CASE STUDYสามวันจาก...สามีเป็นอื่นเรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC![]()
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง
ลูกเป็นลูกพระธัมฯอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่น ลูกได้มีโอกาสเข้าวัดพระธรรมกายครั้งแรก เมื่อปี พ.ศ.2538 เพราะช่วงนั้นกลับไปคลอดลูกที่เมืองไทย ได้มีพี่ท่านหนึ่งชวนลูกมาวัด เมื่อลูกมาถึงวัด ก็ได้ขับรถชมรอบวัดและได้ไปที่มหาธรรมกายเจดีย์ แล้วก็ได้พบพระเดชพระคุณหลวงพ่อโดยบังเอิญ ลูกประทับใจมาก รู้สึกราวกับว่า ได้พบสิ่งที่แสวงหาแล้วพอลูกกลับมาที่ญี่ปุ่นลูกกับเพื่อนกัลยาณมิตร ได้ร่วมใจกันสร้างพระแกนกลาง ได้หลายต่อหลายองค์ ชักชวนกันบอกบุญจนได้เป็นประธานรองฉลองมหาธรรมกายเจดีย์ จากนั้นก็ไม่พลาดทุกๆบุญมาตลอด ลูกกราบขอความเมตตาให้คุณครูไม่ใหญ่ช่วยฝันในฝันดังนี้ค่ะคุณแม่ของลูก ต้องกำพร้าแม่มาตั้งแต่เด็ก เนื่องจากคุณยายเสียชีวิตไปตั้งแต่คุณแม่อายุเพียงหนึ่งขวบ ต่อมาคุณตาก็ไปมีภรรยาใหม่ และมีลูกกับภรรยาใหม่อีกถึง 13คน คุณแม่จึงต้องไปอาศัยอยู่กับญาติคนโน้นบ้าง คนนี้บ้าง ญาติเขาใช้ให้ทำงานอะไรก็ต้องช่วยเขาทำไป โดยคุณตาและภรรยาใหม่ก็ไม่ได้มาเหลียวแลอีกเลย จนกระทั่งคุณแม่โตเป็นสาว ก็ได้แต่งงานกับคุณพ่อ พอคุณแม่ตั้งท้องคุณพ่อก็ทิ้งคุณแม่ไปมีผู้หญิงคนใหม่ ลูกจึงลืมตาขึ้นมาดูโลก โดยไม่เคยเห็นหน้าคุณพ่อเลยต่อมา คุณแม่ก็ได้รู้จักกับ พ่อเลี้ยง ซึ่งเป็นคนดี ไม่มีประวัติเสื่อมเสียมาก่อน อีกทั้งได้เลิกกับภรรยาเดิมไปเรียบร้อยแล้ว คุณแม่เห็นว่า ท่านก็ตัวคนเดียว ทั้งยังมีลูกติด น่าจะมีใครมาเป็นที่พึ่งพิง และพ่อเลี้ยงก็เป็นคนดี น่าจะเป็นที่พึ่งพิงให้กับท่านได้ คุณแม่จึงตัดสินใจแต่งงานกับพ่อเลี้ยง แต่คนคำนวณหรือจะสู้กรรมลิขิต เหตุการณ์ก็ไม่ได้เป็นดังที่คุณแม่คาดการณ์ไว้เมื่อคุณแม่แต่งงานได้ไม่นาน พ่อเลี้ยงก็เริ่มทำพฤติกรรมแปลกๆกับตัวลูก ทั้งๆที่ลูกยังเป็นเด็กเรียนอยู่ชั้นประถม โดยเวลากลางคืน พ่อเลี้ยงจะเข้ามาใช้มือจับและลูบคลำเนื้อตัวส่วนต่างๆของลูก ลูกก็ร้องโวยวายและใช้เท้าถีบพ่อเลี้ยงออกไป เป็นเช่นนี้หลายคืน ในช่วงนั้น คุณแม่เข้าใจว่า เสียงโวยวายของลูกนั้นเป็นเสียงละเมอ ต่อมาวันหนึ่ง คนข้างบ้านก็เรียกคุณแม่มาสะกิดบอกว่า “ให้ดูแลลูกสาวบ้างนะ พ่อเลี้ยงกำลังคิดไม่ดี” ตอนแรกคุณแม่ฟังแล้วก็ไม่ยังไม่เชื่อ เพราะพ่อเลี้ยงก็เป็นคนดี ไม่น่าจะเป็นแบบนั้นวันหนึ่ง คุณแม่จึงแกล้งนอนหลับ แล้วก็ได้ยินเสียงลูกร้อง เมื่อย่องไปดูก็เห็นเหตุการณ์นั้นจริงๆ ตั้งแต่นั้นคุณแม่ก็เลยพยายามกันท่าตัวลูกไว้ ซึ่งก็ยิ่งทำให้พ่อเลี้ยงไม่พอใจ คุณแม่เห็นว่าลูกอยู่ที่นี่ต่อไปจะไม่ปลอดภัย จึงส่งลูกไปอยู่กับญาติ ส่วนตัวคุณแม่เองนั้น ตั้งแต่ให้ลูกไปอยู่กับญาติ ก็ถูกพ่อเลี้ยงหาเรื่องชวนทะเลาะแทบทุกวันว่า ปล่อยลูกตัวเองไปอยู่กับคนอื่นทำไม บางวันพ่อเลี้ยงต่อยเตะคุณแม่จนสลบคาเท้า เพื่อนบ้านต้องช่วยนำไปส่งอนามัยแต่แล้ววันที่หนักที่สุดก็มาถึง เมื่อพ่อเลี้ยงเดินเข้ามาหาคุณแม่บนบ้าน ในมือพ่อเลี้ยงถือปืนลูกซองมาด้วย เมื่อมายืนประจันหน้า ระหว่างที่คุณแม่คิดว่า พ่อเลี้ยงกำลังจะทำอะไร ฉับพลันพ่อเลี้ยงก็ยกปลายกระบอกปืนลูกซองมาจ่อที่หัวคุณแม่ ตะคอกว่า ถ้าไม่นำลูกสาวกลับมาจะยิงคุณแม่ให้ตายนับเป็นจุดเปราะบางในสถานการณ์ที่ล่อแหลม คุณแม่โมโหสุดขีด ความกลัวตายมลายสิ้น คุณแม่ตัดสินใจกระโดดคว้าปลายปืนที่อยู่ในมือพ่อเลี้ยง จับเบนขึ้นไปข้างบน เป็นจังหวะเดียวกับที่ปืนลั่นออกมาพอดี กระสุนพุ่งผ่านหน้าคุณแม่แบบเส้นยาแดงผ่าแปดทะลุหลังคาไป พร้อมเสียงคุณแม่ตวาดกลับว่า “มึงยิงเลย ยังไงมึงก็ไม่ได้ลูกกู ถ้ากูตาย มึงก็ติดคุก มึงก็ไม่ได้ลูกกูอยู่ดี”ขณะนั้นเพื่อนบ้านได้ยินเสียงปืน ก็ร้องลั่นว่า “ตายแล้วตายแล้ว” คุณแม่ได้ยินเสียงก็ ตะโกนกลับไปว่า “ยัง....ฉันยังไม่ตาย” คุณแม่ในขณะที่มือข้างหนึ่งจับปืนอยู่ มืออีกข้างหนึ่ง ก็หยิบมีดที่วางอยู่แถวๆนั้นขึ้นมา พร้อมกับ ด่าตะโกนว่า “มาฆ่ากูมา” ปรากฏว่าถึงตอนนี้ พ่อเลี้ยงที่เป็นคนปากกล้าขาสั่น ก็ทิ้งปืนแล้ววิ่งหนีไป หลังจากนั้น พ่อเลี้ยงก็ไม่กล้าหาเรื่องอะไรหนักๆอีกเลยย้อนมาที่ตัวลูก หลังจากที่ไปอยู่กับญาติแล้ว ก็ต้องไปทำงานเหมือนเป็นลูกจ้าง ลูกต้องตื่นมาทำขนมตั้งแต่ตี3 จนฟ้าสาง กว่าจะได้ไปโรงเรียนก็สายแล้ว จึงถูกคุณครูลงโทษด้วยการเฆี่ยนตีเป็นประจำ ซึ่งลูกก็ต้องอดทน ไม่นานนักคุณแม่ก็ให้ลูกออกไปทำงานที่อื่น