คนใจร้าย 1 คน ยิ่งทนยิ่งได้ใจ

CASE   STUDY

คนใจร้าย 1 คน ยิ่งทนยิ่งได้ใจ

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

 

 

ลูกขอกราบหลวงพ่ออย่างสูงค่ะ

    ลูกรับราชการเป็นอาจารย์ 2 ระดับ 7 สอนอยู่ในโรงเรียนประถมศึกษาสังกัดกรุงเทพมหานคร เมื่อครั้งลูกยังเป็นเด็กได้เคยตามคุณแม่ไปปฏิบัติธรรมที่บ้านธรรมประสิทธิ์กับคุณยายและหลวงพ่อ   พอคุณยายกับหลวงพ่อได้มาสร้างวัดพระธรรมกาย   คุณแม่ก็ได้ตามมาทำบุญด้วย  ตั้งแต่สมัยเริ่มสร้างวัด แต่พอลูกแต่งงานแล้วก็ไม่ได้ไปทำบุญที่วัดกับคุณแม่อีกเลย   จนกระทั่งสามีของลูกเสียชีวิต  ลูกจึงได้เข้าวัดพระธรรมกายตามคำชักชวนของคุณแม่   ลูกเข้ามาปฏิบัติธรรมและทำบุญต่างๆ ของทางวัดเป็นประจำ และทำบุญทุกบุญ ที่คุณครูไม่ใหญ่บอกมาโดยตลอด รวมทั้งเป็นนักเรียนอนุบาลฝันในฝันด้วยคะ    ลูกกราบขอความเมตตาพระเดชพระคุณหลวงพ่อฝันในฝันดังนี้ค่ะ 

    พ่อของลูก รับราชการอยู่ที่กรมปศุสัตว์ ท่านเป็นคนใจดี มีน้ำใจ แต่คุณพ่อชอบดื่มเหล้ามาก ดื่มเกือบทุกวัน พอท่านดื่มเหล้าเข้าไปก็จะเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยคะ  ทุกครั้งที่คุณพ่อดื่มเหล้าแล้วเมากลับบ้าน  คุณพ่อก็จะอาละวาดดุด่า คุณแม่ทุกครั้ง  แต่คุณแม่ก็ไม่เคยเถียงเลย  ต่อมาพ่อก็ได้ไปมีภรรยาน้อย คุณแม่ก็รู้แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร    ภายหลังพ่อก็ได้ย้ายไปอยู่กับภรรยาน้อย  ช่วงนั้นคุณพ่อก็ยังแวะมาเยี่ยมลูกๆ บ้าง แต่ก็ไม่ได้ช่วยส่งเสียด้านเงินทอง ค่าเลี้ยงดู ก็มีแต่คุณแม่ที่ต้องเลี้ยงลูกทั้ง ๓ คน  เอง  มีอยู่วันหนึ่งคุณพ่อได้ดื่มเหล้าจนเมาแล้วมาหาแม่  พ่อก็มาอาละวาดดุด่าแม่ แถมยังได้ทำร้ายร่างกายคุณแม่อีกด้วย แม่รู้สึกโกรธมาก จึงตัดสินใจขอหย่ากับพ่ออย่างเด็ดขาด  ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา  พ่อก็ไม่เคยมาที่บ้านของเราอีกเลยคะ  ต่อมาภายหลังก็ได้ทราบข่าวว่าคุณพ่อเสียชีวิตแล้ว  โดยสาเหตุของการเสียชีวิต  คือเย็นวันหนึ่ง พ่อได้ไปดื่มเหล้ากับเพื่อนๆ ตามปกติที่หน้ากรมปศุสัตว์  ตอนจะกลับ พ่อได้เดินข้ามถนนเพื่อไปขึ้นรถที่จอดอยู่อีกฝั่งหนึ่ง โดยที่ไม่ทันมองรถที่แล่นมาบนถนน เพราะตอนนั้นเมาอยู่ ทำให้ถูกรถชน ศีรษะฟาดพื้นต้องผ่าตัดสมองถึง ๒ ครั้ง หลังจากนั้นอีก ๑ เดือน  พ่อก็เสียชีวิตลงด้วยวัย ๕๕ ปี

