ทำไม๊ ทำไม ทำไม ทำไม

 

CASE  STUDY 

ทำไม๊  ทำไม  ทำไม  ทำไม

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

 

 

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

        ชีวิตผมเริ่มต้นจากคำถาม และเป็นคำถามมากมายที่มาจากไหนไม่ทราบที่ทักใจให้คิด เป็นแรงขับให้ชีวิตโลดแล่นไปบนเส้นทางอันคดเคี้ยวยาวไกล ผมก็ได้แต่ให้กาลเวลาแสวงหาคำตอบ จากคำถามที่เริ่มต้นตอนเด็กๆว่า “ทำไมคนเราจึงแตกต่างกัน” พัฒนาขึ้นมาเป็น “ทำอย่างไรจะทำให้คนเราเหมือนกัน” เช่น Copyคนที่ประสบความสำเร็จในชีวิตมาใส่ให้คนที่ยังไม่ประสบความสำเร็จ จะได้เหมือนกัน ผมคิดว่าคงเป็นเรื่องกล้วยๆ

 

แต่ทว่าความจริงมิได้เป็นเช่นนั้นเลย จนถึงวันนี้ผมคิดว่าได้รับคำตอบ แต่คำตอบนั้นเป็นอย่างไร ขอได้โปรดติดตามจากเส้นทางชีวิตประหนึ่งน้ำผึ้งขมผสมมะนาวหวานของผมครับ
ผมขอเริ่มต้นจาก ‘มันเป็นยังงี้ ได้ยังไง’ คือคุณย่าของผมมีวิชาปัดลมฝนไปทางอื่นได้ ผมเคยเห็นมากับตาตัวเอง เวลาลมพายุฝนตั้งเค้ามืด ๆ มาที่บ้าน บรรยากาศน่ากลัวมาก...

 

คุณย่าจะนำผ้ามาท่องคาถา พอปัดผ้าไปทางอื่น ลมฝนก็เปลี่ยนทิศพัดไปทางอื่นจนหมด  นอกจากนี้ท่านยังมีวิชา “อเมซิ่งวิทยา” รักษาต้อกระจกด้วยวิธีให้คนที่เป็นตาต้อนั่งบนครก แล้วนำกะลามาครอบเบ้าตาเขาไว้ หยิบเนื้อปลาเค็มขึ้นมาบ่นคาถา “ตัดต้อ ต้อหาย ตัดหวาย หวายขาด ตัดสายไฟฟ้าฟาด ขาดแล้วต้อเอย” จบคำก็ฟันฉับเนื้อปลาเค็มไปที่กะลา ปรากฏว่า โรคตาต้อหายทันที ยังครับ...ท่านยังเป็นหมอตำแยมือโปร ได้ทำคลอดทารกให้ลืมตาดูโลกมาแล้วนับร้อยชีวิต  มีฉายาว่า ‘หมอตำแยมือสะอาด’ ก็เพราะมือไม่เคยเปื้อนเลือดขณะทำคลอดเลย เพราะจะเป็นคนสั่งการให้ผู้ช่วยทำ ผมเองก็เกิดมาด้วยฝีมือคุณย่า ท่านเอ็นดูผมมาก ปรารถนาจะถ่ายทอดวิชาทั้งหมดให้ แต่ผม Say No! เป็นผลให้วิชาเหล่านี้สูญหายไปพร้อมกับชีวิตของหญิงชราวัย 94 ปี

 

พ่อแม่ผมทำนาประเภทหลังสู้ฟ้าหน้าจมดิน คือยิ่งทำยิ่งจน ลูกๆ 5 คน มีชีวิตอยู่อย่างลำบากที่จังหวัดสงขลา จึงเปลี่ยนจากทำนามาเลี้ยงหมูเสริมด้วย ก็ยิ่งไม่ประสบความสำเร็จ มีหนี้สินท่วมหัวกว่า 2 ล้านบาท กระทั่งผมโตยังต้องคอยตามใช้หนี้ให้ท่านเรื่อยๆ

 