ลูกก็ได้ไปอยู่กับเจ้าของสวนลำไยบ้าง สวนองุ่นบ้าง ไปอยู่ดูแลแม่เจ้าของโรงโม่หินบ้าน ทุกแห่งที่ลูกไปเป็นลูกจ้างก็ได้รับความเอ็นดูอย่างดี จนเป็นที่อิจฉาของคนงานด้วยกัน ต่างจากที่ลูกไปอยู่กับญาติของตัวเองที่มีความลำบากมากจนลูกย่างเข้าสู่วัยสาว อายุได้ 15ปี ลูกก็ได้เข้าไปทำงานค้าขายอาหารกับเพื่อนที่กรุงเทพฯ ชีวิตแม่ค้าในเมืองกรุงนั้น ตอนกลางวันขายอาหาร พอตอนกลางคืนลูกก็รับจ้างเป็นแม่ครัว ทำอาหารเลี้ยงคนที่ชอบรวยลัดวัดดวงในบ่อนการพนันแถวนั้น เงินที่ได้มาก็นำมาเป็น ค่าเช่าบ้าน และส่งเสียน้องเรียนหนังสือ และเลี้ยงดูคุณแม่ลูกทำเช่นนี้จนถึงอายุ 30ปี ก็มีเพื่อนมาแนะนำให้ไปทำงานเป็นแม่ครัวที่ประเทศญี่ปุ่น บอกว่าได้เงินดี ลูกจึงตัดสินใจไปญี่ปุ่นทันที ในช่วงแรกก็ลำบากหลายอย่าง ภาษาญี่ปุ่นก็พูดไม่เป็น ต้องไปซื้อเทปมาฝึกพูดอยู่หลายเดือน ภาษาที่ต่างกันช่างเป็นเครื่องขวางกั้นความเข้าใจกันและกันของมนุษยชาติจริงๆเมื่อทำงานไปสักพัก ลูกก็ได้มาพบกับ สามี ลูกเห็นเขาเป็นคนดี พอพึ่งพาอาศัยได้ จึงได้แต่งงานกัน แต่งงานได้หนึ่งปี ลูกก็ตั้งท้อง จึงบินกลับมาคลอดที่เมืองไทย เมื่อคลอดแล้ว อยู่เลี้ยงลูกที่เมืองไทยอีกหนึ่งปีก็กลับญี่ปุ่น แต่อนิจจา...ลูกเคยได้ยินแต่สำนวนที่เขาพูดว่า “สามวันจาก...นารีเป็นอื่น” แต่ที่ลูกเจอคือ “สามวันจาก...สามีเป็นอื่น” เพราะลูกพบว่า สามีไปมีผู้หญิงใหม่อีกหนึ่งคน ลูกยื่นคำขาดกับเขาว่า “เธอจะเลือกใคร เลือกเอาสักคน เธอบอกมาเลย...เธอจะเลือกใคร” สุดท้ายสามีก็ตัดสินใจเลือกลูกเจ้าค่ะสามีเป็นคนที่ชอบเล่นปาจิงโกะเป็นชีวิตจิตใจ จนเป็นหนี้เป็นสินมากมาย ลูกต้องไปคอยเคลียร์หนี้สินให้เรื่อยๆ แม้ทุกวันนี้สามีก็ยังเลิกไม่ได้ ลูกก็ได้แต่สอนตัวเองว่า “สิ่งใดแก้ไขไม่ได้ สิ่งนั้นเราต้องอดทน” แต่สามีก็มีข้อดีอย่างหนึ่ง คือ เขาไม่ขัดลูกในการสร้างบุญเลย ทั้งยังช่วยขับรถพาลูกมาศูนย์ปฏิบัติธรรมอีกด้วย และในปี พ.ศ.2546 เขาก็ยังได้อนุญาตให้ลูกนำลูกชาย 3คน มาบวชสามเณรรุ่นแรกที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมอีกด้วย สามีก็ได้มาร่วมงานบวช เขาประทับใจจนน้ำตาไหลในปี พ.