หยุดเป็นตัวสำเร็จ

ผลปฏิบัติธรรม 

กัลยาณมิตร เฟอร์นันโด้  โรเจอร์  (ปานามา) 

 

ผมชื่อ เฟอร์นันโด้  โรเจอร์  เป็นชาวปานามา อายุ 50 ปี ปัจจุบันเป็นครูสอนภาษาอังกฤษและศิลปะ อยู่ที่โรงเรียนฉัตรวิทยาครับ อดีตผมเคยนับถือศาสนาฮินดู มีส่วนช่วยในการจัดตั้งองค์กรทางศาสนาพราหมณ์ที่อินเดีย และศึกษาคำสอนของ Shambala ซึ่งเป็นนิกายหนึ่งในพุทธศาสนาแบบมหายาน

 

ด้วยความบังเอิญ ผมได้เปิดเจอช่อง DMC ในโรงแรมแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ และจากความแตกต่างที่ไม่เหมือนใครของช่องนี้ จึงทำให้ผมเกิดความสนใจขึ้นมาทันที 3เดือนต่อมาผมจึงได้มาวัด และเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ.2550 ผมได้เข้าร่วมปฏิบัติธรรม โครงการ The Middle Way รุ่น 7 และร่วม บวชธรรมทายาท นานาชาติ เมื่อเดือนกรกฎาคม พ.ศ.2550   

 

วันบวชถือเป็นวันที่พิเศษมากผมได้ทำในสิ่งใหม่ที่นอกเหนือจากการที่นั่งในท่าขัดสมาธิ(Meditation)เป็นเวลานานได้แล้ว ผมสามารถอยู่ในสมาธิขณะลืมตาได้ 3 วันติดต่อกันนับจากวันบวช ไม่ว่าจะอยู่ในอิริยาบถของการเดิน การพูด การนอน หรือทำอะไรอยู่ก็ตาม ผมสามารถทำสติให้อยู่กับสมาธิได้อย่างต่อเนื่อง ทั้งๆที่ก่อนบวชผมทำสมาธิได้เพียงช่วงสั้นๆ ในระหว่างวันหรือก่อนนอน หรือต่อเมื่ออยู่ในท่านั่งเท่านั้น

 

    ในวันบวช ผมพยายามหยุดใจที่ศูนย์กลางกายตลอดเวลา  ทั้งในระหว่างพิธีบวช  และในขณะที่ผมเดินประกอบพิธี ในวันนั้นผมเห็น จุดศูนย์กลางของจุดศูนย์กลางเป็นชั้นๆ มีแสงสว่างมากๆ เหมือนแสงนีออน และในระหว่างการบวชผมเห็นแสงสว่าง ทั้งจากที่ตัวผมเอง และยังเห็นแสงสว่างที่คนอื่นๆด้วย ไม่ว่าจะเป็นธรรมทายาทคนอื่นๆ หรือทุกคนที่มาร่วมงานบวชก็ตาม

 

การทำสมาธิของผม ในช่วงแรกผมจะไม่คิดอะไรเลย  เพียงแค่รอสิ่งต่างๆที่จะเกิดขึ้น บางครั้งผมเห็นภาพเคลื่อนไหว เหมือนหนังสั้นบ้าง ยาวบ้าง บางครั้งเห็นคนที่รู้จัก เห็นเพื่อนๆ ซึ่งเกิดขึ้นพร้อมกับกระแสแห่งความรัก ผมรู้สึกว่าใจผมนั้นห่างไกลจากกิเลส  ห่างไกลจากความคิดที่ไม่ดี และสามารถหยุดใจไม่ให้ฟุ้งได้ ทุกครั้งที่ผมภาวนาจะทำให้ผมมีสติ รับรู้ถึงความเป็นจริง  รู้สึกสบายและใจเปิด ผมมีสติระลึกรู้ว่า ตนเองกำลังทำอะไรอยู่ และอยากให้คนอื่นมีความสุขด้วย 

 