ตัวผมเป็นลูกคนสุดท้อง เมื่อผมเจริญวัยอายุได้ 8 ขวบ คำถามว่า “ทำไมๆ ๆ”  ผุดขึ้นมาเต็มหัวไปหมด ทำไมเด็กบ้านอื่นได้ไปเล่น , ทำไมผมต้องช่วยงานบ้าน , ทำไมบ้านผมจึงต้องยากจน ทั้งที่ขยันกว่าคนอื่น , ทำไมความรู้ความสามารถแต่ละคนไม่เท่ากัน , ทำไมคนเราจึงต่างกัน ตอนนั้นมีแต่คำถามว่าทำไมๆๆๆอยู่ในหัวของผมเต็มไปหมด.... แต่แล้วก็มีคำแนะนำมาว่า “ต้องเรียนหนังสือให้จบสูงๆเท่านั้นจึงจะรู้คำตอบนี้ได้” คำบอกนั้นเป็นแรงขับเคลื่อนให้เด็กป.5 คิดหาหนทางที่จะพลิกดินตะกายสู่ดวงดาวไปเรียนต่อให้ได้ถึงศูนย์กลางการศึกษา คือกรุงเทพ แต่พ่อแม่ไม่อนุญาตเพราะไม่มีเงินและยังเล็กอยู่

 

ผมก็หาช่องทางไปอยู่กับหลวงลุงซึ่งเป็นญาติที่วัดย่านนนทบุรีจนได้ ทว่าอยู่ได้ปีเดียวท่านก็มีอันต้องย้ายไปเป็นเจ้าอาวาสที่พัทลุงเป็นเหตุให้ผมต้องกลับไปด้วย ผมจึงเหมือนคนที่กำลังยื่นมือคว้าดาวทอแสงงาม แต่ชั่วพริบตามันดับวูบกลายเป็นดินดังเดิม การเรียนของผมที่พัทลุงบางช่วงต้องเดินทางไปกลับวันละ140 กม.

 

ที่แย่คือย้ายไปอยู่กับคนโน้นทีคนนั้นทีกว่า 30 ครั้ง แต่ผมก็สามารถร่ำเรียนจนจบปวช. และสอบติดที่สถาบันพระจอมเกล้าพระนครเหนือ กรุงเทพฯ ผมเลือกเรียนภาคค่ำเพื่อจะทำงานหาเงินเป็นค่าเช่าห้อง ค่าเล่าเรียน เมื่อเรียนจบ หัวใจก็สั่งลุยได้ทำงานที่บริษัท U-COM วันหยุดเสาร์อาทิตย์จะหาซื้อเสื้อผ้าแถวสำเพ็ง โบ๊เบ๊ไปเปิดร้านขายที่ภาคใต้ จ้างคนดูแลร้าน ภายใน 3 เดือนร้านของผมก็ชื่อดังที่สุดในสงขลา

 

ผมยังอุตสาหะทำงานไปด้วยเรียนต่อไปด้วย เหนื่อยมาก เหนื่อยจนลืมเลือนคำถามที่เคยดังก้องอยู่ในใจตลอดมา ประกอบกับความเป็นคนคิดใหญ่ทำใหญ่ ผลักดันให้ตะเกียกตะกายจะต้องไขว่คว้าดวงดาวให้ได้..

 

เมื่อเรียนจบผมจึงได้ออกจากงานด้วยความมั่นใจที่จะทำในสิ่งที่แตกต่างและโดดเด่นกว่า  ด้วยความคิดสร้างสรรค์ผมจึงเปิดโรงเรียนกวดวิชานักเรียนสายอาชีวะเพื่อสอบเข้าคณะวิศวะ  ช่วงนั้นสถาบันกวดวิชาหลายแห่งล้วนเปิดสอนแต่นักเรียนสายสามัญ โอกาสทองเป็นของผมแล้ว ผมเปิดสอนที่หาดใหญ่เป็นแห่งแรกในประเทศไทย ด้วยความสามารถในการถ่ายทอดเทคนิค เด็กจึงแห่มาเรียนกันกว่าสามร้อยคนจนต้องเตรียมขยายสาขา

