พ่ออุบาสิกาตาย ไปดุสิตบุรี

Case study

พ่ออุบาสิกาตาย ไปดุสิตบุรี

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

 

 

กราบแทบเท้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพยิ่ง

 

    คุณพ่อของลูก เกิดที่จังหวัดมหาสารคาม ในครอบครัวที่มีฐานะดี   แต่เมื่อคุณพ่อยังเด็ก  คุณปู่ก็ละโลกไป และคุณย่าก็ไปมีสามีใหม่ ซึ่งเป็นคนเจ้าชู้ ดื่มเหล้าและเล่นการพนัน ทรัพย์ที่อยู่ก็หมดไป ต่อมาคุณย่าก็ละโลกไปอีกคน คุณพ่อจึงต้องทำงานช่วยเหลือตนเองและเลี้ยงน้องต่างบิดาอีกด้วย

 

    เมื่อยังเด็กคุณพ่อเป็นโรคตาแดง แต่ขาดการดูแลเอาใจใส่ ไม่ได้หยอดยาที่ถูกต้อง ตาข้างซ้ายของคุณพ่อจึงบอดไป

 

    คุณพ่อ พบรักกับ คุณแม่ ซึ่งเป็นแม่ค้าขายขนม คุณพ่อได้เข้าทาง คุณยาย โดยเอาเงินไปฝากกับคุณยาย  จนคุณยายสนับสนุนให้คุณแม่ยอมแต่งงานกับคุณพ่อ แต่แต่งงานกัน 5 ปี ก็ยังไม่มีบุตร   น้องสาวยายทวด จึงพาคุณแม่ไปอธิษฐานจิต ขอบุตรที่ปรางค์กู่แห่งหนึ่งในจังหวัดร้อยเอ็ด ต่อมาก็มีบุตรจริงๆ คือพี่ชายคนโตของลูก แต่ปัจจุบัน พี่ชายคนโต เป็นอัมพาตครึ่งซีกเพราะเส้นเลือดในสมองแตก ตั้งแต่อายุ 50 ปี  เป็นมาได้ 6 ปีแล้ว

 

    นับตั้งแต่ปี พ.ศ.2530 คุณพ่อและคุณแม่มีโอกาสมาวัดพระธรรมกาย ทำบุญทุกวันอาทิตย์ มาร่วมงานวันบุญใหญ่แทบทุกงาน ได้ไปปฏิบัติธรรม 7 วัน ที่ จังหวัดเชียงใหม่ หลายครั้ง  คุณพ่อบอกว่า “ปฏิบัติธรรมที่นี่ 7 วัน เหมือนได้ปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิ(Meditation)เป็นเดือนเป็นปี มันสุขมาก “สุขลืมตาย”

 

    เมื่อคุณพ่ออายุ  76 ปี ความดันในเลือดสูง ทำให้เส้นเลือดฝอยในสมองแตก ทำให้แขนข้างขวาไม่มีแรง  คุณแม่ และ อา ต้องคอยดูแลช่วยเหลือจัดหาอาหารอาบน้ำแต่งตัวให้

 

    เมื่ออายุ 80 ปี คุณพ่อรู้สึกปวดท้องอย่างรุนแรง  ต้องนำส่งโรงพยาบาล   คุณพ่อเป็นโรคเบาหวาน ทำให้มีโรคแทรกซ้อนหลายอย่าง ท่อปัสสาวะตีบตัน ตับไตไม่ปกติ   ลูกจึงได้ทำบุญให้ตลอดต่อเนื่อง ทั้งบุญถวายภัตตาหารพระที่สภาจาก ทุกวัน ตั้งแต่ปีใหม่ พ.ศ.2547  บุญปล่อยสัตว์ปล่อยปลา บุญสร้างอาคารภาวนา บุญสร้างหอฉัน  บุญจุดโคมมาฆประทีป อาการคุณพ่อก็็็็ดีขึ้นมากจนแพทย์ให้ออกจากห้องไอซียู    มาพักฟื้น  จนถึงวันสุดท้าย คือ วันศุกร์ที่ 9 เมษายน พ.ศ.2547   คุณแม่และลูก ยืนข้างเตียงคนละข้าง คอยพูดเตือนสติ ให้คุณพ่อนึกอนุโมทนาบุญทุกบุญที่ลูกทำให้มา และนึกถึงบุญที่คุณพ่อเคยทำเอง คุณพ่อก็ลืมตา เหมือนมีแรงขึ้น ตัวอุ่นขึ้นแล้วก็ค่อยๆหลับตาลง ลูกบอกคุณพ่อ ไม่ต้องห่วงอะไร ให้ไปอยู่กับหลวงปู่วัดปากน้ำ ให้ไปเวียนรอบมหาธรรมกายเจดีย์ นึกถึงบุญทุกบุญ นึกขอบคุณสังขารนี้ ขอบคุณคุณหมอ พยาบาล ที่ช่วยดูแลรักษาอย่างเต็มที่และขอบพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย คุณยายอาจารย์ จนหัวใจหยุดเต้นและเสียชีวิตค่ะ

