เหนื่อยไหมจ๊ะ...คนดี

CASE  STUDY

    เหนื่อยไหมจ๊ะ...คนดี     

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

 

 

 

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะ

    ลูกเป็นนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ที่มีความเชื่อในเรื่องชีวิตหลังความตายเป็นอย่างมาก และขณะนี้ผู้เป็นที่รักของลูกก็ได้ตายไปแล้ว    แต่ได้มีเหตุการณ์ที่ไม่ปกติเกิดขึ้นจนทำให้สมาชิกในครอบครัวเกิดความสะพรึงกลัว ด้วยเหตุนี้ลูกจึงขอส่งเรื่องราวนี้มาเป็น Case Study  ดังต่อไปนี้ค่ะ

    พ่อกับแม่มีลูกด้วยกัน 2 คน แต่ลูกคนที่สองตายตั้งแต่อายุได้ 7 วัน   จึงเหลือตัวลูกเพียงคนเดียว   พ่อของลูก เป็นชาวนาที่ขยัน ใจบุญ แต่คุณพ่อมีชีวิตที่ต่างจากพี่น้องคนอื่นของท่าน คือ พ่อไม่ได้รับการแบ่งมรดกเหมือนพี่น้องคนอื่นๆเลย   พ่อป่วยและเสียชีวิตตอนลูกอายุได้ 6 ขวบค่ะ   ซึ่งลูกก็ไม่ทราบว่าพ่อป่วยเป็นอะไร
นับตั้งแต่วันที่พ่อของลูกตาย แม่ของลูกได้ถูกไล่ออกจากบ้านอย่างไม่มีใครใยดี เพราะญาติทางฝ่ายพ่อกลัวว่าแม่กับลูก จะมีส่วนในสมบัติของตระกูลเขา  ทำให้พวกเราต้องหอบข้าวหอบของหนีกันออกมา โดยที่ก็ยังไม่รู้เลยว่าจะไปอยู่กันที่ไหน สภาพของเราตอนนั้นทำให้ท่านเจ้าอาวาสวัดหนึ่งเกิดความสงสาร จึงอนุญาตให้แม่ของลูกไปตัดไม้ไผ่ที่ล้อมเป็นรั้ววัด เอามาต่อเป็นกระต๊อบอยู่ไปก่อน    ในขณะเดียวกันนั้น แม่ก็ได้ไปหาน้องเขยเจรจาขอเช่าที่นาไว้ไถนาทำกินเพื่อเลี้ยงลูก

    นับแต่นั้นมาลูกซึ่งอายุได้เพียง 6 ขวบ ก็ต้องตกระกำลำบากมาก ต้องทำนาเหงื่อโทรมกายท่ามกลางเปลวแดดและลมฝน หนักแค่ไหนก็ต้องสู้เพราะเราไม่มีทางเลือก หนำซ้ำยังต้องไปกู้หนี้ยืมสินเขา เพราะเราไม่มีเงินกันเลย พอเก็บเกี่ยวขายข้าวได้ ถึงค่อยเอาไปใช้เขา  ลูกเหนื่อยตั้งแต่เล็กจนโตเป็นสาว ลำบากจนคิดมาก และก็คิดหาทางออกแบบชาวบ้าน คือคิดจะหาไอ้หนุ่มบ้านนาสักคน ที่ขยันๆและอึดๆ มาช่วยกันทำนาผ่อนแรงแบกภาระ ซึ่งช่วงนั้นก็มีหนุ่มบ้านนาหลายคนมาติดพันลูก แต่ลูกเองก็มีสเป็กในใจว่า ลูกจะเลือกเฉพาะคนที่ขยันสู้งาน อดทนเท่านั้น คือเอาประเภทที่ ทำงานทุกอย่างได้ ลูกถึงจะยอมแต่งด้วย 