 

แต่ทว่าทีมงานซึ่งเป็นรุ่นพี่แยกตัวไปเปิดโรงเรียนแข่งกับผม ผมสะดุดเฮือกเล็กๆ  ไม่มีทางยอมแพ้ หาทีมงานใหม่ ขยายสาขาไปทั่วประเทศ 15 แห่ง มีสถิติการรับสมัครสูงสุด 800 คนต่อครั้ง ทำให้ผมเป็นโรคหอบทรัพย์ทันที ความรุ่งเรืองอยู่กับชีวิตผมได้ 2 ปีก็ต้องสะดุดอีกครั้ง คือทีมงานดังแล้วแยกวงอีก แต่ด้วยหัวใจที่ไม่แพ้ ผมกลับมาคิดใหม่ทำใหม่ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเรา ทำไมเราถึงไม่สำเร็จเหมือนคนอื่น ทำไมเราถึงแตกต่างจากคนที่สำเร็จ

 

คำถามของผมเริ่มกลับมาทำงานอีกครั้ง ทว่าครั้งนี้มันทวงหาคำตอบอย่างจริงจัง ทำอย่างไรเราจะ Copy ความสำเร็จรูปของคนอื่นมาใส่ในตัวเรา ถ้าทำได้จะพัฒนาคนให้หมดทั้งประเทศให้สำเร็จเหมือนกันหมด 

 

เมื่อยังหาคำตอบที่แน่ชัดไม่ได้ ผมได้แต่คิดว่าความสำเร็จทุกอย่างมันคงอยู่ที่เราจะต้องไขว่คว้าหามาเองเอาเอง..ผมว่ามันเป็นอย่างนั้น... 

ก็มันเป็นอย่างนั้นแล้วผมก็เริ่มกลับไปเรียนต่อปริญญาโทอีกครั้ง แต่หลักสูตรก็ยังไม่ตรงใจนัก เผอิญได้ยินข่าวหลักสูตรการพูดขึ้นมา ผมคิดว่าน่าจะเรียนไปก่อน

 

ผมจึงเลือกเรียนศิลปะการพูดที่สถาบันแห่งหนึ่ง แต่พอเรียนจบอาจารย์ที่สอนท่านเสียชีวิตพอดี คงเห็นว่าผมพูดเก่ง สถาบันจึงเชิญให้ผมเป็นอาจารย์สอนแทน อบรมอยู่พักหนึ่งก็มีลูกศิษย์ที่เป็นผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง ท่านมาเรียนเพื่อหาวิทยากรไปอบรมข้าราชการในสำนักพระราชวัง แล้วท่านก็มาเชิญผมไปอบรม ผมจึงเริ่มค้นหาหลักสูตรพัฒนาคนเพิ่มเติม โดยได้เดินทางไปเรียนรู้หลักสูตรต่างๆ ยังต่างประเทศ  ผมคิดว่ามันใกล้จะได้รับคำตอบแล้วว่าทำอย่างไรจะ Copy ความสำเร็จของคนได้ ทะเลแห่งความเปลี่ยนแปลงของชีวิต ก็ทำให้ผมดั้นด้นไปศึกษาการทำงานของสมอง พยายามเรียนรู้ว่าสมองทำงานอย่างไรเพื่อจะหาทาง Copy สมองคน แต่เมื่อเรียนรู้ต่อไปผมก็พบว่า ไม่ใช่ๆ

 