    ลูก เป็นลูกคนโต  มีน้อง 2 คน เป็น หญิง 1 คน ชาย 1 คน โดยตอนที่ลูกยังเล็กก็จะมีโอกาสเข้าวัดทำบุญและปฏิบัติธรรมที่บ้านธรรมประสิทธิ์กับคุณแม่  ทำให้ลูกรักการนั่งสมาธิ(Meditation)มากทั้งๆ ที่ตอนนั้นก็ยังไม่รู้ว่าเขานั่งสมาธิกันยังไง  พอลูกเริ่มเข้าเรียนที่วิทยาลัยเพาะช่าง  ตอนนั้นลูกเรียนอยู่ชั้นปีที่ 1 มีอยู่วันหนึ่ง  ลูกก็ได้ลองนั่งสมาธิเองที่บ้าน ซึ่งก็นั่งเฉยๆ ไม่ได้คิดอะไร เพราะตอนนั้นลูกก็ยังไม่รู้หลักในการนั่งสมาธิจริงๆ ว่าจะต้องกำหนดจิตยังไงบ้าง รู้เพียงแต่ว่าถ้านั่งเฉยๆ ไม่คิดอะไรอย่างนี้มันทำให้ใจของลูกสบาย ปลอดโปร่ง ลูกจึงได้นั่งต่อไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเห็นองค์พระซึ่งมีลักษณะใสมากๆ อยู่ที่กลางท้องของลูก ซึ่งช่วงนั้นลูกมีความสุขมาก เพราะมันชุ่มเย็นทั้งกายและใจ ลูกก็นั่งมององค์พระไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเลิกนั่งแล้ว ลูกก็ยังเห็นองค์พระท่านอยู่กับลูกตลอดเวลา โดยลูกรู้สึกว่าองค์พระกับตัวของเราเป็นหนึ่งเดียวกัน ไม่ว่าลูกจะทำอะไรท่านก็จะทำตามทุกอย่าง เช่น เมื่อลูกยิ้ม องค์พระท่านก็จะยิ้มด้วย  ถ้าลูกเดินไปไหน ก็จะเห็นท่านเดินไปด้วย ทำให้ลูกไม่กล้าทำสิ่งที่ไม่ดี และลูกรู้สึกกลัวว่าจะบาปที่ให้องค์พระท่านอยู่กับลูกแบบนี้ ลูกจึงเลิกนั่งสมาธิไปและก็ไม่เห็นองค์พระอีกเลยคะ  จนกระทั่งหลังจากที่สามีเสียชีวิต ลูกได้มานั่งสมาธิที่วัด ลูกก็เห็นองค์พระอีกครั้ง ซึ่งหลวงพ่อสอนว่าเวลานั่งสมาธิแล้วเห็นองค์พระผุดขึ้นมา    เป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว ทำให้ลูกรู้สึกมั่นใจว่าเรามาถูกทางแล้ว  ปัจจุบันเวลาลูกนั่งสมาธิก็ยังเห็นองค์พระอยู่เลยคะ

 
    ลูกเคยแต่งงานมาแล้ว 2 ครั้ง   ครั้งแรก เมื่อลูกเรียนจบปริญญาตรี  ก็ได้แต่งงานกับสามีคนแรก  มีลูกสาวด้วยกัน 1 คน แต่สามีคนนี้เจ้าชู้มาก ไม่รับผิดชอบครอบครัว ถ้าลูกจะอดทนอยู่กับเขาต่อไปก็พอทนไหว..แต่ลูกไม่ทนดีกว่า ลูกเลยแยกทางกับเขาตั้งแต่ลูกสาวอายุได้ 1 เดือน     ต่อมาลูกก็ได้แต่งงานกับสามีคนที่ 2 ซึ่งเขารับราชการอยู่ที่กรมศิลปากร  สามีเป็นคนไม่ดื่มเหล้า   ไม่สูบบุหรี่ ขยันทำงาน   เรามีลูกชายด้วยกัน 1 คน  ต่อมาหลังจากแต่งงานกันได้ 27 ปี  สามีอายุได้ 48  ก็ได้ล้มป่วยลงด้วยโรคมะเร็งลำไส้ ต้องเข้าออกโรงพยาบาลบ่อยๆ เป็นเวลาปีเศษๆ จนระยะหลังเจ็บหนักต้องอยู่รักษาตัวที่โรงพยาบาลเป็นเดือนๆ โดยมีคุณแม่ของลูกและตัวลูกคอยผลัดกันมาเฝ้าที่โรงพยาบาล

