ความสุขภายใน ที่ใครๆก็เอาของฉันไป ไม่ได้

เมื่อก่อนลูกจะอายมากๆ ในการไปบอกบุญ อายเพราะกลัวเขาจะว่า ยิ่งเวลาเจอชาวต่างชาติ ยิ่งไม่กล้าบอกกลัวเขาไม่รู้เรื่อง แต่ตอนนี้ ลูกรู้สึกตรงกันข้ามค่ะ คุณครูไม่ใหญ่สอนว่า..การที่เราไปบอกบุญเขา เราไม่ได้ไปขอ เราไปให้บุญเขาต่างหาก เราไปรักษาสมบัติ ซึ่งทำให้ลูกมั่นใจมากขึ้นค่ะ https://dmc.tv/a828

บทความธรรมะ Dhamma Articles > ผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติ > อเมริกา > สหรัฐอเมริกา
[ 15 พ.ย. 2549 ] - [ ผู้อ่าน : 18274 ]

   ผลการปฏิบัติธรรม

กัลยาณมิตร ภูวา ประสานสุข (อเมริกา)

 
    ลูกชื่อ ภูวา  ประสานสุข  อายุ 38 ปี เป็นชาวลาว อาศัยอยู่ที่รัฐโอเรกอน สหรัฐอเมริกาค่ะ เมื่อปี 47 คุณผาดีซึ่งเป็นเพื่อนในที่ทำงานเดียวกัน ได้มาเป็นกัลยาณมิตร ชักชวนให้ลูกรู้จักศูนย์ปฏิบัติธรรมโอเรกอนและแนะนำให้ติดตั้งจานดาวธรรม จึงทำให้ลูกได้มาพบกับคุณครูบ่ใหญ่ที่ดูจะเป็นเด็กหนุ่ม ตลอดกาลเจ้าค่ะ และได้ร้องเพลงถวายคุณครูบ่ใหญ่ออกอากาศทาง DMC คือ เหนื่อยไหมหนอ (หมอลำ) และ เพลง บ่เหนื่อยดอกพ่อ (ภาษาลาว) ค่ะ   
 
 
    ทุกวันนี้ ลูกจะไปวัดทุกวันพระและไปทุกอาทิตย์  ติดตามดู DMC ทุกวันไม่มีเบื่อ ทำให้เข้าใจ เรื่องบุญบาปและได้เรียนรู้เรื่องกฎแห่งกรรมมากขึ้น เมื่อก่อนได้ยินคนพูดกันว่า ไปวัดแล้วจะได้บุญ ซึ่งลูกก็ไป แต่ไปแบบไม่รู้ว่าบุญเป็นอย่างไร แถมเวลาไปวัด ตอนพระเทศน์ คนก็มักจะคุยกันเสียงดัง จนไม่ได้ยินว่าพระท่านพูดอะไร ลูกจึงรู้สึกหงุดหงิดทุกครั้ง ไม่อยากอยู่ และไม่เคยฟังเทศน์จบเลยซักครั้งเดียว ต่างจากที่ศูนย์โอเรกอน ที่ไปแล้วไม่อยากกลับเลยค่ะ
 
    แต่ก่อนลูกจะมีนิสัยผู้หยิ้ง..ผู้หญิง ชอบพูดจากระแนะกระแหนค่ะ รวมถึงเป็นคนใจร้อน ขี้หงุดหงิด เวลาใครพูดไม่เข้าหูก็จะสวนทันทีทันควัน จนกระทั่งได้มานั่งสมาธิ(Meditation)นี่แหละค่ะ อะไรๆจึงดูดีขึ้น เวลานั่งสมาธิ ลูกจะนั่งโดยการภาวนา สัมมา อะระหัง ไปเรื่อยๆ  จนรู้สึกไม่อยากภาวนา ไม่คิดอะไร  นั่งไปประมาณ 20 นาที ก็รู้สึกตัวยืดสูงขึ้น...สูงขึ้น...สูงจนถึงเพดาน  แต่ลูกก็ไม่ตกใจ ได้นั่งต่อไปเรื่อยๆ  จนมาอีกครั้งหนึ่ง  ลูกนั่งแบบเฉยๆ    นั่งโดยไม่ได้คิดอะไร  นั่งอยู่ประมาณ  15 นาที  ก็เห็นองค์พระที่กลางท้อง  เป็นองค์พระสีขาว ๆ  นวลๆ  แม้จะเห็นเพียงไม่นาน แต่ลูกกลับรู้สึก Feel  better.. Feel happy มีความสุขมากๆ เป็นความสุขภายในที่ใครๆ ก็เอาของลูกไปไม่ได้ 
 
