Mobile VersionCase studyเคยสร้างวัดใหญ่ แต่ไม่ทำให้สำเร็จเรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMCกราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงผม เป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ลูกพระธัมฯ รุ่นเรียนเร็ว เรียนแรง เรียนรวด แต่ก็เรียนรู้เรื่องนะครับหลวงพ่อ ผมชอบวิธีการสอนสมาธิ(Meditation)ของหลวงพ่อมากครับ เป็นแบบ ง่ายๆ สบายๆ เหมือนเพลงของหลวงพ่อจริงๆครับ ผมตั้งใจจะนั่งสมาธิให้ได้ทุกวันเหมือนอาบน้ำแปรงฟันเลยครับหลวงพ่อ วันนี้ผมอยากกราบขอความเมตตาหลวงพ่อช่วยฝันในฝันเรื่องราวของผมด้วยครับผมเป็นลูกคนสุดท้องจากทั้งหมด 4 คน (และเป็นคนที่ 10 หากนับรวมคุณแม่ทั้งหมด 7 คน) คุณพ่อของผมเป็นคนหล่อ มีเสน่ห์ ชาติตระกูลดี มีการศึกษา หน้าที่การงานมั่นคง เลยทำให้มีภรรยาหลายคน ท่านเสียชีวิตในปี พ.ศ 2539 ด้วยโรคหัวใจผมเองรู้สึกรักพระพุทธศาสนามาตั้งแต่เด็ก ผมเชื่อเรื่องกฎแห่งกรรมครับ ชอบไปวัดไปสนทนาธรรมกับพระป่า ชอบอ่านหนังสือธรรมะและพระไตรปิฎกมาก แต่ผมกลับเรียนในโรงเรียนคาทอลิกมาเป็นเวลากว่า 10 ปี และยังได้ช่วยคริสตศาสนาระดมทุนอีกด้วย เพราะผมดำรงตำแหน่งเป็นประธานชมรมศิษย์เก่าของโรงเรียน กระทั่งผมมีโอกาสได้พบปะพูดคุยกับพระสันตะปาปาเป็นการส่วนตัว เมื่อครั้งเดินทางไปเที่ยวที่กรุงวาติกัน พระสันตะปาปาจับมือขอบคุณผมที่ช่วยเหลือคริสตศาสนามาตลอดหลายปีกระนั้น ศรัทธาที่ผมมีต่อพระพุทธศาสนาก็ไม่เคยสั่นคลอนเลยนะครับ เพราะผมเชื่อว่า ธรรมะนี่แหละที่ทำให้ผมมีวันนี้ แต่เนื่องจากหน้าที่การงาน และบุคลิกที่ตลก ร่าเริง เข้ากับคนง่ายนี้เอง ที่ทำให้ผมเหมือนเป็นคนชอบเข้าสังคม จึงไม่ค่อยมีใครรู้จัก และเข้าใจตัวตนที่แท้จริงของผมเท่าไหร่นักเมื่อผมอายุได้ 17 ปี ผมตัดสินใจยื่นขอสิทธิบัตรเหมืองแร่ที่ อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก ต่อจากคุณพ่อ เพราะผมไม่แน่ใจว่าคุณพ่อจะมีมรดกอะไรเหลือถึงผมหรือไม่ เนื่องจากท่านมีภรรยาหลายคน ที่ดินที่ อำเภอแม่สอด ผืนนี้เป็นแหล่งต้นน้ำลำธาร มีน้ำตกธรรมชาติไหลผ่านทั่วบริเวณ ซึ่งที่ดินลักษณะนี้มักไม่ได้รับอนุมัติให้ถือครองได้โดยง่าย แต่สิ่งนี้กลับเป็นสิ่งที่ผมอยากได้และได้มาอย่างง่ายๆ 2 ปีต่อมา ผู้ใหญ่ท่านหนึ่งติดต่อมาหาผม