 

เรื่องของพี่เขย 

 

    ประมาณ ปี พ.ศ.2540 พี่เขยมีลางสังหรณ์ และมีผู้ใหญ่ทักว่า จะมีเคราะห์หนักอาจถึงชีวิต ลูก และ พี่สาว จึงชวนทำบุญอย่างหนัก ตั้งแต่สร้างองค์พระประจำตัวจารึกชื่อทุกคน ทั้งคุณพ่อ คุณแม่ คุณยาย  คุณย่า พี่สาว พี่เขย ลูกพี่สาวทุกคน สร้างพระแกนกลาง 10 องค์ ในครอบครัวทั้งหมด สร้างพระร่วม 30 องค์

 

    และแล้ววันหนึ่ง พี่สาวและพี่เขยไปร่วมคณะทัวร์ทำบุญ ซึ่งเพื่อนข้างบ้านชวนไปทำบุญที่วัดแห่งหนึ่งที่ จังหวัดอุดรธานี ขากลับรถตู้ที่ไปเกิดอุบัติเหตุ พี่เขยบาดเจ็บสาหัส ซี่โครงหัก ปอดฉีก เข้ารับการรักษานานหลายเดือน รอดชีวิตมาได้ทั้งที่สภาพหนักมาก แต่ต้องเป็นอัมพาต  นอนบนเตียง ลุกนั่ง-เดินไม่ได้ แต่พี่เขยมีความจำ สติดีค่ะ   บางครั้ง เช่น งานโป้งประวัติศาสตร์ งานกฐินคุณยาย   พี่เขยยังนั่งรถเข็นมาร่วมบุญด้วยค่ะ

 

คำถาม  

 

1.การที่คุณแม่ไปอธิษฐานจิต ขอบุตรที่ปรางค์กู่ เกี่ยวเนื่องกับการมาเกิดของพี่ชายคนโตหรือเปล่าคะ กรรมอะไรทำให้พี่ชายเป็นอัมพาต

 

2.คุณพ่อทำกรรมอะไร จึงเสียตาข้างซ้าย และลำบากต้องทำงานช่วยเหลือตนเองและครอบครัวตั้งแต่เด็กคะ

 

3.คุณพ่อได้ยินเสียงคำพูดเตือนสติ ให้นึกถึงบุญทุกบุญที่ลูก และคุณแม่คอยพูดตลอดต่อเนื่องไหมคะ และท่านนึกถึงบุญออกไหมคะ คุณพ่อมีคตินิมิตอย่างไรคะ และเมื่อกายละเอียดหลุดออกมาแล้ว ท่านรู้สึกนึกคิดและทำอย่างไรคะ ขณะจัดงานบุญสวดอภิธรรม บวชหลานชาย งานฌาปนกิจ คุณพ่อได้มาร่วมงานหรือเปล่าคะ ขณะนี้คุณพ่อท่านอยู่ที่ไหน เป็นอย่างไรบ้าง ท่านคิดถึงและฝากความถึงลูกๆและ คุณแม่อย่างไรบ้างหรือเปล่าคะ

 

4.การที่พี่เขยคนโต ได้รับอุบัติเหตุรถพลิกคว่ำเป็นอัมพาต เพราะกรรมอะไรคะ และการทำบุญหลายๆอย่างก่อนได้รับอุบัติเหตุช่วยต่ออายุหรือเปล่าคะ

 

5.ลูกร่วมบุญกับหมู่คณะมาอย่างไรบ้างคะ   ลูกรู้สึกเสียดายที่เกิดเป็นหญิง เลยอดบวชตอบแทนพระคุณพ่อ-แม่ หากลูกบวชภายในได้เพียงอย่างเดียว ลูกจะสามารถได้บุญตอบแทนพระคุณท่านได้มากน้อยแค่ไหนคะ และหากลูกประพฤติพรหมจรรย์ไปตลอดชีวิต และตั้งจิตอธิษฐานภพชาติต่อไปให้เกิดเป็นชาย ได้บวชในร่มเงาพระพุทธศาสนาตั้งแต่เยาว์วัย ทั้งได้มาศึกษาวิชชาธรรมกาย พร้อมกับหลวงพ่อ และคุณยาย จะสมปรารถนาหรือเปล่าคะ

 

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที

แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากัน นะจ๊ะ

 

1.เมื่อแม่ไปอธิษฐานจิตขอบุตรที่ปรางค์กู่ เทวดาที่นั่นก็รับทราบ แล้วชี้ให้กายละเอียดซึ่งเป็นภุมมเทวาที่กำลังจะหมดบุญ ให้มาเกิดในท้องแม่ เทวดานั้นจึงได้มาเกิดเป็นพี่ชายคนโต

