร้างบุญร่วมกันมา , เมื่อหมดกรรมคลุมถุงชนก็อยู่ด้วยกันไม่ได้จ่ะ!

 

 

7. ลูกถูกสามีคนที่สอง “ทำเสน่ห์”   เพราะ  ...กรรมในอดีตสมัยลูกเป็นผู้ชาย ก็เคยทำเสน่ห์ผู้หญิงมาก่อนเหมือนกัน  เมื่อวิบากกรรมตามมาทัน ก็โดนบ้างจ่ะ! 

• เป็นเสน่ห์แบบ “ป้ายน้ำมันพราย” จ่ะ!  

 

 

• ส่วนที่จะอยู่ร่วมกันนานหรือไม่นาน ก็ขึ้นอยู่กับกรรมมากหรือน้อยในการทำเสน่ห์จ่ะ!
  

 

• ลูกตกต้นมะพร้าวแล้วแท้งลูก เพราะ  ...กรรมในอดีตชาติหนึ่งเป็นเด็กผู้หญิง ได้แกล้งโยน “แมวท้อง” ให้ตกลงมาจากชานเรือน จนท้องมันกระแทกกับพื้น แต่ไม่ตายทั้งแม่และลูก  , แต่มีกรรม “จับปลาไข่” มาปรุงเป็นอาหาร  มารวมกัน  2  กรรมดังกล่าวมาส่งผลจ่ะ!  

 

• ไม่มีกรรมเหมือนการไป “ทำแท้ง”  เพราะไม่มีเจตนาจ่ะ!

 

 

8. ลูกมีกรรมในอดีตสมัยเป็นผู้ชายชาติหนึ่ง  ได้ทำกับภรรยาในชาตินั้น  คล้ายสามีคนที่สามที่ทำกับลูกในชาตินี้  คือ ปากจัด  ด่าเก่ง  ,  ดื่มเหล้า  ,  เจ้าชู้  ,  เล่นการพนัน กรรมดังกล่าวมาส่งผลจ่ะ!    

• แต่ลูกกับสามีไม่ได้มีกรรมร่วมกัน แต่เป็น “กรรมเก่า” ของตัวลูก และเป็น “กรรมใหม่” ของสามีจ่ะ!

 

 

9. ลูกชายคนที่สามของลูก ในอดีตชอบฆ่าลูกสัตว์เป็นเกมส์กีฬา เพื่อความสนุกสนานบ้าง  ,  มาทำเป็นอาหารบ้าง ตามมาส่งผลให้ตายด้วยโรค “สายสะดืออักเสบ” จ่ะ!

 

 

10. ลูกของน้องสาวพ่อเลี้ยง ถูกแม่ของเธอทอดทิ้ง  เพราะ ...ในอดีตเธอก็ชอบทอดทิ้งลูก คล้ายกับชาตินี้ที่เธอถูกทอดทิ้งจ่ะ!  

 

 

• แต่เธอมีบุญที่เคยสงเคราะห์ญาติ  จึงทำให้มีญาติ  คือ ตัวลูกมารับเลี้ยงดูแลจ่ะ!  
• แต่ไม่ได้มีกรรมร่วมกันกับเธอมา ,  กลับเป็นบุญของลูก ที่ได้สงเคราะห์ญาติในชาตินี้   ซึ่งจะส่งผลให้ภพชาติต่อไป  มีคนมาคอยดูแลลูกจ่ะ!
  

 

11. “ลูกชายคนที่  5” ไม่อยู่ในโอวาทของลูกเลย    เพราะ ...ในอดีตตัวลูกเองบางชาติและบางครั้ง ก็ไม่ได้ทำทานโดยเคารพ บางครั้งก็ทำทานโดยเคารพ  ,  บางครั้งก็ไม่ได้อยู่ในโอวาทของ   พ่อ - แม่     บางครั้งก็อยู่ในโอวาทพ่อ - แม่  กรรมดังกล่าว จึงส่งผลให้ได้ลูกบางคนก็เชื่อฟัง  ,  บางคนก็ไม่เชื่อฟังจ่ะ!  อีกทั้งลูกชายคนที่  5  ก็มีเชื้อ “ดื้อ” ติดตัวมาด้วย

 

• ลูกและลูกสาว ก็เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมา โดยเป็น “กองเสบียง” จ่ะ!

 

 

12. พระอาจารย์ทั้ง  2  รูปในพุทธันดรที่ผ่านมา     ได้เป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช  ได้ออกบวชตามพระราชา  จนตลอดชีวิต ปฏิบัติธรรมได้เข้าถึงพระในตัว  ,  ได้ทำหน้าที่  เผยแผ่ธรรมะ อีกทั้งได้อธิษฐานในชาตินั้นว่า ขอให้ได้บวชตลอดชีวิต  และทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะวิชชาธรรมกายไปทั่วโลกจ่ะ!

 

• ชาตินี้ลูกได้มาเจอกันอีก    ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ อย่าได้ตกบุญเลย แล้วอธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์  อย่าได้พลัดกันเลยจ่ะ!

 

 

 

http://goo.gl/0Ho3G