    จนในที่สุดลูกก็ได้เลือกผู้ชายคนหนึ่งที่เขามีคุณสมบัติอย่างนี้ แต่พอเราตกลงจะแต่งงานกันจริงๆ แม่ของทางฝ่ายชายกลับไม่ชอบลูกมากๆ และสั่งไม่ให้ลูกชายแต่งกับลูกเพราะลูกมันจนกว่าเขามาก แต่แฟนของลูกไม่ยอม และไปยืนยันกับแม่ว่าเขารักลูกจริงและจะแต่งงานกับลูกให้ได้ แม่เขาจึงต้องเป็นฝ่ายยอมให้เราแต่งงานกัน แต่หลังจากแต่งงานกันแล้ว แม่สามีเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยค่ะ คือเขาให้ความรักและเมตตากับลูกมาก ประดุจลูกของตัวเอง ขัดสนอะไรก็ให้การช่วยเหลือเป็นอย่างดีทุกอย่าง จนลูกซาบซึ้งและรักท่านเช่นกัน

    แต่ชีวิตของลูกไม่จบลงง่ายแบบนางเอกในหนังหรอกค่ะ เพราะชีวิตหลังแต่งงานได้กลับมีปัญหารุมเร้าเข้ามาทุกด้าน ตั้งแต่ภาระหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบมากขึ้น ต้องทำงานเยอะและลำบากมากขึ้น เพราะต้องเลี้ยงลูกที่คลอดออกมาอีกหลายคน  แต่ยิ่งกว่านั้นอยู่ๆ สามีของลูกก็เกิดมามีอาการทางประสาทอย่างรุนแรง คือเขาอาละวาดเอ็ดตะโรโวยวาย ด่าลูกสารพัด ด่าผู้คนเสียๆหายๆอย่างชนิดคุมไม่อยู่ เหมือนคนสติไม่ดี หนำซ้ำบางทียังถือหอก คว้าโน้นคว้านี้วิ่งจะเข้ามาทำร้ายร่างกายลูก ลูกก็ได้แต่หนี และก็ให้อภัยเขาค่ะ เพราะลูกเองก็รักเขา และก็รู้ว่าเขาทำไปเพราะไม่มีสติ ลูกก็ได้พาเขาไปหาหมอ หมอก็ให้กินยาคุมอาการไว้ตลอดเวลา แต่ยาก็ช่วยระงับอาการเขาไว้ได้เป็นพักๆ คือบางทีอยู่ๆก็กลายเป็นบ้าขึ้นมาซะเฉยๆ แต่บางทีก็ดูเหมือนคนปกติดีที่คุยกันรู้เรื่องทุกอย่าง  ช่วงที่เขาปกติดี  เขามักจะเข้ามาพูดกับลูกเสมอๆเจ้าค่ะว่าเหนื่อยไหมคนดี

    ในขณะนั้นชีวิตลูกเปลี่ยนจากเดิมที่ตรากตรำทำนาเลี้ยงตัวเองและเลี้ยงแม่เพียงแค่นั้น กลายเป็นว่าลูกต้องเลี้ยงสามีที่เป็นบ้า และต้องมารับภาระดูแลลูกๆทั้ง 3 คน ด้วยตัวเอง อีกทั้งฐานะของครอบครัวก็ฝืดเคืองขึ้นเรื่อยๆ มีปัญหาทะเลาะเบาะแว้งกับญาติพี่น้องกันเองอย่างหนัก จนลูกโดนไล่ที่ทำกิน 

    ภาระความรับผิดชอบทุกอย่างตกมาอยู่ที่ลูกเพียงคนเดียว  ตอนนั้นลูกมีความทุกข์มากจนคิดถามตัวเองว่า ทำไมเกิดมาลำบากถึงเพียงนี้ แต่ลูกก็ยังพอมีบุญอยู่บ้างที่ลูกตอบตัวเองได้ว่า ที่เราลำบากขนาดนี้คงเป็นเพราะเราบุญน้อย ลูกจึงคิดว่าเราต้องทำบุญแล้ว จึงได้แต่ภาวนาในใจว่า  น่าจะมีพระดีๆ วัดดีๆ สักแห่งไว้ให้เราได้มาทำบุญนะ

 