มีอยู่เช้าวันหนึ่งลูกมาถึงหน้าห้องที่สามีรักษาตัวอยู่ ลูกก็เหลือบไปเห็นอาแปะแก่ๆ คนหนึ่ง ใส่เสื้อผ้าดิบ นั่งอยู่หน้าห้องซึ่งอยู่ตรงข้ามห้องที่สามีอยู่  พอลูกมองไปทางอาแปะคนนั้น เขาก็ยิ้มให้ลูก และลูกก็เดินเข้าไปเยี่ยมสามีที่ห้องตามปกติ ขณะนั้นลูกก็ได้ถามพยาบาลที่มาดูแลสามีของลูกว่า “เห็นอาแปะแก่ๆนั่งอยู่ที่หน้าห้องไหม” พยาบาลก็บอกว่า “ไม่เห็น” ลูกจึงเดินออกไปดูที่หน้าห้องก็ไม่เห็นอาแปะคนนั้นแล้ว พยาบาลจึงถามลูกว่า “อาแปะคนนั้นมีลักษณะ รูปร่าง ท่าทางยังไง ” ลูกก็ได้อธิบายให้พยาบาลฟัง เท่านั้นแหละคะพยาบาลก็พากันขนลุกกันเป็นแถวเลย และบอกกับลูกว่า อาแปะคนที่ลูกเห็นหน้าห้องนั้น เขาเสียชีวิตไปประมาณ 3 ปีแล้ว  ลูกฟังแล้วก็รู้สึกตะลึงและเสียวๆ กับเรื่องที่เกิดขึ้น ในคืนนั้นไม่มีพยาบาลคนไหนกล้าเข้ามาที่ห้องของสามีลูกเลยคะ

อีกครั้งหนึ่งลูกได้พาลูกชายมาที่โรงพยาบาล คืนนั้นลูกกับลูกชายก็นอนอยู่ที่โซฟา ข้างเตียงของสามี ลูกก็ได้ยินเสียงเหมือนเสียงเด็กผู้หญิงดังอยู่ที่ข้างหูว่า “แม่เขานอนที่หนูอีกแล้ว” และก็ได้ยินเสียงผู้หญิงตอบกลับมาว่า “ไม่เป็นไรหรอกให้เขานอนเถอะ เดี๋ยวเขาก็ไปแล้ว”  ลูกรู้สึกขนลุกวาบเลยคะ แต่ก็ไม่กล้าเล่าให้ลูกชายฟัง เดี๋ยวเขาจะกลัว  ตัวลูกชอบเห็นอะไรแปลกๆ อย่างนี้อยู่เสมอๆ และมักจะเห็นคนเดียว เป็นอย่างนี้มาตั้งแต่สมัยที่ลูกเรียนมหาวิทยาลัยแล้วคะ    

ในช่วงสุดท้ายที่สามีป่วยอยู่นั้นคุณ แม่ก็ได้นิมนต์พระอาจารย์จากวัดพระธรรมกาย เพื่อมาเป็นเนื้อนาบุญให้กับสามี พระอาจารย์แนะนำให้ลูกสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวให้กับสามี ลูกจึงได้เอาเงินเดือนๆสุดท้ายของสามีลูก ไปสร้างพระธรรมกายประจำตัวให้เขา ส่วนลูกชายยังไม่ปิดเทอม จึงได้แค่ให้บวชที่วัดใกล้โรงเรียนที่ลูกสอนอยู่  7 วัน บวชเสร็จก็นิมนต์มาโปรดทั้ง 7 วัน

