สุดยอดโยมแม่ของผม

Case study

สุดยอดโยมแม่ของผม

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

 

 

กราบแทบเท้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

    บ้านเกิดของผม อยู่ในอำเภอสหัสขันธุ์ จังหวัดกาฬสินธุ์ เป็นบริเวณที่มีการขุดค้นพบซากไดโนเสาร์เป็นจำนวนมาก ครั้งแรกที่สำรวจพบ เพราะมีอาจารย์ท่านหนึ่งเข้ากัมมัฏฐาน แล้วได้เห็นภาพเป็นสัตว์คอยาวคล้ายไดโนเสาร์ เห็นอยู่ถึง 6 ครั้ง  จึงบอกให้ชาวบ้านลองขุดดู แล้วก็พบซากไดโนเสาร์จริงๆ ต่อมาจึงตั้งเป็นพิพิธภัณฑ์ไดโนเสาร์ขึ้นมา ชื่อว่า “อุทยานโลกไดโนเสาร์ภูกุ้มข้าว” ปัจจุบันยังสำรวจพบซากไดโนเสาร์กระจัดกระจายอยู่อีกเป็นจำนวนมาก

 

    เมื่อ ผม อายุครบเกณฑ์ทหาร ผมก็ตัดสินใจสมัครไปเป็นทหารรับใช้ชาติโดยไม่มีความลังเลใจ หลังจากเป็นทหารกองประจำการแล้ว ผมจึงเข้าศึกษาต่อในหลักสูตรนายทหารชั้นประทวน จากนั้นก็เข้ารับราชการในกรมการทหารสื่อสาร จนได้มีเพื่อนชวนผมให้มาร่วมบุญในงานหล่อรูปเหมือนทองคำพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำ   ผมจึงได้เข้าวัดครั้งแรกในวันมาฆบูชาปี 2537    จนกระทั่ง ปี 2541 ผมจึงตัดสินใจมาบวชพระรุ่นเข้าพรรษาที่วัดพระธรรมกาย  ปัจจุบันผมบวชสร้างบารมีกับคุณครูไม่ใหญ่ย่างเข้าพรรษาที่ 8 แล้วครับ

 

    โยมแม่ของผม สมัยวัยรุ่นท่านเป็นคนสวยคนหนึ่ง สวยจนเข้าตากรรมการ ถึงขนาดได้รับรางวัลชนะเลิศจากการประกวดสาวงามประจำอำเภอหรือที่ชาวบ้านเรียกว่า “สาวส่าสาวลือ” จนเป็นที่หมายปองของหนุ่มๆในละแวกนั้น ต่อมาท่านพบรักกับครูหนุ่มรูปงามคนหนึ่ง ได้แต่งงานและมีลูกด้วยกัน 4 คน แต่สามีคนแรกก็มาเสียชีวิตลงเสียก่อน ต่อมาโยมแม่ก็เลยตัดสินใจแต่งงานใหม่อีกครั้งกับโยมพ่อของผม ซึ่งเป็นหนุ่มรับเหมาก่อสร้างจากต่างถิ่น กระทั่งมีลูกอีก 3 คน เป็นหญิง 2 คนและชาย 1 คนคือตัวผมเองครับ แต่แล้ววันหนึ่งโยมแม่ก็ต้องมาเจอมรสุมชีวิตซ้ำสอง  ขณะนั้นผมกำลังเรียนอยู่ชั้น ม. 4  อยู่มาวันดีคืนดี โยมพ่อก็มาหนีไปเสียเฉยๆ  โยมพ่อได้ขนเอาเครื่องไม้เครื่องมือทำมาหากินขึ้นรถโดยสารไปจนหมด โดยที่ไม่มีใครรู้เลยว่าโยมพ่อไปอยู่ที่ไหน  พวกผมจึงเหลือแต่โยมแม่ซึ่งท่านก็แบกภาระเลี้ยงดูพวกเราทั้งหมดมาจนเติบโต

 