ถามว่ายังอยากได้สิทธิบัตรทำเหมืองแร่อยู่ไหม จะจัดการให้ โดยที่ผมต้องจ่ายเงินเป็นจำนวนเงินกว่า 300,000 บาท ซึ่งผมต้องไปขอยืมจากว่าที่พ่อตาก่อน (ว่าที่พ่อตาท่านนี้ ต่อมาได้กลายมาเป็นพ่อตาของผมจริงๆครับ)เมื่อผมอายุได้ 19 ปี ผมก็แต่งงานกับภรรยา แล้วเราก็ไปเรียนต่อปริญญาตรีด้วยกันที่อเมริกา หลังจากเรียนจบ ผมได้เริ่มต้นทำงานที่บริษัทฯของครอบครัวของภรรยา ในขณะนั้นบริษัทฯมีสินทรัพย์รวมมูลค่ากว่า 1,000 ล้านบาท และมีมูลค่าตลาดอยู่ที่ 90 ล้านบาท ต่อมาผมได้ซื้อบริษัทฯนี้ และบริหารจัดการ กระทั่งสามารถนำบริษัทฯจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ ทำให้มีมูลค่าสินทรัพย์กว่า 40,000 ล้านบาท และมูลค่าตลาด 15,000 ล้านบาท หลังจากนั้นผมจึงถอยออกมาเป็นเพียงประธานกรรมการ เพื่อมาทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษารัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง เมื่ออายุได้ 33 ปีในช่วงที่บริษัทฯกำลังรุ่งเรืองนั้น ผมได้ขยายสาขาไปในหลายจังหวัด ครั้งหนึ่งผมเดินทางไปในถิ่นทุรกันดารเพื่อดูสภาพความเป็นอยู่ของชาวบ้าน ทำให้ทราบข้อมูลที่น่าตกใจมากครับ ไม่น่าเชื่อว่าชาวบ้านอยู่กันอย่างอัตคัดขัดสน เด็กๆเองก็ขาดแคลนทุนทรัพย์ในการศึกษาเล่าเรียนเป็นอย่างมาก ผมจึงเกิดแรงบันดาลใจในการช่วยเหลือพวกเขาเหล่านั้น ด้วยการสนับสนุนการศึกษาให้กับเด็กๆ ในอำเภอต่างๆ ทั่วจังหวัดนั้น เพราะผมเชื่อว่าการให้การศึกษาเป็นการให้ที่ยั่งยืนที่สุดครับผมได้จัดตั้ง “กองทุน” ขึ้นในปี พ.ศ.2534 ด้วยเงินทุนจำนวนเงินล้านกว่าบาท โดยสอดแทรกการบริหารจัดการกองทุนให้กับคนในชุมชนด้วย กระทั่งมหาวิทยาลัยพิจารณามอบปริญญาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ให้ในปี พ.ศ.2538 ขณะที่ผมอายุ 36 ปี ปัจจุบันกองทุนนี้มีเงินทุนอยู่กว่า 90 ล้านบาท และจำนวนเด็กในอุปการะมีไม่ต่ำกว่า 5,000 คน ทุกคนล้วนเรียกผมว่า “คุณพ่อ” ผมว่าผมน่าจะเป็นคุณพ่อลูกดกที่สุดแน่เลยครับหลวงพ่ออันที่จริงความตั้งใจนี้ยังมีเหตุมาจากการที่ผมประสบอุบัติเหตุ รถตกเขาสมัยวัยรุ่นอีกด้วยครับ ตอนนั้นผมรู้สึกครึ่งหลับครึ่งตื่น ผมคิดว่าผมตายแน่ แต่ก็อธิษฐานว่าหากรอดตายจะทำบุญให้มาก ทั้งเรื่องการสงเคราะห์คนยากคนจน และบำรุงพระพุทธศาสนาต่อมา บริษัทฯต้องประสบกับวิกฤตเศรษฐกิจในปี พ.ศ.2540 ทำให้บริษัทฯถูกปิดกิจการ ในชั่วข้ามคืน สมบัติของผมหายไปกว่า 2,000 ล้านบาท โดยที่ผมไม่ได้เตรียมการใดๆ ขณะฟังข่าวผมรู้สึกงงๆ แต่ก็ทำใจได้ คิดว่าเราเองก็มาจากไม่มีอะไร เพียงแต่เสียดายที่เครื่องมือในการทำความดีก็พลอยลดน้อยถอยลงไปด้วยครับปัจจุบันผมกำลังจะทำธุรกิจเกี่ยวกับรีสอร์ทและสปา เพราะผมมีที่ดินสวยๆ อยู่หลายแห่ง แต่สำหรับที่ดินที่ อำเภอแม่สอด เป็นที่ที่ผมรู้สึกรักและผูกพัน ครั้งหนึ่งเมื่อผมไปตรวจดูงานได้เกิดอุบัติเหตุลื่นตกลงไปกระแทกหิน ซึ่งผมอยูในช่องหินบริเวณน้ำตกที่น้ำไหลเชี่ยวมาก ผมรู้สึกชาที่หลังไม่สามารถขยับตัวได้เป็นชั่วโมง ผมกลัวว่าผมอาจจะเป็นอัมพาตได้ ระหว่างที่รอรถพยาบาลมารับ ผมจึงนึกถึงบุญที่ทำมาในอดีตและอธิษฐานว่า “ลูกทำแต่ความดีมาตลอดชีวิต ขออย่าให้เป็นอะไรเลย อย่าให้เป็นอัมพาตเลย” เมื่อถึงโรงพยาบาล ปรากฏผลเอ็กซเรย์ออกมาว่า กระดูกสีข้างร้าว 3 ซีก หมอบอกว่าโชคดีมาก เพราะห่างจากไขสันหลัง เพียงครึ่งเซนติเมตรเท่านั้น ไม่เช่นนั้นอาจเป็นอัมพาตได้ ทำให้ผมเชื่อมั่นในผลบุญ หากไม่มีบุญมากพอ ก็จะไม่สามารถรักษาชีวิต และสมบัติไว้ได้ผมไปเที่ยวมาแล้วรอบโลกครับ ครั้งหนึ่งเมื่อผมไปพม่า มีหมอดูมาทักว่า ผมเคยเป็นเจ้าชายพม่าทำให้ได้ครอบครองที่ดินที่ อำเภอแม่สอด และบอกด้วยว่าผมเป็นคนบุญมาก อีกสองชาติก็ไม่ต้องมาเกิดแล้ว ซึ่งตรงกับที่ผมเคยฝันไว้ก่อนนั้นว่า ผมได้กราบพระพุทธเจ้า พระพุทธองค์ลูบศีรษะผม และบอกให้ผมทำแต่ความดี จะเกิดอีกสองชาติก็ไม่ต้องเกิดแล้วครับคำถาม1.คุณพ่อของผม ท่านตายแล้ว ไปไหนครับ2.ผมเคยทำเหตุอย่างไรมา จึงประสบความสำเร็จในชีวิตเมื่ออายุยังน้อย เหตุใดชีวิตจึงขึ้นเร็วแต่กลับมาหยุดไปชั่วขณะ (ตั้งแต่ปี พ.ศ.2540 เป็นต้นมา) และในอนาคตจะเป็นอย่างไรครับ3.ผมเคยทำเหตุใดมา ทำไมคนส่วนใหญ่ชอบเข้าใจผมผิด และเกิดความสงสัยในตัวผม ในการทำธุรกิจคนส่วนใหญ่จะกลัวผม ทำให้ไม่สามารถออกหน้าได้ ในบางครั้ง หรือเวลาทำบุญก็จะหาว่าสร้างภาพ4.ด้วยเหตุใด ผมถึงมีบุญได้ที่ดินดีๆและหายาก ซึ่งคนทั่วไปเขาไม่สามารถครอบครองได้ครับ และที่หมอดูบอกว่าผมเคยเป็นเจ้าชายพม่าจึงมีบุญได้ครอบครองที่ดินที่ อำเภอแม่สอด นั้น จริงไหมครับ และผมควรตอบแทนเทวดาที่อารักขาดูแลพื้นที่นี้อย่างไร เพราะผมรู้สึกว่า สถานที่แห่งนี้เป็นเหมือนที่บ่มเพาะธรรมะให้กับผมครับ5.