การพัฒนาคนไม่ใช่แค่ที่กายกับสมองแต่ต้องลงไปถึงเรื่องจิต ผมได้เรียนรู้แนวคิดของที่ปรึกษาทางด้านจิตของประธานาธิบดีจอร์จ บุช และวิทยากรระดับโลกอีกหลายท่าน รับรู้แนวคิดการโปรแกรมความสำเร็จให้จิตมากมาย เช่นเปิดเพลงสอนให้ทำใจให้สงบแล้วนึกจินตนาการว่าตนประสบความสำเร็จแล้ว คล้ายๆการอธิษฐาน เป็นต้น เมื่อได้หลักสูตรใดมาก็นำมาอบรมในวังทำให้มีผู้มองเห็นแวว ชวนไปเป็นที่ปรึกษา และกรรมาธิการหลายตำแหน่งในรัฐสภา แล้วก็เกิดแนวคิดว่าถ้าเรามีอำนาจ งานพัฒนาคนของเรา จะไม่มีสะดุด นั่นคือผมต้องเป็นนายกรัฐมนตรีซะเอง....

 

เราจะเป็นนายก แต่แล้วก็เปลี่ยนใจเมื่อเห็นว่านายกฯนั้นเป็นก็ได้ชั่วคราว แต่งานพัฒนาคนจะต้องทำต่อเนื่อง จึงย้อนกลับมาเปิดศูนย์อบรมคน ชื่อหลักสูตร “ Leadership Within และฝึกผู้ประกอบการ”  โดยร่วมมือกับอดีตผู้บริหารของบริษัทฟิลลิปส์จากประทศเนเธอแลนด์ ซึ่งซื้อหลักสูตรมาเป็นล้านจะเปิดอบรมในประเทศไทย เพราะเห็นตัวอย่างจากสิงคโปร์ มีคนไปเปิดแล้วประสบความสำเร็จอย่างงาม   แต่พอมาเปิดจริงในประเทศไทยกลับไม่ประสบความสำเร็จ เพราะมีปัญหาเรื่องภาษาอังกฤษจนผู้บริหารชาวเนเธอแลนด์ถอนตัวกลับไป ผมจึงนำมาหลักสูตรแปลเป็นภาษาไทยแล้วเปิดอบรมต่อ มีผู้มาเรียนบ้างแต่ก็ยังไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร ผมจึงเริ่มสงสัยว่า อะไรกันแน่ที่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จ

 

จนต่อมากระทั่งวันหนึ่ง มีผู้นำบุญกลุ่มหนึ่งได้มาอบรมกับผมทั้งครอบครัว เขาได้ฟังผมพูดเรื่องกาย สมอง จิต และศีล สมาธิ(Meditation) ปัญญา เขาจึงอยู่รอคุยกับผม แล้วก็ชวนผมไปฝึกสมาธิที่วัดพระธรรมกาย  ผมจึงได้มาวัดพระธรรมกาย  ได้มาฝึกสมาธิ ชมมหาธรรมกายเจดีย์สถานที่รวมคนจำนวนล้าน ทำให้เข้าใจวัดมากขึ้น และคิดจะช่วยที่นี่ ทำวัดให้เป็นโรงเรียนวิถีพุทธเบ้าหลอมมนุษย์แห่งอนาคต ผมได้ดูประวัติคุณยาย พอเห็นภาพคุณยาย ผมรู้สึกคุ้นมากและซึ้งจนน้ำตาไหลอยากจะช่วยท่าน พลันก็มีเสียงคุณยายดังขึ้นมาในจิตว่า “ถึงเวลาแล้วไปช่วยหลวงพ่อ หลวงพ่อรออยู่” ผมงง! แต่ก็แต่งตัวขับรถไปวัดทันที เมื่อไปถึงก็ได้พบหลวงพ่อจริงๆ ผมกราบนมัสการหลวงพ่อว่า “คุณยายให้มาช่วยหลวงพ่อครับ” หลวงพ่อก็อนุโมทนา

 

ผมได้ติดจานดาวธรรมขึ้นพนาวัฒน์นั่งสมาธิจนเห็นองค์พระ และแล้วคำตอบจากคำถามมากมายทั้งชีวิตก็บังเกิดขึ้นราวดอกบัวบานสะพรั่ง บุญ...บุญนั่นเองคือเบื้องหลังชีวิตทุกชีวิต กรรมจัดสรรให้เป็น ไม่มีใครสามารถ Copy ใครให้เหมือนใครได้ ถ้าไม่มีบุญรองรับ  จะมีบุญรองรับได้ก็ต้องทำบุญ..เพราะว่าบุญนั้นบุญไม่มีขาย