    โยมแม่รักงานเย็บปักถักร้อยและประดิดประดอยเป็นชีวิตจิตใจ เป็นทั้งวิทยากรสอนประดิษฐ์ดอกไม้ ใบตอง ทำบายศรี ทำกี่กระตุก ให้กับโรงเรียน หมู่บ้าน และชุมชนต่างๆ จนลูกศิษย์เรียกท่านว่า “อาจารย์แม่” และยังได้รับคัดเลือกเป็นแม่ดีเด่นระดับอำเภอ สร้างความภูมิใจให้กับลูกหลานทุกคนมาโดยตลอด แต่ไม่ว่ารางวัลใดๆ ก็ไม่น่าภาคภูมิใจเท่ากับการที่โยมแม่ได้มีโอกาสเข้าวัดปฏิบัติธรรมได้มาสร้างบารมีและทำหน้าที่ผู้นำบุญยอดกัลยาณมิตรของโลก

 

    ผมได้พาโยมแม่ให้มารู้จักวัดพระธรรมกายครั้งแรกในงานวันตอกเสาเข็มต้นแรกมหาวิหารหลวงปู่ฯ จากนั้นท่านก็มาวัดอย่างต่อเนื่องทุกงานบุญไม่เคยขาด มีโอกาสได้ขึ้นปฏิบัติธรรมที่เชียงใหม่ประมาณ 7 ครั้ง  การทำหน้าที่ผู้นำบุญเป็นสิ่งที่ท่านรักมาก ไม่เคยย่อท้อ ไม่เคยเกี่ยงเลย แม้บางครั้งจะป่วยไข้ไม่สบาย และแม้ในยามที่วัดโดนกระแสสื่อโจมตีอย่างหนัก แต่ท่านก็ไม่เคยหวั่นไหว มั่นใจในเส้นทางการสร้างบารมี มุ่งมั่นนำหมู่คณะเดินทางไกลมาจากต่างจังหวัด  เพื่อมาร่วมสร้างบุญอย่างต่อเนื่อง ผมไม่เคยได้ยินโยมแม่บ่นเลยว่าเหนื่อยหรือลำบากแม้แต่ครั้งเดียว ทั้งๆ ที่อายุของท่านก็มากแล้ว โยมแม่บอกกับผมว่า “ใครจะห้ามแม่ก็ช่าง...แต่แม่ก็จะมาหาพระลูกชายของแม่...” คำพูดนี้ทำให้กระผมตื้นตันใจ จนพูดอะไรไม่ออก รู้แต่ว่าท่านคือ...สุดยอดโยมแม่ผู้มีพระคุณของผม

 

    เดือนพฤษภาคม 2547 โยมแม่เริ่มมีอาการเจ็บบริเวณท้อง  หมอตรวจพบว่าเป็นมะเร็งที่ถุงน้ำดีและตับ พี่ๆขอร้องให้โยมแม่หยุดงานที่เคยทำทุกอย่าง และห้ามไม่ให้เดินทางไกล แต่โยมแม่ก็ไม่ยอม โยมแม่ขอโอกาสให้ท่านได้มาวัดตามปกติของท่าน และได้ทำในสิ่งที่ท่านรัก โดยเฉพาะงานบุญกฐินจักรพรรดิ ปี 2547 ที่ผ่านมา เป็นบุญสุดท้ายที่โยมแม่เฝ้ารอคอยด้วยใจจดจ่อมาตลอดทั้งปี โยมแม่รับงานดอกไม้มาทำเพื่อจะนำเงินทั้งหมดมาร่วมบุญกฐินจักรพรรดิ ขณะทำไปมือก็สั่นไป บางครั้งหมดแรงจนต้องนั่งตัวเอียง แต่ท่านก็ตั้งใจทำด้วยใจชื่นบาน บอกลูกๆ ว่า ในเมื่อแม่ไม่มีแรงจะไปบอกบุญใครเหมือนแต่ก่อน แม่ก็จะขอนั่งทำดอกไม้อยู่ตรงนี้ ไปจนกว่าจะหมดลมหายใจ  กระผมได้ยินแล้วตื้นตันใจ จนพูดอะไรไม่ออก ดีใจที่ท่านรักบุญ ผมก็รักท่าน...ท่านคือ...สุดยอดโยมแม่ของผม

 