ทำไมผมถึงมีความสนใจในพุทธศาสนามาตั้งแต่เล็ก เวลาฟังพระสวด รู้สึกเหมือนนั่งผิดที่ เหมือนต้องไปอยู่ข้างเดียวกับท่านครับ ผมเคยเป็นพระมาบ้างไหมครับ และที่ผมฝันว่าพระพุทธเจ้ามาบอกผมว่าจะไปนิพพานในอีก 2 ชาตินั้นจริงไหม ทำไมจึงฝันเช่นนั้น และ ผมจะมีโอกาสไปดุสิตบุรีกับหลวงพ่อและหมู่คณะหรือไม่ครับ6.ผมเคยสร้างบารมีมากับหมู่คณะด้านใดครับ เคยเป็นแม่ทัพด้านศึกษาธิการมาหรือไม่ จิตจึงผูกพันกับการทำทานด้านการศึกษามาตลอด มีเหตุด้านปัญญาบารมีมาอย่างไร จะได้ทำหน้าที่เพิ่มเติมในชาตินี้อย่างไรครับ7.ไม่ทราบว่าภรรยาและลูกของผมทั้ง 3 คน เคยทำบุญมากับหลวงพ่อและหมู่คณะบ้างไหมครับ อย่างไรครับ8.ผมมีสุนัขตัวโปรด ตัวหนึ่ง อยากทราบว่าเคยทำบุญอะไรด้วยกันมา จึงมาอยู่กับผมในชาตินี้ ผมอยากให้มันพ้นกรรม ไม่เป็นสัตว์เดรัจฉานอีก ควรทำอย่างไรครับ9.ผมได้เดินทางไปดูงานและพักค้างคืนที่เกาะมัลดิฟ ในวันที่ 24-26 ธ.ค.47 มีกำหนดจะกลับ 26 ธ.ค.47 เวลา 8 โมงเช้า พอ ผมดูงานเสร็จเรียบร้อย เกิดความรู้สึกอยากจะกลับกะทันหัน ตอนกลางดึกของคืนวันที่ 25 ธ.ค.47 (ประมาณเที่ยงคืน) พอรุ่งเช้าผมมาทราบว่า วิลล่าที่ผมพักค้างคืนที่กลางทะเลนั้น ล้มระเนระนาดสูญหายไปในทะเลหมด เพราะคลื่นสึนามิ ผมอยากทราบว่า ด้วยบุญใดครับ ที่ทำให้ผมรอดชีวิตจากคลื่นยักษ์ที่เกาะมัลดิฟ10.ที่ดินของผมที่เกาะยาว ลูกน้องบอกว่า ตอนที่เกิดคลื่น สึนามิ มีความรุนแรงเหมือนมีใครยกเรือที่อยู่กลางทะเลขึ้นมาอยู่บนฝั่งได้ แต่ทรัพย์สินของผมที่อยู่บนฝั่ง กลับไม่ได้รับความเสียหายอะไรเลย ผมควรจะสั่งสมบุญใดเพิ่มเติมบ้างครับ11.กัลยาณมิตรที่เป็นคนนำผมเข้ามาสู่เส้นทางการสร้างบารมีกับหลวงพ่อและหมู่คณะนั้น เราเคยทำบุพกรรมใดร่วมกันมาครับฝันในฝันหลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ทีแล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากัน นะจ๊ะ1.คุณพ่อเป็นโรคหัวใจ เพราะหมดอายุขัย แม้ชาตินี้มีกรรมเจ้าชู้และผิดศีลข้ออื่นประปราย เช่น ดื่มเหล้าเข้าสังคม แต่มีบุญที่เคยทำไว้ในพระพุทธศาสนาในอดีตยังส่งผลอยู่
http://goo.gl/EFXS4
พิมพ์บทความนี้