    เมื่อก่อนเวลาฟังคนนั้น คนนี้ พูดว่า  เห็นองค์พระในตัว ลูกก็คิดกระแนะกระแหนไปว่า “จริงเร้อ...ฉันนะไม่อยากจะเชื่อ” มันจะเป็นไปได้ยังงั๊ย!! ที่ในท้องคนมีองค์พระ แต่พอได้เห็นด้วยตัวเองจะจะ เชื่อแล้วค่ะ ตอนนี้เชื่อเต็มๆเลยค่ะ ว่าตัวเรามีองค์พระอยู่ที่กลางท้องจริงๆ ตอนนี้นิสัยกระแนะกระแหนของลูกก็ลดลง  อะไรที่เฉยได้ลูกก็จะเฉย นิ่งขึ้น ถ้ามีเรื่องอะไรมาทำให้โกรธ ลูกก็จะคิดว่าช่างเถอะ ใครจะพูดอะไรก็ช่าง ใครชิงใครชัง ช่างเขา  ใจเราหยุดนิ่งเป็นพอ เดี๋ยวพอมีเรื่องใหม่เข้ามาเค้าก็เลิกสนใจเรื่องของเราไปเอง แล้วเรื่องของเราก็จะกลายเป็นเรื่องเก่าไป
 
    ทุกวันนี้...ในช่วงเช้าลูกจะสวดมนต์ทำวัตรเช้าและสวดธรรมจักร  ช่วงค่ำจะทำวัตรเย็นและนั่งสมาธิทุกวันไม่เคยขาด ส่วนในที่ทำงาน ลูกจะเอา CD ใส่หูฟัง สวดสรรเสริญพระธรรมกาย สวดสรรเสริญหลวงปู่ และตรึกองค์พระในระหว่างทำงานไปด้วย ค่ะ ช่วยให้ลูกมีสมาธิมากขึ้น
 
    เมื่อก่อน ลูกจะอายมากๆ ในการไปบอกบุญ อายเพราะกลัวเขาจะว่า ยิ่งเวลาเจอชาวต่างชาติ ยิ่งไม่กล้าบอกกลัวเขาไม่รู้เรื่อง  แต่ตอนนี้ ลูกรู้สึกตรงกันข้ามค่ะ คุณครูไม่ใหญ่สอนว่า..การที่เราไปบอกบุญเขา เราไม่ได้ไปขอ เราไปให้บุญเขาต่างหาก เราไปรักษาสมบัติ ซึ่งทำให้ลูกมั่นใจมากขึ้นค่ะ และทุกครั้งที่ลูกจะไปทำบุญ ลูกก็จะไม่ลืมบอกบุญหัวหน้างานซึ่งเป็นชาวอเมริกันด้วย
 
 
 
    วิธีการบอกบุญของลูก ลูกจะเล่าเรื่องบุญให้หัวหน้างานฟังบ่อยๆ นำรูปงานบุญต่างๆ ไปให้ดู นำโบร์ชัวร์ภาษาอังกฤษไปให้อ่าน นำซีดีนั่งสมาธิไปให้  เล่าเรื่อง Case Study ให้ฟังด้วยความปรารถนาดีจริงๆ   ซึ่งเขาก็รับฟังทุกครั้ง บางครั้งยังบอกว่าเรื่องที่ลูกเล่าให้ฟังเหมือนในหนังเลย ซึ่งลูกก็จะบอกว่า สิ่งเหล่านี้เป็น Real Story นะ ทุกวันนี้หัวหน้างานของลูกคนนี้ จะฝากปัจจัยมาทำบุญด้วยทุกครั้ง ซึ่งตอนแรกๆ ก็ทำมาน้อย แต่พอหลังๆ กลับทำบุญมากขึ้นและหนักขึ้นกว่าเดิมค่ะ
 