ศ.2547 ได้เกิดอุบัติเหตุครั้งใหญ่ในชีวิตของลูก คือ เมื่อลูกขับรถกลับจากการไปต่างเมือง กำลังจะเลี้ยวรถเข้าบ้าน ก็ได้มีรถกระบะอีกคันหนึ่งวิ่งเข้ามาชนท้ายรถของลูกอย่างแรง แต่ก็อัศจรรย์ที่แม้ลูกจะเตรียมเลี้ยวขวา แต่รถของลูกกลับกระเด็นไปทางซ้ายออกข้างทาง จึงทำให้ลูกปลอดภัย ไม่ต้องชนกับรถสิบล้อที่แล่นสวนมาอีกเลนหนึ่งพ่อของสามี ในปี พ.ศ.2512 ตอนอายุ 41ปี ขณะเดินออกไปทำธุระตอนเช้า ระหว่างที่ยืนรอรถอยู่ที่ป้ายรถบัส ก็ถูกรถบัสถอยมาทับเสียชีวิตคำถาม1.เหตุใด ลูกจึงเป็นลูกกำพร้าพ่อ คุณแม่เป็นลูกกำพร้าแม่ตั้งแต่ยังแรกเกิดเจ้าคะ ผู้ที่กำพร้าพ่อหรือแม่ เป็นเพราะทำกรรมต่างกันอย่างไรเจ้าคะ2.เหตุใด ลูกจึงมาพบพ่อเลี้ยงที่มีพฤติกรรมลวนลามเช่นนี้ ทำไมบางคนแม้เป็นลูกกำพร้าแต่ได้พ่อเลี้ยงแม่เลี้ยงที่ดี แต่บางคนได้พ่อเลี้ยงแม่เลี้ยงที่ไม่ดีเจ้าคะ3.เหตุใด คุณแม่ถึงถูกพ่อเลี้ยงทำร้ายทุบตี จนถึงขนาดเอาปืนขู่เจ้าคะ แล้วบุญใดคุณแม่จึงไม่ถูกปืนลั่นใส่เจ้าคะ4.เหตุใดเมื่อลูกไปอยู่กับญาติ ลูกต้องทำงานหนักราวกับคนใช้ แต่พอไปเป็นลูกจ้างของคนอื่นที่ไม่ใช่ญาติ ลูกกลับได้รับความเอ็นดูอย่างดี เรื่องนี้เกิดจากกรรมในอดีตที่ต่างกันอย่างไรคะ, เหตุใดบางคนญาติรักใคร่ แต่คนไม่ใช่ญาติเกลียดชัง ในขณะที่บางคนคนไม่ใช่ญาติรักใคร่ แต่ญาติกลับเกลียดชัง หรือบางคนญาติและไม่ใช่ญาติรักใคร่ตลอด หรือ บางคนญาติและไม่ใช่ญาติ เกลียดชังตลอดเลย เจ้าคะ5.กรรมใดที่สามีของลูกจึงเป็นอื่นไปชั่วขณะ แล้วกลับมาอยู่กับลูกอีกเจ้าคะ6.เหตุใดสามีจึงติดบุหรี่ และติดการพนันปาจิงโกะอย่างมาก แต่กลับมีความเข้าใจเรื่องบุญได้อย่างง่ายๆ เขาจะมีโอกาส เลิกบุหรี่และการพนันบ้างหรือไม่เจ้าคะ, และวิบากกรรมใดที่ลูก ต้องมาใช้หนี้ให้สามีค่ะ7.กรรมใดลูกจึงประสบอุบัติเหตุรถชน บุญใดมาช่วยไว้ให้ลูกไม่เป็นอันตรายใดๆ ใช่บุญบวชลูกชายครั้งแรกที่ญี่ปุ่นหรือไม่เจ้าคะ8.พ่อสามีตายแล้วไปอยู่ที่ไหนคะ ได้มาเกิดเป็นลูกคนที่สองของลูกหรือไม่เจ้าคะ9.คุณแม่, ตัวลูก, สามี และลูกๆ เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร, ลูกชายคนแรกอยากอยู่ญี่ปุ่น แต่ลูกอยากให้เขาได้มาบวชเรียนที่เมืองไทย ลูกชายมีบุญในการบวชเผยแผ่ที่ต่างประเทศ หรือบุญศึกษาธรรมะที่ประเทศไทยเจ้าคะ10.