ภายใน 7 วัน นี้ แม่ของลูกทำบุญที่วัดพระธรรมกายหลาย ๆ บุญ โดยโทรศัพท์ให้กัลยาณมิตรที่สนิทกัน ใส่ชื่อสามีของลูกในใบอนุโมทนา    แม่ทบทวนบุญทุกบุญให้สามีของลูกฟังตลอดเวลา    สวดมหาสุวรรณนิธิให้ฟัง และพูดถึงอานิสงส์ที่เอามหาสุวรรณนิธิไปหล่อเป็นพระธรรมกายประจำตัว

ก่อนที่เขาจะเสียชีวิต 1 วัน แม่ก็เป็นคนดูแลเขาเพราะลูกไม่อยู่ ตอนนั้น เขากลืนยาไม่ได้แล้ว แม่ทำความสะอาดให้เขาตั้งแต่ข้างในปากจนถึงฟันและซอกฟันทุกซี่ จับเขาค่อยๆ อ้าปากเห็นยาไปกองอยู่ข้างใน แม่เอาไซริ้งค่อย ๆ ปล่อยน้ำให้ล้างยาลงไป แล้วจับมือเขากำมหาสุวรรณนิธิ บอกสามีลูกว่าจะนำไปหล่อพระธรรมกายประจำตัว ประดิษฐานในพระมหาธรรมกายเจดีย์ ให้มนุษย์ เทวดาได้กราบไหว้ทุกวัน เป็นพัน ๆ ปี แล้วก็สวดมหาสุวรรณนิธิให้เขาฟัง   คืนนั้นทั้งคืนเขานอนสงบจนถึงเช้า เวลาประมาณ 6 โมงกว่า แม่ก็เรียกลูกให้ออกจากห้องน้ำมาดูใจเขา ลูกจับมือเขาไว้ บอกเขาว่าไม่ต้องห่วงตัวลูกและลูกชาย ลูกจับมือเขาไว้จนสิ้นใจต่อหน้าลูกและแม่ของลูก ซึ่งรวมอายุได้ 49 ปี

    ช่วง 7 วันที่หลังจากที่สามีเสียชีวิต ลูกได้เห็นเขาอยู่ที่บ้านบ่อยๆ โดยมีอยู่คืนหนึ่งขณะนั้นเป็นเวลาเกือบเที่ยงคืนลูกรู้สึกว่ามีคนมายืนมองลูกอยู่ที่หน้าเตียง ลูกจึงลืมตาขึ้นมาก็มองเห็นเงาของผู้ชายดำๆ ตัวสูงๆ ซึ่งมีลักษณะคล้ายกับสามีของลูก   ลูกจึงรีบเอาผ้าห่มคลุมโปงทันทีไม่กล้ามองอีกเพราะตอนนั้นลูกกลัวคะ

    มีอยู่วันหนึ่ง หลังจากสามีตายแล้วประมาณ 3 อาทิตย์  ลูกได้ล้างรถอยู่ที่ชั้นล่างของบ้าน ก็เหลือบไปเห็นสามีซึ่งเสียชีวิตไปแล้ว นั่งอยู่ที่บันไดโดยเขาจะใส่เสื้อกล้าม กางเกงวอร์ม รองเท้าแตะ ซึ่งเป็นชุดที่เขาชอบใส่อยู่บ้าน แต่ตัวของเขาขาวซีด    กำลังนั่งมองไปทางถนน ลูกรู้สึกตกใจมากไม่กล้าหันไปมอง ได้ยืนตั้งสติอยู่และบอกกับตัวเองว่า  เราจะต้องไม่กลัวเขา  ถ้าหันไปหาเขา จะบอกกับเขาว่าได้ทำบุญอะไรให้เขาบ้าง  พอตั้งสติได้ ลูกก็หันมาหาเขาทันที แต่ปรากฏว่าเขาได้หายไปแล้ว ลูกจึงได้พูดออกไปว่า ได้ทำบุญทั้งถวายภัตตาหาร  เสาแก้วพันปีและสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวให้เขาแล้วนะ  และตั้งแต่นั้นมาลูกก็ไม่เคยเห็นสามีที่บ้านอีกเลยคะ   