    ลูกขอกราบขอบพระคุณ คุณครูไม่ใหญ่เป็นอย่างสูง ที่ทำให้มี DMC เกิดขึ้นในโลกใบนี้ ทำให้ลูกรู้สึกเหมือนมีวัดอยู่ในบ้าน ได้ทำบุญทุกวัน และทำให้ครอบครัวของลูกเป็นครอบครัวแก้ว ทุกวันนี้ลูกจะนั่งสมาธิพร้อมกับลูกสาวอายุ 8ขวบ ชื่อ น้องอลิซาเบท หรือ ด.ญ.ทิพวรรณ ประสานสุข เราสองแม่ลูกจะสวดมนต์ทำวัตรเย็น ซึ่งเป็นกิจวัตรประจำวันที่ขาดไม่ได้ พอถึงเวลานั่งสมาธิ เราก็จะเดินตามกันเข้าห้องพระ สวดมนต์ นั่งสมาธิพร้อมกัน เลิกพร้อมกัน โดยที่น้องอลิซาเบท ไม่เคยอิดออดเลย   การนั่งสมาธิของอลิซาเบท...ลูกแทบไม่ต้องพูดอะไรมากเลย  หลังจากนั่งสมาธิแล้ว อลิซาเบทจะบอกว่า “หนูเห็นคริสตัสบอล ใหญ่ขนาดกางแขนออกสุดแขนเลยค่ะ หนูมีความสุขมาก”  อลิซาเบทชอบไปวัดมากและบางครั้งยังเป็นคนชวนลูกไปวัดก่อนด้วยซ้ำ ลูกอยากฝากถึงคนที่ไม่เคยนั่งสมาธิ ให้ลองนั่งดู แล้วจะพบว่าสมาธินั้นช่วยได้เยอะมากในการดำเนินชีวิตประจำวัน
 
 
    สุดท้ายนี้ ลูกขอตามติดหลวงพ่อสร้างบารมีไปดุสิตบุรี วงบุญพิเศษและขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพร่างกายแข็งแรงอยู่เป็นร่มโพธิ์ ร่มไทรให้ลูกๆ ไปนานแสนนาน..นะเจ้าคะ 

http://goo.gl/V84S0


พิมพ์บทความนี้



บทความอื่นๆ ในหมวด

      องค์พระภายในทั้งใสทั้งสว่าง
      ดวงแก้วกลมใสในตัวเรา
      เมื่อใจหยุดนิ่ง...สิ่งอัศจรรย์ก็บังเกิด
      เริ่มจากมืด...เริ่มจากฟุ้ง
      ความสุข...ที่แท้จริงแล้วอยู่ในตัวเรานี่เอง
      สมาธิ...ที่ได้รับ คือ ความสุข
      ดวงใสๆที่กลางกาย
      รางวัลของความตั้งใจ
      สมาธิ...คุณทำได้...ถ้าได้ทำ
      ความสุขภายในไม่ได้ไกลเกินเอื้อม
      ผมมาบวชได้เพราะเกมส์ออนไลน์
      จุดเปลี่ยนชีวิตนักแม่นปืนสู่ชีวิตสมณะ
      สมาธิบนโลกออนไลน์




   ค้นหา บทความธรรม    

  ฝันในฝันวิทยา
  สารพันธรรมะ
  ปกิณกธรรม
  ผลการปฏิบัติธรรม
  โครงการฟื้นฟูศีลธรรมโลก
  ธรรมะบันเทิง
  ข่าว
  ข่าวประชาสัมพันธ์
  ข่าวบุญฝากประกาศ
  DMC NEWS
  ข่าวรอบโลก
  กิจกรรมเว็บ dmc.tv
  Scoop - Review DMC
  เรื่องเด่นทันเหตุการณ์
  Review รายการ DMC
  หนังสือธรรมะ
  ธรรมะเพื่อประชาชน
  ที่นี่มีคำตอบ
  หลวงพ่อตอบปัญหา
  อยู่ในบุญ
  สุขภาพนักสร้างบารมี
  นิทานชาดก
  CaseStudy กฎแห่งกรรม
  กฎแห่งกรรม
  เรื่องราวชีวิต
  เหลือเชื่อแต่จริง
  อุทาหรณ์สอนใจ
  ฮอตฮิต...ติดดาว
  วิบากกรรม...ทำให้ทุกข์
  บุญเกื้อหนุน
  ปรโลกนิวส์
  ธรรมะและสมาธิ
  พุทธประวัติ
  สมาธิ
  ผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติ
  ทศชาติชาดก
  พุทธประวัติและวันสำคัญ
  บทสวดมนต์
  ศัพท์ธรรมะ ภาษาอังกฤษ
  มหาปูชนียาจารย์
  อานุภาพมหาปูชนียาจารย์
  ประวัติ
  กิจกรรม
  ธุดงค์สถาปนาเส้นทางมหาปูชนียาจารย์
  About DMC
  เกี่ยวกับ DMC
  DMC GUIDE
  มือถือ Mobile
  คู่มือเว็บ www.dmc.tv
  มาวัดพระธรรมกาย
   ค้นหา บทความธรรม    

ธรรมะที่เกี่ยวข้อง - Related