เพื่อนกัลยาณมิตรคนหนึ่งในกลุ่มของลูก เป็นกำลังหลักในการสร้างศูนย์ที่ญี่ปุ่น อยู่ญี่ปุ่นมา 13ปีแล้ว แต่ต้องอยู่ทำงานแบบไม่เปิดเผย เธอทำกรรมใดจึงต้องมาใช้ชีวิตอย่างนี้เจ้าคะ และทำอย่างนี้จะผิดศีลอย่างใดหรือไม่เจ้าคะ เธอสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไรเจ้าคะ11.การมาอยู่ต่างประเทศ ทำให้มีอุปสรรคเรื่องภาษา ลูกเคยฟังว่า สมัยพระพุทธเจ้าพระองค์ก่อนๆ โลกไม่มีการแบ่งแยกประเทศ พระพุทธเจ้าสามารถเทศน์โปรดคนได้ทั้งโลก แสดงว่าทั้งโลกพูดภาษาเดียวกันใช่หรือไม่เจ้าคะ แล้วเขาพูดภาษาใดกันเจ้าคะ ความตากต่างกันของภาษา ซึ่งทำให้พูดสื่อสารกันไม่เข้าใจเกิดขึ้นมาได้อย่างไร จะมีวิธีการอย่างไรบ้างที่จะทำให้คนทั้งโลกกลับมาพูดภาษาเดียวกันอีกครั้ง ซึ่งจะทำให้การชวนคนทำความดีและการเผยแผ่ธรรมะ เป็นไปได้อย่างรวดเร็ว และง่ายดายยิ่งขึ้นเจ้าคะกราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูงเจ้าค่ะ
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ทีแล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
1.ลูกกำพร้าพ่อ เพราะกรรมในอดีต สมัยที่ลูกเกิดเป็นผู้ชายเจ้าชู้ เมื่อมีบุตรภรรยาแล้วก็ทอดทิ้งไป ด้วยวิบากกรรมนี้จึงทำให้มีพ่อที่เจ้าชู้ ที่ทอดทิ้งบุตรภรรยาไป เช่นเดียวกัน
คุณแม่กำพร้าแม่ตั้งแต่แรกเกิด เพราะกรรมในอดีตสมัยที่ท่านเกิดในสังคมเกษตรกรรม ได้เลี้ยงเป็ด-ไก่ เมื่อมันมีไข่จนฟักเป็นตัวแล้ว ก็ขายตัวแม่ให้เขาเอาไปฆ่า วิบากกรรมนี้มาส่งผลทำให้ท่านกำพร้าแม่
คนที่กำพร้าพ่อหรือแม่ เพราะกรรมที่แตกต่างหลากหลายกันออกไป เช่น บางคนเพราะกรรมกาเมฯเหมือนลูก บางคนเพราะกรรมปาณาติบาตเหมือนคุณแม่ บางคนก็เป็นวจีกรรมที่ทำกับพ่อแม่ เมื่อพ่อแม่ดุด่าลงโทษสั่งสอนก็โกรธ เมื่อโกรธแล้วก็มักจะกล่าวว่า “ชาติต่อไปถ้ามีพ่อแม่อย่างนี้ไม่มีดีกว่า” เป็นต้น
2.ลูกมาพบพ่อเลี้ยงที่มีพฤติกรรมลวนลาม เพราะกรรมในอดีต ที่เกิดเป็นผู้ชายเจ้าชู้ ก็มักจะมีพฤติกรรมอย่างนี้ คือ เคยคิดที่จะลวนลามเด็กที่คล้ายกับตัวลูก