 

    หลานชายของลูกซึ่งเกิดจากลูกสาว ตอนเขาเกิดมาไม่มีรูทวารหนัก แต่ปัสสาวะได้เหมือนคนธรรมดา ตอนแรกเกิดแพทย์ได้ผ่าตัดให้ถ่ายตรงหน้าท้อง พอครบ 2 ขวบก็ผ่าตัดเจาะทวารและต่อลำไส้ให้ถ่ายออกทางทวารหนักได้แล้ว แต่น้ำทางลำไส้ไหลออกผ่านรูทวารหนักออกมาน้อยบ้างมากบ้างเปื้อนกางเกงประจำ ขณะนี้เขาอายุเกือบ 10 ขวบแล้ว  เขาอยากบวชเณรมาก ชอบทำบุญ  พอได้เงินที่ทุกคนให้เขามา เขาก็จะแบ่งทำบุญและซื้อของเล่น และจะเหลือค่าขนมหลังกลับจากโรงเรียนนำมาใส่กล่อง พอครบสองร้อยห้าสิบบาท ก็จะทำบุญพระ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ เขาทำเป็นครั้งที่ 3 แล้วค่ะ

กราบเรียนถามฝันในฝันหลวงพ่อค่ะ

1.    พ่อของลูกเสียชีวิตแล้วไปอยู่ที่ไหน บุญทุกบุญที่ลูกทำไปให้ท่านได้รับไหมคะ และตอนนี้ท่านมีสภาพเป็นอย่างไร

2.    กรรมใดที่ทำให้สามีต้องป่วยเป็นโรคมะเร็งลำไส้ จะต้องทำอย่างไรชาติต่อไปเขาจึงจะพ้นจากวิบากกรรมนี้ 

3.    ก่อนที่สามีจะเสียชีวิตแม่ของลูกได้ทบทวนบุญที่สามีของลูกได้ทำตั้งแต่ก่อนที่จะเจ็บหนักจนกระทั่งวันสุดท้ายที่จะเสียชีวิตให้เขาฟัง เขานึกถึงบุญได้หรือเปล่าค่ะ,   คตินิมิตเขาเป็นอย่างไร ,  ตอนนี้เขาตายแล้วไปไหน บุญทุกบุญที่ลูกทำให้เขาได้รับไหมค่ะ  มีสภาพเป็นอย่างไร และมีอะไรฝากมาบอกไหมคะ

4.    ตอนที่เขาตายใหม่ๆ ลูกได้เห็นเขาไปหาลูกที่บ้านเป็นเรื่องจริงหรือไม่ค่ะ

5.    อาแปะที่ลูกเห็นที่หน้าห้องของสามีและเสียงเด็กกับเสียงผู้หญิงที่ลูกได้ยินที่โซฟาของโรงพยาบาลเป็นเรื่องจริงไหมค่ะ   ถ้าจริงอาแปะมาทำไม  เด็กและผู้หญิงทำไมเขาต้องนอนที่โซฟาที่ลูกนอนด้วยคะ

6.    ทำไมตาเนื้อของลูกชอบเห็นกายละเอียดบ่อยๆ    และเห็นอยู่คนเดียวคะ

7.    แม่มีกรรมอะไรกับสามีของลูก จึงมาเฝ้าดูแลสามีของลูกเหมือนกับลูกของตัวเอง โดยไม่รังเกียจจนสิ้นใจไปต่อหน้าคะ

8.    บุพกรรมใดที่ทำให้หลายชายของลูกเกิดมาไม่รูทวารหนัก ต้องผ่าตัดเจาะรูทวารหนัก, เขาจะมีโอกาสหาย แล้วได้บวชอย่างที่เขาตั้งใจหรือไม่คะ , และต้องทำอย่างไรเขาจึงจะพ้นจากวิบากกรรมนี้

9.    คุณตาของลูก ท่านประสบอุบัติเหตุขับรถชนต้นไม้ระหว่างเดินทางไปต่างจังหวัดเสียชีวิตทันที ด้วยวัย 50 ปี ท่านตายแล้วไปไหน รับบุญที่อุทิศไปให้ได้หรือไม่