ประสบการณ์ภายในของผม บางครั้ง ผมจะเห็นเป็นแสงสว่างสีขาวใสๆ แล้วองค์พระท่านก็ผุดขึ้นมา และแสงสีขาวใสที่ผมเห็นก็จะกลายเป็นสีต่างๆหลากสี ผมมองเห็นองค์พระอยู่ทั้งข้างในและข้างนอก องค์พระท่านงามมากครับ  ผมไม่ได้เห็นท่านบ่อยนักหรอก  ผมคิดว่า ผมต้องสั่งสมบุญให้มากกว่านี้  ผมจึงจะเห็นองค์พระได้บ่อยๆ ส่วนภาพองค์พระที่ผมเห็นนั้น บางครั้งมองจากฐานขึ้นไปที่เศียร หรือมองจากเศียรลงมา บางครั้งก็มองจากตรงกลางผมคิดว่า หากทุกคนได้เห็นอย่างผม ความสุขก็จะเกิดขึ้นกับทุกคนได้อย่างไม่ยากครับ

 

    เมื่อออกจากสมาธิ  ผมรู้สึกพร้อมที่จะทำภารกิจต่างๆที่ผมต้องทำ  ผมไม่รู้สึกถึงความสุขหรือความทุกข์ เพราะไม่สนใจในความรู้สึกเหล่านั้น ผมพยายามวางสติที่ศูนย์กลางกายเท่านั้น คำว่า “หยุดเป็นตัวสำเร็จ” เป็นสิ่งที่ใช่เลย ถ้าคนไหนสามารถหยุดได้ คนๆนั้นต้องประสบความสำเร็จแน่นอน และการฝึกหยุดใจเพื่อจะไปให้ถึงพระนิพพานตามพระพุทธเจ้า ผมว่าทุกคนสามารถทำได้จริงแท้แน่นอนเลยครับ สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากฝึกสมาธิ ผมพบว่า คนที่ได้คุยกับผม จะรู้สึกมีความสุขและมั่นคงขึ้น

 

    ผมอยากบอกว่า การทำสมาธิ เป็นสิ่งที่มีประโยชน์และเป็นสิ่งที่นำความสุขมาให้กับทุกคนที่ปฏิบัติ ความสุขภายในคือของจริง ส่วนความสุขภายนอกคือของปลอม เป็นความหลอกลวงที่มีวันสิ้นสุด แต่ความสุขภายในจะอยู่ยั่งยืนตลอดไป เป็นความสุขที่อยู่บนพื้นฐานของความเป็นจริง ที่ไม่สามารถโกหกได้ และไม่ต้องหาซื้อด้วยเงินตรา ที่สำคัญคือ สมาธิทำให้เราสามารถมีสติอยู่กับตัวในสิ่งที่ทำได้  ผู้ที่ปฏิบัติจะได้รับในสิ่งที่ใหญ่กว่าและดีกว่า และจะมีความสุขมากขึ้นอย่างแน่นอน 

 

    ผมคิดว่า การฝึกสมาธิไม่จำกัดว่าต้องเป็นชาวพุทธเท่านั้น ไม่มีใครต้องจ่ายเงินหรือถูกบังคับเพื่อฝึกสมาธิ  แต่เมื่อใดก็ตามเมื่อได้ฝึกสมาธิแล้ว เราจะรู้ได้ด้วยตัวเองว่า “อะไรคือความจริง” และเราก็จะมีความสุขกับความรู้นั้น  แล้วเราก็จะสามารถเชื้อเชิญคนอื่นให้มาฝึกสมาธิได้เช่นเดียวกับเรา ผมจะแนะนำคนให้ฝึกนั่งสมาธิต่อไปและจะชักชวนให้เขามาเข้าร่วมโครงการปฏิบัติธรรม 7 วันด้วย

 

    ท้ายที่สุดนี้ ผมขอกราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อกับการเป็นต้นบุญต้นแบบที่ดีในสังคม และได้แผ่ขยายความรู้อันทรงคุณค่าที่เปรียบเหมือนเพชรพลอยให้แก่ชาวโลก โดยผ่านทาง DMC ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีกับสังคม คำสอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นคำสอนสากลที่ไม่มีเส้นแบ่งทางสังคม วัฒนธรรม หรือเชื้อชาติและเผ่าพันธุ์ อีกทั้งยังเป็นแรงบันดาลใจให้ผู้คนได้หันมานั่งสมาธิ ซึ่งสิ่งเหล่านี้จะทำให้ชีวิตของเขาเหล่านั้นมีคุณค่ามากยิ่งๆขึ้นไปครับ

http://goo.gl/aPHaH