บางคนเป็นลูกกำพร้า แต่ได้พ่อเลี้ยง-แม่เลี้ยงดี เพราะมีบุญสงเคราะห์ญาติหรือมีบุญเลี้ยงดูบิดามารดามาอุปถัมภ์ บางคนเป็นลูกกำพร้าแต่ได้พ่อเลี้ยง-แม่เลี้ยงไม่ดี เพราะมีกรรมที่เคยข่มขี่ข่มเหงญาติหรือลูกเลี้ยงในทำนองเดียวกับที่ตัวเองโดน จึงเป็นคู่กรรมคู่เวรกัน เมื่อมาเกิดเจอกันก็โดนบ้าง3.คุณแม่ถูกพ่อเลี้ยงทำร้ายทุบตี จนถึงถูกเอาปืนขู่ เพราะกรรมในอดีตที่สมัยเกิดเป็นผู้ชาย ได้ชอบทุบตีภรรยาของตน และเคยข่มขู่ด้วยประการต่างๆ แต่ไม่ทำให้ถึงตาย มารวมส่งผล
คุณแม่ปลอดภัย ปืนไม่ลั่นใส่ เพราะไม่ได้มีกรรมทางด้านนี้ ดังกล่าว
4.เมื่อลูกไปอยู่กับญาติ ลูกต้องทำงานหนักราวคนรับใช้ เพราะกรรมในอดีต ก็ได้เคยข่มขู่ญาติของตนเอง โดยได้ใช้ให้ทำงานราวคนใช้ มาส่งผล
แต่พอไปเป็นลูกจ้างของคนอื่นกลับได้รับความเอ็นดู เพราะบุญในอดีตได้เคยไปช่วยสงเคราะห์ผู้อื่นที่ไม่ใช่ญาติ มาส่งผล
บางคนญาติรักใคร่ แต่คนที่ไม่ใช่ญาติเกลียดชัง เพราะมีบุญสงเคราะห์ญาติ แต่ไม่มีบุญสงเคราะห์โลก บางคนไม่ใช่ญาติรักใคร่ แต่ญาติเกลียดชัง เพราะมีบุญสงเคราะห์โลก แต่ไม่มีบุญสงเคราะห์ญาติ
บางคนไม่ว่าจะเป็นญาติหรือไม่ใช่ญาติ ก็ได้รับความรักใคร่ตลอด เพราะมีบุญสงเคราะห์ทั้งญาติและมีบุญสงเคราะห์โลกด้วย บางคนไม่ว่าจะเป็นญาติหรือไม่ใช่ญาติ ก็ได้รับความเกลียดชังตลอด เพราะไม่มีบุญสงเคราะห์ญาติและไม่มีบุญสงเคราะห์โลก อีกทั้งยังได้ข่มขี่ทั้งญาติและไม่ใช่ญาติที่มาขอความช่วยเหลือ
5.สามีของลูกเป็นอื่นชั่วคราว แล้วกลับมาอยู่กับลูกอีก เพราะเศษวิบากกรรมกาเมฯ ในอดีตสมัยเกิดเป็นผู้ชาย มาส่งผลให้สามีเป็นอื่นไปชั่วคราว
แต่มีบุญเก่าที่เคยทำร่วมกับสามีคนนี้มาตามส่งผล จึงทำให้เขากลับมาอยู่กับลูกอีก
6.สามีติดบุหรี่ ติดการพนันปาจิงโกะอย่างมาก แต่กลับเข้าใจเรื่องบุญอย่างง่ายๆ เพราะมีกรรมคบคนพาลในอดีต ทำให้มาอยู่ในวงจรการพนัน แต่ก็เคยร่วมสร้างบุญกับตัวลูกมา จึงทำให้เข้าใจเรื่องบุญได้อย่างง่ายๆ อีกทั้งเห็นความดีของลูกในปัจจุบัน ที่ช่วยเขาใช้หนี้สินพนันอีกด้วย![]()
สามีก็มีโอกาสเลิกบุหรี่และพนันได้เมื่อบุญส่งผล ลูกต้องมาใช้หนี้ให้กับสามี เพราะกรรมในอดีต ที่ลูกไปคบคนพาล ได้ชวนให้เพื่อนไปเล่นพนันจนเพื่อนลำบากเพราะเสียพนัน วิบากกรรมนี้จึงทำให้ต้องมาใช้หนี้ให้กับสามีที่ติดการพนัน7.ลูกประสบอุบัติเหตุรถชน เพราะกรรมในอดีตและปัจจุบัน ได้ฆ่าสัตว์ทำอาหาร มาส่งผล