10.    ทำไมลูกจึงนั่งสมาธิแล้วเห็นองค์พระได้ง่าย  แต่ไม่สามารถรักษาเอาไว้ได้ แต่พอมานั่งใหม่ก็สามารถเห็นได้ง่ายๆ อีก เป็นเพราะบุพกรรมใดค่ะ และจะต้องทำอย่างไรจึงจะรักษาองค์พระเอาไว้ให้ได้ตลอดคะ

11.    ตัวลูก, สามีปัจจุบัน, ลูกชาย, ลูกสาวและคุณแม่ ในอดีตเคยสร้างบารมีมาอย่างไรกับหมู่คณะ

12.    ลูกนั่งดูศูนย์กลางกายตรงจุดตัดกันกลางท้อง เห็นศูนย์กลางกายแยกออกแล้วลงไปเร็วมาก มีองค์พระผุดสวนขึ้นมาเยอะมาก เห็นหลวงปู่ใสมาก ๆ ลูกเลยหยุดไม่กล้าลงไป พอไปนั่งที่บ้านก็เป็นเหมือนเดิม แต่ครั้งนี้ลูกพบคุณยายไม่กล้าลงไปกลัวบาป อยากกราบเรียนถามหลวงพ่อว่า ลูกควรปฏิบัติต่อไปอย่างไร ที่ปฏิบัติถูกหรือไม่คะ

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

 
                       
 

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ  ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที 

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1.    “พ่อ” ตายแล้ว   ก็ไปอยู่ “มหานรกขุม  5” ด้วยกรรมที่ดื่มสุราเป็นอาจิณ     กำลังโดนนายนิรยบาล “กรอกน้ำกรดสีดำร้อนแรง” อยู่   มีความทุกข์ทรมานมาก   ไม่อาจรับบุญที่อุทิศไปให้ได้    

• แต่ก็ให้ทำบุญอุทิศไปให้บ่อย ๆ   บุญนี้ก็จะได้ไปคอยอยู่ที่ “ยมโลก”   เมื่อพ้นกรรมจากมหานรกแล้ว   ก็จะได้มารับบุญตรงนี้จ่ะ !

 

2.    “สามี” ป่วยเป็น “มะเร็งลำไส้”   เพราะ.....กรรมในอดีตที่ฆ่าสัตว์ทำอาหารเป็นอาจิณ   เพราะเกิดในสังคมเกษตรกรรม   มีฐานะแบบชาวชนบทที่จะต้องเลี้ยงสัตว์  ,  ฆ่าสัตว์เสมอ ๆ   เหมือนชาวชนบทในปัจจุบันทั่ว ๆ ไปจ่ะ !    

 

 

• จะแก้ไข   ต้องแก้ไขด้วยตัวเองเมื่อเกิดมาใหม่   โดยสร้างบุญทุกบุญแล้วอุทิศส่วนกุศลไปให้กับสัตว์ที่เคยไปเบียดเบียนเอาไว้     อีกทั้งอย่าได้ทำกรรมปาณาติบาตใหม่ด้วยจ่ะ !

 

3.    ก่อนตายก็นึกถึงบุญได้แต่ไม่เต็มที่   เพราะมีความทุกข์จากโรคภัยไข้เจ็บ   รวมทั้งจิตใจก็ยังมีความห่วงใยผูกพันกับภรรยาและลูก   จึงทำให้คตินิมิตไม่ชัดเจน     ได้มาวนเวียนอยู่ที่บ้านในช่วงสั้น ๆ ของเดือนแรกภายหลังจากตายแล้ว  ,  ดังนั้นตอนตายใหม่ ๆ ที่ลูกได้เห็นเขาที่บ้านก็เป็นเรื่องจริงจ่ะ !    

 

 

• ต่อมาบุญที่ให้เขาทำในช่วงท้ายก่อนตายและบุญที่อุทิศไปให้เขาได้ส่งผล   จึงทำให้ได้ไปเกิดเป็น “อากาสเทวา” มีวิมานเป็นทองใหญ่โตพอสมควร ด้วยบุญที่สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวเป็นต้นจ่ะ !    