 

 

• พี่ชายชาติก่อนเป็นชาวบ้านประเภทวัดก็เข้าเหล้าก็กิน บุญก็ทำกรรมก็สร้าง ได้ฆ่าสัตว์ทำอาหารแบบสังคมเกษตรกรรม แต่ก็ไปทำบุญในพระพุทธศาสนาตามประเพณี

 

 

• เมื่อตายแล้วก็ไปเกิดเป็นภุมมเทวา แล้วจากภุมมเทวาก็มาเป็นมนุษย์ชาตินี้

 

 

• ที่เป็นอัมพาตเกิดจากกรรมฆ่าสัตว์ทำอาหารเป็นหลัก รวมกับกรรมสุราเป็นส่วนเสริม

 

 

2.คุณพ่อตาเสียข้างซ้าย เป็นกรรมในอดีต ตอนเป็นเด็กเล่นปาดินปาทรายกับเพื่อนเป็นกลุ่ม ด้วยความคะนองได้ปาดินทรายไปเข้าตาเพื่อนคนหนึ่ง จนทำให้ดวงตาของเขาอักเสบและบอดในที่สุด

 

 

• ส่วนที่ลำบากแต่เด็กเพราะ ทำทานมาน้อย

 

 

3.ก่อนตายได้ยินเสียงของทุกคนที่บอกเกี่ยวกับเรื่องบุญแต่ขยับตัวไม่ได้ เมื่อตายแล้วก็ไปแบบหลับแล้วตื่นขึ้นกลางวิมานทองของชั้นดุสิตบุรีวงบุญพิเศษ เขตเสบียง ด้วยบุญที่ทำกับหมู่คณะมาอย่างต่อเนื่องทุกบุญเป็นเวลา 10 กว่าปี

 

 

• ขณะนี้กำลังตื่นเต้นตรวจตราวิมานอยู่ด้วยความเบิกบาน กำลังจะไปประชุมที่วิมานของมหาสมณเทวบุตร

 

 

• ได้ฝากข้อความถึงทุกคนให้ตั้งใจสร้างบุญให้มากๆตายแล้วจะได้มาอยู่ด้วยกันที่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษ อย่างอื่นไม่ต้องไปสนใจ ให้สนใจแต่บุญ ไม่ได้มางานสวดพระอภิธรรม แต่ว่าได้บุญตลอด

 

 

4.การที่พี่เขยคนโตประสบอุบัติเหตุรถพลิกคว่ำเป็นอัมพาต ซึ่งที่จริงต้องหมดอายุขัย แต่ด้วยบุญปัจจุบันที่ได้สร้างไว้ตามมาช่วย จึงทำให้มีโอกาสรอดชีวิต และ อยู่สร้างบารมีได้อีก

 

 

• เป็นอัมพาตเพราะ กรรมฆ่าสัตว์ทำอาหาร บวกกับกรรมที่เคยเป็นเศรษฐี ได้ให้คนกู้เงิน แต่ลูกหนี้ไม่ยอมใช้ จึงได้ส่งนักเลงไปซ้อมทุบทำร้ายจนลูกหนี้บอบช้ำและพิการ

 

 

5.ชาติที่ผ่านมาลูกเกิดเป็นผู้ชายในตระกูลชั้นกลาง ได้เคยมาบวชสร้างบารมีกับหมู่คณะช่วงสั้นในระยะแรก แต่มีนิสัยดื้อ ทนต่อคำสอนไม่ได้ จึงลาสิกขาออกไปใช้ชีวิตทางโลก ไปผิดศีลข้อ 3

 

 

• มาคิดได้เมื่ออายุมากแล้วได้เห็นโทษภัยในการครองเรือนและในวัฏฏะสงสาร จึงกลับมาเป็นกองเสบียงให้หมู่คณะ แล้วได้อธิษฐานว่าชาติต่อไปให้ได้มาสร้างบารมีกับหมู่คณะตั้งแต่เยาว์วัย และขอให้ได้ประพฤติพรหมจรรย์ เพราะเบื่อการมีครอบครัว

 

 

• มาชาตินี้ด้วยกรรมเจ้าชู้จึงมาเป็นผู้หญิง และได้เข้าวัดตั้งแต่อายุน้อย ได้ประพฤติพรหมจรรย์ตามที่ตัวปรารถนา

 

 

• หากได้เข้าถึงพระรัตนตรัยในตัวก็จะได้ชื่อว่าบวชภายใน แต่ต้องฝึกตนให้เป็นคนว่าง่าย อย่ามีทิฐิมานะ ก็จะสมปรารถนาในทุกสิ่งที่ตั้งใจไว้ด้วยดี

 

http://goo.gl/I1bXn