Mobile Versionโดย พระภาวนาวิริยคุณ (เผด็จ ทัตตชีโว)เรียบเรียงจากรายการหลวงพ่อตอบปัญหา ทาง DMCคำถาม: ยังไม่ทันแก่ก็มีลูกศิษย์ลูกหามาอวยพรปีใหม่ มากันหลายคน หลายกลุ่มไม่รู้จะให้พรอย่างไร ถ้าให้เหมือนกันทุกคนอย่างกับท่องจำคงไม่ดี หลวงพ่อมีหลักในการให้พรอย่างไรคะ ?คำตอบ: การให้พรเป็นการให้ความประเสริฐ ถ้ามองแล้วตัวเราไม่ได้มีความดีความประเสริฐอะไรเลย แต่พรุ่งนี้ลูกศิษย์ลูกหาจะมาขอพรจะเอาอะไรให้ ให้พรปาว ๆ เป็นนกแก้วนกขุนทอง พรก็ไม่ศักดิ์สิทธิ์ ปู่ ย่า ตายายของเราเวลาท่านให้พร เรารู้สึกว่าพรของท่านศักดิ์สิทธิ์ มีความขลังอยู่ในคำให้พรนั้นด้วยการให้พรเป็นการให้ความประเสริฐถามว่าพรศักดิ์สิทธิ์ตรงไหน ? พรศักดิ์สิทธิ์ พรขลัง ให้ผลจริงจังตรงสัจจะของผู้ให้ บอกอย่างนี้บางคนนึกไม่ออก ถ้านึกไม่ออกก็ต้องให้ย้อนไปดูเรื่องเก่า ๆ ดูตำรับตำราโบราณ ดูเรื่องพระองคุลิมาลก็แล้วกันพระองคุลิมาล ก่อนบวชท่านเป็นโจรฆ่าคนมาเป็นพัน ภายหลังเมื่อได้พบพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้วจึงสำนึกบาปได้ ขอบวชเป็นพระภิกษุตั้งใจบำเพ็ญเพียรอยู่ในสำนักของพระพุทธองค์ แต่เนื่องจากท่านเคยเป็นโจรที่มีชื่อเสียง ลือกระฉ่อนเรื่องฆ่าคนไม่เลือกหน้าระยะแรก ๆ เวลาออกบิณฑบาต ท่านไม่ค่อยได้อาหาร เพราะพอชาวบ้านจำหน้าได้ว่า คือโจรรองคุลิมาลก็ตกใจ เผ่นหนีกันไปหมด บางวันก็ถูกรุมขว้างปาจนเลือดอาบวันหนึ่ง ท่านออกบิณฑบาตไปพบผู้หญิงท้องแก่กลางทางผู้หญิงคนนั้นพอจำได้ว่าเป็นโจรองคุลีมาล ก็ตกใจ วิ่งหนีล้มลุกคลุกคลาน ในที่สุดก็หมดเรี่ยวแรงจะหนี ได้แต่อ้าปากผะงาบ ๆ ร้องไม่ออก ทำ ท่าจะตายเอาต่อหน้าต่อตา พระองคุลีมาลคิดช่วย แต่ทำอย่างอื่นไม่ได้จึงกล่าวคำให้พรขึ้น ในคำให้พรนั้นท่านอ้างสัจจะต่อคุณธรรมความดีที่ท่านมีก่อนว่า“นับแต่เมื่อข้าพเจ้าเกิดแล้วในอริยวงศ์ ได้บวชในสำนักของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจนบัดนี้ ความคิดที่จะเบียดเบียนรังแกสัตว์ แม้สักนิดไม่มีเลย ด้วยสัจจะนี้ขอน้องหญิงจงคลอดบุตรโดยสวัสดีเถิด”พอท่านกล่าวจบ หญิงผู้นั้นก็คลอดบุตรออกมาอย่างง่ายดายปลอดภัยทั้งแม่ทั้งลูก เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นก่อนพระองคุลิมาลจะบรรลุเป็นพระอรหันต์อำนาจของสัจจะมีความศักดิ์สิทธิ์อย่างนี้ เพราะฉะนั้นเวลาเราจะให้พรใคร ขอให้อ้างสัจจะในคุณธรรม ความดีที่มีอยู่ในตัวเราก่อนอาจจะเป็นสัจจะในการทำงาน เช่น “ด้วยสัจจะที่ได้ตักบาตรแก่พระภิกษุสงฆ์เป็นประจำมาตลอดปี ขอให้ผู้มาขอพรนี้ จงมีอาหารการกินบริบูรณ์อย่าได้ขาด” หรือ “ด้วยสัจจะที่เคยตัดใจให้สมบัติเป็นทานโดยง่ายขอให้ผู้รับพร จงได้สมบัติโดยง่ายเช่นกัน”ถ้าเราไม่ได้ตักบาตรประจำ แต่เข้าวัดปฏิบัติธรรม นั่งสมาธิ(Meditation)สม่ำเสมอตลอดมา ก็อ้างบุญกุศลที่นั่งสมาธิมิได้ขาด ให้บุญกุศลนี้ถึงแก่ผู้มาขอพร ให้เขามีสติปัญญาเฉลียวฉลาด ถ้าเราเคยนั่งสมาธิเห็นองค์พระชัด ก็ขอให้เขา เมื่อปฏิบัติธรรม จงสามารถเข้าถึงองค์พระโดยง่าย เห็นองค์พระชัดใสเช่นกันใครที่เป็นครูบาอาจารย์ อยู่ในฐานะที่ลูกศิษย์ลูกหาจะต้องมากราบไหว้ มาขอมอบตัวเป็นศิษย์บ้าง มาขอพรเพื่อความสุขความเจริญของเขาบ้าง อาชีพครูเป็นอาชีพนักบุญ ใคร ๆ ต่างก็ตั้งความหวังว่าครูบาอาจารย์จะต้องมีความประเสริฐ ควรแก่การเคารพกราบไหว้เพราะฉะนั้นถ้าใครเป็นครูไม่รีบหาความประเสริฐใส่ตัว โดยปฏิบัติหน้าที่ครู หน้าที่ที่ควรมีต่อศิษย์ให้สมบูรณ์ ชาตินี้เห็นทีบัญชีบุญจะขึ้นตัวแดง เป็นหนี้ เนื่องจากถอนใช้ล่วงหน้าเสียแล้วนะพวกเราทุกคนที่รู้ตัวว่าพรุ่งนี้จะมีลูกหลาน หรือคนที่เคารพนับถือเรามาขอพร แต่แหนงใจว่าตัวเองไม่มีความดีอะไรเลย ก็ยังไม่สายเกินไปหรอกนะ คืนนี้ก่อนนอนสวดอิติปิโสสัก ๑๐๘ จบ หรือนั่งสมาธิให้ตลอดคืน นี่ก็ยังเป็นความศักดิ์สิทธิ์ที่จะเอาไปอ้างได้ แม้จะเป็นความศักดิ์สิทธิ์เพียงคืนเดียว ก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรเสียเลยนะ
http://goo.gl/f3RPJ
พิมพ์บทความนี้