 

• ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้ว   ก็ยิ่งทำให้มีทิพยสมบัติ  ,  ได้นั่งยิ้มแย้มแจ่มใส   และฝากมาอนุโมทนาขอบคุณที่ทำบุญอุทิศไปให้เขาและแนะนำให้มาสร้างบุญ   จึงทำให้เขาได้มามีโอกาสอยู่ตรงนี้ได้  ,  เขาซาบซึ้งในพระคุณมากจ่ะ !

 

4.    “อาแปะ” ที่ลูกเห็นหน้าห้องสามี  ,  และเสียงเด็กและเสียงผู้หญิงที่ลูกได้ยินที่โซฟาของโรงพยาบาลนั้นก็เป็นเรื่องจริง   ที่เป็น “กายละเอียด” ที่ตายแล้วได้วนเวียนอยู่ที่โรงพยาบาลยังไม่ได้ไปเกิด เพราะยังไม่มีบุญพอที่จะไปเกิดจ่ะ !    

• ที่ลูกได้เห็นและได้ยินเพราะอายตนะใจของลูกละเอียดพอที่จะเห็นเขาได้   แต่เขาก็ไม่ได้ตั้งใจจะมาให้เห็นหรือได้ยินเสียงจ่ะ !

 

5.    “ตาเนื้อ” ของลูกชอบมองเห็นกายละเอียดบ่อย ๆ และเห็นอยู่คนเดียว   เพราะ.....ลูกมีบุญพิเศษที่ลูกได้อธิษฐานมา   เรื่องมีอยู่ว่า   ในอดีตชาติหนึ่งลูกมักจะได้ยินเรื่องราวที่มีคนมาเล่าให้ฟังเกี่ยวกับเรื่องกายละเอียด  ,  เรื่องวิญญาณ  ,  เรื่องผี  ,  จึงทำให้อยากพิสูจน์ว่าเป็นความจริงหรือไม่  ,  แต่ก็ไม่เคยเห็นสักที  ,  ดังนั้นเวลาทำบุญ   จึงอธิษฐานจิตอยู่ช่วงหนึ่งว่า   ขอให้ผลบุญส่งผลให้เห็นสิ่งเหล่านี้  ,  เมื่อบุญส่งผลจึงเห็นได้   แต่ก็ไม่ทุกคราวจ่ะ !

 

 

 

6.    แม่มาเฝ้าดูแลสามีของลูกจนสิ้นใจตาย   โดยไม่รังเกียจนั้น   เพราะในอดีตสามีก็เคยเป็นลูกของท่านกับในปัจจุบันท่านเป็นคนมีธรรมะในใจ  ,  มีจิตใจสูงชอบเอื้อเฟื้อ   จึงได้มาเกื้อกูลกันและรักเหมือนลูกของท่านจ่ะ !

 

7.    “หลานชาย” ของลูกเกิดมา “ไม่มีรูทวารหนัก” ต้องผ่าตัดเจาะรูทวารหนัก   เพราะ.....กรรมในอดีต   เคยเป็น “เด็กวัด” ได้นอนเฝ้ากุฏิอยู่กับหลวงตาและลูกศิษย์อีกหลายคน   คืนหนึ่งปวดท้องถ่ายมาก  ,  ด้วยความขี้เกียจที่จะไปถ่ายที่ในป่า   จึงได้ถ่ายที่ ข้าง ๆ บันไดด้านหน้ากุฏิ  ,  ตอนเช้าหลวงตาเห็นก็โกรธ   จึงได้เรียกเด็กวัดหลายคนมาถาม  ,  ตัวเองก็ไม่ยอมรับด้วย   ทำให้หลวงตาสั่งให้ทุกคนสาบาน   แต่ก็ไม่มีใครยอมรับ   จึงทำให้ท่าน “แช่ง” ให้ไม่มีรูทวารหนัก  500  ชาติ  ,  วิบากกรรมนี้มาส่งผล   ด้วย “วจีกรรมที่โกหกแล้วโดนแช่ง”   รวมทั้งกรรมปาณาติบาตที่เคยทำไว้     จึงทำให้เกิดมาไม่มีรูทวารหนักและได้ตายไปหลายชาติแล้ว  ,  ชาตินี้กรรมเบาบาง   จึงทำให้สามารถผ่าตัดได้   แต่ก็ไม่ดี 100 %  แค่พอใช้งานขับถ่ายได้เท่านั้นจ่ะ !