    เดือนตุลาคม 2547 โยมแม่เริ่มมีอาการตัวร้อน เป็นไข้ และปวดท้องอย่างรุนแรง  จนต้องรีบนำส่งโรงพยาบาล แต่อาการก็ยิ่งทรุดลงไปอีกเพราะติดเชื้อที่ช่องท้อง ขณะที่โยมแม่นอนรักษาตัวอยู่ในห้องคนป่วยพิเศษ ผมก็ได้นำจานดาวธรรมมาติดตั้งไว้ให้โยมแม่ได้ดูเพราะท่านเป็นแฟนประจำของโรงเรียนอนุบาลฯ และให้โยมแม่ได้ทำบุญถวายปัจจัย  ทำบุญสังฆทานด้วยมือของท่านเอง  ที่สำคัญ ผมยังคอยย้ำเตือนให้โยมแม่ทำตามหลักวิชาที่คุณครูไม่ใหญ่ได้สอนไว้ทั้งหมด

 

    วันหนึ่ง โยมแม่ไม่มีแรงแม้แต่จะขยับตัว แต่ไม่น่าเชื่อ จู่ๆ ท่านก็ลุกขึ้นมานั่งแล้วยกมือแล้วชี้ไปข้างหน้า  บอกว่าญาติ ๆ ที่เสียชีวิตไปแล้วพากันมาหาและจะรับไปอยู่ด้วย  และเวลาประมาณตี 3 ของวันนั้นเอง ผู้นำบุญที่เฝ้าไข้โยมแม่ก็ได้ยินเสียงกริ่ง เสียงม้า เสียงราชรถ คล้ายกับว่ากำลังลอยอยู่ใกล้บริเวณนั้น ผู้นำบุญท่านนั้นจึงได้พูดว่า “กลับไปก่อนเถอะ คุณแม่ยังไม่ไปหรอก” แล้วทันใดนั้นเสียงที่ได้ยินนั้นก็กลับเงียบไปทันที

 

    แล้ววาระสุดท้ายของท่านก็มาถึง วันนั้น ผมกลับมาวัดโดยตั้งใจจะเตรียมบทสวดสรรเสริญเพื่อเอากลับไปเปิดให้โยมแม่ได้ฟัง แต่ยังไม่ทันที่ผมจะกลับไปถึงโรงพยาบาล โยมแม่ก็มาจากไปด้วยอาการสงบและมีรอยยิ้มบนใบหน้า  ขณะรวมอายุได้ 75 ปี 

 

    โยมพ่อของผม ปัจจุบันอายุ 74 ปี ท่านเป็นคนใจดี  มีจิตใจกว้างขวาง ชอบเสียสละเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น บางครั้งให้เขายืมเงินไป แต่กลายเป็นว่าเขาขอลืม สุดท้ายไม่ยอมเอามาคืนเลย แต่ท่านก็ไม่ติดใจตามทวง จึงถูกเขาโกงอยู่เป็นประจำ แต่โยมพ่อก็มีข้อเสียอยู่อย่างหนึ่งคือ ชอบดื่มเหล้าแม้ว่าจะไม่ได้ดื่มเป็นประจำทุกวัน แต่ก็บ่อยจนเลิกไม่ได้ ท่านมักพูดให้ผมฟังเสมอ เวลาที่ดื่มเหล้าจนเริ่มจะเมากึ่มๆ ว่า “ศีล 4  ข้อแรกน่ะ พ่อจะไม่ทำผิดเด็ดขาด แต่ศีลข้อ 5 นี่ ก็ต้องขอกันไว้ก่อนนา” แม้แต่ตอนที่ผมบวชแล้ว ได้แวะไปเยี่ยมท่านที่บ้าน เข้าใจว่าท่านคงเลิกดื่มได้แล้วเพราะเห็นร่างกายก็ดูปกติดี ผมสังเกตว่าท่านพูดน้อยมาก แต่มักเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบขวดกระทิงแดงมาดื่มอยู่บ่อยๆ พอหมดขวดแล้วก็ลุกเข้าไปในครัวอยู่เรื่อยๆ แต่ก็แปลกที่กระทิงแดงขวดนี้ไม่ยักกะหมดเสียที ยิ่งดื่มก็ยิ่งพูดมาก จนเสียงดังขึ้นเรื่อย ๆ ที่ไหนได้  จริงๆ ก็คือเหล้าดีๆ นี่เอง แต่ที่ต้องกรอกใส่ขวดกระทิงแดง ก็เพราะยังเกรงใจพระลูกชายกระมัง 

 

