บอกแล้ว...ความตายไม่มีนิมิตหมาย

CASE  STUDY

บอกแล้ว…ความตายไม่มีนิมิตหมาย

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

 

 

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

    ผม เข้าวัดครั้งแรกปี 2540 แต่ก็ไม่ค่อยได้ไป โดยอ้างกับญาติที่มาชวนไปวัดว่า รอให้อายุมากก่อนแล้วจึงเข้าวัด แต่ญาติก็เพียรพยายามทำหน้าที่กัลยาณมิตร จนผมเริ่มเข้าใจเรื่องบุญมากขึ้น เดี๋ยวนี้ผมมาวัดเป็นประจำ และทำบุญในทุก ๆ บุญของคุณครูไม่ใหญ่อย่างเต็มกำลัง ได้เป็นนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาผ่านจานดาวธรรมรุ่นแรก  ผมติดตามรับชม  DMC ช่องนี้ช่องเดียวทุกวันเลยครับ เพราะเป็นช่องเดียวที่สามารถตอบคำถามข้อสงสัยที่อยู่ในใจของมนุษย์ทุกคนได้   ผมกราบขอความเมตตาพระเดชพระคุณคุณครูไม่ใหญ่ฝันในฝันดังนี้ครับ

 

    คุณพ่อของผม เป็นชาวจีนมีลูกทั้งหมด 8 คน ผมเป็นคนที่ 2 คุณพ่อสร้างเนื้อสร้างตัวขึ้นมาได้จากการทำโรงกลึง เนื่องจากพ่อเป็นเจ้าของโรงกลึงจึงมีเพื่อนฝูง มีคนรู้จักเยอะ จึงนัดกันตั้งวงดื่มเหล้าทุกวัน คุณพ่อดื่มไม่ถึงกับเมามาก  แต่ก็ดื่มทุกวันเป็นอาจิณ  ทำให้ท่านป่วยเป็นโรคตับแข็ง และเสียชีวิตลงด้วยอายุประมาณ 47 ปีเท่านั้น

 

    หลังจากที่คุณพ่อผมเสียชีวิตลง เพื่อนของพ่อคนหนึ่งมีอาชีพทำประมงอยู่ที่จังหวัดสมุทรปราการ ได้มาทวงที่ดินตรงนี้คืน เขาบอกว่าที่ดินตรงนี้เป็นของเขา เขาได้ให้พ่อยืมทำชั่วคราว ผมกับพี่ชายต่างก็อึ้ง  เพราะไม่มีใครทราบเลยว่าที่เพื่อนของพ่อพูดนั้นเป็นความจริงหรือไม่ เพราะพ่อตายตั้งแต่ผมยังเป็นเด็ก  แม้แต่คุณแม่เองก็ไม่รู้  และก็ไม่มีหลักฐานใดๆมาแสดงว่าใครเป็นเจ้าของเลย ในที่สุดก็ต้องจำยอม  ผมกับพี่ชายก็เลยเจรจาตกลงขอเช่ากับเขา เพื่อนพ่อคนนั้นก็ยอมให้เช่าและทำสัญญาให้เราเป็นผู้เช่า

 

    จากนั้น พี่ชายของผม ก็เริ่มฟื้นฟูกิจการโรงกลึงขึ้นมาอีกครั้งเพราะหลังจากพ่อตายก็เลิกกิจการไปช่วงหนึ่ง แต่กิจการก็ไปไม่รอด เนื่องจากพี่ชายอายุยังน้อยและขาดประสบการณ์  จึงทำให้พี่ชายต้องยกกิจการให้คนอื่นเช่า แล้วตัวพี่ชายเองก็ยอมลดตัวลงไปสมัครเป็นลูกน้องทำงานอยู่ในโรงกลึงแห่งนั้นแทน แต่การถอยมาหนึ่งก้าว ทำให้มีแรงที่จะกระโดดไปได้ไกลกว่าเดิม  พี่ชายทำอยู่ได้ระยะหนึ่งพอมีประสบการณ์ สามารถดำเนินกิจการเองได้แล้ว พี่ชายจึงขอซื้อกิจการคืนและได้ดำเนินกิจการต่อโดยการเป็นเจ้าของเอง ครั้งนี้ประสบความสำเร็จ   และได้เป็นที่พึ่งให้กับน้องคนอื่นๆ