    ซึ่งบุญบันดาลอย่างไรก็ไม่ทราบ ลูกได้ข่าวว่าจะมีการสร้างศูนย์พุทธจักรปฏิบัติธรรมแถวตำบลคลอง 3 ลูกดีใจมากและได้มีโอกาสมาร่วมงานบุญตั้งแต่วันขุดดินก้อนแรกในการสร้างวัดพระธรรมกาย ลูกได้มาพบพระเดชพระคุณหลวงพ่อ กำลังนั่งทำพิธีอยู่บนกองฟางท่ามกลางทุ่งนาฟ้าโลง พร้อมกับเกิดความรู้สึกหนึ่งขึ้นมาในใจคือ “วัดนี้แหละ..ที่จะเป็นวัดดี มีพระดี ให้เรามาทำบุญ...” 

 
    จากนั้นไม่นานนักลูกก็หาที่เช่านาใหม่ได้ที่ตำบลคลอง 3 ใกล้วัด ดังนั้นลูกจึงหอบครอบครัวย้ายมาทำนาที่นี่ทันที และก็เป็นโอกาสที่ทำให้ลูกได้มาทำบุญที่วัดนี้โดยไม่ตกหล่นเลยสักบุญเดียว.........ลูกช่วยสร้างโบสถ์  คัดหิน จัดดอกไม้ ช่วยงานครัวของคุณยาย จัดเตรียมภัตตาหาร เก็บ กวาด ซัก ล้าง ถอนหญ้า อย่างสมบุกสมบัน เรียกได้ว่าทำเกือบทุกอย่าง จนลูกรู้สึกวัดนี้เป็นทั้งหมดของชีวิตก็ว่าได้

 

    ลูกได้ฟังเทศน์ของพระเดชพระคุณหลวงพ่อทั้งสอง และที่ลูกประทับใจที่สุดก็คือพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโยบอกให้ลูกรับศีล 5 ลูกจึงเรียนถามหลวงพ่อว่า “คนจนๆอย่างลูก จะรักษาศีล 5 ได้หรือเจ้าค่ะ”

หลวงพ่อตอบลูกว่า “ได้..เพราะศีลเป็นทางมาแห่งโภคทรัพย์” และก็ให้ศีลแก่ลูก ซึ่งนับจากวันนั้นเอง ลูกได้เปลี่ยนจากคนที่ไม่เคยมีศีลเลย มาเป็นคนที่มีศีลอย่างเคร่งครัดจนกระทั่งทุกวันนี้ 

 

    และยังได้ชักนำลูกๆทุกคนเข้าวัดทำบุญตั้งแต่เล็กจนกระทั่งปัจจุบันอีกด้วยค่ะ ซึ่งหลังจากลูกเข้าวัดแล้วชีวิตลูกก็ดีขึ้นตามลำดับ ถึงแม้จะลำบากสักปานใด ก็จะมีคนคอยช่วยเหลือเมตตาสงสารลูกเสมอ แม้เจ้าของที่นาที่ลูกเช่าเขาอยู่ก็เมตตา ยกบ้าน 2 ชั้นของเขาที่ตั้งอยู่บนที่นา ให้ลูกฟรีๆ ทั้งหลังเลยค่ะ จึงเป็นเหตุให้ลูกไม่ต้องอยู่กระต๊อบอีกต่อไป

    แต่ต่อมาไม่นานนักสามีของลูกซึ่งมีอาการทางประสาทก็ได้ล้มป่วยเป็นอัมพาต  สุขภาพก็เริ่มอ่อนแอลงเรื่อยๆ  จนกระทั่งนอนตายไปเฉยๆ โดยที่ไม่มีใครรู้ เพราะทุกคนคิดว่าเขาหลับ