คำถาม

 

1.    คุณย่าใช้ผ้าโบกไล่ฝน และใช้เนื้อตัดกะลารักษาต้อได้อย่างไร ทำไมท่านเป็นหมอตำแย

แต่กลับรักความสะอาดมาก ไม่ยอมให้มือเปื้อนเลือดเลย  ซึ่งขัดกับอาชีพพอสมควร ,  ท่านตายแล้วไปไหนครับ

2.     เหตุใดคุณพ่อคุณแม่จึงลำบากมีหนี้สินชั่วชีวิต การที่ผมช่วยท่านใช้หนี้ จะทำให้ต่อไปผมไม่เป็นหนี้ไหมครับ

3.    เหตุใดตอนที่ผมเรียนผมต้องย้ายที่อยู่ถึง 30 ครั้ง ผมยังมีกรรมที่ต้องย้ายบ้านที่อยู่ปัจจุบันอีกหรือไม่

  
4.    เหตุใดผมจึงเป็นคนคิดใหญ่ทำใหญ่ คิดทำเล็กไม่เป็น , แต่เมื่อประสบความสำเร็จช่วงหนึ่ง จะมีอุปสรรคทำให้แตกแยกไม่อาจรวมทีมได้ แม้ปัจจุบันการจะช่วยวัดและรวมคนมาวัดก็พบอุปสรรคคล้ายๆ กัน ไม่อาจรวมได้ เป็นเพราะวิบากกรรมหรือวิบากมารวิบากมัน  มาขัดขวางการสร้างบารมีของผมครับ

5.    เหตุใดผมจึงมีมิตรเป็นผู้ใหญ่อายุมากกว่า คอยสนับสนุนผมทั้งหมด ในขณะที่อายุใกล้ๆ กันกลับคอยขัดแย้ง , และพอได้เงินก้อนใหญ่มา เงินนั้นก็กระจายหายไปหมดอย่างรวดเร็ว ผมจะหลุดพ้นจากภาระการเงินไปรอดไปโลดได้อย่างไรครับ

6.    การที่ผมสอนคนให้ทำใจให้สงบ แล้วนึกจิตนาการถึงความสำเร็จที่ต้องการ  เป็นเหมือนกับการอธิษฐานจิตให้ประสบความสำเร็จหรือไม่ , และการอธิษฐานจิตให้บังเกิดผลอย่างรวดเร็วนั้น จะต้องอธิษฐานอย่างไร  ,  ดังเรื่องสุวรรณสาม ที่ตั้งสัจจะอธิษฐานแล้วสามารถถอนธนูและพิษออกจากร่างกายได้ทันที การตั้งสัจจะเช่นนี้มีส่วนช่วยให้คำอธิษฐานสัมฤทธิ์ผลรวดเร็วยิ่งขึ้นหรือไม่  ถ้าใช่ จะตั้งสัจจะอธิษฐานอย่างไรที่จะช่วยให้สำเร็จเร็วแรงมากที่สุด

7.    เคยได้ยินบางคนที่ทำบุญทุกบุญแล้วอธิษฐานทุกวัน ให้พบปะแต่สิ่งที่ดีสิ่งที่พึงปรารถนา  แต่กลับเจอสิ่งที่ตรงข้าม เป็นเพราะเหตุใดครับ

8.    เหตุใดผมจึงมีแนวคิดอยากพัฒนาคน ให้เหมือนกันอย่างมาก จนถึงกับคิดจะ Copy ความสำเร็จไปใส่ให้กันเลยทีเดียวครับ แต่สุดท้ายก็ได้รู้ว่า ทำไม่ได้เลยถ้าปราศจากบุญ