 

    น้องชายของผม พอเขาโตขึ้นก็ได้มาช่วยกิจการของพี่ชายอยู่พักหนึ่งและได้ขอเงินพี่ชายมาเปิดร้านทำกิจการเอง ปกติน้องชายของผมคนนี้จะเป็นคนที่มีสุขภาพดีมาตลอด ขยันขันแข็งในการทำงาน เวลาทำงานก็จะรีบทำให้เสร็จๆ เวลาของเขาจะเป็นเงินเป็นทอง ผมเคยเตือนเขาว่า “ใจเย็นๆก็ได้จะรีบร้อนอะไรนักหนา” เขาบอกว่า“เวลามีค่าชั่วโมงเงิน ชั่วโมงทองใจเย็นไม่ได้หรอก”   เพราะความขยัน  กิจการของเขาจึงขยายไปถึงต่างประเทศ   เขาชอบทำบุญมีบุญที่ไหนใครชวนก็จะไปและมักจะนัดแนะเพื่อนๆไปทำบุญที่นั่นที่นี่เป็นประจำ    เป็นคนนิสัยดี ไม่ยุ่งเกี่ยวกับอบายมุข   แต่เขาจะเป็นคนที่ไม่เชื่อเรื่องนรกสวรรค์  ตอนก่อนหน้านี้ ผมเคยเอาหนังสือเรื่อง “ตายแล้วไปไหน” เอาไปไว้อ่านที่บ้าน พอเขาเห็นก็หยิบขึ้นมาดูเสร็จแล้วก็โยนกลับไว้ที่เดิม เหมือนกับดูถูกความคิดผมว่า คนหนุ่มอย่างเรา ยังไม่ตายง่ายๆหรอก ผมบอกว่าก็น่าจะใช่ถ้าเป็นคนหนุ่มที่มีสุขภาพดี    ไม่เจ็บป่วยใดๆ เลย    แต่โรคภัยในร่างกายไม่เคยบอกเลยว่าจะเกิดขึ้นกับเราในวันไหน เพราะฉะนั้นไม่น่าจะประมาท

 

    ก่อนวันที่น้องชายจะเสียชีวิตตอนเย็นๆ  เขาเดินเล่นอยู่หน้าบ้าน     ซึ่งบ้านของเขาเปิดเป็นร้านขายของ  ขายอยู่กับน้องสาวของผมซึ่งเป็นพี่สาวของเขา  ขณะที่เดินเล่นอยู่ คนข้างบ้านได้เรียกน้องชายให้ไปดื่มเหล้าด้วยกัน น้องชายก็เข้าไปหา และยกเหล้าขึ้นมาจิบอย่างเกรงใจแบบเสียไม่ได้  จากนั้นน้องชายก็ขอตัวกลับขึ้นไปอาบน้ำนอนที่ชั้นลอยซึ่งเขาจะทำอย่างนี้เป็นประจำ พอรุ่งเช้าพี่สาวเขาลงมาเปิดร้านก็ไม่เห็นน้องชายลงมาเหมือนอย่างทุกวัน ก็รอจนกระทั่งสาย   เห็นแปลกไป  จึงขึ้นไปดูปรากฏว่าน้องชายตัวแข็งแล้ว   ไม่ทันได้บอกสั่งลาใครๆเลยว่า  คืนนี้ผมจะตายแล้วนะ   ทั้งๆที่ก่อนนอนร่างกายก็ยังดูแข็งแรงดี   เขาได้ตายก่อนพี่น้องคนอื่นๆ ทั้งที่มีอายุแค่เพียง 37 ปี ผมบอกแล้วว่าอย่าประมาท
     
    แพทย์ลงความเห็นว่าหัวใจล้มเหลว หลังจากน้องชายตายทำให้ผมเข้าวัดเป็นประจำสม่ำเสมอ เพราะได้เรียนรู้จากเหตุการณ์นี้ว่า บางทีเราอาจจะอยู่ไม่ถึงตอนแก่ที่จะเข้าวัดก็ได้   จึงเร่งสร้างบารมีอย่างเต็มกำลังในทุกๆบุญ เพราะว่าความตายไม่มีนิมิตหมาย

 