    หลังจากนั้นลูกก็ได้จัดพิธีสวดศพที่บ้าน 7 วัน ซึ่งระหว่าง 7 วันนี้เอง เหตุการณ์ก็ปกติดีทุกอย่าง แต่พอวันที่ 8 นี่ซิค่ะ เกิดเฮี้ยนอะไรก็ไม่ทราบ  หลังจากเก็บกระดูกกลับมาบ้าน ลูกสาวก็ได้พูดกับพ่อเขาว่า “ป๋ากลับมาบ้านของเรากันนะ” และประมาณ 6 โมงเย็นของวันนั้น ขณะที่ลูกดำนาอยู่ ลูกก็ใจสั่นอย่างไรบอกไม่ถูก และสักครู่ก็ได้กลิ่นฉุนเหมือนดอกซ่อนกลิ่น พอมองไปรอบๆ บรรยากาศมันวังเวงยังไงชอบกล ลูกรู้สึกว่าเขาจะต้องมาอยู่ใกล้ลูกแน่ๆ...ว่าแต่จะมาทำไม? (ก็เขาคิดถึง เขาก็เลยมาหาน่ะ) คิดถึงพี่ไหม

 

    ลูกรู้สึกวังเวงๆจึงตะโกนขึ้นมาว่า “ไม่ต้องห่วงฉัน เดี๋ยวฉันดำนาเสร็จก็จะกลับบ้านแล้ว ส่วนเธอก็ให้ไปบูชาเจดีย์ซะ เพราะตอนนี้ 6 โมงเย็นแล้วเขาจะมีการบูชาเจดีย์ที่วัดกัน แล้วก็ให้ไปดูองค์พระที่เจดีย์ที่สร้างไว้ ให้ไปหาหลวงพ่อเถอะ อย่าดื้อ..!!”

    แต่เหตุการณ์ยังไม่จบเพียงแค่นั้นค่ะ ในหัวค่ำวันนั้นตามบ้านของเพื่อนสนิทสามีทุกบ้าน มีแต่เสียงหมาเห่าหอนอย่างโหยหวนอย่างไรบอกไม่ถูก จนกระทั่งมาถึงบ้านลูก หมาที่บ้านก็เกิดกระดิกระริกระรี้หยอกล้อเหมือนมีใครเข้ามาในบ้าน แต่ก็ไม่เห็นมีใคร จนลูกๆร้องถามว่า “แม่ๆ..ไหนว่าครบ 7 วัน ป๊าจะไปแล้วไง...”

    ครั้นพอตกดึกปิดไฟนอนทุกคนต่างมานอนเรียงกันเป็นตับติดๆกัน โดยมีลูกๆ มีน้องชายสามี มีตัวลูกเอง และทันใดนั้นเอง อยู่ๆ ลูกสาวของลูกก็ดิ้นพลาดๆ เหมือนมีร่างใหญ่ๆ ดำทมึนมาทับที่ตัวอึดอัดบอกไม่ถูกอึกอักๆ จนต้องลุกขึ้น พอสักครู่ยังไม่ทันไร อาการนี้ก็ได้มาเกิดขึ้นกับน้องชายของสามี ที่นอนอยู่ในห้องนั้นด้วย ลูกจึงรีบลุกขึ้นไปเปิดไฟทันที พอไฟสว่างพรึบ..!!อาการดิ้นก็สงบไปครู่หนึ่ง พอทุกคนมองไปที่ร่างน้องชายเขา ปรากฏว่าเขาทำตาขวางๆ และเสียงก็เปลี่ยน พูดตะโกนด่าขึ้นว่า “ไอ้เหี้ย” คำนี้เองทุกคนถึงกับปักใจเชื่อทันทีเลยว่า สามีของลูกเข้าสิงน้องชายเขาจริงๆแล้ว เพราะนั่นคือคำด่าประจำตัวของเขา จากนั้นเขาก็เอาแต่ด่าอาละวาดพวกเราแบบไม่รู้เรื่อง เหมือนตอนที่เขามีชีวิตอยู่ ซึ่งลูกก็ได้แต่บอกเขาว่า ตายไปแล้วก็ให้ไปหาหลวงพ่อ แล้วลูกได้พยายามเรียกให้น้องชายของเขาได้สติ คืนนั้นเราอลเวงและหวาดกลัวจนไม่ได้หลับได้นอนกันเลย พอวันรุ่งขึ้นตัวลูกและสมาชิกในครอบครัวอยู่กันไม่ติดแล้วค่ะ รีบมาวัดทำบุญให้เขาและกราบรายงานเรื่องนี้กับพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ทำให้คืนต่อมาเหตุการณ์นี้ได้สงบลง