แต่ไม่เป็นอันตราย เพราะบุญที่ได้ทำในปัจจุบันมาช่วยเอาไว้ เช่น บุญบวชลูกชายในประเทศญี่ปุ่น8.พ่อของสามี ตายแล้วก็ไปเป็นภุมมเทวา ระดับทั่วไป ระยะหนึ่ง วนเวียนอยู่กับครอบครัว แล้วก็มาเกิดเป็นลูกชายคนที่สองของลูกจริงๆ
9.คุณแม่, ตัวลูก, สามีและลูกๆ เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมา แบบกองเสบียง ประเภทตามอารมณ์ ดังนั้นทำให้บางชาติก็เจอกัน บางชาติก็ไม่เจอกัน
ลูกชายคนแรกอยากอยู่ญี่ปุ่น แต่ลูกอยากให้เขามาบวชเรียนที่เมืองไทย ลูกชายของลูกมีบุญบวชและเผยแผ่ที่ต่างประเทศ10.เพื่อนกัลยาณมิตรคนหนึ่งในกลุ่มของลูก เป็นกำลังหลักในการสร้างศูนย์ที่ญี่ปุ่นอยู่ญี่ปุ่นมา 13ปีแล้ว แต่ต้องทำงานแบบไม่เปิดเผย เธอต้องมาใช้ชีวิตอย่างนี้ เพราะสร้างทานบารมีมาน้อย จึงต้องตะเกียกตะกายไปต่างประเทศ เพื่อหาเงินมาเลี้ยงชีพและต้องอยู่อย่างไม่เปิดเผย การทำดังนี้ก็ไม่จัดว่าผิดศีล แต่ก็ไม่เหมาะสม![]()
เธอเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมา แบบกองเสบียง แต่ประมาทในการดำเนินชีวิต ไม่ได้สร้างบารมีอย่างสม่ำเสมอ จึงทำให้กรรมตระหนี่ในชาติต่างๆมาส่งผล ให้ลำบากสะบักสะบอมกว่าจะมาเจอหมู่คณะ11.การมาอยู่ต่างประเทศ มักจะมีอุปสรรคเรื่องภาษา ก็เป็นเรื่องธรรมดา
ที่ลูกสงสัยเกี่ยวกับพระพุทธเจ้าบางพระองค์ มาตรัสรู้ในยุคที่มนุษย์มีภาษาเดียวกันทั่วทั้งโลกนั้น ก็เป็นเรื่องจริง ส่วนภาษาที่ใช้ภาษาเดียวกันนั้น แต่ละยุคสมัยก็ไม่เหมือนกัน แล้วแต่สมมุติบัญญัติของโลกยุคนั้น แต่เนื้อหาธรรมะเดียวกัน
ภาษาต่างๆที่มีหลากหลาย จนทำให้มนุษย์พูดไม่รู้ภาษากันหรือสื่อสารกันไม่ได้ เพราะพญามาร...เขาเอาภาษามาแบ่งแยกมนุษย์ให้แตกต่างกัน เพื่อจะได้ไม่รวมกัน, และไม่รู้จักหน้าที่ที่แท้จริง และเป้าหมายที่แท้จริงของชีวิต เป็นต้น
จะให้มนุษย์หันกลับมาพูดภาษาเดียวกันได้ เพื่อสื่อสารและเข้าใจธรรมะได้ ก็ต้องไปปราบมารประหารกิเลสที่เป็นฉากของสิ่งเหล่านี้
ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตบรมโพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันเลย
![](https://www.dmc.tv/qrcode/cache/qr-code-200-261.png)
http://goo.gl/Q3Ssr