9.    การที่ผมมีคำถามอยู่ในใจให้คอยหาคำตอบอยู่ตลอดมา

 เป็นเพราะว่าผมมีภารกิจอะไรในชาติก่อนหรือไม่ครับ   ก่อนชาตินี้ผมมาจากไหน   มีหน้าที่อะไรในงานพระพุทธศาสนา  , ทำไมเมื่อเห็นคุณยายอาจารย์แล้วน้ำตาไหลครับ  ,  ผมตั้งใจจะบวชเมื่ออายุ 40 ปี จะมีกำลังบุญพอหรือไม่ครับ

10.    ลูกทั้งสองของผม มักจะบอกว่า เขามาจากดุสิตบุรี จริงๆแล้วเขามาจากไหนครับ มีหน้าที่อะไรบ้าง เขามีบุญบวชหรือไม่ครับ
กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

 

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ  ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที 
 แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1.    “คุณย่า” ใช้ผ้าโบกไล่ฝน  ,  ใช้เนื้อตัดกะลารักษาต้อได้ เพราะ.....คุณย่ามีวิชาของวิทยาธร เมื่อท่านร่ายเวทย์คาถาอาคมก็ทำให้อาจารย์แต่ละสาขาวิชาที่ท่านดูแลวิชานั้น ๆ ให้ศักดิ์สิทธิ์ได้มาช่วยร่ายเวทย์บันดาลให้เกิดขึ้น  ,  อีกทั้งคุณย่าก็มีบุญทางด้านนี้ด้วยจ่ะ !

 

• ท่านเป็น “หมอตำแย” ที่รักษาความสะอาดมากไม่ยอมให้มือเปื้อนเลือดเลย   ซึ่งปกติอาชีพนี้มือจะต้องเปื้อนเลือด เพราะ.....เป็นอัธยาศัยส่วนตัวของท่านที่รักความสะอาด   ไม่ใช่หลักวิชาวิทยาธรจ่ะ !

• ตายแล้วก็ไปเป็นวิทยาธรหญิงชั้นดีอยู่ในป่าหิมพานต์จ่ะ !   
• ตอนนี้ท่านก็กำลังเรียนวิชา  ,  ลองวิชาไปเรื่อย ๆ กับอาจารย์วิทยาธรของท่าน     
• ได้รับบุญที่อุทิศไปให้ก็ทำให้ท่านมีบารมีเพิ่มขึ้น  ,  แต่ก็เอาบุญบารมีนี้ไปใช้เรียนวิชาของท่านเพิ่มเติมความศักดิ์สิทธิ์ขึ้นจ่ะ !
  

 

 

 

 

2.    คุณพ่อ  ,  คุณแม่   ลำบากมีหนี้สินตลอดชีวิต เพราะ.....ในอดีตท่านทำทานมาน้อย   อีกทั้งมักจะชอบขอยืมเงินคนแล้ว    ไม่ยอมคืนเจ้าหนี้  ,  กอปรกับปัจจุบันไม่ค่อยประมาณในการใช้ทรัพย์  ,  ไม่ค่อยวางแผนในการใช้ทรัพย์จ่ะ !

 

• การที่ลูกได้ช่วยท่านใช้หนี้นั้นก็ถือว่าเป็นการตอบแทนคุณบิดามารดา  ,  บุญนี้ก็มีส่วนในการที่จะทำให้เราไม่เป็นหนี้สิน  ,  แต่ก็ต้องดำเนินชีวิตอยู่ด้วยความไม่ประมาทจ่ะ !

 

3.    ลูกต้อง “ย้ายที่อยู่” ถึง  30  ครั้ง เพราะ.....เป็นช่วงของกรรม “ตระหนี่” ในอดีตได้มาส่งผลทำให้ลำบากและต้องย้ายที่อยู่  ,  อีกทั้งเวลาญาติมาขออยู่อาศัยก็ปฏิเสธที่จะช่วยเหลือให้เขาอยู่ด้วยทั้ง ๆ ที่ตัวเองช่วยได้แต่ไม่ช่วย

• วิบากกรรมดังกล่าวเบาบางลงไปแล้ว  ,  ให้สั่งสมบุญทุกบุญให้มาก ๆ จะได้พ้นวิบากกรรมนี้จ่ะ !