    แม่ของลูก เป็นคนใจบุญมาก แต่ชอบกินหมาก บั้นปลายชีวิตท่านตายด้วยโรคดีซ่านรวมสิริอายุได้ 77 ปีค่ะ
    แม่สามีของลูก เป็นคนชอบทำบุญด้วยของดีๆ ทำทีละเยอะๆ ซึ่งท่านรักลูกมากเหมือนเป็นลูกของตัวเอง ก่อนตายท่านได้เลี้ยงข้าวลูก  บอกให้ลูกไปรีบทานก่อนเที่ยงเพราะว่าลูกถือศีล 8 จากนั้นท่านก็ไม่พูดไม่จาอีก และเสียชีวิตอย่างสงบด้วยวัย 77 ปีเช่นกันค่ะ

ลูกขอเรียนถามพระเดชพระคุณหลวงพ่อดังต่อไปนี้ค่ะ

1.    บุพกรรมใดที่ทำให้พ่อของลูกไม่ได้รับมรดก ทั้งๆที่พี่น้องคนอื่นมีมรดกมากมาย   พ่อตายแล้วไปไหน ได้รับบุญที่อุทิศไหมค่ะ

2.    บุพกรรมใดลูกต้องมาเป็นชาวนามีความลำบากมาตั้งแต่เล็ก และต้องโดนไล่ออกจากบ้านพร้อมแม่ และโดนไล่ที่ทำกิน   จนต้องย้ายมาเช่าที่ดินที่คลอง 3

3.    บุญใดที่เจ้าของนา ยกบ้านให้ลูกเฉยๆ แต่บ้านก็ยังตั้งอยู่บนผืนนาที่ลูกเช่าเขา   และลูกทำบุญมาแบบไหน แม้มีที่ทำกิน แต่ก็ต้องเป็นที่ดิน ที่ต้องเช่าเขา  

4.    บุพกรรมใดลูกถึงต้องมาเลี้ยงดูสามีที่เป็นโรคประสาท และขัดขวางการเข้าวัดของลูกค่ะ

5.    บุพกรรมใดที่ทำให้สามีลูกเป็นโรคประสาท และเป็นอัมพาต

6.    หลังจากเก็บกระดูกแล้ว ลูกสาวของลูกพูดกับพ่อของเขาว่า  “ป๋ากลับมาบ้านของเรากันนะ”  เขาได้ยินไหม  , และเขาทำอย่างไรบ้าง , เขาได้มาหาลูกที่ท้องนาและตามบ้านเพื่อนสนิทจริงไหม

7.    ทำไมตกกลางดึกเขาถึงพยายามเขาสิงลูกสาว แต่กลับเข้าสิงไม่ได้ แต่ไปเขาสิงน้องชายของเขาได้ , เขาเข้าสิงแล้วเขาอาละวาดเพื่ออะไรค่ะ  ,  ทำไมเหตุการณ์นี้จึงเกิดในวันที่ 8 หลังจากที่เขาเสียชีวิต  แต่ 7 วัน แรกหลังจากที่เขาตายเหตุการณ์ในบ้านปกติทุกอย่าง   เขาไปทำอะไรที่ไหนในช่วง 7 วันคะ

8.    ตอนนี้สามีของลูกไปอยู่ที่ไหน , ลูกทำบุญให้เขาได้รับไหม เป็นอย่างไรและมีอะไรอยากฝากบอกลูกไหมคะ  เขารู้ตัวไหมค่ะว่าเขาตายแล้ว  

9.    แม่ของลูกตายแล้วไปไหน เป็นอย่างไร  ท่านได้รับบุญที่อุทิศไหมค่ะ  การกินหมากของท่านเป็นบาปหรือไม่    จะมีผลกรรมเหมือนการสูบบุหรี่หรือไม่คะ

10.    ทำไมก่อนแต่งงานแม่สามีถึงไม่ชอบลูกเลย แต่เมื่อแต่งงานแล้วแม่สามีกลับรักลูกมากค่ะ   ท่านตายแล้วไปอยู่ที่ไหน เป็นอย่างไร ได้รับบุญที่อุทิศไหมค่ะ