    ตัวผมเอง ก็เคยได้ไปช่วยงานของพี่ชายที่โรงกลึง ทำอยู่ได้สักระยะ ผมก็ขอเงินพี่ชายก้อนหนึ่งเพื่อออกมาเปิดกิจการเอง ผมได้เปิดกิจการขายอุปกรณ์ทั่วไป ผมเป็นคนไม่ยุ่งเกี่ยวกับอบายมุข เคยดื่มเหล้าบ้างกับเพื่อนฝูงในงานสังสรรค์ทั่วไป แต่ก็ดื่มแค่จิบๆพอเป็นพิธี  พอผมอายุได้ 53 ปี ผมป่วยด้วยอาการมีเลือดออกในกระเพาะ  เริ่มแรกที่เป็น ผมสังเกตเห็นว่าอุจจาระออกมาทำไมมีสีดำ จึงได้ไปหาหมอ พอเล่าอาการให้หมอฟัง หมอก็บอกทันทีว่ามีเลือดออกในกระเพาะ หมอก็ให้ยาเคลือบกระเพาะมารับประทาน คืนนั้นเวลาประมาณตี 2 ผมตื่นขึ้นมารู้สึกว่าตัวเองอ่อนเพลียมาก เดินเซเข้าห้องน้ำ แล้วออกมาบอกกับภรรยาว่า “ผมไม่ไหวแล้ว” ภรรยาผมจึงไปตามหลานเขยให้ขับรถไปส่งโรงพยาบาล เขาดูอาการผมว่าแย่มากโรงพยาบาลเล็กๆ คงเอาไม่อยู่ เขาจึงพาผมไปโรงพยาบาลใหญ่ๆในกรุงเทพฯ  แต่เนื่องจากบ้านผมอยู่ชานเมืองกว่าจะเข้าไปถึงโรงพยาบาลได้ ก็ขับรถวกไปวนมา วนอยู่หลายรอบช่วงนั้นผมมีอาการมึนและปวดศีรษะมากกว่าจะถึงโรงพยาบาลได้ก็กินเวลานาน พอไปถึงโรงพยาบาลผมก็กระอักเลือดออกมามากเป็นกะละมัง แล้วผมก็หมดสติไป หมอตรวจเช็คดูจึงรู้ว่าเป็นเส้นเลือดใหญ่ในกระเพาะแตก   ผมสลบไปทั้งคืน  ตื่นอีกทีตอนเช้า   รอดตายมาได้   ตอนป่วยผมคิดว่าครั้งนี้คงต้องตายแน่นอน แต่ผมกลับหายเป็นอัศจรรย์ 

 

    นอกจากที่ผมเกือบตายด้วยโรคเส้นเลือดในกระเพาะแตกแล้วผมยังเฉียดตายครั้งที่สองคือ   มีวันหนึ่งผมกำลังเดินอยู่ชั้นล่างคุยกับภรรยาถึงเรื่องการทำบุญ ขณะนั้นก็มีคนงานแบกถังสีขนาดใหญ่หลายถังขึ้นไปชั้นบน อยู่ดีๆถังสีจำนวนหลายถังได้ร่วงลงมา ตรงจุดที่ผมยืนอยู่  แต่ก็เป็นจังหวะเดียวกับที่ผมเดินออกมาจากตรงนั้นพอดี   ถ้าผมยังยืนอยู่ที่เดิมผมต้องคอหักตายแน่นอนครับ ผมคิดว่าบุญเท่านั้นที่ช่วยให้ผมรอดตาย โดยเฉพาะบุญที่สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว ซึ่งเป็นบุญที่ผมปลื้มมาก ๆ เพราะผมได้สร้างองค์พระทั้งภายนอก ภายใน ให้ตนเอง ญาติที่ล่วงลับ  สร้างถวายพระสังฆาธิการและสร้างถวายแด่หลวงพ่อ รวมกับหมู่ญาติเป็นจำนวน หลายสิบองค์

 

    ส่วน ภรรยาของผม อายุ 49 ปี ชอบเจ็บป่วย ปวดหัว ตัวร้อน ปวดท้อง เป็นไมเกรน อยู่เป็นประจำ เราแต่งงานกันเมื่อผมอายุได้ 40 ปี และภรรยาอายุ 35 ปี ซึ่งถือว่าเป็นคู่ที่แต่งงานช้ามาก ทั้งที่รู้จักกันนานถึง 20 ปี   เราอยู่ด้วยกันแต่ไม่มีบุตรด้วยกันเลย   ภรรยาผมเคยแท้งในขณะที่ตั้งครรภ์ได้ 3-4 เดือน  ถึง 3 ครั้ง 

