Mobile Version
ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2553 ช่วงที่ 1.2ผลการปฏิบัติธรรมพระธรรมทายาทสิทธิชัย อาคมินฺโทกราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อด้วยความเคารพอย่างสูงกระผมพระธรรมทายาทสิทธิชัย อาคมินฺโท (แสนภูวา) อายุ 35ปี กระผมเป็นคนจังหวัดสกลนคร ตัวแทนพระธรรมทายาทจากสนแก้ววนาราม จังหวัดเชียงใหม่ครับ กระผมมาบวชได้เพราะมีผู้นำบุญชื่อ อาจารย์ทิพย์วรรณ จากวัดพระธรรมกาย มาตั้งบูธชวนคนบวชในงานฝังลูกนิมิตที่วัดใกล้บ้าน กระผมเห็นแล้วก็สนใจจึงสมัครบวชทันที แล้วก็ไม่ผิดหวังเลย กระผมอยากขอบคุณผู้นำบุญท่านนั้นมากๆที่ทำให้กระผมได้พบกับชีวิตใหม่ที่แสนจะประเสริฐ กระผมเคยฝึกนั่งสมาธิ(Meditation)มาบ้าง แบบภาวนายุบหนอพองหนอ แต่ก็ไม่ได้ฝึกอย่างต่อเนื่อง จึงยังไม่เห็นผลอะไร พอเข้าโครงการมาแล้วจึงได้เริ่มฝึกนั่งสมาธิอย่างจริงจัง ตอนแรกที่นั่งก็ปวดเมื่อยไปทั้งตัว แล้วก็มองไม่เห็นอะไรเลย แต่พอผ่านไปสองวัน ความรู้สึกปวดเมื่อยก็เริ่มลดลง กระผมเริ่มนั่งได้นานขึ้น และความอัศจรรย์ก็เกิดขึ้น เมื่อเดินทางมาถึงวัดพระธรรมกายเพื่อเตรียมการบรรพชา วันนั้นพอฉันเพลเสร็จในช่วงพัก กระผมก็ไปนั่งสมาธิที่เต็นท์ หันหน้าไปทางพระมหาธรรมกายเจดีย์ กระผมหลับตาเบาๆนึกถึงดวงแก้วใสๆไว้ในกลางท้อง ก็นึกได้บ้างไม่ได้บ้าง แล้วก็เริ่มปวดหลังมาก กระผมจึงค่อยๆขยับแผ่นหลังอย่างเบาๆ ไม่ให้เกร็งพอหายปวดหลัง กระผมก็นึกดวงแก้วต่อแต่นึกอยู่นานก็นึกไม่ออก อยู่ๆกระผมก็นึกถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่ กระผมจึงอธิษฐานกับท่านว่า “หลวงปู่ช่วยผมด้วย ให้ผมได้เข้าถึงธรรมด้วยเถอะครับ” ทันใดนั้น กระผมก็รู้สึกอย่างชัดเจนว่า พระเดชพระคุณหลวงปู่นั่งสมาธิคลุมตัวกระผมอยู่ และได้ยินเสียงท่านบอกว่า “อย่าไปสนใจเสียงรอบข้าง ให้เดินตามฐานไปเรื่อยๆ” กระผมก็ทำตามจนมาถึงฐานที่เจ็ด ใจกระผมก็หยุดอยู่ตรงนั้น แล้วกระผมก็เริ่มรู้สึกว่าตัวกระผมมีลักษณะโปร่งแสง และค่อยๆหายเข้าไปในอากาศ กระผมไม่เห็นตัวเอง เห็นแต่ดวงแก้วกลมๆลอยนิ่งอยู่ตรงกลาง ตอนนั้นกระผมปลื้มมาก ความสุขมันซึมทราบไปทั่วทุกรูขุมขน กระผมดีใจและตื่นเต้นมาก จนใจเริ่มถอนออกจากสมาธิ และทุกอย่างก็หายไป หลังจากนั้น กระผมก็เริ่มเห็นแสงสว่างได้บ้างเวลานั่งสมาธิ จนสามวันผ่านไป กระผมตื่นขึ้นมานั่งสมาธิตอนตีสี่ กระผมหลับตาเบาๆ ปล่อยวางร่างกายทุกส่วน และเอาใจมาไว้ที่กลางท้องตรงฐานที่เจ็ด พอสักพักก็รู้สึกวูบๆเหมือนกำลังจะตกลงมาจากที่สูง กระผมก็ปล่อยใจไปตามนั้น แล้วสักพักก็โล่งไปเลยครับ กระผมเห็นดวงกลมๆขนาดเท่ากำปั้นมือ ปรากฏเข้ามาในกลางท้อง ดวงนั้นใสเหมือนฟองสบู่ที่อยู่กลางแดด ใสปิ๊ง สวยมาก กระผมมีความสุขมากจนไม่รู้จะบรรยายอย่างไร อยากให้ชาวโลกได้มีประสบการณ์แบบนี้ จะได้รู้ว่าความสุขที่แท้จริงนั้นอยู่ในตัวเรากระผมจะเห็นดวงแก้วกลมใสได้ทุกครั้งที่นั่งหลับตา และดวงแก้วของกระผมก็จะสว่างขึ้นเรื่อยๆด้วยครับ แม้ขณะลืมตากระผมจะยังไม่เห็นดวงในท้อง แต่ก่อนการเดินธุดงค์กระผมก็จะนั่งหลับตามองดวงใสๆให้สว่างก่อน จากนั้นทุกอย่างก้าวกระผมก็จะพยายามภาวนาสัมมาอะระหัง และเอาใจมาไว้ที่ศูนย์กลางกาย เพื่อให้ทุกก้าวที่เดินไปได้บุญอย่างเต็มที่ครับ สุดท้ายนี้ กระผมอยากมีโอกาสได้พบพระเดชพระคุณหลวงพ่อใกล้ๆ กระผมอยากก้มกราบลงไปแทบเท้าของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ กระผมอยากบอกว่า “ขอบคุณมากครับ” เพราะพระเดชพระคุณหลวงพ่อ จึงทำให้มีโครงการดีๆอย่างนี้เกิดขึ้น พระเดชพระคุณหลวงพ่อทำให้กระผมรู้แล้วว่า เราเกิดมาเพื่อสร้างบุญสร้างบารมี แล้วถ้ากระผมเคลียร์ภาระต่างๆทางโลกได้แล้ว กระผมจะกลับมาบวชอีกครั้งอย่างแน่นอน และจะบวชไปตลอดชีวิตด้วยครับ กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูงพระธรรมทายาทสิทธิชัย อาคมินฺโทชม Video Scoop ผลการปฏิบัติธรรม พระธรรมทายาทสิทธิชัย อาคมินฺโท
http://goo.gl/veZ98
พิมพ์บทความนี้