11.    บุญใดที่ลูกได้มีบ้านและที่นาอยู่ใกล้วัด  , ได้มาเจอหมู่คณะตั้งแต่เริ่มสร้างวัด และได้สร้างบุญอย่างเข้มข้นมาจนถึงปัจจุบัน

12.    ลูกและลูกๆ ทุกคนเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร  มีหน้าที่อะไร เคยเข้าถึงพระธรรมกายไหมค่ะ    มีหน้าที่อะไรในกองทัพธรรม   ลูกๆ ของลูกมีบุญมากพอทีจะรวยกว่าตัวลูกไหมค่ะ

   
 

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ  ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที 

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1.    พ่อของลูกไม่ได้รับมรดกเหมือนพี่ ๆ น้อง ๆ   เพราะ.....ในอดีตทำทานมาน้อย     อีกทั้งในชาติเดียวกันนั้นได้เป็นลูกคนโต เมื่อพ่อแม่ตายแล้วก็จัดการแบ่งมรดกให้น้อง ๆ     แต่มีน้องคนหนึ่งที่ชอบขัดใจตนเอง   เลยไม่ให้มรดกแก่น้องคนนั้น     วิบากกรรมนี้มาส่งผลจ่ะ !

 

• ตายแล้ว   ก็ไปเป็น “ภุมมเทวา” ระดับทั่วไปในหมู่บ้านภุมมเทวาแห่งหนึ่ง  ,  ต่อมาก็ได้รับบุญที่อุทิศไปให้   จึงทำให้มีสภาพที่ดีขึ้นกว่าเดิม     ซึ่งในช่วงแรกอดอยาก   เพราะไม่ค่อยได้ทำทานจ่ะ !

 

2.    ลูกต้องมาเป็นชาวนา   ลำบากตั้งแต่เล็ก ๆ   และโดนไล่ออกจากบ้านพร้อมแม่   โดนไล่ที่ทำกิน   จนต้องย้ายมาเช่าที่ดินที่คลอง  3   เพราะ.....ชาติในอดีตเป็นเศรษฐีมีที่ดินมาก   ได้เคยไล่ลูกนาออกไปจากที่ของตนเพราะไม่ได้จ่ายค่าเช่า  ,  อีกทั้งมีความ “ตระหนี่” ไม่ค่อยได้ทำทาน     วิบากกรรมนี้มาส่งผล

 

 

3.    เจ้าของนายกบ้านให้เฉย ๆ     แต่บ้านยังตั้งอยู่ในที่นาเช่า เพราะ.....ในอดีตก็ยังได้ช่วยเหลือญาติที่ยากจนหมดเนื้อหมดตัว ให้มาอยู่ในที่ดินของตัว     บุญนี้จึงทำให้เจ้าของนายกบ้านให้เฉย ๆ, แต่ไม่ได้ทำบุญด้วยที่ดิน   และเพียงให้ญาติที่ลำบากยากจนอาศัยอยู่ในที่ดินของตัวชั่วคราวเท่านั้น     จึงทำให้ชาตินี้แม้มีที่ทำกิน   แต่ก็ต้องเป็นที่ดินที่เช่าเขาจ่ะ !

 

4.    ลูกต้องมาเลี้ยงดูสามีที่เป็น “โรคประสาท”   และขัดขวางการเข้าวัดของลูก   เพราะ.....ในอดีตก่อนตัวลูกเข้ามาสู่หมู่คณะ  ได้มีสามีขี้เหล้า   แต่ไม่ใช่สามีคนปัจจุบัน     ตัวลูกชอบ “ทำกับแกล้มและซื้อเหล้ามาให้สามีดื่มในบ้าน”   เพราะไม่อยากให้สามีไปดื่มนอกบ้าน     วิบากกรรมนี้มาส่งผลให้ลูกต้องมาเลี้ยงดูสามีที่มีอาการทางประสาทจ่ะ !