 

    ปู่ของผม นิสัยโดยทั่วไปก็ดีแต่ไม่ชอบทำบุญ  ท่านจะชอบสูบบุหรี่มากและดื่มเหล้าทุกวัน ดื่มวงเดียวกับคุณพ่อของผม แต่คุณพ่อผมตายก่อน แม้พ่อผมจะตายไปแล้วแต่ปู่ก็ยังดื่มทุกวันเป็นอาจิณ  จนท่านอายุ 70 กว่า จึงล้มป่วยลงด้วยโรคชราและเสียชีวิตลง

 

    คุณแม่ของผม หลังจากคุณพ่อตายท่านต้องลำบากเลี้ยงลูกทั้ง 8 คน ท่านจะรับจ้างทำงานทุกอย่างเพื่อให้ได้เงินมา แล้วก็ส่งเสียให้ลูกๆเรียนจนกระทั่งโต  พอพี่ชายประสบความสำเร็จในการทำโรงกลึงทำให้รายได้ดีขึ้น คุณแม่ก็เริ่มสบายขึ้น แต่ต่อมาคุณแม่ก็ได้ล้มป่วยลงด้วยโรคไตต้องเข้ารับการฟอกเลือด  ตอนที่เป็นใหม่ๆ ฟอกเลือดอาทิตย์ละ 2 ครั้ง ต่อมาก็ถี่ขึ้นเรื่อยๆ ท่านได้เสียชีวิตลงเมื่อปี 2535 รวมอายุได้ 62 ปี

 

คำถามมีดังนี้ครับ

 

1. คุณพ่อดื่มเหล้าจนตับแข็งตาย   ท่านตายแล้วไปไหน  ได้รับบุญที่อุทิศไปให้หรือไม่

 

2. คุณแม่ผมทำกรรมใดมาจึงป่วยทรมานด้วยโรคไต จนกระทั่งเสียชีวิต    คุณแม่ตายแล้วไหนครับ ได้รับบุญที่อุทิศให้หรือไม่

 

3. คุณปู่ทั้งๆที่ดื่มเหล้าและสูบบุหรี่มาตลอดชีวิต แต่ทำไมอายุยืนท่านทำบุญใดมา ท่านตายแล้วไปไหน

 

4. ครอบครัวของกระผมมีกรรมอะไร จึงต้องไปเช่าที่ดินที่คุณพ่อทำโรงกลึง  ทั้งๆที่ที่ดินนั้นน่าจะเป็นของคุณพ่อ     และกรรมใดทำให้พี่ชายต้องขายกิจการโรงกลึงให้กับผู้อื่น   แต่สุดท้ายก็ซื้อกลับมาได้

 

5. กรรมใดทำให้น้องชายของผมอายุสั้นและนอนหลับตาย  เขาตายแล้วไปไหนครับ มีสภาพเป็นอย่างไรบ้าง  เขาเชื่อเรื่องนรกสวรรค์หรือยัง   เขามีอะไรจะฝากบอกพี่ๆน้องๆไหมครับเพราะเขาตายแบบไม่ได้สั่งลาใครเลย และได้รับบุญที่อุทิศไปให้หรือไม่ครับ

 

6. ผมทำกรรมใดมาจึงป่วยด้วยโรคเส้นเลือดใหญ่ในกระเพาะแตกอาเจียนออกมาเป็นเลือดจำนวนมาก และเกือบเสียชีวิตเพราะโดนถังสีหล่นทับ  บุญใดช่วยผมไว้ครับ   เป็นเพราะบุญบวชพระบ้างหรือเปล่าครับ

 

7. ผมเคยได้บวชเป็นพระ ที่วัดมีชื่อแห่งหนึ่งใน จังหวัดลำปาง 15 วัน แต่บวชแล้วก็ไม่ได้ศึกษาหลักธรรมเท่าไหร่นัก เพิ่งจะเข้าใจหลักธรรมอย่างแท้จริงก็เพราะ DMC นี่แหละครับ การบวชของผมที่บวชแล้วไม่ได้ศึกษาธรรมะเท่าไหร่นัก  จะได้บุญบ้างหรือไม่ครับ     บุญจะส่งผลแบบไหนครับ