 

 

 

 

 

• บวชระยะสั้นก็คงพอได้
• ให้ตั้งใจสั่งสมบุญทุกบุญ   ทั้งทาน  ,  ศีล  ,  ภาวนา  ,  ขัดห้องส้วม   ทำความสะอาดวัดบ่อย ๆ   แล้วอธิษฐานจิตให้พ้นจากวิบากกรรมนี้ไปจ่ะ !

 

8.    “คุณตา” ของลูกประสบอุบัติเหตุขับรถชนต้นไม้ระหว่างเดินทางไปต่างจังหวัด   เสียชีวิตทันทีด้วยวัย  50  ปี   เพราะ....กรรมในอดีตชาติหนึ่ง   บ้านท่านอยู่ชายป่า   ชอบล่าสัตว์   โดยมี “หลุมดักสัตว์” ที่เมื่อสัตว์ตกลงไปก็จะทำให้หินที่ถ่วงกับกิ่งไม้ใหญ่ตกลงมาทับตาย   วิบากกรรมนี้มาส่งผลจ่ะ !

 

• ตายแล้วก็ไปเกิดใหม่เป็น “มนุษย์” แล้ว   ภายหลังจากวนเวียนอยู่ระยะหนึ่ง     
• ไม่อาจรับบุญได้จ่ะ !

 

9.    ลูกนั่งสมาธิเห็นองค์พระได้ง่าย   แต่รักษาองค์พระไว้ไม่ค่อยได้     แต่พอมานั่งใหม่ก็เห็นได้ง่ายอีก   เพราะ.....มีบุญในการเจริญภาวนาในอดีต     แต่ปัจจุบันไม่ได้ให้ความสำคัญเท่าที่ควร   จึงทำให้เดี๋ยวก็เห็น   เดี๋ยวก็หายจ่ะ !

• จะรักษาองค์พระไว้ให้ตลอด   ก็ต้องทำให้สม่ำเสมอเท่านั้นแหละจ่ะ !   เพราะ.....บุญเก่าก็มีมากเพียงพออยู่แล้วจ่ะ !

 

10.    ตัวลูก  ,  สามีปัจจุบัน  ,  ลูกชาย  ,  ลูกสาวและคุณแม่   เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาแบบ “กองเสบียง”   ประเภทบางครั้ง  ก็เต็มที่  ,  บางครั้งก็ตามอารมณ์จ่ะ !    

• ดังนั้นชาตินี้ก็ต้องแก้ไขการสร้างบารมีให้ดีด้วยการทำให้เต็มกำลัง     ทั้งทำด้วยตนเองและชวนคนอื่นมาทำด้วยจ่ะ !

 

11.    เมื่อลูกนั่งดูศูนย์กลางกายตรงจุดตัดกันกลางท้อง   ได้เห็นศูนย์กลางแยกออกแล้วใจดิ่งลงไปเร็วมาก   แล้วเห็นองค์พระผุดขึ้นมามากมาย  ,  ได้เห็นพระเดชพระคุณหลวงปู่ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย   และเห็นคุณยายอาจารย์ผุดขึ้นมา     เมื่อเห็นดังนี้แล้วก็ให้หยุดใจนิ่ง ๆ ต่อไปอีก     ให้ดูประสบการณ์ภายในด้วยใจเฉย ๆอย่างเดิมอย่างเดียวเท่านั้นแหละจ่ะ !

 

• ชาตินี้มาเจอกันแล้ว     ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิต     ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์อย่าได้พลัดกันเลยจ่ะ !

 

http://goo.gl/s6XRb