 

• อีกทั้งก่อนเข้ามาสู่หมู่คณะลูกยังไม่เข้าใจเรื่องบุญ   จึงมักห้ามคนที่จะมาทำบุญกับหมู่คณะ   เพราะเสียดายสมบัติแทนคนอื่นเขามาส่งผลจ่ะ !

 

5.    สามีลูกเป็น “โรคประสาท” และ “อัมพาต”   เพราะ.....กรรมในอดีตชอบดื่มสุรา   เมื่อเมาแล้วมักอาละวาดและ “มัดขาสัตว์”   เพื่อส่งขายให้เขาฆ่าและฆ่าขายเองบ้าง    วิบากกรรมดังกล่าวนี้มารวมส่งผลจ่ะ !

 

6.    หลังจากเก็บกระดูกสามีแล้ว  ,  ลูกสาวของลูกพูดกับพ่อของเขาว่า “ป๋ากลับมาบ้านของเรานะ” สามีของลูกได้ยินจ่ะ ! 

• เพราะเมื่อเขาตายแล้ว   เขายังเบลอ ๆ อยู่ได้เดินตามลูก ๆ และครอบครัวมา   และเขาได้ไปหาตัวลูกที่ท้องนาและตามบ้านเพื่อนสนิท   เพื่อพยายามจะสื่อสารกับทุกคน   แต่ก็ไม่มีใครเข้าใจจ่ะ !

 

7.    พอตกกลางดึกพยายาม “เข้าสิงลูกสาว” แต่เข้าไม่ได้  ,  และไปเข้าสิงน้องชายของเขาแทน   เพราะ.....เขาอยากจะสื่อสารกับทุกคน   แต่ก็ยังเบลอ ๆ อยู่     และไม่อาจสิงลูกสาวได้   เพราะ     ลูกสาวมีบุญกว่า     จึงได้ไปเข้าสิงน้องชายของเขาแทน   เพราะมีบุญกรรมใกล้เคียงกันจ่ะ !

• เข้าสิงแล้วอาละวาด   เพราะยังมีอาการประสาทอยู่     ด้วยวิบากกรรมสุราที่ยังมากอยู่

• เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในวันที่  8  ภายหลังจากที่เขาตายแล้ว   เพราะ.....7  วันแรกเขายัง “เบลอ ๆ อยู่”   ยังไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร     แต่พอรู้เรื่องบ้างแบบคนมีอาการประสาท   เมื่อลูกสาวเขาพูดดังกล่าว     พอวันที่  8  ภายหลังจากตายแล้ว   กายละเอียดก็เปลี่ยนจากกายสัมภเวสีมาเป็นภุมมเทวาชั้นล่างที่ยังมีกรรมสุราอยู่   จึงเข้าสิงได้

 

8.    สามีตายแล้ว   ตอนนี้ก็รู้ตัวแล้ว   และได้รับบุญที่อุทิศไปให้     จึงทำให้อาการทางประสาทหายไป     ได้ไปเป็นภุมมเทวาระดับบริวารของเจ้าหน้าที่เขตแถวคลองสาม     ซึ่งก็ยังแวะเวียนมาเยี่ยมเยียนที่บ้านอยู่เป็นระยะ ๆ  แต่ก็ไม่ได้มารบกวนอะไร

 

• เขาฝากบอกมาว่า   ให้ทำบุญอุทิศไปให้เขาบ่อย ๆ   เพราะตอนนี้เขาเข้าใจเรื่องบุญดีขึ้นแล้ว   เพราะเจ้าหน้าที่เขตที่เป็นสัมมาทิฐิได้อบรมสั่งสอนเขาจ่ะ !  ,  ดูเรียบร้อยติ๋ม ๆ ขึ้นเยอะต่างจากตอนเป็นมนุษย์มากจ่ะ !

 

9.    แม่ของลูกตายแล้ว   ไปเป็นเทพธิดาสุดสวยมีวิมานทองขนาดกลาง ๆ ของชั้น “ดาวดึงส์ เฟส  3”     ด้วยบุญที่ทำไว้ในพระพุทธศาสนา     ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้ว   ก็ยิ่งทำให้ท่านมีทิพยสมบัติเพิ่มขึ้นจ่ะ !