 

8. ภรรยาของผมทำไมจึงปวดหัว ไม่ค่อยแข็งแรง และแท้งบุตรถึง 3 ครั้ง กรรมใดทำให้ผมและภรรยาไม่มีบุตรสืบสกุลเลย จะแก้ไขในชาติต่อไปได้อย่างไรครับ ทำไมจึงแต่งงานกันช้ามาก ทั้งที่รู้จักกันนานถึง 20 ปี  

 

9. ผม ภรรยา และน้องสาวของผมเคยได้ร่วมสร้างบุญมากับหมู่คณะอย่างไรบ้างครับ

 

ผมขอกราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เครารพอย่างสูง
                              
 
ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ  ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

 

1. คุณพ่อดื่มเหล้าจนเป็น “ตับแข็ง” ตาย ...ตายแล้วช่วงแรกก็วนเวียนอยู่ 7 วัน   เพราะห่วงครอบครัว   แล้วก็ถูกเจ้าหน้าที่พาตัวไป “ยมโลก”   กำลังโดนเจ้าหน้าที่กรอกน้ำโลหะทองแดงร้อนอยู่   ทุกข์ทรมานมาก  เพราะกรรมดื่มสุรา

 

 

• ที่ไม่ได้ไปมหานรก   เพราะ  ...บุญสงเคราะห์ญาติอุ้มไว้   และจิตก็ไม่ถึงกับเศร้าหมองมาก  
• ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้ว   ทำให้อายุในยมโลกสั้นลงจ่ะ!  
• ให้ทำบุญอุทิศไปให้ท่านอีกบ่อย ๆ จ่ะ!

 

 

2. คุณแม่ป่วยทรมานด้วย “โรคไต” จนเสียชีวิต   เพราะ ...กรรมในอดีต ได้เป็นเศรษฐีปล่อยเงินกู้ “ดอกโหด”   และมักจะหาทางยึดทรัพย์สินของลูกหนี้เสมอ   กรรมนี้ตามมาส่งผลจ่ะ!  

 

 

• ตายแล้วไปเป็น “ภุมมเทวา” ระดับธรรมดาพอมีบ้านอยู่  
• เมื่อได้รับบุญที่อุทิศไปให้   ก็ทำให้มีสภาพที่เป็นทิพย์ดีขึ้นจ่ะ!

 

 

3. คุณปู่ดื่มเหล้าและสูบบุหรี่ตลอดชีวิต   แต่ “อายุยืน” เพราะ  ...มีบุญในอดีต  ที่ท่านชอบแจกอาหารเสมอ ๆ แก่เพื่อนบ้าน , คนยากจน  ตามมาส่งผลจ่ะ! 

 

 

• ตายแล้วปู่ก็ไปมหานรกขุม 5  ด้วยกรรมดื่มสุราและสูบบุหรี่ตลอดชีวิต   อีกทั้งไม่เชื่อเรื่อง โลกนี้ - โลกหน้าด้วย  ,  กำลังโดนนายนิรยบาล “กรอกน้ำกรดสีดำร้อนแรง” อยู่  ด้วยความทุกข์ทรมานจ่ะ!

 

 

4. ครอบครัวของลูกต้องไปเช่าที่ดินทำโรงกลึง   ซึ่งแต่เดิมเป็นของคุณพ่อ  ท่านได้ใช้ทำโรงกลึงมาก่อน   ก็เพราะ  ช่วงนั้น “ทานบารมี” ในอดีตของครอบครัวนั้นหย่อนไปจ่ะ!   แต่ก็ไม่ได้มีวิบากกรรมใด ๆ   จึงทำให้ต้องเจอปัญหาดังกล่าว  

 

 

ที่พี่ชายขายโรงกลึงของคุณพ่อ   แล้วตอนหลังก็สามารถซื้อคืนกลับมาได้   เพราะ  ชาติในอดีตทำทานไม่สม่ำเสมอ ,  ดังนั้นช่วงใดที่ไม่ได้ทำทาน   ก็ไม่สามารถรองรับสมบัติได้ ,  ช่วงใดได้ทำทาน   บุญก็ส่งผลให้รองรับสมบัติได้จ่ะ!