 

4.    ลูกเป็นคน “คิดใหญ่” คิดเล็กไม่เป็น เพราะ.....ติดนิสัยอย่างนี้ข้ามชาติมาตอนที่ได้มาทำบุญกับหมู่คณะ   แล้วก็อธิษฐานจิตให้เป็นคนคิดใหญ่  ,  ทำใหญ่   อย่าได้คิดเล็กเลยจ่ะ !

 

• เมื่อประสบความสำเร็จช่วงหนึ่งก็จะมีอุปสรรคทำให้แตกแยกกันไม่อาจรวมเป็นทีมได้   แม้จะรวมคนมาวัดเป็นทีมมาวัดก็มีอุปสรรคคล้ายกัน เพราะ.....กรรมในอดีตก็เคยทำอย่างนี้เช่นเดียวกัน  คือ เมื่อไปร่วมงานกับคนอื่นเป็นทีมจนประสบความสำเร็จแล้วก็มักจะแยกตัวออกมาตั้งทีมใหม่   ก็ให้นึกว่าเป็นธรรมดาของโลกอย่าได้ทุกข์ใจไปเลย  ,  ให้ถือว่าเราได้สร้างคนที่มีความสามารถขึ้นมาในโลกใบนี้     อีกทั้งให้ลูกมีสังคหะวัตถุ  4  ให้ครบถ้วนเพื่อผูกใจเขาเอาไว้และให้สร้างระบบในการทดแทนคนที่จากไปด้วยจ่ะ !

 

  

5.    ลูกมักมีผู้หลักผู้ใหญ่สนับสนุน   แต่ถ้าอายุใกล้ ๆ กันมักจะคอยขัดแย้งกัน เพราะ.....ลูกเป็นคนมั่นใจในตนเองสูงจนบางครั้งไม่ค่อยรับฟังความเห็นของคนรุ่นเดียวกัน  ,  แต่จะเป็นคนคุยเก่ง  ,  นำเสนอเก่ง   จึงทำให้ผู้ใหญ่ชอบจ่ะ !

 

• พอได้เงินก้อนใหญ่มาก็อยู่ชั่วคราว   ให้มีเหตุกระจัดกระจายไป เพราะ.....กำลังทานบารมีในอดีตมีอยู่ในระดับหนึ่ง   เมื่อไปทำงานที่ใหญ่กว่ากำลังบุญ   จึงไม่อาจรองรับสมบัติใหญ่ได้จ่ะ !    

• ลูกคิดใหญ่ได้แต่ต้องวางแผนค่อย ๆ โตไปตามลำดับเหมือนปลูกต้นไม้ใหญ่ ก็ต้องใช้เวลาอย่าใจร้อนจนเกินไป   อีกทั้งหมั่นสั่งสมบุญทุกบุญให้มาก ๆ แล้วจะไปรอดและไปโลดจ่ะ !

 

6.    การที่ลูกสอนคนให้ทำจิตให้สงบแล้วนึกจินตนาการถึงความสำเร็จที่ต้องการ กับการอธิษฐานจิตให้สำเร็จนั้น   ก็คล้าย ๆ กัน     แต่ว่าไม่ได้เป็นอธิษฐานบารมี   เพราะอธิษฐานบารมีนั้นจะต้องสั่งสมบุญให้ได้เสียก่อนแล้วจึงตั้งจิตอธิษฐานจ่ะ ! คือ  เอาบุญเป็นที่ตั้งของใจจ่ะ !

 

• การอธิษฐานจิตให้ประสบความสำเร็จอย่างรวดเร็วนั้น  จะต้องระลึกนึกถึงความดีอย่างต่อเนื่องไม่เคยขาดเลย  เช่น  เข้าวัดมา  30  ปี ก็ได้รักษาศีล  5  ทุกวันในวันธรรมดา  และรักษาศีล  8  ในวันพระทุกวันไม่เคยขาดเลย แม้แต่เพียงวันเดียวเป็นต้นนั่นแหละจึงจะเป็นสัจจะบารมีแบบสุวรรณสามได้  ,  คือเอาความดีที่เราทำได้จริง ๆ อย่างต่อเนื่องมาเป็นฐานในการอธิษฐานจิตจึงจะสัมฤทธิผลได้อย่างเร็วแรงจ่ะ ! 