 

• การกินหมาก   ก็ไม่ได้มีวิบากกรรมอะไร   เพียงแต่ว่าเป็น “เครื่องกังวลใจ”   ทำให้เป็นภาระ  
• ส่วนการสูบบุหรี่นั้นเบียดเบียนทั้งตนเองและผู้อื่น   จึงมีวิบากกรรมจ่ะ !

 

10.    ก่อนแต่งงานแม่สามีไม่ชอบลูกเลย     แต่เมื่อแต่งงานแล้วแม่สามีกลับรักลูกมาก   เพราะ.....ตอนแรกท่านเห็นว่า   ลูกยากจนก็รังเกียจ     แต่ต่อมาความดีของลูกในหลาย ๆ ด้าน   ซึ่งหาไม่ได้ง่ายจากสะใภ้คนอื่น   จึงหันกลับมารักลูกมาก   เป็นเหตุปัจจุบัน   ไม่มีวิบากกรรมเก่าจ่ะ !

 

• ท่านตายแล้ว   ก็ไปเป็นเทพธิดาสุดสวย   มีวิมานทองของชั้น “ดาวดึงส์ เฟส  3”    ด้วยบุญที่ทำไว้ในพระพุทธศาสนา     มีวิมานทองใหญ่กว่าแม่ของลูกหน่อยนึงจ่ะ !    
  
• ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้วทำให้ท่านมีทิพยสมบัติมากขึ้นจ่ะ !

 

11.    ลูกได้มีบ้านและที่นาอยู่ใกล้วัด     ได้มาเจอหมู่คณะตั้งแต่สร้างวัด     และได้สร้างบุญอย่างเข้มข้นมาจนถึงปัจจุบัน   เพราะ.....เมื่อพุทธันดรที่ผ่านมาเป็นธิดาเศรษฐี   มีทรัพย์มาก   มีความสะดวกสบายตั้งแต่เด็ก     ได้รับการตามใจจากท่านบิดามารดา      จึงทำให้มีนิสัยเย่อหยิ่ง   ถือตัว   ขี้หงุดหงิด   เอาแต่ใจตนเอง  ,  เมื่อบิดามารดาตายแล้ว   ก็ใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือย   จนต่อมายากจน  

 

 

• ต่อมาเมื่อพระภิกษุที่ถูกหมู่คณะส่งไปเผยแผ่ยังแคว้นนั้น   ก็ได้ทำหน้าที่เป็นกัลยาณมิตรให้แก่ลูกซึ่งหมดตัวแล้ว     ลูกก็ได้ทำบุญอย่างตามมีตามเกิด     
• แล้วอธิษฐานว่า   ชาติต่อไปขอให้ได้มาเจอหมู่คณะเร็ว ๆ   ให้ได้อยู่ใกล้ ๆ อย่าได้อยู่ไกลต่างแคว้นเลย     และขอให้ได้สร้างบุญอย่างเข้มข้นต่อเนื่อง   ด้วยแรงอธิษฐานในชาตินั้นจึงทำให้ได้มาสร้างบารมีกับหมู่คณะจ่ะ !

 

12.    ลูกและลูก ๆ ทุกคน   สร้างบารมีกับหมู่คณะมาก็เป็น “กองเสบียง” มาหลายชาติ     แต่ชาติที่ผ่านมาตอนตัวลูกแก่และหมดตัวแล้ว     ได้ไปตามญาติ ๆ มาสร้างบารมีกับหมู่คณะ  ,  ญาตินั้น  ก็คือ  ลูกทุกคน     ซึ่งได้ทำทานมามากกว่าตัวลูกในชาตินั้นจ่ะ!

 

• มีผลการปฏิบัติธรรมที่พอได้ดวงและองค์พระในระดับกุศลนิมิต พอประคองเอาตัวรอดกลับดุสิตบุรีวงบุญพิเศษได้จ่ะ !

• ชาตินี้มาเจอกันแล้ว     ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิต     ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์อย่าได้พลัดกันเลยจ่ะ !

 

http://goo.gl/vKpcv