 

 

5. น้องชายของลูก “อายุสั้น” และนอนหลับตาย  เพราะ  ...กรรมในอดีต  ชอบเป็นคนใจกว้าง  ,  ชอบเลี้ยงสังสรรค์บ่อย ๆ  โดยได้สั่งล้มวัว  ล้มควาย  มาทำเป็นอาหารแก่แขกเหรื่อเป็นประจำ, วิบากกรรมนี้ตามมาส่งผลจ่ะ! 

• ตายแล้วก็เป็น “ภุมมเทวา” อยู่ที่บ้าน   ...มีสภาพคล้าย ๆ ตอนยังไม่ตาย   เพราะยังผูกพันอยู่กับครอบครัว  

 

 

• เขายังไม่ได้ไปเห็นนรก - สวรรค์ ดังนั้นเขาก็เลยรู้สึกเฉยๆ,ไม่ใช่ว่าเชื่อหรือว่าไม่เชื่อเรื่องเหล่านี้จ่ะ! 

 

 

• เขาก็ฝากมาบอกว่า  เขายังอยู่กับทุกคนไม่ได้ไปไหน 
• แต่ได้รับบุญที่อุทิศไปให้  ,  เขาก็รู้สึกสบายอกสบายใจเพิ่มขึ้น และคิดว่าเขาก็ดูแลทุกคนอยู่
• ก็เป็นเรื่องแปลกดี  เพราะไม่มีความรู้สึกอะไรไปกว่านี้จ่ะ!

 

 

6. ลูกป่วยด้วยโรคเส้นเลือดในกระเพาะแตก   จนต้องอาเจียนออกมาเป็นเลือดจำนวนมาก  เพราะ ...กรรม “ฆ่าสัตว์”   ทำกับแกล้มสุราในอดีต  ตามมาส่งผล

  

 

• เกือบตายเพราะถังสีหล่นทับ   แต่รอดตาย  เพราะบุญบวช  ช่วงสั้นในปัจจุบัน  และบุญที่เคยทำมากับหมู่คณะ  มาอุ้มเอาไว้  ให้รอดตายจ่ะ!

 

 

7. ลูกเคยบวชเป็นพระช่วงสั้น 15 วัน  ด้วยศรัทธา   แต่ก็ไม่ได้ศึกษาธรรมะ ...บุญนี้ก็จะช่วยปิดอบายภูมิ   ไม่ต้องไปมหานรก แต่บุญจะได้หย่อนกว่าการบวชด้วยศรัทธาและช่วงยาว   อีกทั้งได้ศึกษาธรรมะด้วยจ่ะ!

 

 

8. ภรรยาของลูกชอบปวดหัว  ,  ไม่แข็งแรง  และแท้งบุตร ถึง 3 ครั้ง   เพราะ  ...กรรมฆ่าสัตว์เล็กสัตว์น้อยมาทำอาหาร   จึงทำให้ไม่แข็งแรง  ,  บางทีก็ฆ่าพวกมดแมลงบ่อย ๆ ในอดีตตามมาส่งผลให้ปวดหัว  

 

 

• ที่แท้งบุตรถึง 3 ครั้ง   จนทำให้ไม่มีบุตร สืบสกุล เพราะ ...ในชาติที่เกิดในสังคมเกษตรกรรม   มักชอบ “จับปลาไข่” มาฆ่ากินเป็นอาหารเป็นประจำ   ตามมาส่งผลจ่ะ!  
  

 

• แต่งงานช้ามาก ทั้ง ๆ ที่รู้จักกันมา 20 ปี   เพราะ  ...มัวแต่ดูความพร้อมอยู่   เช่น เรื่องเศรษฐกิจ  ,  การงาน  ,  เรื่องจิตใจ  เป็นต้นจ่ะ!   แต่ไม่ได้มีกรรมใด

 

 

9. ลูก  ,  ภรรยา  ,  น้องสาว  ก็เคยเป็น “กองเสบียง” ของ  หมู่คณะมาจ่ะ!  

• ชาตินี้มาเจอกันอีก   ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมี ให้เต็มที่ในทุกบุญ  แล้วอธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์   อย่าได้พลัดกันเลยจ่ะ!
  

http://goo.gl/gzvTl