    โยมพี่ชายคนโต เป็นผอ.โรงเรียนแห่งหนึ่ง รับเป็นประธานกรรมการจัดหาทุนเพื่อเป็นกองทุนให้ข้าราชการภายในกลุ่มได้กู้ยืม โดยยินดีเป็นผู้ค้ำประกันให้ด้วยความบริสุทธิ์ใจ แต่ต่อมาก็โดนเพื่อนข้าราชการด้วยกันโกง และไม่ยอมส่งคืน จนเรื่องถึงศาล ท่านต้องรับภาระใช้หนี้สินแทนเป็นจำนวนมาก ทุกวันนี้ก็ยังใช้ไม่หมดครับ

 

คำถาม

 

1. โยมแม่หมดอายุขัยแล้วท่านมีคตินิมิตเป็นอย่างไร ตอนนี้อยู่ที่ไหนอย่างไรครับ บุญทุกบุญที่ผมได้ทำอุทิศไปให้ ท่านได้รับหรือไม่ อย่างไรครับ ท่านมีข้อความอะไรฝากถึงผมๆ บ้างครับ

 

2. บุญที่โยมแม่ได้มาอนุโมทนาในการบวชพระผมชาย และได้บวชสามเณรหลานชาย 2 รูป ท่านจะได้รับอานิสงส์อย่างไรบ้างครับ บุญกฐินจักรพรรดิในช่วงสุดท้ายที่ทำด้วยใจจดจ่อและตั้งใจมากเป็นพิเศษ ได้ส่งผลต่อท่านอย่างไรในปรโลกครับ

 

3. โยมแม่บอกว่าเห็นญาติ ๆ ที่ตายไปแล้วมารับนั้น ท่านเห็นจริงหรือไม่ครับ  เสียงกริ่ง เสียงม้า เสียงราชรถที่ผู้นำบุญได้ยินนั้น เป็นเรื่องจริงหรือไม่ อย่างไรครับ แล้วทำไมผู้นำบุญท่านนี้ถึงมีความผูกพันและมาช่วยดูแลโยมแม่ตลอด จนโยมแม่ละสังขาร

 

4. ในวันที่ 2 ของงานสวดอภิธรรม มีผู้นำบุญท่านหนึ่งฝันเห็นโยมแม่สวมชุดสีขาวนั่งคุยกับเพื่อนๆหลายคน ภายในวิมานหลังย่อม ๆ เป็นเรื่องจริงหรือไม่ครับ และวันที่เคลื่อนร่างของโยมแม่ไปที่วัด แดดกลับร่มมีเมฆมาบังดวงอาทิตย์และมีลมพัดเบาๆ เย็นสบาย อยากทราบว่าเหตุการณ์นี้เป็นเพราะเหตุธรรมชาติ หรือมีอะไรเป็นพิเศษไหมครับ

 

5. เหตุใดโยมแม่ต้องมาเจอมรสุมชีวิตถึงสองครั้ง ครั้งแรกสามีคนแรกก็มาจากตาย ต่อมาสามีคนที่ 2 คือโยมพ่อของผมก็มาจากเป็น ทำให้โยมแม่ต้องรับภาระเลี้ยงดูผมตามลำพัง

 

6. โยมแม่และเพื่อนอีกสองคน  ท่านทั้งสามเป็นผู้นำบุญชุดแรกของอำเภอที่ผมชักชวนมาสร้างบารมีที่วัด ท่านทั้งสามมีความรู้สึกผูกพันกันมาก เป็นเพราะเหตุใด เคยสร้างบารมีกันมาอย่างไรครับ

 

7. โยมพ่อดื่มเหล้าบ่อยๆ เช่นนี้คงได้รับวิบากกรรมไม่ดีแน่  บุญจากการบวชของกระผมพอจะทำให้โยมพ่อเลิกเหล้า  หรือช่วยโยมพ่อหลังจากละโลกแล้วได้บ้างไหมครับ และทำไมโยมพ่อโดนโกงอยู่เป็นประจำทั้งๆที่ไม่เคยคิดโกงใคร

 

8. โยมพี่ชายคนโตที่รับเป็นผู้ค้ำประกันให้เพื่อน แต่สุดท้ายก็ถูกเพื่อนโกง ที่เป็นเช่นนี้ เป็นเพราะวิบากกรรมใดครับ

 