 

 

 

7.    การที่บางคนทำบุญทุกบุญแล้วอธิษฐานจิตทุกวันให้ประสบความสำเร็จในสิ่งที่ต้องการ   แต่ผลออกมากลับตรงกันข้าม เพราะ.....กำลังบาปมากกว่ากำลังของบุญที่ตนได้ทำอยู่  ,  เข้าใจง่าย ๆ คือยังอยู่ในช่วงระหว่างที่บาปยังส่งผลอยู่   และบุญกำลังทำงานอยู่จึงต้องรอคอยเวลาแห่งความสำเร็จ   ดังนั้นอย่าได้ท้อใจ  ,  ให้สร้างบุญต่อไปแล้วอธิษฐานจิตทุกวันจนกระทั่งสักวันหนึ่งบุญมีกำลัง มากกว่าบาปก็จะเป็นไปตามความปรารถนาของตนได้จ่ะ ! 

 

 

8.    เหตุที่ลูกมักมีความคิดอยากพัฒนาคนให้เหมือนกันอย่างมากจนถึงกับคิดจะ Copy ความสำเร็จไปใส่ให้กันเลยทีเดียว   แต่สุดท้ายก็รู้ว่าทำไม่ได้ถ้าปราศจากบุญ เพราะ.....ในอดีตเคยบวชเป็นพระกับหมู่คณะ   ได้ช่วยทำหน้าที่เผยแผ่อยากให้คนเป็นคนดีเหมือนกัน  ,  ได้มุ่งมั่นในการที่จะปลูกฝังคุณธรรมความรู้ให้ทุกคน   เพราะอยากให้ทุกคนเหมือนกัน   แต่ก็ได้เพียงบางคน   แล้วก็รู้ว่าถ้าปราศจากบุญแล้วความสำเร็จก็จะเกิดขึ้นได้ยาก   นิสัยนี้ติดตัวมาจ่ะ !

 

 

9.    การที่ลูกมีคำถามอยู่ในใจตลอดเวลาเพื่อให้มีคำตอบออกมา เพราะ.....ลูกเป็นคน “ปัญญาจริต” ติดมาหลายชาติ  ,  โดยเฉพาะพุทธันดรที่ผ่านมา ลูกได้เป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช   ต่อมาได้ออกบวชตามพระราชา ภายหลังจากที่มีครอบครัวแล้ว  ,  เมื่อบวชแล้วก็เป็นกำลังในการ “เผยแผ่” พระพุทธศาสนาจนตลอดชีวิต   ได้สร้างบารมีกับหลวงปู่  คุณยาย  และหมู่คณะมา     ดังนั้นเมื่อมาเจอคุณยายจึงน้ำตาไหลจ่ะ !   

 

 

• มีผลการปฏิบัติธรรมได้เข้าถึงดวงใส  ,  องค์พระใส ๆ   เอาตัวรอดกลับดุสิตบุรีได้  

 

• ชาตินี้ต้องหาทุนทรัพย์เอาไว้ให้ลูกทั้ง  2  คนก่อนเพื่อความปลอดภัยในชีวิตของเขาและเพื่อการศึกษา  ,  แล้วค่อยมาบวชในภายหลังจ่ะ !

 

10.    ลูกทั้ง  2  ของลูกก็มาจากที่ “สว่าง”  

• ลูกชายก็มีบุญบวชจ่ะ !  ,  ส่วนลูกสาวก็เป็น “กองเสบียง” จ่ะ !

• ชาตินี้มาเจอกันแล้ว     ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ     แล้วอธิษฐานจิต     ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์     อย่าได้พลัดกันเลยจ่ะ !

 

 

 

  

http://goo.gl/8mqDY