9. ถ้าหากจะเป็นประโยชน์แก่นักเรียน   กราบขอความเมตตาคุณครูไม่ใหญ่เมตตาอธิบายเรื่องที่มาของไดโนเสาร์ด้วยครับ  บริเวณบ้านเกิดของผมเป็นสุสานไดโนเสาร์ใช่หรือไม่ มีอยู่ในยุคสมัยใดนานแค่ไหน เหตุใดจึงยังคงเหลือซากมาจนถึงปัจจุบันครับ    และทำไมพระอาจารย์รูปนั้นจึงเห็นภาพนิมิตไดโนเสาร์ครับ

 

10. ทำไมผมถึงมีความรู้สึกผูกพันกับพระเดชพระคุณหลวงปู่มาก ผมเคยฝันเห็นท่านลอยมาแต่ไกล แล้วมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าของผม ท่านยิ้มให้ ผมก็ยิ้มตอบ ทำไมผมถึงฝันเช่นนั้น 

 

11. ตัวผม โยมแม่ โยมพ่อ และพี่น้องทุกคน ได้สร้างบารมีมากับหมู่คณะอย่างไร และมีความสัมพันธ์กันมาในอดีตอย่างไร ทำไมผมจึงได้มาเข้าวัดสร้างบารมีก่อนทุกคนในครอบครัวและได้เป็นกัลยาณมิตรให้กับโยมแม่ พี่ๆและน้องๆ ครับ

 

ผมขอกราบขอบพระคุณในความเมตตาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง

 

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ  ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

 

1. โยมแม่ตายแล้วด้วยคตินิมิตสว่าง   มีเทวรถมารับพร้อมบริวาร   แล้วมาทำประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์ตามหลักวิชชา   แล้วก็ไป “ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตเสบียง”   ด้วยบุญที่ทำอย่างทุ่มเทในช่วงท้ายของชีวิต คือ บุญกฐินจักรพรรดิ์

 

 

• อีกทั้งได้รับบุญบวชจากพระลูกชายและสามเณรหลานชาย 2 รูป   และบุญทุกบุญที่อุทิศไปให้จ่ะ!  

 

 

• ตอนนี้ท่านกำลังนั่งธรรมะอยู่ที่วิมาน   “มหาสมณะเทวบุตร” อย่างมีความสุขสมใจปรารถนา   และฝากอนุโมทนาขอบคุณพระลูกชายที่ส่งบุญไปให้ท่าน

 

 

2. โยมแม่ท่านเห็นญาติที่ตายแล้วในระดับภุมมเทวามาเยี่ยมจริง ๆ จ่ะ!  

• ผู้นำบุญได้ยินเสียงกริ่ง  ,  เสียงม้าและเทวรถ   แค่ในห้วงของความคิดคำนึงเท่านั้นจ่ะ!  
  

 

• ผู้นำบุญผูกพันกับโยมแม่ได้มาดูแลโยมแม่จนละสังขาร   เพราะ เคยเป็น แม่ – ลูก กันมาในอดีตจ่ะ!

 

 

3. ในวันที่ 2 ของการสวดพระอภิธรรม   มีผู้นำบุญฝันเห็นโยมแม่   ก็เป็นเรื่องของจิตนิวรณ์เท่านั้น   เพราะความจริงโยมแม่เมื่อตายแล้วก็ไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเลย   โดยมีวิมานทองหลังใหญ่ไม่ใช่หลังย่อม  ,  และไม่ได้มาเข้าฝันใครเลยจ่ะ!

  

 

• วันเคลื่อนร่างโยมแม่ไปวัดนั้น   ก็มีเหตุการณ์ธรรมชาติมาพ้องกันพอดี   ไม่ใช่เป็นเหตุอัศจรรย์จ่ะ! 
• แต่ท่านไปดีดังที่ได้กล่าวมาแล้ว

 

 

4. โยมแม่ชีวิตต้องมาเจอมรสุมถึง 2 ครั้ง คือ ครั้งแรกสามีก็มาจากตาย   ก็เป็นเรื่องกรรมส่วนตัวของสามีคนแรกของท่าน , ส่วนครั้งที่สองที่สามีต้องมาจากเป็นก็เป็นเพราะ เศษกรรมกาเมในอดีตของแม่มาส่งผลจ่ะ!  

 

 

• เรื่องมีอยู่ว่า  ชาติในอดีตที่โยมแม่เป็นผู้ชาย  ได้ทิ้งภรรยาไป  โดยให้ภรรยาดูแลลูกตามลำพัง   ดังนั้นเมื่อเศษกรรม ตามมาส่งผล   จึงต้องดูแลลูกตามลำพังบ้างจ่ะ!

 

 

5. โยมแม่และเพื่อนอีกสองคน   ได้เคยเป็นกัลยาณมิตรกันมาและบางชาติก็เป็นพี่น้องกันมา ,  หลายชาติก็เป็นเพื่อนกัน   ได้ชวนกันมาสร้างบุญร่วมกันตลอด   ชาตินี้มาเจอกันอีก   จึงผูกพันรักใคร่กัน และชวนกันสร้างบุญ   โดยเป็นผู้นำบุญชุดแรกของอำเภอที่ลูกชักชวนกันมาเข้าวัดจ่ะ!

 

6. โยมพ่อโดนโกงอยู่เป็นประจำ   ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยคิดโกงใคร เพราะ  …กรรมที่คบคนพาล   และกรรมในอดีตก็เคยไป “เบี้ยว” เขามาก่อน ,  เมื่อกรรมตามมาส่งผลก็เจอบ้างจ่ะ! 

 

 

• พ่อดื่มเหล้าถ้าเป็นอาจิณกรรม   บุญที่ลูกบวชพระก็จะช่วยให้ท่านไม่ไปมหานรก   แต่จะไปแค่ “ยมโลก”
• แต่ถ้าดื่มเหล้าไม่เป็นอาจิณกรรม   บุญที่ลูกบวชพระก็จะช่วยท่าน   แทนที่จะไปถูกกรอกน้ำทองแดงร้อนในยมโลก  ก็จะไปเป็นกุมภัณฑ์ทำหน้าที่กรอกสัตว์นรกแทนจ่ะ! 

 

 

• ลูกต้องหมั่นไปเป็นกัลยาณมิตรให้ท่านบ่อย ๆ   สักวันหนึ่งบุญเก่าท่านตามทันก็จะช่วยได้จ่ะ!

 

 

7. โยมพี่ชายคนโต   ไปค้ำประกันให้เพื่อน   แต่ผลสุดท้ายโดนเพื่อนโกง   เพราะ  …ในอดีตโยมพี่ชายคนโต   ก็เคยทำกับคนอื่นไว้   คล้าย ๆ กับที่ตัวโดนทำในชาตินี้  , ดังนั้นเมื่อกรรมตามทัน   ก็มีผลดังนี้จ่ะ!

 

 

8. พระอาจารย์ท่านนั้นท่านมีสมาธิจิต   จึงเห็นภาพไดโนเสาร์ดังกล่าวได้ 

• ส่วนเรื่องไดโนเสาร์ก็เคยพูดไปแล้ว   และมีอยู่หลายที่ในหลายภูมิภาคทั่วโลกแหละจ่ะ!
• ดังนั้นบริเวณบ้านเกิดของลูกก็เป็นสุสานหนึ่งของไดโนเสาร์จ่ะ!
  

 

9. ลูก เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาหลายภพหลายชาติแล้ว  จึงทำให้มักจะฝันเห็นพระเดชพระคุณหลวงปู่อยู่เรื่อย ๆ   และผูกพันกับท่านจ่ะ!

 

 

10. ตัวลูกเมื่อพุทธันดรที่ผ่านมา   ก็เป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช   ได้ออกบวชตามพระราชาจนตลอดชีวิต ,  มีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี   ได้เข้าถึงองค์พระภายใน  , ได้ทำหน้าที่ “เผยแผ่”    

 

 

• โยมแม่ก็เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาแบบ “กองเสบียง”  ,  โดยบางชาติก็เจอกัน  ,  บางชาติก็ไม่เจอ  ,  บางชาติก็ประมาทเลินเล่อในการดำเนินชีวิต   แต่โดยส่วนใหญ่ก็ตามติดหมู่คณะมาได้  
  

 

• โยมพ่อมีสายบุญสร้างมากับหมู่คณะน้อย  ,  มักมีกรรมคบคนพาลและประมาทในการดำเนินชีวิต   จึงทำให้พลัดจากหมู่คณะไปยาวนานจ่ะ!  
• พี่น้องบางคนก็สร้างบุญมากับหมู่คณะ   แต่บางคนก็ไม่ค่อยได้สร้างจ่ะ!  
  

 

• ชาตินี้มาเจอกันอีก   ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่  แล้วอธิษฐานจิต   ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์อย่าได้พลัดกันเลยจ่ะ!
  

http://goo.gl/M4M9u